giannisTs blog

Του ΚΩΣΤΑ ΚΑΤΙΚΟΥ
«Παράθυρο» για να σπάσουν οι δεσμοί της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων με τις οργανικές τους θέσεις ανοίγει η ασφάλισή τους στο ΙΚΑ από την 1η Ιανουαρίου του 2011 που ως γνωστόν θα ισχύσει (αρχικά) για τις νέες προσλήψεις.
Η ασφαλιστική αλλαγή θα συνδυαστεί με το νέο μισθολόγιο το οποίο, όπως προκύπτει από τις απόψεις που παρουσίασε η κυβέρνηση στην ΑΔΕΔΥ, θα εξαιρεί τους νεοπροσλαμβανόμενους υπαλλήλους.
Οι δυο ταυτόχρονες αλλαγές σηματοδοτούν μια εκ των πραγμάτων μετατροπή (ήπια ή σταδιακή) στο εργασιακό καθεστώς που θα διέπει τους νέους υπαλλήλους με το Δημόσιο από την 1η Ιανουαρίου, σε συνδυασμό μάλιστα με την ανάγκη περαιτέρω περικοπών στις αποδοχές όλων των δημοσίων υπαλλήλων που συνεπάγεται η κατάργηση και συγχώνευση των επιδομάτων τους σε ένα νέο «βασικό μισθό».
«Το εργασιακό καθεστώς δεν μπορεί να αλλάξει επειδή αλλάζει το καθεστώς ασφάλισης των νέων δημοσίων υπαλλήλων», είπαν στον «Α.Τ.» δυο αρμόδια κυβερνητικά στελέχη που ρωτήθηκαν σχετικά, χωρίς να είναι όμως και απόλυτοι στο ότι θα παραμείνει η μονιμότητα όπως έχει σήμερα.
Το γεγονός ότι στο πλάνο της κυβέρνησης βρίσκεται η κατάργηση πολλών «μόνιμων θέσεων» σε Οργανισμούς και Υπηρεσίες του Δημοσίου που πρόκειται να συγχωνευθούν οδηγεί αναπόφευκτα σε αλλαγή των εργασιακών σχέσεων για τους νέους υπαλλήλους. Θα υπηρετούν σε δημόσιο οργανισμό με ασφάλιση ΙΚΑ, σύμβαση αορίστου χρόνου και βασικό μισθό στα επίπεδα του αντίστοιχου που ισχύει στον ιδιωτικό τομέα, δηλαδή 760 ευρώ (όπως προβλέπεται για το 2011 από την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, ΓΣΕΕ – εργοδοτών).
Με συμβάσεις αορίστου χρόνου απασχολούνται και σήμερα περί τους 90.000 δημοσίους υπαλλήλους. Ομως η διαφορά σε σχέση με όσους πρόκειται να προσληφθούν από το 2011 είναι ότι οι ήδη υπηρετούντες με συμβάσεις αορίστου χρόνου μπορούν μετά από 2 χρόνια να γίνουν μόνιμοι. Αν δεν συμβεί αυτό τότε η υπηρεσία τους μπορεί ακόμη και να τους απολύσει. Τέτοιο πράγμα δεν έχει γίνει, γιατί οι περισσότεροι καλύπτουν οργανικά κενά και η μετατροπή των συμβάσεών τους σε μόνιμες γίνεται αυτόματα. Από το 2011 όμως και κάτω από τις επιταγές του Μνημονίου και της Τρόικας (ενδεχομένως και από νέα μέτρα μετά την επίσκεψή τους το Νοέμβριο) οι νέοι δημόσιοι υπάλληλοι που δεν θα έχουν τη δυνατότητα μονιμοποίησης, μετά από μια διετία, θα αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο απόλυσης.
Παρόμοια δυνατότητα δεν θα έχουν οι νεοπροσλαμβανόμενοι από τη στιγμή που καταργούνται και μειώνονται οι κενές οργανικές θέσεις, δηλαδή οι θέσεις που συνδέονται άρρηκτα και συνταγματικά με τη μονιμότητα στο Δημόσιο.
Φως για τις προϋποθέσεις ασφάλισης αλλά και εργασιακής σχέσης των νέων δημοσίων υπαλλήλων θα ρίξουν οι προτάσεις που θα επεξεργαστούν τρία συναρμόδια υπουργεία. Το υπουργείο Εσωτερικών, το υπουργείο Οικονομικών και το υπουργείο Εργασίας. Μέχρι στιγμής το μόνο βέβαιο και δεδομένο είναι ότι θα ενταχθούν στην κύρια ασφάλιση του ΙΚΑ, ενώ για την επικουρική εκφράζονται προβληματισμοί αν πρέπει να υπαχθούν στο επικουρικό του Δημοσίου (ΤΕΑΔΥ) ή στο επικουρικό του ΙΚΑ (ΕΤΕΑΜ), μια που ο φυσικός τους κύριος ασφαλιστικός φορέας θα είναι το ΙΚΑ. Η περίπτωση υπαγωγής τους στο ΤΕΑΔΥ αντιμετωπίζεται με περισσότερο σκεπτικισμό καθώς η Τρόικα έχει ζητήσει επανεξέταση των όρων βιωσιμότητας των δημόσιων επικουρικών ταμείων, ώστε να αποκλειστεί κάθε ενδεχόμενο κρατικής τους ενίσχυσης για την κάλυψη των ελλειμμάτων τους. Στις μελέτες που θα γίνουν μέχρι το Μάρτιο του 2011 θα εξεταστούν όλα «από μηδενική βάση», όπως ανέφερε αρμόδιο κυβερνητικό στέλεχος στον «Α.Τ.».
Οι εισφορές, και οι παροχές που σήμερα ισχύουν στα επικουρικά του Δημοσίου είναι βέβαιο ότι θα ανατραπούν όχι μόνο από τις μελέτες αλλά και από την ανάγκη περιορισμού του προσωπικού που υπηρετεί στο Δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα. Στον ΟΣΕ για παράδειγμα ο κανονισμός προσωπικού καταργείται. Που σημαίνει ότι οι ήδη υπηρετούντες θα διέπονται από τους όρους των συμβάσεων του ιδιωτικού τομέα.
Η… πόρτα για πιο ευέλικτες συμβάσεις εργασίας στους δημοσίους υπαλλήλους έχει ανοίξει, αλλά υπάρχει και το «αγκάθι» του Συντάγματος μια που η σχέση εργασίας των δημοσίων υπαλλήλων με το κράτος είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη. Ουδείς από τους πολιτικούς έχει αποτολμήσει να φέρει άρθρο για άρση αυτής της συνταγματικής κατοχύρωσης, υπό το φόβο του πολιτικού κόστος. Τώρα όμως, που φάνηκε ξεκάθαρα ότι οι ευθύνες για την κατάντια της χώρας βαρύνουν πρωτίστως τους πολιτικούς, και μεγάλο μέρος αυτής της ευθύνης έχει η «νοοτροπία του Δημοσίου» που καλλιεργήθηκε στους Ελληνες, ήρθε ίσως η στιγμή για να επανεξεταστεί από όλα τα κόμματα αν θα πρέπει η δημόσια διοίκηση να παραμείνει δέσμια του πελατειακού πολιτικού συστήματος ή αν οι συνθήκες επιβάλλουν να λειτουργήσει με κανόνες που ισχύουν για όλους τους υπόλοιπους εργαζόμενους.

