Ένας περίπατος στο χωριό μας έδωσε την αφορμή να ασχοληθούμε με έννοιες μαθηματικών.
Παρατηρήσαμε τη μεγάλη εκκλησία των Ταξιαρχών και τις χαριτωμένες μινιατούρες σπιτιών στην είσοδο καφετέριας στην πλατεία της εκκλησίας (έννοια του μεγάλου και του μικρού).
Στη συνέχεια, όταν επισκεφθήκαμε την καφετέρια είχαμε την ευκαιρία να πάρουμε παραγγελίες, καταγράφοντας και καταμετρώντας τις προτιμήσεις μας σε χυμούς.
και επιστροφή στην τάξη…
Ταξινόμηση φύλλων με κοινό χαρακτηριστικό το χρώμα. (Δημιουργία συνόλων)
Καταμέτρηση και καταγραφή
“Όλα για το φύλλο μου”(ιδέα από All About My Leaf Worksheet – Twinkl .pinterest.)
Στα παιδιά δόθηκε εργασία για το σπίτι, να βρουν ένα φύλλο που τους αρέσει, να αιτιολογήσουν την επιλογή τους, να πουν τί χρώμα έχει, να καταγράψουν το μέγεθός του και να μετρήσουν με χάρακα το μήκος του, με τη βοήθεια της μαμάς και του μπαμπά.
Κάθε παιδί παρουσίασε το φύλλο του στην τάξη και στη συνέχεια τα κατατάξαμε ανάλογα με τη μέτρηση του μήκους τους.
Δημιουργία συνόλων με βάση το μέγεθος των φύλλων : μεγάλο, μεσαίο, μικρό
Δημιουργία μοτίβων:
Οι εντολές των μοτίβων δόθηκαν από τα ίδια τα παιδιά.
Στην τάξη μας σήμερα με χαρά υποδεχτήκαμε τον Βill. Ο Βill, ένα Βελγικό Μαλινουά, είναι ένας από τους ανιχνευτές σκύλους που διαθέτει το Τελωνείο Μυτιλήνη και είναι ειδικά εκπαιδευμένος να μυρίζει μια ομάδα αντικειμένων τελωνειακού ενδιαφέροντος που περιλαμβάνει ναρκωτικά, χαρτονομίσματα, καπνικά προϊόντα κ.α
.
Η βασική του εκπαίδευση διήρκησε αρκετούς μήνες, μέχρι να είναι σε θέση να μπορεί να εργαστεί κανονικά για τις ανάγκες του Τελωνείου.
Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν γιατί είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν από κοντά και να χαϊδέψουν ένα ανιχνευτή σκύλο που σίγουρα θα είχε αποκαλύψει αρκετά παράνομα λαθραία αντικείμενα!
Μαζί του ήταν και ο συνοδός του, που όπως μας είπε, ο Bill, είναι πια μέλος της οικογένειάς του. Όλο το χρόνο είναι μαζί, ακόμα και στις διακοπές! Απάντησε στις ερωτήσεις των παιδιών εξηγώντας ότι πρόκειται για ένα πολύ φιλικό, αλλά ταυτόχρονα ενεργητικό και δραστήριο σκυλί, κάτι που είχαν την ευκαιρία να διαπιστώσουμε παρακολουθώντας την επίδειξη, στην οποία συμμετείχε!
Το σκυλί έχει κάποιες δυνατότητες με την όσφρησή του οι οποίες υπερβαίνουν τις ανθρώπινες δυνατότητες και υποβοηθούν σημαντικά στην ανίχνευση ύποπτων αντικειμένων τελωνειακού ενδιαφέροντος.
