pantsouka's blog

Just another Blogs.sch.gr site

Φίλιππος του Τάκη Σινόπουλου

Συγγραφέας: pantsouka στις 13 Φεβρουαρίου, 2025

Τι θα εξομολογείτο άραγε η ποιητική φωνή για τις ενοχές που την τύπτουν  και τις δικαιολογίες που επικαλείται;

Ημερολογιακή καταγραφή του ποιητικού εγώ

 

Κατηγορία Χωρίς κατηγορία | Δε βρέθηκαν σχόλια »

Καθημερινή Φυσική: Η επιστήμη δεν μπορεί να αποδείξει τίποτε…

Συγγραφέας: pantsouka στις 8 Φεβρουαρίου, 2025

Καθημερινη Φυσική, Η επιστήμη δεν μπορεί να αποδείξει τίποτε

Κατηγορία Χωρίς κατηγορία | Δε βρέθηκαν σχόλια »

Τα Ρόδινα Ακρογιάλια, Συνέντευξη με τον αφηγητή-ήρωα

Συγγραφέας: pantsouka στις 4 Ιανουαρίου, 2025

Συνέντευξη με τον αφηγητή των “Ρόδινων Ακρογιαλιών”

Εγώ: Κύριε…, συγχωρέστε με που δεν γνωρίζω το όνομά σας. Ίσως να προτιμάτε να μείνετε ανώνυμος μετά από όλα όσα περάσατε.

Αφηγητής: (χαμογελάει πικρά) Όντως, δεν έχει και τόση σημασία το όνομα πια. Ας πούμε ότι είμαι απλώς ένας περιπλανώμενος στις θάλασσες της ζωής.

Εγώ: Σας βρήκα εδώ, σε αυτό το ήσυχο καφενείο της Σκιάθου. Φαίνεται ότι επιστρέψατε στο νησί σας.

Αφηγητής: Ναι, η θάλασσα πάντα με γυρίζει πίσω στις ρίζες μου. Ακόμα κι όταν προσπαθώ να ξεφύγω.

Εγώ: Ξεφύγετε; Από τί;

Αφηγητής: Από τον εαυτό μου, ίσως. Από τις σκέψεις μου, τα συναισθήματά μου. Από την απογοήτευση, την μοναξιά.

Εγώ: Διαβάζοντας την ιστορία σας, ένιωσα ότι βιώσατε μια βαθιά ψυχολογική κρίση.

Αφηγητής: (κοιτάζει το κενό) Ναι, ήταν μια περίοδος μεγάλης αναταραχής. Ένας ανεκπλήρωτος έρωτας, μια γενικότερη απογοήτευση από τη ζωή… Ένιωθα χαμένος, σαν να είχα χάσει τον δρόμο μου.

Εγώ: Και η θάλασσα σας βοήθησε να τον ξαναβρείτε;

Αφηγητής: Η θάλασσα ήταν ένα καταφύγιο, ένας χώρος ελευθερίας και απομόνωσης. Εκεί, αντιμέτωπος με τον εαυτό μου και τα στοιχεία της φύσης, άρχισα να αναθεωρώ τις απόψεις μου, να αμφισβητώ τις κοινωνικές συμβάσεις.

Εγώ: Και οι συναντήσεις σας με τον Σταμάτη και τον Αγάλο;

Αφηγητής: Ήταν μια απρόσμενη συντροφιά σε μια στιγμή μοναξιάς. Οι ιστορίες τους, οι συζητήσεις μας… μου άνοιξαν νέους ορίζοντες, μου έδειξαν άλλους τρόπους να βλέπω τον κόσμο και τον εαυτό μου.

Εγώ: Πιστεύετε ότι βρήκατε τελικά απαντήσεις στα ερωτήματα που σας βασάνιζαν;

Αφηγητής: (χαμογελάει με μια δόση ειρωνείας) Ίσως όχι απαντήσεις, αλλά μια νέα οπτική. Έμαθα να αμφισβητώ, να αναζητώ, να μην παραδίδομαι στην απογοήτευση. Και ίσως αυτό είναι αρκετό.

Εγώ: Και ο έρωτας; Η γυναίκα στο παράθυρο;

Αφηγητής: (σιωπά για λίγο, κοιτάζοντας ένα μακρινό σημείο στη θάλασσα) Ο έρωτας… είναι μια γλυκιά πλάνη, μια αιώνια αναζήτηση. Ίσως η κοπέλα στο παράθυρο να ήταν απλώς ένα σύμβολο, μια προβολή των δικών μου επιθυμιών και απογοητεύσεων.

Εγώ: Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να μεταφέρετε με την ιστορία σας;

Αφηγητής: (σηκώνεται και κοιτάζει την θάλασσα) Ίσως να μην υπάρχει ένα ξεκάθαρο μήνυμα. Ίσως απλώς να θέλω να μοιραστώ την εμπειρία μου, τους προβληματισμούς μου, την αναζήτησή μου. Και ίσως κάποιος άλλος, διαβάζοντας την ιστορία μου, να βρει κάτι που να τον αγγίζει, κάτι που να τον βοηθήσει στο δικό του ταξίδι.

