Λεπτομέρεια από την ομιλία στους μαθητές των Ε' και ΣΤ΄ τάξεων. Πίσω η τηλεόραση με την οπτική παρουσίαση
Ομιλία στους μαθητές Ε΄ και ΣΤ΄ στην αίθουσα διαλέξεων. Πίσω η τηλεόραση με την οπτική παρουσίαση. Λεπτομέρεια.

Έπειτα από τηλεφωνική πρόσκληση της Διευθύντριας του Δ.Σ. Πετρανών παρευρέθηκα την 12η Ιανουαρίου 2015 στο χωριό Πετρανά Κοζάνης. Καλεσμένος σε ομιλία σε μαθητές και γονείς από την ψυχολόγο Ματίνα Γαβριήλογλου. Εργάζεται στο “Τμήμα Ενημέρωσης Παιδιών, Γονέων και Εκπαιδευτικών” του παραρτήματος Θεσσαλονίκης[1] του Χαμόγελου του Παιδιού, συλλόγου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα.[2]

Στο Σχολείο συναντηθήκαμε με την εκπαιδευτικό Αναστασία Λούδα, μέλος της 4μελούς Περιφερειακής Ομάδας Δράσεων Πρόληψης (ΠΟΔΠ) της ΠΔΕ Δυτικής Μακεδονίας.[3] Ανεβήκαμε έπειτα στην αίθουσα διαλέξεων. Η απεσταλμένη του Χαμόγελου του Παιδιού μίλησε τη συνοδεία οπτικής παρουσίασης στους μαθητές των Ε΄ και ΣΤ΄ τάξεων, οι οποίοι είχαν επί τούτου προσέλθει, για το σχολικό εκφοβισμό.

Έπειτα κατευθυνθήκαμε στο κτήριο της πρώην κοινότητας Πετρανών. Έβαλαν θέρμανση, υπήρχαν κι εδέσματα. Εδώ η ειρηθείσα ψυχολόγος, πάλι με την αρωγή ψηφιακής οπτικής παρουσίασης, παρουσίασε στους γονείς και κηδεμόνες του Σχολείου τις δράσεις της οργάνωσής της  και ανέλυσε το σχολικό εκφοβισμό. Όταν ζήτησε, στο τέλος. διάλογο, σηκώθηκα.

Παρουσιάστηκα με το ονοματεπώνυμο και τον τωρινό μου τίτλο συμπληρώνοντας πως μόλις βγήκα από την τάξη, οπότε οι εμπειρίες μου είναι, εκτός από πολλές, νωπές. Είπα εν ολίγοις τα εξής: α) τα φαινόμενα ενδομαθητικών διαπληκτισμών στα Σχολεία υπήρχαν και παλαιότερα β) σήμερα διαφημίζονται περισσότερο, διότι οι ΜΚΟ ενισχύονται και μέσω υποστήριξης κι επειδή αυξάνεται η τάση εθελοντισμού των πολιτών. Πρόκειται για απότοκα της οικονομικής στενότητας των γονέων και της κοινωνικής χαλαρότητας, εκφάνσεις των οποίων απεικονίζονται και στα παιδιά γ) Φυσικά στα Πετρανά, όπως και στην περιοχή μας, δεν υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις, ρήση που αποδεικνύεται από την ανυπαρξία κλειδωμένων αυλοπορτών, αλλά και από τη δομή του χωριού, το οποίο γνωρίζω καλά από συνεντεύξεις με ηλικιωμένους κατοίκους για την Ιστορία του.

Παρεμβαίνοντας στο διάλογο που ανοίχτηκε με το πέρας της ομιλίας στου γονείς, λεπτομέρεια (φωτογραφία Δώρας Τζιμουλά)
Παρεμβαίνοντας στο διάλογο, μετά το πέρας της ομιλίας στου γονείς. Λεπτομέρεια (φωτογραφία Θεοδώρας Τζιμουλά)

Μία μητέρα μίλησε προβληματισμένη για τα παιχνίδια που παίζουν τα παιδιά στον Η/Υ. Ακούστηκαν τότε γνώμες για λογοκρισία επαφής με τους Η/Υ όπως επίσης και με την Τηλεόραση. Σηκώθηκα και μίλησα! Είπα σε αδρές γραμμές πως η απαγόρευση είναι δίκοπο μαχαίρι. Προσωπική μου άποψη είναι η ελευθερία στην διαδικτυακή έρευνα, όταν συνοδοιπορεί με τη γνώση της πλασματικότητάς του μέσου. Τέλος πως τα ηλεκτρονικά αθλήματα[4] μάλλον στο άμεσο μέλλον θα μπουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Πρακτικότερα, από το ένα μέρος τα ι σπορτς αυξάνουν, ίσως, την επιθετικότητα, από το άλλο όμως τη μειώνουν, αφού αυτή εκχέεται στον ψηφιακό κόσμο κι όχι στην πραγματικότητα.