Κρύψαμε ένα τσαντάκι μέσης, το οποίο περιείχε χαρτονομίσματα, μέσα στην μπλούζα ενός παιδιού, αλλά και πίσω από τις καρέκλες που κάθονταν τα παιδιά, και εκείνος με “οδηγό” τη δυνατή όσφρησή του και μια σειρά από άλλες δεξιότητες που έχει αναπτύξει κατά την εκπαίδευσή του, κατάφερε να εντοπίσει τελικά το “ύποπτο” αντικείμενο και να πάρει την επιβράβευση από τον συνοδό του.
Ευχαριστούμε τη Δ/νση του Τελωνείου Μυτιλήνης που επέτρεψε την επίσκεψη αυτή, τον συνοδό για το κέφι του και την υπομονή του και φυσικά τον Bill, που τον αγαπήσαμε!
17 Νοέμβρη. Μια μέρα που προσφέρεται για ποικίλες δραστηριότητες στην τάξη οι οποίες αποσκοπούν στο να κατανοήσουν τα παιδιά όσο το δυνατόν το νόημα αυτής της ημέρας.
Γνωρίσαμε λοιπόν τα γεγονότα μέσα από ένα βίντεο που το δανειστήκαμε από https://thaliaskinderstories.blogspot.com/
Προσπαθήσαμε να εξηγήσουμε με απλά λόγια και εικόνες τι ακριβώς συνέβη τότε και γιατί είναι τόσο σημαντικό!
Δεν μπορούσαμε να μην ακούσουμε το πάντα αγαπημένο παραμύθι της ντενεκεδούπολης
Φτιάξαμε το ραδιοφωνικό σταθμό των φοιτητών και προσπαθήσαμε να γράψουμε τα συνθήματα τους
Την ημέρα της γιορτής με ένα λουλούδι στο χέρι επισκεφτήκαμε το ηρώο που βρίσκεται στην εκκλησία του χωριού .
“Μα πού πήγαν τα φύλλα μου;” Αναρωτήθηκε ο σκίουρος. Εμείς σαν τέλειοι ντετέκτιβ που είμαστε, θα ανακαλύψουμε ποιος είναι ο κλέφτης των φύλλων…
Και το σκιουράκι μας με τα φύλλα του, έγινε στεφανάκι.
Φθινόπωρο, μια εποχή με πολλά χρώματα, που ξυπνά τις αισθήσεις και μας δίνει την ευκαιρία για ποικίλες δραστηριότητες! Ας ζωγραφίσουμε, ας τραγουδήσουμε, ας χορέψουμε!
Το φθινόπωρο είναι… τα φύλλα των δέντρων που πέφτουν
Έτοιμο το δάσος μας το φθινόπωρο. Κάπου εκεί θα κρύβεται και το σκιουράκι μας.
Το χωριό και το νησί μας γιορτάζει διπλά αυτές τις μέρες.
8 Νοεμβρίου η Εκκλησία μας τιμά τους αρχαγγέλους Μιχαήλ και Γαβριήλ . Ο αρχάγγελος Μιχαήλ είναι προστάτης της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας. Προστατεύει επίσης και το νησί μας από κάθε κίνδυνο! Την μέρα αυτή γιορτάζουμε την απελευθέρωση του νησιού μας από τους Τούρκους.
Οι άγγελοι προστατεύουν και τα μικρά παιδιά. Κατασκευάσαμε τις δικές μας αγιογραφίες.
Στα πλαίσια προγράμματος δημιουργικής γραφής στο Νηπιαγωγείο συζητήσαμε με τα παιδιά για το τί είναι προσευχή και για ποιο λόγο οι άνθρωποι προσεύχονται. Έτσι δημιουργήσαμε μια προσευχή για τον αρχάγγελο Μιχαήλ, επιστρατεύοντας τη δημιουργικότητα και την φαντασία τους. Πειραματιζόμενα με τη γλώσσα, εμπλούτισαν τον προφορικό τους λόγο κάνοντας συνδυασμούς λέξεων, συνεργάστηκαν και επικοινώνησαν με την υπόλοιπη ομάδα. Με τον τρόπο αυτόν κατανόησαν ότι η γλώσσα μεταβάλλεται κάθε φορά που τη μιλάμε ή τη γράφουμε.