(Ο αφηγητής φεύγει, αφήνοντας πίσω του μια αίσθηση μυστηρίου και ανολοκλήρωτου.)

Κατηγορία Χωρίς κατηγορία | Δε βρέθηκαν σχόλια »

Τα ρόδινα ακρογιάλια , μια συζητηση με την Gemini

Συγγραφέας: pantsouka στις 31 Δεκεμβρίου, 2024

Εισαγωγικό σημείωμα για τη συζήτησή μας πάνω στο διήγημα “Τα Ρόδινα Ακρογιάλια” του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

Η συζήτησή μας επικεντρώθηκε στην ανάλυση του διηγήματος “Τα Ρόδινα Ακρογιάλια” του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, με έμφαση στα θέματα του έρωτα, του γάμου και της αγνότητας. Εξερευνήσαμε την ψυχοσύνθεση του αφηγητή, ενός μελαγχολικού νέου που αμφισβητεί τις κοινωνικές συμβάσεις, και αναλύσαμε τους υπόλοιπους χαρακτήρες, όπως τον κυνικό Σταμάτη, τον νοσταλγικό Αγάλο και τον αφελή Πατσοστάθη.

Διερευνήσαμε επίσης:

  • Την κοινωνική κριτική του Παπαδιαμάντη,
  • Τις αντιλήψεις για τη θέση της γυναίκας,
  • Τις επιπτώσεις των δεισιδαιμονιών,
  • Την τάση για κοινωνική κινητικότητα,
  • Την οικονομική και τεχνολογική κατάσταση της εποχής.

Συγκρίναμε το διήγημα με έργα της Τζέιν Όστιν, όπως η “Περηφάνια και Προκατάληψη”, εντοπίζοντας ομοιότητες και διαφορές στα κοινωνικά πλαίσια και την αντιμετώπιση του έρωτα και του γάμου. Τέλος, μελετήσαμε την ειρωνεία, τους συμβολισμούς και τα αρχετυπικά στοιχεία που χρησιμοποιεί ο Παπαδιαμάντης για να πλάσει τον κόσμο του διηγήματος.

Η συζήτηση κατέληξε σε μια βαθύτερη κατανόηση του έργου και των μηνυμάτων του, συνδέοντας τα με διαχρονικά ερωτήματα για την ανθρώπινη ύπαρξη και την αναζήτηση της ευτυχίας.

ειδικοτερα 

Κεντρική ιδέα του διηγήματος “Τα Ρόδινα Ακρογιάλια”

Το διήγημα εξερευνά το θέμα της αγνότητας και του αντιθέτου της, σε συνδυασμό με την απογοήτευση από την αγάπη, τον γάμο και τη ζωή γενικότερα. Ο αφηγητής, μέσα από την περιπλάνησή του στη θάλασσα και την επαφή με τους άλλους χαρακτήρες, αμφισβητεί τις κοινωνικές συμβάσεις και αναζητά μια πιο αυθεντική μορφή ευτυχίας.

Χαρακτήρες

  • Αφηγητής: Νέος, μορφωμένος, μελαγχολικός, βασανίζεται από ανεκπλήρωτο έρωτα και απογοήτευση από τη ζωή.
  • Γυναίκα στο παράθυρο: Σύμβολο αγνότητας και ομορφιάς, αντικείμενο του πλατωνικού έρωτα του αφηγητή.
  • Κώστας: Αθώος και αγνός τρελός, αντιπροσωπεύει την απλότητα και την αρμονία με τη φύση.
  • Σταμάτης: Περιθωριακός και κυνικός, αμφισβητεί τις κοινωνικές συμβάσεις και τον έρωτα.
  • Αγάλος: Γεροντοπαλίκαρο ναυτικός, βασανίζεται από ενοχές για την χαμένη αγάπη και την απώλεια της Μυρσούδας.
  • Πατσοστάθης: Βοσκός που πιστεύει ότι τον κυνηγούν μάγια, αναζητά λύτρωση στην καλογερική.
  • Μπόζαινα: Δυναμική και χειραφετημένη γυναίκα, θίγει το θέμα της ηθικής και της κοινωνικής υποκρισίας.
  • Κρατήρα: Ντροπαλή και υποταγμένη, θύμα των κοινωνικών συμβάσεων και της πατριαρχίας.
  • Δέσποινα: Θύμα εκμετάλλευσης και απάτης, αναζητά λύτρωση και αξιοπρέπεια.
  • Μυρσούδα: Σύμβολο χαμένης αθωότητας και αγνής αγάπης.
  • Καθολική καλόγρια: Αντιφατικός χαρακτήρας, αμφισβητεί την ιδέα της αγνότητας και του αληθινού έρωτα.