● Παρατηρείται το φαινόμενο, στο τέλος της Παρέλασης τα τμήματα να διαλύονται με ακατάστατο τρόπο επί της οδού Αγ. Ανδρέου, με αποτέλεσμα την παρακώλυση των τμημάτων που ακολουθούν και να δημιουργείται αρνητική εντύπωση στους συμπολίτες μας.

● Πολλοί συνοδοί καθηγητές , προκειμένου να παρουσιάσουν το σχολείο τους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο , πράγμα που επιθυμούμε κι εμείς άλλωστε, σταματούν αρκετά συχνά κατά την διαδρομή της παρέλασης κάνοντας «σημειωτόν». Αυτό δημιουργεί μεγάλα κενά  μεταξύ των τμημάτων και είναι εις βάρος της όλης διαδικασίας.

Για τους λόγους αυτούς, παρακαλούμε τους συνοδούς καθηγητές,  να είναι συνεργάσιμοι και  να ακολουθούν πιστά τις υποδείξεις των υπευθύνων  που έχουν ορισθεί από το Γραφείο Φυσικής Αγωγής  και που θα βρίσκονται καθ’ όλη την διαδρομή της Παρέλασης.

● Τέλος επειδή η Παρέλαση απαιτεί σοβαρότητα και ευπρέπεια, η οποία αρμόζει  στην μαθητική ιδιότητα, θα θέλαμε να επισημάνουμε και να επιστήσουμε την προσοχή πρώτιστα στους Διευθυντές, αλλά και στους Καθηγητές Φυσικής Αγωγής, ώστε να φροντίσουν τόσο για την κόσμια εμφάνιση όσο και για την κόσμια συμπεριφορά των μαθητών-τριών , καθ’ όλη την διαδρομή της Παρέλασης.

Της ΕΡΣΗΣ ΒΑΤΟΥ
Με τη χαρά της γέννας μόνο μπόρεσαν να συγκρίνουν οι γυναίκες και οι αδελφές των μεταλλωρύχων το συναίσθημα που τις κατέλαβε όταν αντίκρισαν τους αναληφθέντες να αναδύονται από τα έγκατα της Γης ύστερα από 69 ημέρες, με τη βοήθεια μιας κάψουλας που φέρει το μυθολογικό όνομα «Φοίνικας».