“Άγγελέ μου για μένα που είμαι πολύ μικρό
απ΄ το προσκεφάλι διώξε κάθε όνειρο κακό.
Να ΄ρθεις και συ παρέα στη Παναγιά μαζί,
γερό να με έχει πάντα, να πούμε προσευχή.
Με τα φτερά σου πέτα που είναι μαλακά
εμένα να σκεπάζεις και άλλα τα παιδιά.”
Ακούσαμε τον μύθο του Δαίδαλου και του Ίκαρου…
και κατασκευάσαμε τα δικά μας αεροπλάνα, σαν σύγχρονοι αεροναυπηγοί…
Είδαμε τον χάρτη της Ελλάδας και εντοπίσαμε το νησί μας τη Λέσβο.
Στη συνέχεια μελετήσαμε το ανάγλυφο του νησιού μας. Είδαμε τις μεγάλες πόλεις, τα βουνά, τα δάση και τους κόλπους.
Στη συνέχεια μιλήσαμε για τα γεγονότα της απελευθέρωσης του νησιού μας.
Τα ξημερώματα της 8ης Νοεμβρίου 1912 το θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ», αγκυροβόλησε έξω από το λιμάνι της Μυτιλήνης και ο Παύλος Κουντουριώτης απαίτησε από τις οθωμανικές αρχές την παράδοση της πρωτεύουσας του νησιού.
Στις 8 Δεκεμβρίου του 1912, ο στρατιωτικός διοικητής των Τουρκικών στρατευμάτων, ο οποίος είχε στρατοπεδεύσει στο στρατόπεδο του Κλαπάδου με 2000 άνδρες, υπογράφει το πρωτόκολλο παράδοσης. Η παράδοση των όπλων έγινε μέρα μεσημέρι στον Κλαπάδο μέσα στο χωριό. Ήταν η απελευθέρωση του νησιού από τον τουρκικό ζυγό( από το βιβλίο του Μύκη Αξιώτη “Περπατώντας τη Λέσβο” τόμος Α’ Έκδοση)
Βόλτα στη χώρα των σχημάτων κάναμε αυτή την εβδομάδα με τους μικρούς μας φίλους παίρνοντας αφορμή από τον φανταστικό βιβλίο “Αχ Όλιβ”
Η Όλιβ είναι η πιο υπέροχη και καταπληκτική καλλιτέχνης σε όλο τον κόσμο. Οι γονείς της είναι επίσης αναγνωρισμένοι και σοβαροί καλλιτέχνες. Ζωγραφίζουν τρίγωνα ,κύκλους και τετράγωνα και μάλιστα ασπρόμαυρα. Η Όλιβ όμως έχει άλλα σχέδια……..
Γνωρίσαμε κι εμείς τα σχήματα όχι μόνο αυτά που ζωγράφιζαν οι γονείς της Όλιβ αλλά πολύ περισσότερα.
Ζητήθηκε από τα παιδιά να φέρουν από την τάξη αντικείμενα που έχουν το ίδιο σχήμα με τα δικά μας.
Στη συνέχεια με τη συνοδεία μουσικής τα παιδιά έτρεχαν στο χώρο στον οποίο ήταν διασκορπισμένα διάφορα σχήματα και με το σταμάτημα της μουσικής σταματούσαν σε συγκεκριμένο σχήμα.
Μάθαμε αινίγματα για τα σχήματα και προσπαθήσαμε να δώσουμε απαντήσεις
Σκεφτήκαμε πράγματα που μοιάζουν με τα σχήματα
Τα παιδιά προσπάθησαν να γίνουν σοβαροί ζωγράφοι και με σχήματα να φτιάξουν τις δικές τους δημιουργίες. Έφτιαξαν σπίτια, ήλιο παιδάκι, βιβλίο με σελιδοδείκτη……
Έπειτα στο άλλο μισό κάνσον ζωγράφισαν όπως η Όλιβ
Διαβάσαμε το παραμύθι “Ο κύκλος και το τρίγωνο μαλώνουν”
Την έννοια της αποταμίευσης προσπαθήσαμε να κατανοήσουμε μέσα από το γνωστό παραμύθι του Αισώπου “Τζίτζικας και μέρμηγκας” .