Θέματα

  • Αγνότητα και αντίθετό της: Η αγνότητα της φύσης, της αγάπης και ορισμένων χαρακτήρων έρχεται σε αντίθεση με την απάτη, την εκμετάλλευση και την κοινωνική υποκρισία.
  • Αγάπη και γάμος: Ο πλατωνικός έρωτας του αφηγητή, η χαμένη αγάπη του Αγάλο, η απουσία έρωτα στους περισσότερους γάμους, η κοινωνική σύμβαση του γάμου, η δυστυχία και η εκμετάλλευση που μπορεί να προκύψουν από αυτόν.
  • Επιλογή και ελευθερία: Η επιλογή του αφηγητή και του Αγάλο να μείνουν άγαμοι, η επιθυμία του Στάθη να καλογερέψει, η δυναμικότητα της Μπόζαινας.
  • Κοινωνική κριτική: Η θέση της γυναίκας στην πατριαρχική κοινωνία, η κοινωνική υποκρισία, η εκμετάλλευση, η αδικία.
  • Αναζήτηση νοήματος και λύτρωσης: Η περιπλάνηση του αφηγητή, η ενοχή του Αγάλο, η επιθυμία του Πατσοστάθη για καλογερική.

Συμβολισμοί

  • Θάλασσα: Αγνότητα, κάθαρση, ελευθερία.
  • Ρόδινα ακρογιάλια: Ομορφιά, αθωότητα, ελπίδα.
  • Σπήλαιο: Απομόνωση, εσωτερική αναζήτηση, μετάνοια.

Επιπλέον σημεία

  • Επεισοδιακή δομή και ασαφές τέλος: Συγγραφικές επιλογές που υπηρετούν την εστίαση στην ατμόσφαιρα, την ψυχογραφία και την αμφισβήτηση.
  • Προβληματισμοί για τον έρωτα: Ανεκπλήρωτος έρωτας, απουσία αγάπης στον γάμο, αμφισβήτηση του έρωτα.
  • Η ζωή του Παπαδιαμάντη ως μήνυμα: Η ευτυχία μπορεί να βρεθεί και έξω από τα στερεότυπα και τις κοινωνικές συμβάσεις.

Σύγκριση με την “Περηφάνια και Προκατάληψη”

  • Κοινά: Γάμος ως κοινωνικό καθήκον, αμφιβολίες για τον έρωτα, κοινωνική κριτική, ψυχογραφική ανάλυση.
  • Διαφορές: Φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον, ρόλος της γυναίκας, ένταση της μοναξιάς, τελικά μηνύματα.

Ειρωνεία

  • Παπαδιαμάντης: Κοινωνική σάτιρα, αυτοειρωνεία, ατμόσφαιρα απογοήτευσης.
  • Όστιν: Κοινωνική σάτιρα, χιούμορ, αισιόδοξη ματιά.

Αρχετυπικοί χαρακτήρες

  • Αιώνιος έφηβος (αφηγητής)
  • Μέντορας (Σταμάτης)
  • Σοφός γέρος (Αγάλος)
  • Αθώος (Κώστας)
  • Μητέρα (Μπόζαινα)
  • Κόρη (Κρατήρα)
  • Σκιά (Σταμάτης)
  • Μαντόνα (κοπέλα στο παράθυρο)

Λοιπά θέματα

  • Κοινωνική κινητικότητα: Περιορισμένη στα “Ρόδινα Ακρογιάλια”, πιο έντονη στην “Περηφάνια και Προκατάληψη”.
  • Ταξική διάκριση: Παρουσιάζεται και στα δύο έργα, αλλά με διαφορετική ένταση και μορφές.
  • Δεισιδαιμονίες: Έχουν αναλογίες και στη σημερινή εποχή.
  • Τεχνολογική εξέλιξη: Η κοινωνία στα “Ρόδινα Ακρογιάλια” βρίσκεται σε μια μεταβατική φάση.
  • Πολιτική πραγματικότητα: Ο Παπαδιαμάντης θίγει θέματα όπως η διαφθορά και ο αυταρχισμός.

Εν κατακλείδι:

Η συζήτηση κάλυψε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, αναδεικνύοντας την πολυπλοκότητα και το βάθος του διηγήματος “Τα Ρόδινα Ακρογιάλια”. Η εμβάθυνση στους χαρακτήρες, τα θέματα, τους συμβολισμούς και τις αφηγηματικές τεχνικές του Παπαδιαμάντη οδήγησε σε μια βαθύτερη κατανόηση του έργου και των μηνυμάτων του, συνδέοντάς τα με διαχρονικά ερωτήματα για την ανθρώπινη ύπαρξη, την κοινωνία και την αναζήτηση της ευτυχίας.

Κατηγορία Χωρίς κατηγορία | Δε βρέθηκαν σχόλια »

ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΠΟΚΛΙΣΕΙΣ ΒΑΘΜΟΛΟΓΗΤΩΝ

Συγγραφέας: pantsouka στις 4 Ιουλίου, 2024

Φαινομενικές και πραγματικές αποκλίσεις

Κατηγορία ΓΛΩΣΣΑ | Δε βρέθηκαν σχόλια »

Πρόταση δημιουργίας ψηφιακού αποθετηρίου γραπτών δοκιμίων πανελλαδικών εξετάσεων για το μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας

Συγγραφέας: pantsouka στις 30 Ιουνίου, 2024

Πρόταση δημιουργίας ψηφιακού αποθετηρίου γραπτών δοκιμίων πανελλαδικών εξετάσεων για το μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας

Τα γραπτά των πανελλαδικών εξετάσεων στο μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας είναι ένας ανεκτίμητος θησαυρός.

Αποτελούν καρπό της τελικής προσπάθειας των μαθητών και σύνθεση όλων των προσωπικών και υποστηρικτικών προσπαθειών σε μια κρίσιμη δοκιμασία, στην οποία η μεγάλη πλειονότητα των δοκιμαζομένων αποδίδει βαρύνουσα σημασία για την προσωπική της εξέλιξη (κάτι που δεν ισχύει για της διαδικασίες διαγνωστικού χαρακτήρα τύπου PISA ή ΕΕΔΧ).

Γι΄ αυτό αποτυπώνουν σε ικανοποιητικό βαθμό τον βαθμό επίτευξης των στόχων του προγράμματος σπουδών και την γλωσσική και γενικότερη πνευματική συγκρότηση των αποφοίτων σε όλο το φάσμα: κατηγορίας λυκείου, τόπου , κοινωνικής διαστρωμάτωσης, φύλου, χώρας καταγωγής, χρόνου διεξαγωγής των εξετάσεων.

Εξάλλου, αποκαλύπτουν διάχυτες εκπαιδευτικές πρακτικές και παραδοχές των αξιολογητών- βαθμολογητών, που ενδεχομένως παρεκκλίνουν από την εφαρμογή του επίσημου προγράμματος σπουδών και των ρουμπρικών βαθμολόγησης.

Επομένως, πρόκειται για ένα μοναδικό υλικό που μπορεί να αξιοποιηθεί για ποικίλες έρευνες (κάτι που σήμερα γίνεται αποσπασματικά για την εκπόνηση διδακτορικών διατριβών πχ Κ.Αγγελάκος 1999, Ν.Αλέφαντος 2012 ) και – κυρίως- για σημαντικότατες επιμορφωτικές δραστηριότητες. Δυστυχώς όμως καταστρέφεται κάθε χρόνο.

Την παιδαγωγική και ερευνητική αξία των γραπτών έχει δεχτεί ήδη η πολιτεία (στο άρθρο 17 ΦΕΚ 643/Β/27-2-2020), αλλά η διαδικασία αξιοποίησης είναι μάλλον δύσκαμπτη και αποθαρρυντική για τους επιμορφωτές. Είναι ασύμβατη με τα δεδομένα και τις ευκαιρίες της ψηφιακής εποχής και την ψηφιοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών.

Γι΄αυτό προτείνεται να δημιουργηθεί ένα ψηφιακό αποθετήριο στο οποίο θα κατατίθενται – διασώζονται γραπτά μαθητών (ανώνυμα, πληκτρολογημένα, χωρίς σημεία βαθμολόγησης ή στοιχεία βαθμολογητών) κατάλληλα για παιδαγωγική, επιμορφωτική και διαχρονική ερευνητική αξιοποίηση και με κριτήρια που ενδεχομένως να εμπλουτίζονται ή να διαφοροποιούνται κάθε χρονιά.

Παραδείγματος χάριν προτείνεται να διασώζονται (πλήρη ή αποσπασματικά), γραπτά που δείχνουν ότι κάποιος στόχος του ΠΣ εκπληρώθηκε πολυ ικανοποιητικά ή αντανακλούν παθογένειες της διδασκαλίας, εντός ή εκτός σχολείων.

Πιο συγκεκριμένα (για τους γνώστες του αντικειμένου): προτείνεται να υπομνηματίζονται ή και να σημειώνονται με tags-δείκτες, γραπτά με ορθές ή εσφαλμένες λεξικογραμματικές επιλογές, τεχνικές πύκνωσης και παράφρασης, αξιοποίησης δεικτών ύφους και επικοινωνιακής πρόθεσης σε κείμενα λογοτεχνικού και μη λογοτεχνικού ποιού, δημιουργικής αξιοποίησης των κειμένων αναφοράς, τεκμηρίωσης και επιχειρηματολογίας, αποτελεσματικής και κατάλληλης οργάνωσης κειμένων κ.α.

Η πρόταση , όπως διατυπώνεται, απορρίπτει και αποφεύγει τις διχαστικές και αποπροσανατολιστικές προσεγγίσεις σχετικά με την ποιότητα της βαθμολόγησης.

Δεν αποσκοπεί επίσης στον ορισμό ενός προτύπου επιτυχίας προς μίμηση, κάτι καταστροφικό για το γλωσσικό μάθημα.

