Σήμερα 30 Ιανουαρίου γιορτάζουν οι Άγιοι Τρεις Ιεράρχες της Εκκλησίας μας, ο Βασίλειος ο Μέγας, ο Γρηγόριος ο Θεολόγος και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος και μαζί τους γιορτάζουμε όλοι, μαθητές και δάσκαλοι! Οι τρεις αυτοί σοφοί άγιοι της Εκκλησίας μας, μας άφησαν σπουδαία παρακαταθήκη με τη ζωή τους και το έργο τους.

Ήταν οι τρεις αγιότεροι και σοφότεροι άνθρωποι της εποχής τους. Γνώρισαν την κοσμική σοφία όσο κανείς άλλος στην εποχή τους. Σπούδασαν στα μεγαλύτερα Πανεπιστήμια της τότε ανθρωπότητας. Ήταν από οικογένειες ευγενείς, αρχοντικές και πλούσιες. Μπορούσαν να ακολουθήσουν μία καριέρα κοσμική και να δοξαστούν από τον κόσμο. Αλλά η αγάπη του Χριστού τους έκανε να περιφρονήσουν την κοσμική δόξα, να γίνουν μοναχοί, ιερείς, επίσκοποι, και να αφιερώσουν την ζωή τους στον Χριστό, στην Εκκλησία και στους Χριστιανούς. Και έτσι, επειδή αγάπησαν πολύ τον Θεό και αγάπησαν πολύ τους ανθρώπους, έγιναν μεγάλοι ευεργέτες, μεγάλοι διδάσκαλοι, μεγάλοι πνευματικοί Πατέρες, αληθινοί οδηγοί των ανθρώπων, και προς τον δρόμο τους προς την Βασιλεία του Θεού αλλά και στα προβλήματα της ζωής τους.

Οι Τρεις Ιεράρχες εξακολουθούν να είναι μεγάλοι παιδαγωγοί όλων των ανθρώπων και όλων των Χριστιανών, και ιδιαιτέρως των Ορθοδόξων Χριστιανών. Γι’ αυτό η Εκκλησία τους τιμά και ιδιαιτέρως, αλλά τους τιμά και τους τρεις μαζί σήμερα. Για να εκδηλώσει την ευγνωμοσύνη της σ’ αυτούς τους τρεις μεγάλους και φωτισμένους και θεοφόρους άνδρες, οι οποίοι μας άφησαν την σοφή διδασκαλία τους, με την οποία οδηγούμαστε στη ζωή μας. Ας έχουμε πάντοτε τη φώτιση και την προστασία τους! Χρόνια πολλά!

Σοφά Λόγια των Τριών Ιεραρχών

ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Για τη σωστή παιδαγωγία έγραψε:

«Όποιος επιπλήττει τους νέους χωρίς συγχρόνως να τους παρηγορεί, τους κάνει σκληρότερους. Διότι δεν μπορούν να σηκώσουν το φορτίο των συνεχών ελέγχων (επιπλήξεων) και γι’ αυτό αμέσως και με βιαιότητα αντιδρούν. Για να προλάβουμε λοιπόν τους πόνους που προκαλούν οι έλεγχοι, πρέπει να τους συνοδεύουμε με λόγια καλοσύνης.»

«Δεν είναι άλλη η αιτία διαστροφής των παιδιών, παρά μόνον η μανία των γονιών για τα βιοτικά προβλήματα. Επειδή δηλαδή αποβλέπουν μόνο σ’ αυτά και θεωρούν κατώτερα τα πνευματικά προβλήματα των παιδιών, παραμελούν τα παιδιά τους και τη ψυχική τους καλλιέργεια.»

«Ο καλός δάσκαλος είναι απαλλαγμένος από φθόνο και έπαρση. Θέλει οι αρετές να γίνουν κοινό κτήμα των μαθητών του, θέλει μόνο να τους εξισώσει σε όλα με τον εαυτό του. Αυτό κυρίως είναι το γνώρισμα του πραγματικού δασκάλου, το να συμπάσχει στις συμφορές των μαθητών του, το να θρηνεί και να πενθεί για τα τραύματα αυτών που έχει στην ευθύνη του.»

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

«Να προσέχουν τα παιδιά με ποιους συναναστρέφονται, να προσέχουν ποιους κάνουν φίλους. Όπως ο μολυσμένος αέρας, όταν τον εισπνεύσουμε, αφήνει μέσα μας χωρίς να τα βλέπουμε μικρόβια της αρρώστιας, έτσι και το κακό περιβάλλον αφήνει μέσα στη ψυχή του παιδιού τη μόλυνσή του.»

«Να χρησιμοποιείς τα βιβλία, όπως η μέλισσα τα άνθη. Γιατί εκείνη δεν πηγαίνει σε όλα τα άνθη και σε αυτά που πηγαίνει, τρυγάει από το καθένα μόνο ό,τι της είναι χρήσιμο.»

«Αυτός που σπέρνει ευγένεια, θερίζει φιλία. Αυτός που φυτεύει καλοσύνη, μαζεύει αγάπη.»

ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ

Για τη φιλία έγραψε:

«Τίποτα αντάξιο δεν υπάρχει του πιστού φίλου.»

Επίσης έγραψε:

«Τη γλώσσα σου καλό είναι να τη συγκρατείς γιατί εύκολα κάνει ζημιά,

και όσο ευκολότερα κινείται τόσο μικρότερο είναι το κέρδος της.»

«Όταν κάποια προσβολή κάποτε καίει την ψυχή σου,

φέρε στο νου σου τον Χριστό και τα χτυπήματά του

και πόσο μέρος απ’ τις πληγές του Κυρίου είναι τούτα

κι αυτό θα είναι το νερό να σβήσεις τη λύπη σου.»