“Κάποτε ήταν ένα τζιτζίκι που είχε φτιάξει την φωλιά του στα κλαδιά ενός δέντρου και όλη τη μέρα, έπιανε το τραγούδι που μερικές φορές το συνέχιζε ακόμα και μετά τα μεσάνυκτα. Εκτός από το να τρώει και να τραγουδάει δεν έκανε τίποτα άλλο.
Στη ρίζα του δέντρου είχαν τη φωλιά τους κάτι μυρμήγκια Πριν ακόμα ο ήλιος βγει ξεκινούσαν την εργασία τους. Έβγαιναν από την φωλιά τους και έψαχναν να βρουν διάφορους σπόρους . Εργαζόταν από την ανατολή μέχρι την δύση του ηλίου.
Έτσι περνούσαν οι μέρες η μία μετά την άλλη και ήρθε ο καιρός που έφυγε το καλοκαίρι και έδωσε την θέση του στο φθινόπωρο. Ο ουρανός συννέφιασε, ψιλή βροχή άρχισε να πέφτει και τα φύλλα τον δέντρων ένα ένα ξεράθηκαν και έπεσαν στην γη.
Το μυρμήγκι έχοντας αρκετές προμήθειες για να περάσει μέχρι την άνοιξη, καθόταν και απολάμβανε τον ήχο που έκαναν οι σταγόνες της βροχής καθώς έπεφταν πάνω στα ξερά φύλλα.
Από την άλλη μεριά, το τζιτζίκι έψαχνε απεγνωσμένα να βρει κάτι να φάει αλλά δεν υπήρχε τίποτα αφού όλα τα φύλλα, όπως είπαμε, είχαν ξεραθεί. Μην αντέχοντας άλλο την πείνα, πήγε στον γείτονα του, το μυρμήγκι, και του είπε:
– Καλέ μου γείτονα, σε παρακαλώ, δώσε μου κάτι να φάω γιατί όλα τα φύλλα έχουν ξεραθεί και δεν υπάρχει τροφή πουθενά.
– Καλά, όλο το καλοκαίρι τι έκανες;
…ρώτησαν τα μυρμήγκια.
– Α! Το καλοκαίρι δεν πρόλαβα να μαζέψω τροφές γιατί είχα πολύ κέφι και τραγούδαγα όλη μέρα.
– Ε! Ας το σκεφτόσουνα αυτό τότε. Τώρα χοροπήδα από την πείνα.”
Τι θα κάνουν τελικά τα μυρμήγκια; Θα τον πάρουν στη φωλιά τους ή θα τον αφήσουν να πεθάνει;
Εδώ οι ομάδες των μερμηγκιών διχάστηκαν…
Κάποια ομάδα αποφάσισε αμέσως να τον φιλοξενήσει και να τον αφήσει να περάσει τον χειμώνα μαζί τους.
Κάποια άλλη ομάδα όμως τον μάλωσε για τα καλά…
και ο τζίτζικας χρειάστηκε να παρακαλέσει αρκετά για να τους πείσει!
Σε κάθε περίπτωση ο τζίτζικας μας, θα περάσει τον χειμώνα στη ζεστή φωλιά των μυρμηγκιών και εμείς το διασκεδάσαμε πολύ!!!
Επίσης ακούσαμε το παραμύθι : “Ένα σκουληκάκι την ημέρα…”της Sarah Yang,
Μετά κατασκευάσαμε τους δικούς μας κουμπαράδες.
