Κατηγορία: Δ’ τάξη Σελίδα 2 από 9

Η τάξη μας  βρέθηκε σήμερα στην πόλη της Ζακύνθου για να παρακολουθήσει μια παιδική κινηματογραφική ταινία στο ¨Σινέ Φώσκολος” στην πλατεία Σολωμού και με αυτή την ευκαιρία βγάλαμε και μερικές χαρούμενες φωτογραφίες μπροστά σε δύο εμβληματικά κτίρια, τον Άγιο Νικόλαο του Μώλου και τον Κόκκινο Βράχο.

Με ένα πολύχρωμο, μοσχοβολιστό, πανέμορφο στεφάνι, που φτιάξαμε με τα χεράκια μας, υποδεχτήκαμε τον Μάη στην τάξη μας, όπως μας προτρέπει κι ένα παλιό παιδικό τραγουδάκι:

“Λουλούδια ας διαλέξουμε
και ρόδα και κρίνα
κι ελάτε να πλέξουμε
στεφάνια με κείνα,
στο Μάη που σήμερα
προβάλλει στη γη!”

Να περάσουμε όλοι και όλες έναν υπέροχο, αξέχαστο Μάη!

Παραμονή του Λαζάρου σήμερα και η τάξη μας τραγούδησε τα κάλαντα του Λαζάρου από την περιοχή της Καλύμνου. Τα λόγια είναι μια μικρή παραλλαγή από τα κάλαντα που λέγονται σε πολλές περιοχές της χώρας μας, είναι μακροσκελή και περιγράφουν έμμετρα όλη την ιστορία της Ανάστασης του Λαζάρου από τον Ιησού. Η μελωδία, όμως, είναι μοναδική και γι αυτό τα επιλέξαμε. Στολίσαμε το καλαθάκι με λουλούδια που εμείς είχαμε φυτέψει, πήραμε και δυο ομοιώματα Λαζάρου, δικές μας κατασκευές, και ξεκινήσαμε: “Εις την πόλη Βηθανία Μάρθα κλαίει και Μαρία, Λάζαρον τον αδερφόν τους, τον γλυκύν και καρδιακόν τους…“

Αν θέλεις να  ακούσεις τα παιδιά της τάξης μας να τραγουδούν αυτά τα μοναδικά κάλαντα, πάτησε τον παρακάτω σύνδεσμο.

ΚΑΛΑΝΤΑ ΛΑΖΑΡΟΥ

Την Παρασκευή 11 Απριλίου η τάξη μας, μαζί με εκατοντάδες παιδιά του νησιού μας, συμμετείχε στις δράσεις που οργάνωσε η Μονάδα Διαχείρισης Εθνικών Πάρκων Ζακύνθου, Αίνου και προστατευόμενων Περιοχών Ιονίων Νήσων του Ο.ΦΥ.ΠΕ.Κ.Α. σε συνεργασία με τους φορείς της Ζακύνθου και με την πολύτιμη βοήθεια δεκάδων εθελοντών και εθελοντριών στην πόλη της Ζακύνθου. Οι δράσεις αυτές περιελάμβαναν: περιήγηση στους εκθεσιακούς χώρους, παιχνίδια, θεατρικά και μουσικοχορευτικά δρώμενα. Και όλα αυτά με απώτερο σκοπό να ευαισθητοποιηθούν παιδιά και ενήλικες σε θέματα προστασίας του περιβάλλοντος.

Η Δ΄τάξη του σχολείου μας συμμετείχε στο πρόγραμμα του ΟΦΥΠΕΚΑ (Οργανισμός Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής) για τις προστατευόμενες περιοχές του τόπου  μας επιλέγοντας να μελετήσει τους αιωνόβιους ελαιώνες και πώς αυτοί συμβάλλουν στη διατήρηση της βιοποικιλότητας των αγροτικών οικοσυστημάτων. Αφού αναλύσαμε το θέμα με προβολές, παρουσιάσεις, φύλλα εργασίας, μελέτη χαρτών και ηλεκτρονικών άρθρων, γράψαμε, μελοποιήσαμε και τραγουδήσαμε ένα ποίημα με τίτλο “Γέρικη ελιά” αποτυπώσαμε με εικαστικό τρόπο τις αιωνόβιες ελιές με ζωγραφική και τρισδιάστατη κατασκευή μιας γέρικης ελιάς. Για την κατασκευή εργαστήκαμε πολλοί άνθρωποι: Ο κύριος Αποστόλης, που φιλοτέχνησε τον πελώριο κορμό με την κουφάλα του, οι δασκάλες και ο Διευθυντής για τα συρμάτινα κλαδιά, οι μαθητές και οι μαθήτριες για τα μεταλλιζέ φύλλα και για τα ζωάκια που ζουν πάνω της. Η ελιά μας αυτή είναι, πραγματικά, ένα έργο τέχνης!

Η 2η μέρα του Απρίλη είναι  είναι η μέρα που γεννήθηκε ο μεγάλος Δανός παραμυθάς Χανς Κρίστιαν Άντερσεν και είναι αφιερωμένη στο παιδικό βιβλίο. Με αυτή την ευκαιρία δημιουργήσαμε το δικό μας βιβλίο με ποιήματα και κείμενα σχετικά με την άνοιξη. Στη συνέχεια το εικονογραφήσαμε με πολύ μεράκι και το δέσαμε σε βιβλίο. Το βιβλίο αυτό παρουσιάσαμε και χαρίσαμε στα παιδιά του Ειδικού Σχολείου Ζακύνθου σε επίσκεψη που πραγματοποιήσαμε στον χώρο τους. Επίσης μάθαμε το τραγούδι του Τάσου Ιωαννίδη  “Το βιβλίο” σε στίχους της Παυλίνας Παμπούδη και το τραγουδήσαμε μαζί με τα παιδιά του Ειδικού Σχολείου σε μια κοινή δράση για την Παγκόσμια η μέρα Παιδικού Βιβλίου.

Χανς Κρίστιαν Άντερσεν: “Τα παραμύθια γράφονται για να κοιμούνται τα παιδιά, αλλά και για να ξυπνούν οι ενήλικες.”

Πάτησε τον σύνδεσμο, για να διαβάσεις το βιβλίο μας σε ψηφιακή μορφή:

Η άνοιξη, τα χελιδόνια και άλλες ιστορίες

Τα παιδιά της Δ΄τάξης τραγουδούν το τραγούδι “Το βιβλίο” στην πρωινή συγκέντρωση του σχολείου μας

 21 Μαρτίου:εαρινή ισημερία, πρώτη μέρα της άνοιξης, Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης  και γιορτάσαμε τραγουδώντας τα χελιδονίσματα  ή αλλιώς τα κάλαντα του Μάρτη που είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά έθιμα της  άνοιξης, στο οποίο  παιδιά σχολικής ηλικίας κρατώντας  στα χέρια τους ένα ξύλινο ομοίωμα  χελιδονιού  με κουδουνάκια κρεμασμένα στον λαιμό του,(εμείς φτιάξαμε χελιδονάκι από χαρτόνι)   γυρίζουν το πρωί αυτής της ημέρας τα σπίτια και  τραγουδούν τον ερχομό της άνοιξης και την επιστροφή των χελιδονιών.Οι απαρχές του εθίμου αυτού είναι οι προϊστορικοί χρόνοι και οι ρίζες του καθαρά ελληνικές. Τα παλαιότερα καταγεγραμμένα Χελιδονίσματα ήταν της Ρόδου. Το χελιδόνισμα της Ρόδου είναι ένα ανώνυμο άσμα, που καταγράφηκε από τον Αθήναιο περίπου το  200 μ.Χ. αλλά είναι, πιθανότατα, πολύ παλιότερο, αφού ο Αριστοφάνης γνωρίζει ήδη ένα χελιδόνισμα (5ος αιώνας π.Χ.).                                                                                                                              Σήμερα τα χελιδονίσματα επιβιώνουν σε αρκετές περιοχές της χώρας μας με μικρές παραλλαγές στο τραγουδάκι και είναι συνέχεια από τα χελιδονίσματα των αρχαίων Ελλήνων, από τα κάλαντα της πρωτοχρονιάς που τότε γιορταζόταν την 1^η  Μαρτίου.

Η μέρα ήταν λαμπρή και στο προαύλιο του σχολείου συγκεντρωθήκαμε όλοι και όλες για να παρακολουθήσουμε τα παιδιά της Δ’ τάξης τάξης να μας τραγουδούν τα χελιδονίσματα, να απαγγέλλουν ποιήματα για τα χελιδόνια και να παρουσιάζουν εικαστικές δημιουργίες με θέμα το χελιδόνια στην αρχαιοελληνική τέχνη.