Το “Ξεφλουδίζοντας το κρεμμύδι” είναι ένα πολύ καλό μυθιστόρημα αλλά και μία μαρτυρία με πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία του συγγραφέα, άλλοτε συγκινητικά, άλλοτε αστεία και σκανδαλιστικά.

Ο Γκρας παραθέτει γεγονότα και σκέψεις από τη -στριμωγμένη σε ένα δυάρι- παιδική του ηλικία στο Ντάντσιχ (σημερινό Γκντανσκ της Πολωνίας), το ναζιστικό περιβάλλον που ο ίδιος άφησε να τον παρασύρει με τις υποσχέσεις του, τα δύσκολα μεταπολεμικά χρόνια, τη δημιουργία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Οι αναμνήσεις του φτάνουν μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ’50, όταν κυκλοφόρησε “Το τενεκεδένιο ταμπούρλο”, που τον καθιέρωσε ως συγγραφέα.

Το ύφος του εναλλάσσεται διαρκώς, άλλες φορές είναι ο ηλικιωμένος συγγραφέας που οργίζεται με “αυτό το συνονόματο αγόρι” και άλλοτε χρησιμοποιεί ενεστώτα για να περιγράψει τις τελευταίες εβδομάδες του πολέμου.

Με αυτό το αυτοβιογραφικό έργο ο νομπελίστας συγγραφέας Γκύντερ Γκρας ξάφνιασε τον Αύγουστο του 2006 το αναγνωστικό κοινό και προκάλεσε εκατοντάδες συζητήσεις και δηλώσεις από κριτικούς και ομότεχνούς του σε όλο τον κόσμο. Αιτία η δημοσιοποίηση ενός καλά κρυμμένου μυστικού που ανέτρεψε τη μέχρι τότε δημόσια εικόνα του: ομολόγησε ότι για επτά μήνες, μεταξύ 1944 και 1945, υπήρξε μέλος των επιλέκτων Βάφεν Ες Ες. Ο Γκρας τότε δεν ήταν καν 17 ετών. Δύο χρόνια νωρίτερα, όπως είπε ο ίδιος, είχε ζητήσει να καταταγεί εθελοντής στα υποβρύχια αλλά το αίτημά του απορρίφθηκε. «Αυτό θα με στιγματίζει για πάντα» δήλωσε, χωρίς ωστόσο να παραλείψει να τονίσει ότι τότε έτσι θεωρούσε πως θα ξέφευγε από την οικογενειακή επιτήρηση.

Την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του το βιβλίο πούλησε 150.000 αντίτυπα.