Σήμερα τα χαράματα έφτασαν τα νέα του ξεσηκωμού των Ελλήνων. Βρισκόμουν στην κουζίνα εκείνη την στιγμή. Βοηθούσα την Μπέλα, την υπηρέτριά μας, να πλύνει τα λίγα ματσάκια φρεσκομαζεμένα χόρτα. Ξάφνου, […]
Διαφορετικό τέλος. …λίθο. Η γυναίκα τότε άρχισε να κλαίει με λυγμούς και να ζητά απεγνωσμένα βοήθεια. Μέσα από τα αναφιλητά της μπορούσε να διακρίνει κανείς μια επαναλαμβανόμενη φράση: «Δεν το […]
Αχ, Θάνατε! Πάρε με στην αγγαλιά σου! Αξία πλέον δεν έχει η ζωή. Τώρα που το τελευταίο μου βλαστάρι έφυγε από κοντά μου. Μόνιμα! Τι να την κάνω την ζωή […]
Σήμερα, η μικρή πάλι ζήτησε να φύγει από το σπίτι. Θέλει, λέει, να πάει σε ένα μοναστήρι για να αφοσιωθεί στο γράψιμο. Αν μπορούσα θα την άφηνα να πάει όπου […]
Δύσκολη ήταν η δημιουργία του γεφυριού της Άρτας και για να τελειώσει κάποιος έπρεπε να θυσιαστεί. Έτσι επιλέχθηκε η γυναίκα του πρωτομάστορα και γρήγορα πήγε να βρει τον άντρα της […]
Έπλενα τα πιάτα, μετά το βραδινό δείπνο μου με τον άντρα μου, όταν άκουσα ένα χτύπο στην πόρτα του σπιτιού. Δεν βιάστηκα να απαντήσω, υπέθεσα ότι θα είναι η κόρη […]
«Πουλάκι εδιάβει και έκατσε αντίκρυ στο ποτάμι, δεν εκελάηδε σαν πουλί, μηδέ σαν χελιδόνι, παρά εκελάηδε και έλεγε, ανθρώπινη λαλίτσα: Α δε στοιχειώσετε άνθρωπο γιοφύρι δεν στεριώνει» Μα πριν προλάβει […]
Ήταν η ώρα του μεσημεριανού, όταν ένας χτύπος ακούστηκε στην πόρτα του σπιτιού μας. Ακούστηκε βιαστικός και ανυπόμονος. Κατάλαβα, ότι μια από τις υπηρέτριες έτρεξε να ανοίξει, αφού ένιωσα τους […]
– «Κόρη τον λόγο άλλαξε και άλλη κατάρα δώσε που ‘χεις μονάκριβο αδερφό, μην λάχει και περάσει». Και αυτή γυρνάει και του λέει: – «Την κατάρα δεν αλλάζω που στα […]
Ο πρωτομάστορας σηκώνει μεγάλο λίθο έτοιμος να θυσιάσει την γυναίκα του για το κοινό καλό. Ξαφνικά ακούει μια φωνή να του λέει να σταματήσει. Ήταν το πουλί που του είχε […]
