Ήρθαν τ’ αυγά και τα πασχάλια!

Γεια σας, παιδιά!

    

Ο σοφός λαός μας συμπυκνώνει υπέροχα σε μερικά μόνο στιχάκια που εύκολα μπορούμε να μάθουμε απέξω, την ιστορία και το νόημα της μεγαλύτερης γιορτής των Χριστιανών, του Πάσχα.

      

Μεγάλη Δευτέρα

μεγάλη μέρα.

Μεγάλη Τρίτη

ο Χριστός εκρίθη.

Μεγάλη Τετάρτη

ο Χριστός εχάθη.

Μεγάλη Πέμπτη

ο Χριστός ευρέθη.

Μεγάλη Παρασκευή

ο Χριστός στο καρφί.

Μεγάλο Σάββατο

ο Χριστός στην ταφή.

Μεγάλη Λαμπρή

αυγό και αρνί.

   

Καθώς φτάνει σε λίγες μέρες το Πάσχα, ανυπομονούμε να ζήσουμε ξανά βήμα το βήμα όλες αυτές τις υπέροχες στιγμές που συνδέονται με τα ήθη και τα έθιμα της χώρας μας και μας οδηγούν στη Χαρά και στην Αγάπη. Είναι πραγματικά τεράστιος ο πλούτος των πασχαλινών εθίμων και κάθε περιοχή έχει τα δικά της. Διαβάστε παρέα με κάποιον μεγαλύτερο μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά εδώ, έχοντας στο πλάι σας ένα χάρτη της Ελλάδας για να εντοπίσετε τους τόπους όπου συμβαίνουν.

   

    

    

Εδώ μπορείτε να διαβάσετε πως φτιάχνονται τα περίφημα “λαζαράκια”, ένα ιδιαίτερο και νόστιμο έθιμο που τηρούμε το Σάββατο του Λαζάρου. Συζητήστε με την οικογένειά σας, ειδικά με τους παππούδες και τις γιαγιάδες σας, τα πασχαλινά ήθη και έθιμα των τόπων καταγωγής τους. Θα μάθετε πολλά και πολύ ενδιαφέροντα!

   

Ένα από τα πιο ισχυρά σύμβολα της γιορτής του Πάσχα είναι το κόκκινο αυγό. Είμαι σίγουρη ότι περιμένετε πως και πως για να παίξετε…αυγομαχίες στο πασχαλινό τραπέζι. Καλ-ομελέτα κι έρχονται λέει ο λαός μας και τ’ αυγά και τα πασχάλια! Εδώ και εδώ πάρτε μερικές ιδέες για τη διακόσμηση των πασχαλινών αυγών σας!

Ήρθε ο Απρίλης με χαρά

με τα κόκκινα τ’ αυγά!

   

Και μια που μιλάμε για αυγά, ακούστε εδώ ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο “Το αυγό που ράγισε” και μερικές ιδέες για σχετικές ζωγραφιές και χειροτεχνίες.

   

   

   

Ένα πολύ αγαπημένο βιβλίο της σπουδαίας συγγραφέα μας Λότης Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου είναι το “Πασχαλιά και Πασχαλίτσα”. Ακούστε πως το διασκεύασα σε ποίημα και το αφηγήθηκα εδώ. Αναζητήστε τις πασχαλιές σε κήπους και αυλές στις γειτονιές σας και απολαύστε την ομορφιά και το άρωμά τους.

   

Τι θα λέγατε να διαβάσουμε και ένα ποίημα που έχω γράψει για την πιο χαρούμενη μέρα του Πάσχα, την ημέρα της Ανάστασης; Εκείνη τη μέρα που όλοι φοράμε τα καλά μας, αγκαλιαζόμαστε, φιλιόμαστε και λέμε Χριστός Ανέστη, Αληθώς Ανέστη, Χρόνια Πολλά και Φωτεινά, με Υγεία, Αγάπη και Ειρήνη σε όλο τον κόσμο;

   

   

Φέτος το Πάσχα μας είναι διαφορετικό, όμως η αλήθεια και η ουσία του μένει πάντοτε ίδια και ταξιδεύει στους αιώνες. Αγάπη. Μονάχα Αγάπη…Ας έχουμε Υγεία για να καταφέρουμε αγαπημένοι, ενωμένοι, δυνατοί, ψύχραιμοι και υπομονετικοί όλα τα υπόλοιπα. Αυτά που σχεδιάζουμε, αυτά που ονειρευόμαστε, αυτά που λαχταράμε…Κι ας βάλουμε τα δυνατά μας ώστε του χρόνου να γιορτάσουμε το Πάσχα έτσι όπως περιγράφει το ποίημα. Ακούστε και το τραγούδι αυτής της μέρας.