Τέλος, επικεντρώνεται στην αποκάλυψη και ανάδειξη των παιδαγωγικών και εκπαιδευτικών πτυχών του ζητήματος. Συμβάλλει στην επιμόρφωση των εκπαιδευτικών (και ιδίως των πολλών εκείνων που λόγω τόπου και βαθμίδας εργασίας δεν έχουν παραστάσεις βαθμολογικού κέντρου). Τέλος, συνεισφέρει στην διαμόρφωση και αποδοχή κοινών κριτηρίων βαθμολόγησης με αποτέλεσμα την μειωση των αποκλίσεων και τη βελτίωση της ποιότητας της βαθμολόγησης.

Υπενθμίζεται η προσομοιωτική διαδικασία που είχε διεξαγάγει το ΙΕΠ στα τέλη του 2019 με αρχές του 2020 , όταν είχαν δοθεί στους συμβούλους εκπαίδευσης γραπτά μαθητών κατάλληλα υπομνηματισμένα κι είχαν γίνει επιμορφωτικές συναντήσεις που επαινούνται ακόμη και σήμερα από επιμορφωθέντες τότε εκπαιδευτικούς. Το πρότυπο εκείνο μπορεί να αξιοποιηθεί και σήμερα αλλά με πρωτογενές υλικό , άθικτο απο τις ενδεχόμενες στρεβλώσεις μιας προσομοίωσης.

Κατά τα λοιπά, η επιλογή και μεταγραφή των γραπτών, η διαμόρφωση των κριτηρίων επιλογής , η δυνατότητα πρόσβασης στο αποθετήριο και αξιοποίησης του απο το στελεχιακό δυναμικό της εκπαίδευσης ή άλλο (ερευνητές, εκπαιδευτικούς του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα, σχολείων ή φροντιστηρίων), ο σεβασμός στα προσωπικά δεδομένα είναι θέματα που πρέπει να διευθετηθούν με ευελιξία και πρακτικό πνεύμα.

Είαι βέβαιο ότι στο τέλος της βαθμολόγησης κάθε βαθμολογικό κέντρο, συντονιστές και έμπειροι βαθμολογητές, μπορούν (και είναι πρόθυμοι ) να υποδείξουν , χωρίς καθυστέρηση, γραπτά κατάλληλα για την δημιουργία και τον εμπλουτισμό του αποθετηρίου.

Παναγιώτης Τσουκαλάς , εκπαιδευτικός στο 6ο Λύκειο Νέας Ιωνίας. (η πρόταση απηχεί μακρόχρονες συζητήσεις και προβληματισμούς πολλών συναδέλφων της δημόσιας και ιδιωτικής εκπαίδευσης που μετέχουν στην κοινότητα φιλολόγων agathi.pbworks.com – και όχι μόνο αυτών)

 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΗ ΝΕΑ ΠΑΙΔΕΙΑ https://neapaideia-glossa.gr/articles/1226/

ESOS https://www.esos.gr/arthra/88629/protasi-dimioyrgias-psifiakoy-apothetirioy-grapton-dokimion-panelladikon-exetaseon-gia

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ  Τα γραπτά μαθητών θησαυρός για την εκπαιδευτική έρευνα

Κατηγορία ΓΛΩΣΣΑ | Δε βρέθηκαν σχόλια »

ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΨΗΦΙΑΚΟ ΑΠΟΘΕΤΗΡΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΤΟΥ ΙΕΠ ΤΟ 2020