Σήμερα 31 Οκτωβρίου γιορτάζεται το Χάλογουιν. Στο Χάλογουιν, τα παιδιά ντύνονται σε κάτι «τρομακτικό» και επισκέπτονται σπίτια μαζεύοντας πολλά γλυκά, γνωστό ως «trick or treat» και στα ελληνικά «φάρσα ή κέρασμα». Επίσης, η κολοκύθα αποτελεί σύμβολο της εορτής. Ακόμη, οι άνθρωποι κάνουν πλάκες, ανάβουν φωτιές, βλέπουν ταινίες με σχετική θεματολογία ή επισκέπτονται “στοιχειωμένα” αξιοθέατα, .
Έτσι και εμείς μελετώντας τα ήθη και έθιμα της Αγγλίας, που μαθαίνουμε τη γλώσσα της, κάναμε κάποιες κατασκευές.
Παίρνοντας αφορμή από τον πίνακα του Πικάσο Γκουέρνικα μας δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσουμε για τα χρώματα και πώς θα ήταν ο κόσμος μας χωρίς αυτά.
Για τον λόγο αυτόν διαβάσαμε “Το παραμύθι με τα χρώματα” του Α.Κυριτσόπουλου
Στη συνέχεια ζωγραφίσαμε την πόλη του παραμυθιού, πολύχρωμη και μετά βγάλαμε φωτοτυπία τις ζωγραφιές μας. Οι φωτοτυπίες μας ήταν ασπρόμαυρες και αυτό δεν άρεσε καθόλου στα παιδιά, γιατί τα χρώματα όπως είπαν ομορφαίνουν τη ζωή μας.
Χρώματα είναι τα φωτεινά κύματα που μπορούμε να δούμε. Το φως του ήλιου περιέχει χιλιάδες χρώματα. Έτσι, όταν αυτό πέφτει πάνω στα αντικείμενα, αντανακλάται.
Τα πολλά χρώματα που έχει το φως τα βλέπουμε στο ουράνιο τόξο.
Παιχνίδια με τα χρώματα και στα αγγλικά
Αφού ακούσαμε το παραπάνω τραγούδι, “Πολύχρωμη αγάπη” του Μ. Φιλλιπάκη και το χορέψαμε…
Ο Ισαάκ Νεύτων υποστήριξε ότι το λευκό φως περιέχει όλα τα χρώματα της ίριδας. Όταν κοιτάζουμε τον χρωματιστό δίσκο ο οποίος περιστρέφεται γρήγορα, δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε τα χρώματα. Αντίθετα, αντιλαμβανόμαστε μια μίξη και μια μπεζ απόχρωση πάνω στο δίσκο.
Κατασκευάσαμε και εμείς τον δικό μας δίσκο και πειραματιστήκαμε με τη δική μας πολύχρωμη σβούρα.
Καταθέσαμε τη συμμετοχή μας, παίρνοντας μέρος στη δράση του Δήμου Μυτιλήνης, με τίτλο «Φροντίζω τα ζώα του τόπου μου – φτιάχνω ταΐστρες και ποτίστρες», στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Ζώων.Τα σχολεία που έλαβαν μέρος ήταν 22 και συγχαίρουμε όλα τα παιδιά που έλαβαν μέρος στη δράση αυτή.
Πριν όμως καταθέσουμε τη συμμετοχή μας, δουλέψαμε σκληρά…
Το νηπιαγωγείο μας τίμησε τους ήρωες του 40 . Τα νήπια είπαν τα ποιήματα τους , η Δόξα στεφάνωσε τους ήρωες και η Ελλάδα αγκάλιασε τα παιδιά της.
Την ημέρα της 28ης παρακολουθήσαμε τη θεία λειτουργία στην εκκλησία και μετά το πέρας αυτής τα παιδιά κατέθεσαν στεφάνι στο μνημείο που βρίσκεται στον αυλόγυρο και μετά είπαν τα ποιήματα τους.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή