«Η μεγάλη των τεράτων σχολή» της Τζένης Κουτσοδητροπούλου είναι ένα πολύ συναισθηματικό βιβλίο που μιλάει για την διαφορετικότητα και την έννοια της φιλίας. Αποτελεί ιδανικό κείμενο για να μιλήσει στα παιδιά της Γ’ και Δ’ δημοτικού με λιτό και κατανοητό τρόπο για αυτές τις έννοιες. Για το λόγο αυτό, και για άλλους πολλούς, επέλεξα να το χρησιμοποιήσω στην τάξη μου.
Συνήθως στην τάξη μου τα παραμύθια τα διαβάζω εγώ. Με αυτό όμως έκανα μια εξαίρεση, μια και μας δινόταν η δυνατότητα με χρήση QR κωδικού να ακούσουμε την αφήγηση από επαγγελματίες του είδους.
- Έχουμε σκανάρει (ή φωτογραφίσει) το βιβλίο και το προβάλλουμε με τη βοήθεια προτζέκτορα στον πίνακα της τάξης. Ταυτόχρονα, ενημερώνουμε τα παιδιά πως θα ακούσουμε το κείμενο από ηχογράφηση. Καθώς η ιστορία ξεδιπλώνεται, η δασκάλα γυρνάει τις σελίδες του βιβλίου που προβάλλονται στον πίνακα για να μπορούν τα παιδιά να απολαμβάνουν και την εικονογράφησή του.
- Όταν τελειώσει η αφήγηση κάνουμε μια κουβέντα για το τι ακούσαμε, ποια ήταν η ιστορία με λίγα λόγια, τι μας έκανε εντύπωση. Εστιάζουμε στο πόσο διαφορετικοί είναι οι χαρακτήρες της ιστορίας και τι διαφορετικές προσδοκίες έχουν από αυτούς οι άλλοι.
- Αφού έχουμε τελειώσει την κουβέντα μας, περνάμε σε πιο ευχάριστη δραστηριότητα και ζητάμε από τα παιδιά να φανταστούν και να σχεδιάσουν τα δικά τους τέρατα, όπως τα φαντάζονται αυτά και με ότι υλικά θέλουν. Δίνουμε τον κατάλληλο χρόνο για να δουλέψουν.
- Όταν τα παιδιά άρχισαν να μου φέρνουν στην έδρα τα τελειωμένα έργα τους σκέφτηκα πώς θα μπορούσαμε να τα εκθέσουμε. Τελικά, αποφάσισα, με τα χαρτόνια που είχαμε στην τάξη μας να φτιάξω ένα σχολικό λεωφορείο, μια και το βιβλίο μιλούσε για την σχολή των τεράτων.
Στα παιδιά άρεσε τόσο η δραστηριότητα που μου έφερναν τερατάκια για τις δυο επόμενες μέρες ζητώντας να τα προσθέσουμε στο λεωφορείο μας!
