Φ.Ε. Ο ραφτάκος των λέξεων (1 δ.ώ.)

“Ο ραφτάκος των λέξεων” του Αντώνη Παπαθεοδούλου είναι ένα πολύ συναισθηματικό βιβλίο που μιλάει για την ζεστασιά που μπορεί να προσφέρει η αγάπη και οι όμορφες λέξεις. Αποτελεί ιδανικό κείμενο για να μιλήσει στα παιδιά της Γ’ και Δ’ δημοτικού με λιτό και κατανοητό τρόπο για αυτές τις έννοιες. Για το λόγο αυτό, και για άλλους πολλούς, επέλεξα να το χρησιμοποιήσω στην τάξη μου.

Συνήθως στην τάξη μου τα παραμύθια τα διαβάζω εγώ. Με αυτό όμως έκανα μια εξαίρεση, μια και μας δινόταν η δυνατότητα με χρήση QR κωδικού να ακούσουμε την αφήγηση από επαγγελματίες του είδους.

  1. Έχουμε σκανάρει (ή φωτογραφίσει) το βιβλίο και το προβάλλουμε με τη βοήθεια προτζέκτορα στον πίνακα της τάξης. Ταυτόχρονα, ενημερώνουμε τα παιδιά πως θα ακούσουμε το κείμενο από ηχογράφηση. Καθώς η ιστορία ξεδιπλώνεται, η δασκάλα γυρνάει τις σελίδες του βιβλίου που προβάλλονται στον πίνακα για να μπορούν τα παιδιά να απολαμβάνουν και την εικονογράφησή του.
  2. Όταν τελειώσει η αφήγηση κάνουμε μια κουβέντα για το τι ακούσαμε, ποια ήταν η ιστορία με λίγα λόγια, τι μας έκανε εντύπωση. Όταν αναφέρει κάποιος τις λέξεις που χρησιμοποιούσε ο ραφτάκος, τους καλούμε να μας πούνε μερικές από αυτές.
  3. Σημειώνουμε στον πίνακα τις “ζεστές” λέξεις του παραμυθιού που θυμούνται και όταν τελειώσουν τους ζητάμε να μας πούνε και άλλες, δικές τους λέξεις, που σημαίνουν αγάπη. Ακούσα από τη λέξη “μαμά” μέχρι τα ονόματα των αγαπημένων τους λούτρινων παιχνιδιών.
  4. Τους επαινούμε για τις ιδέες που έδωσαν και αξηγούμε πως ήρθε η ώρα να “πλέξουμε” κι εμείς τη δική μας κουβέρτα της αγάπης. Έχουμε ετοιμάσει για τις ομάδες μας κάποια χρωματιστά χαρτόνια Α4. Τα μοιράζουμε και ζητάμε από τα παιδιά να γράψουν εκεί όποιες από τις λέξεις του πίνακα θέλουν, με όποιο τρόπο θέλουν. Δίνουμε τον κατάλληλο χρόνο.
  5. Όταν οι ομάδες τελειώσουν, συρράπτουμε τα χαρτόνια μεταξύ τους και δημιουργούμε την κουβέρτα μας που εκτίθεται σε κάποιο σημείο της τάξης μας.

Tip: Για την αληθοφάνεια του πράγματος, ψαλιδίσαμε ελαφρά τα εξωτερικά χαρτόνια, ώστε να μοιάζουν σαν μικρές φουντίτσες. Επίσης, αντί για συρραπτικό, τρυπήσαμε με διακορεφτή και περάσαμε κορδέλα.

Δυστυχώς, ξέχασα να το βγάλω φωτογραφία όταν το τελειώσαμε. Μετά μας έπιασε και η πρώτη απαγόρευση κυκλοφορίας, οπότε δεν είχα αφορμές για άλλες φωτογραφίες και μπορώ μόνο να τη δείξω περικομμένη από άλλη φωτογραφία (και κάπως θολή επίσης).

Την αφήγηση την είχα από το QR code, ίσως όμως να μην είναι σωστό να επισυνάψω το link  εδώ, αλλά μπορούμε να εκμεταλλευτούμε το ακόλουθο βίντεο: