Μια λευκορόδινη νυφούλα που την αγαπά ο χειμώνας και η άνοιξη έκανε πάλι την εμφάνισή της στους κάμπους και στις γειτονιές προμηνύοντας τον ερχομό της άνοιξης…
Πολλοί ποιητές την ύμνησαν και έγραψαν όμορφα ποιήματα για χάρη της ,αλλά και συγγραφείς μίλησαν γι”αυτήν όπως και διάσημοι ζωγράφοι αποτύπωσαν την ομορφιά της στα έργα τους.
Ν. ΚΑΖΑΤΖΑΚΗΣ : Είπα στην αμυγδαλιά:< Αδελφή ,μίλησέ μου για τον Θεό> Κι η αμυγδαλιά άνθισε…
ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ: Κι ο Φλεβάρης ,που άγρια τα κύματα κυλάει, γέρνει στης αμυγδαλιάς το πλάι.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ: Κάτι πιστεύουν οι αμυγδαλιές ,που άνθισαν μέσα στο χιόνι.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ : Τη νύχτα οι αμυγδαλιές με τ” άσπρα τους φορέματα περάσαν
κάτου από τα παράθυρά μας αργές και λυπημένες ,όμοιες με κείνα τα χλωμά κορίτσια
του ορφανοτροφείου ,,όταν γυρίζουν από μια μικρή εκδρομή την Κυριακή………
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ ΛΙΓΟ ΑΚΟΜΑ
Λίγο ακόμα
θα ιδούμε τις αμυγδαλιές ν” ανθίζουν
τα μάρμαρα να λάμπουν στον ήλιο
τη θάλασσα να κυματίζει
λίγο ακόμα,
να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΡΟΣΙΝΗΣ : Ετίναξε την ανθισμένη αμυγδαλιά
με τα χεράκια της
και γέμισε από άνθη, η πλάτη ,η αγκαλιά και τα μαλλάκια της…..
Μα χιονισμένη σαν την είδα την τρελή
γλυκά της μίλησα
της τίναξα τα άνθη από την κεφαλή
και την εφίλησα……..
Η < τρελή >του χειμώνα