Συγγραφέας: pantsouka στις 30 Ιουνίου, 2024

ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΙΕΠ είχε προβεί σε ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΕΝΩΝ ΜΑΘΗΤΙΚΩΝ ΓΡΑΠΤΏΝ τον Ιανουάριο του 2020
Τότε είχε διοργανώσει προσομοιωτική εξέταση σε τρία λύκεια και είχε δημοσιεύσει τα θέματα και επιλεκτικά μαθητικές απαντήσεις (μερικώς διασκευασμένες, όπως ανέφερε, και μεταγραμμένες σε υπολογιστή).
Κάποιες μάλιστα τις είχε βαθμολογήσει δικαιολογώντας τον βαθμό με τα κριτήρια της εποχής εκείνης.
Ολα αυτά τα είχε στείλει στους Συμβούλους (ΣΕΕ τότε) , οι οποίοι τα είχαν παραδώσει στους εκπαιδευτικούς και τα είχαν αξιοποιήσει στις επιμορφωτικές τους δράσεις.
Κάτι τέτοιο ζητάμε να γίνει αλλά μόνιμα, πιο οργανωμένα και με βάση το υλικό των πανελλαδικών εξετάσεων.
Γιατί να ψάχνουμε αλλού υλικό , όταν έχουμε άφθονο πρωτογενές , ανεπηρέαστο απο οποιονδήποτε αστάθμητο παράγοντα μιας προσομοιωτικής διαδικασίας;
Καλύτερο θα είναι βεβαια να εστιάσουμε στα ποιοτικά χαρακτηριστικά του μαθητικού κειμένου και όχι τόσο στη βαθμολόγηση (η οποια ασφαλώς δεν πρέπει να παραλείπεται, δεδομένης της επιθυμίας μας να συντονιστούμε ως βαθμολογητές).
Παραδείγματος χάριν , στο παρακάτω ο συνάδελφος του ΙΕΠ το 2020 έκρινε μια περίληψη και θεώρησε πως ο μαθητής χρησιμοποίησε κατάλληλα τις τεχνικές πύκνωσης και παράφρασης.
Ας παρουσιάσει σήμερα κάποιος άλλος συνάδελφος του ΙΕΠ ένα σύνολο μαθητικών κειμένων με επιτυχείς και ανεπιτυχείς εφαρμογές της πύκνωσης και της παράφρασης με βάση το υλικό των πανελλαδικών 2024 κι ας εξηγήσει λίγο αναλυτικότερα δηλ. πιο εμπεριστατωμένα την παρατήρηση του.
Δυο τρεις τέτοιες κατηγορίες φέτος, αλλες τόσες του χρόνου, σιγά σιγά.
Κι ας υπάρχει παραδίπλα και κάποιο υλικό χωρίς αναλυτικό υπομνημα. Αρκεί μια ένδειξη κάποιου άλλου επιτεύγματος ή κάποιας αστοχίας.
Κείμενο μαθητή/-τριας (Β12)
Ο συγγραφέας του παρόντος αποσπάσματος δίνει στη λέξη «ηλίθιος» πέντε σημασίες. Αρχικά, τοποθετεί στην πρώτη κατηγορία τον άνθρωπο που δε ξεχωρίζει καμία επιθυμία του και παραμένει ράθυμος. Έπειτα κάνει λόγο για αυτόν που επιθυμεί επιπόλαια ακόμη και αντίθετα πράγματα. Αναφέρει, μάλιστα, και τον τύπο που έχει άγνοια της επιθυμίας του αλλά δεν επιδιώκει την αναζήτησή της, αφού προσδιορίζεται από τις επιθυμίες του περίγυρού του. Αυτός που γνωρίζει τι θέλει αλλά δειλιάζει στην απόκτησή του ανήκει στον τέταρτο τύπο «ηλιθίου», ενώ τελευταίος θεωρείται ο άνθρωπος που είναι θαρραλέος αλλά μπερδεύει το ωφέλιμο με το βλαβερό.
Βαθμολόγηση (απο το ΙΕΠ το 2020)
Ως προς το περιεχόμενο, παρουσιάζονται όλες οι κύριες έννοιες εκτός από αυτήν του σημείου (ε) του κειμένου αναφοράς. Περιλαμβάνονται σημαντικές συμπληρωματικές πληροφορίες, μεταφέρεται πειστικά η άποψη του συγγραφέα, αλλά παραβιάζεται το όριο των λέξεων (06). Ως προς την οργάνωση χρησιμοποιούνται κατάλληλα τεχνικές πύκνωσης και παράφρασης. Παρουσιάζονται οι πληροφορίες λογικά με συνοχή και συνεκτικότητα εκτός από το σημείο που συνδέει το (β) και (γ) στοιχεία του κειμένου αναφοράς (04). Ως προς τη γλώσσα διαπιστώνεται κατάλληλη χρήση γλωσσικών συμβάσεων και έλλειψη λαθών (03). Βαθμολογία: 13
(αλήθεια, οι άνθρωποι που τότε εργάστηκαν σε αυτή την προσπάθεια, είναι υπερ του αιτήματος για ένα μόνιμο ψηφιακό αποθετήριο σήμερα;)

Κατηγορία ΓΛΩΣΣΑ | Δε βρέθηκαν σχόλια »

Ανταπόκριση 9Α από το βκ

Συγγραφέας: pantsouka στις 22 Ιουνίου, 2024

ΜΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΤΟ Β2α

ΠΡΟΤΡΟΠΗ Ποια είναι η πρόθεση του συγγραφέα στη δεύτερη παράγραφο του ακόλουθου κειμένου:
« Πολλές φορές αναρωτιόμαστε ποιο είναι το πολυτιμότερο συστατικό της ευτυχίας, η πεμπτουσία* της ζωής που αξίζει να παλέψουμε για να κατακτήσουμε, έτσι ώστε να φτάσουμε έστω κι ένα βήμα πιο κοντά στην πολυπόθητη ευδαιμονία. Αν και η ευτυχία είναι κάτι εντελώς υποκειμενικό για τον κάθε άνθρωπο, οι περισσότεροι τουλάχιστον από εμάς θα συμφωνούσαμε πως ευτυχία είναι αδιαμφισβήτητα μια ευρεία συλλογή στιγμώνꞏ στιγμών ιδιαίτερων και ξεχωριστών για τον καθένα από εμάς.
Πολύτιμες και ανεξίτηλες στη μνήμη στιγμές μπορούν να μας χαρίσουν πολλά και διαφορετικά πράγματα στη ζωή. Ένα από αυτά είναι και τα ταξίδια. Η αξία των ταξιδιών είναι από κάθε άποψη ανεκτίμητη. Κι αυτό, γιατί τα ταξίδια έχουν το μοναδικό χάρισμα να συνδυάζουν όλα αυτά τα συστατικά στοιχεία που χρειάζεται πραγματικά ο άνθρωπος προκειμένου να εξελιχθεί πνευματικά και ψυχικά, να ολοκληρωθεί και τελικά να ευτυχήσει. Πνευματικές κατακτήσεις για όσους «ορέγονται φύσει του ειδέναι»**, απεριόριστη ψυχαγωγία, αλλά και ψυχική και σωματική υγεία είναι τα οφέλη που μπορεί κανείς να αποκομίσει από ένα απλό ταξίδι.»;