   

Κι επειδή σε λίγες μέρες ξεκινούν οι πασχαλινές μας διακοπές και θα έχουμε πολύ ελεύθερο χρόνο στη διάθεσή μας, ορίστε εδώ μερικές ιδέες για ξεχωριστές πασχαλινές κατασκευές και εδώ για όμορφες πασχαλινές ευχετήριες κάρτες.

   

      

 

 

 

 

 

Διάφοροι χαλβάδες και μία…Χαλβαδένια παραμυθένια!

Γεια σας, παιδιά!

Ο βασιλιάς των γλυκισμάτων κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής είναι αναμφίβολα ο χαλβάς. Σας προτείνουμε όχι μόνο να τον γευτείτε και να γλυκαθείτε, αλλά και να παίξετε και να διασκεδάσετε μαζί του!

         

Το πρώτο χαλβαδοπαίχνιδο λέγεται «Χάσκας» και παιζόταν τις Απόκριες στα χωριά του Πηλίου, αλλά και στη Χαλκιδική, στο Άργος και στην Ήπειρο, σε διάφορες παραλλαγές (με λουκούμι, ή αυγό πασαλειμμένο με γιαούρτι!). Μια παρέα μαζευόταν γύρω από ένα τραπέζι. Ο ψηλότερος στεκόταν όρθιος και κρατούσε ένα καλάμι, που στη μια του άκρη είχε δεμένο ένα σκοινί. Στην άκρη του σκοινιού στερεωνόταν ένα κομμάτι σκληρός χαλβάς με σουσάμι, που είχε πασπαλιστεί με λουκουμόσκονη, ή αλεύρι. Καθώς κουνούσε το καλάμι σαν εκκρεμές, οι φίλοι του που ήταν καθισμένοι γύρω από το τραπέζι, προσπαθούσαν να…χάψουν, ή έστω να δαγκώσουν το χαλβά! Όπως καταλαβαίνετε λίγοι το κατάφερναν, αλλά όλοι…αλευρώνονταν! Και περνούσαν τέλεια!

Το δεύτερο χαλβαδοπαίχνιδο μου το περιέγραψε ο κύριος Δημήτρης Κόκκινος, εμπνευστής και ψυχή των εκδόσεων «Ακρίτας» και γλυκύτατος παππούς σήμερα. Το έπαιζε όταν ήταν μικρός, στην πατρίδα του τη Χίο. Γέμιζαν μία μεγάλη κούπα με μαλακό σιμιγδαλένιο χαλβά, που τον πατίκωναν καλά. Μετά, γύριζαν την κούπα ανάποδα μέσα σε μια πιατέλα, για να βγει ο χαλβάς όπως τα πυργάκια, που φτιάχνουμε με τα κουβαδάκια μας στην παραλία. Την κορυφή του «χαλβαδένιου πύργου» η μητέρα του την πασπάλιζε με μπόλικη κανέλα ή ζάχαρη άχνη και τοποθετούσε επάνω της ένα δαχτυλίδι. Τα παιδιά προσπαθούσαν με τη σειρά να φάνε λίγο λίγο το χαλβά με τα κουτάλια τους, χωρίς να γκρεμιστεί ο πύργος και να πέσει το δαχτυλίδι. Όποιος προκαλούσε την… κατάρρευσή του, έπρεπε να σκύψει πάνω από την πιατέλα και να πιάσει με τα δόντια του το δαχτυλίδι. Φυσικά ήταν απίθανο να μην πασαλειφτεί!

Διαβάστε εδώ χρήσιμες πληροφορίες για το χαλβά και την περίφημη “Χαλβαδένια”, ένα πανέμορφο λαϊκό παραμύθι που έχει αγαπηθεί πολύ από μικρούς και μεγάλους.

Ας αξιοποιήσουμε τα βασικά γεωμετρικά σχήματα που ξέρουμε κι ας φτιάξουμε χαρτονένιες κορνίζες για να ζωγραφίσουμε μέσα σ’ αυτές τους βασικούς ήρωες του παραμυθιού. Θυμάστε ποιοι είναι;

Και μια που σήμερα…μαγειρέψαμε χαλβάδες, ας ακούσουμε “Ένα γράμμα, μια ιστορία” για το γράμμα Μ μ. Και για το γράμμα Λ λ, που βρίσκεται μέσα στο χαλβά!

Μην ξεχάσετε να “καρφιτσώσετε” τα έργα σας στον ανοιξιάτικό μας πίνακα και να επισκέπτεστε τον πίνακα δραστηριοτήτων για να διασκεδάζετε με τα παιχνίδια μας.