Στην παράκτια έρημο της Χιλής Ατακάμα τα μεσάνυχτα της Τρίτης έχουν μόλις περάσει. Ο κόσμος όλος γύρω από το φρέαρ της ζωής στο ορυχείο Σαν Χοσέ είναι στο πόδι. Εχει ήδη παρακολουθήσει, χωρίς να το περιμένει, εικόνες από τους εγκλωβισμένους στο καταφύγιο όπου είχε κατεβεί πριν από λίγα λεπτά ο διασώστης Μανουέλ Γκονζάλες. Ολοι περιμένουν.

Τέσσερα λεπτά μετά τα μεσάνυχτα της Τρίτης στη Χιλή η νύχτα είναι πιο φωτεινή από ποτέ. Ο πρώτος διασωθείς, ο 31 ετών Φλορένσιο Αβαλος, ο πιο ρωμαλέος των παγιδευμένων, αναδύεται. Τα μαύρα προστατευτικά γυαλιά δεν μπορούν να κρύψουν το χαμόγελο στα μάτια του. Νιώθει να ξαναπαίρνει πίσω τη ζωή του στην αγκαλιά του επτάχρονου γιου του.

Μία ώρα και έξι λεπτά αργότερα, είναι η σειρά της οικογένειας του 40χρονου Μάριο Σεπούλβεδα, που ακούγεται να πανηγυρίζει ζωηρά πριν ακόμα φτάσει στην επιφάνεια. Κι όταν φτάνει, αρχίζει να μοιράζει «αναμνηστικές» πέτρες στους παρευρισκόμενους σχεδόν χοροπηδώντας. Θέλει άραγε κανείς να θυμάται; «Ημουν με τον Θεό και τον Διάβολο. Και άπλωσα το χέρι μου στον Θεό», είπε πριν γυρίσει να ρωτήσει τη γυναίκα του: «Πώς είναι το σκυλί;».

Ο 31χρονος Φλορένσιο Αβαλος ήταν ο πρώτος που ανέβηκε με την κάψουλα, «απελευθερώνοντας» τα δάκρυα χαράς των συγγγενών των δικών του και των 32 συντρόφων του. Στις 4 το πρωί είχαν ανελκυστεί όλοι Ο 31χρονος Φλορένσιο Αβαλος ήταν ο πρώτος που ανέβηκε με την κάψουλα, «απελευθερώνοντας» τα δάκρυα χαράς των συγγγενών των δικών του και των 32 συντρόφων του. Στις 4 το πρωί είχαν ανελκυστεί όλοι Αγκαλιές και προσευχές

Σιγά σιγά βγαίνουν ο ένας μετά τον άλλον οι διασωθέντες μεταλλωρύχοι. Γελούν, αγκαλιάζουν, γονατίζουν, ευχαριστούν τον Θεό. Το ταξίδι του καθενός προς τη σωτηρία διαρκεί περίπου 16 λεπτά. Συγκίνηση έντονη από τη διάσωση του γηραιότερου, 63χρονου Μάριο Γκόμες, που πάσχει από πνευμονοκονίαση.

Καλοφροντισμένοι φάνηκαν οι περισσότεροι από τους αναληφθέντες εις τους ουρανούς της ζωής. Είχαν πλυθεί, ξυριστεί και χτενιστεί για να πέσουν στην αγκαλιά των δικών τους. Ανάλογη προετοιμασία όμως είχαν κάνει και οι συγγενείς τους. Παρά την αγωνία τους, οι γυναίκες είχαν από νωρίς φτιάξει μαλλιά και νύχια. Ετοιμες για το μεγάλο καλωσόρισμα. Στο κέντρο αυτοί, οι πρωταγωνιστές, που σήκωσαν ανάστημα στις πιθανότητες και γύρω οι δικοί τους, εκείνοι που με την πίστη και την αγάπη τούς κράτησαν ζωντανούς. Διασώστες, ειδικοί και πολιτικοί αλλά και ΜΜΕ.

Χίλιοι πεντακόσιοι δημοσιογράφοι και τεχνικοί συνέρρευσαν για την «πρώτη είδηση» παγκοσμίως, αλλά περιορίστηκαν σε απόσταση 100 μέτρων από το σημείο της εξόδου των μεταλλωρύχων. Παρακολουθούσαν κι εκείνοι από μεγάλες οθόνες. Τη -σχεδόν απευθείας- μετάδοση ανέλαβε η χιλιανή τηλεόραση με την ασφάλεια των 30 δευτερολέπτων καθυστέρησης. Μήπως κάτι δεν πάει καλά…

Ολοι οι μεταλλωρύχοι μεταφέρθηκαν αρχικά σε ειδικά διαμορφωμένο κέντρο υγείας για τον πρώτο έλεγχο και στη συνέχεια με ελικόπτερο σε νοσοκομείο της γειτονικής πόλης Κοπιακό. Χωρίς ιστορικό προηγούμενο, η επιχείρηση αυτή -η διάσωση τόσων ανθρώπων από τα έγκατα της Γης- έδωσε νόημα και περιεχόμενο στον «Καταυλισμό της Ελπίδας». enet.gr