ChatGPT
Η πρόθεση του συγγραφέα στη δεύτερη παράγραφο του κειμένου είναι να τονίσει τη σημαντική και πολυδιάστατη αξία των ταξιδιών στη ζωή του ανθρώπου. Ο συγγραφέας επιχειρεί να δείξει ότι τα ταξίδια δεν προσφέρουν μόνο ψυχαγωγία, αλλά συμβάλλουν και στην πνευματική και ψυχική ανάπτυξη του ανθρώπου, καθώς και στην απόκτηση πολύτιμων εμπειριών που οδηγούν στην ευτυχία. Μέσω της αναφοράς στα οφέλη των ταξιδιών, όπως πνευματικές κατακτήσεις, ψυχαγωγία και υγεία, ο συγγραφέας προβάλλει τα ταξίδια ως έναν από τους πιο σημαντικούς τρόπους για να επιτευχθεί η προσωπική ολοκλήρωση και η ευτυχία.

Γιατι θέλει να το τονίσει αυτό;

ChatGPT
Ο συγγραφέας θέλει να τονίσει τη σημασία των ταξιδιών για να πείσει τους αναγνώστες ότι τα ταξίδια είναι μια από τις πιο ουσιαστικές και αποδοτικές δραστηριότητες που μπορούν να ενισχύσουν την ευτυχία και την προσωπική ανάπτυξη. Με αυτόν τον τρόπο, προσπαθεί να ενθαρρύνει τους αναγνώστες να εκτιμήσουν και να αξιοποιήσουν τις ευκαιρίες για ταξίδια, προβάλλοντας τα πολλαπλά οφέλη που αυτά προσφέρουν, πέρα από την απλή απόλαυση. Η υπογράμμιση των πνευματικών, ψυχαγωγικών και υγειονομικών πλεονεκτημάτων των ταξιδιών ενισχύει το επιχείρημα ότι οι εμπειρίες αυτές είναι ανεκτίμητες και συμβάλλουν καθοριστικά στην επίτευξη μιας πιο ευτυχισμένης και ολοκληρωμένης ζωής.

Ποιες γλωσσικές επιλογές του συγγραφέα δικαιολογούν τον ισχυρισμό σου ότι ο συγγραφέας θέλει να τονίσει και να πείσει;

ChatGPT
Οι γλωσσικές επιλογές του συγγραφέα που δικαιολογούν τον ισχυρισμό ότι θέλει να τονίσει και να πείσει περιλαμβάνουν:

Χρήση επιθέτων με έντονη θετική χροιά: Λέξεις όπως “πολύτιμες”, “ανεξίτηλες”, “μοναδικό χάρισμα”, “ανεκτίμητη αξία” δημιουργούν μια αίσθηση μεγάλης αξίας και σημαντικότητας των ταξιδιών.

Χρήση υπερθετικών βαθμών: Φράσεις όπως “μοναδικό χάρισμα”, “ανεκτίμητη αξία” προσδίδουν έμφαση και ενισχύουν την έννοια της υπεροχής των ταξιδιών.

Λεπτομερής περιγραφή οφελών: Η παράγραφος αναφέρει συγκεκριμένα οφέλη όπως “πνευματικές κατακτήσεις”, “απεριόριστη ψυχαγωγία”, “ψυχική και σωματική υγεία”, που καθιστούν την αξία των ταξιδιών πιο πειστική και χειροπιαστή.

Αναφορά σε ευρύτερους στόχους και ανάγκες του ανθρώπου: Λέξεις όπως “εξελιχθεί”, “ολοκληρωθεί”, “ευτυχήσει” αναφέρονται σε ανώτερους στόχους και ανάγκες που είναι σημαντικοί για όλους τους ανθρώπους, κάνοντας τα επιχειρήματα πιο καθολικά και πειστικά.

Χρήση ρηματικών φράσεων με έμφαση στην προσφορά των ταξιδιών: Φράσεις όπως “μπορούν να μας χαρίσουν”, “έχουν το μοναδικό χάρισμα” τονίζουν τη θετική επίδραση των ταξιδιών και τις δυνατότητες που προσφέρουν.

Υποτακτικές προτάσεις για ενίσχυση του επιχειρήματος: Χρησιμοποιεί δομές όπως “προκειμένου να”, που υπογραμμίζουν τον σκοπό και την αναγκαιότητα των ταξιδιών για την επίτευξη της ευτυχίας.

Αυτές οι γλωσσικές επιλογές συντελούν στο να γίνει το μήνυμα του συγγραφέα πιο έντονο και πειστικό για τον αναγνώστη.

Ξέρεις τους τρόπους ανάπτυξης παραγράφου πχ ορισμό, διαίρεση, αιτιολόγηση, αναλογία , αίτιο αποτέλεσμα, παραδείγματα, σύγκριση, αντίθεση; Αν ναι, ποιον εντοπίζεις ως βασικό στην ίδια παράγραφο και πως υπηρετεί την πρόθεση του συγγραφέα;

ChatGPT
Ναι, γνωρίζω τους τρόπους ανάπτυξης παραγράφου που ανέφερες. Στη δεύτερη παράγραφο του κειμένου που παρέθεσες, ο βασικός τρόπος ανάπτυξης είναι η αιτιολόγηση. Ας δούμε πώς αυτός ο τρόπος υπηρετεί την πρόθεση του συγγραφέα:

Αιτιολόγηση
Η παράγραφος χρησιμοποιεί την αιτιολόγηση για να εξηγήσει γιατί τα ταξίδια είναι τόσο πολύτιμα και πώς συμβάλλουν στην ευτυχία και την προσωπική ανάπτυξη. Ο συγγραφέας αναφέρει συγκεκριμένα πλεονεκτήματα των ταξιδιών (πνευματικές κατακτήσεις, απεριόριστη ψυχαγωγία, ψυχική και σωματική υγεία) και εξηγεί πώς αυτά τα οφέλη συμβάλλουν στην ολοκλήρωση και την ευτυχία του ανθρώπου.

Πώς υπηρετεί την πρόθεση του συγγραφέα
Η αιτιολόγηση βοηθά τον συγγραφέα να ενισχύσει το επιχείρημά του με λογικά και πειστικά στοιχεία. Δίνοντας σαφείς λόγους και παραδείγματα για το γιατί τα ταξίδια είναι σημαντικά, ο συγγραφέας καθιστά το μήνυμά του πιο πειστικό για τους αναγνώστες. Αυτό συμβάλλει στο να τους πείσει για την αξία των ταξιδιών και να τους ενθαρρύνει να εκτιμήσουν και να επιδιώξουν τα οφέλη που προσφέρουν.

Συνοψίζοντας, η χρήση της αιτιολόγησης ως τρόπου ανάπτυξης της παραγράφου επιτρέπει στον συγγραφέα να παρουσιάσει τα ταξίδια ως ένα πολυδιάστατο μέσο για την ευτυχία και την προσωπική εξέλιξη, προσφέροντας πειστικούς λόγους και επιχειρήματα που υποστηρίζουν αυτή την άποψη.

Με βάση τις προθέσεις που διαπίστωσες, τι πιστεύεις σχετικά με την επαγγελματική ιδιότητα του συγγραφέα;

ChatGPT Διαβάστε την συνέχεια »

Κατηγορία ΓΛΩΣΣΑ | Δε βρέθηκαν σχόλια »

Ανταπόκριση 9 από το βκ

Συγγραφέας: pantsouka στις 22 Ιουνίου, 2024

Τέλος είδα ότι ταλαιπωρούμε πολύ και άδικα τους μαθητές στην αναγνώριση των ΠΡΟΘΕΣΕΩΝ του συντάκτη μη λογοτεχνικού κειμένου και την ανίχνευση των γλωσσικών – οργανωτικών επιλογών που δικαιολογούν αυτόν τον εντοπισμό.
Αναφέρομαι στο Β2α
Β2. α. Ποια είναι η πρόθεση της συντάκτριας στη δεύτερη παράγραφο του Κειμένου 1 «Πολύτιμες…ένα απλό ταξίδι» (μονάδες 2) και πώς ο τρόπος με τον οποίο την αναπτύσσει, εξυπηρετεί την πρόθεσή της αυτή; (μονάδες 3)
Η ΚΕΕ εισηγείται ως ενδεικτική απάντηση: «η συντάκτρια προτίθεται να αποδείξει και να πείσει σχετικά με την ιδιαίτερη σημασία των ταξιδιών για τον άνθρωπο».
Σχόλιο: τι θέση έχει το και ανάμεσα στο «αποδείξει» και το «πείσει» ; Δύο είναι οι προθέσεις; Ασφαλώς θα έπρεπε να πει ότι προσπαθεί να αποδείξει κάτι ώστε να πείσει τον αναγνώστη να υιοθετήσει την άποψή της.
Συνεχίζει η ΚΕΕ :« Προκείμενου να αποδείξει την πρόθεσή της χρησιμοποιεί αιτιολόγηση (απαραίτητη η σύνδεση με το κείμενο)»
Σχόλιο: τι σημαίνει «αποδεικνύω την προθεσή μου»; εν προκειμένω τι σημαίνει «αποδεικνύω την προθεση μου να αποδείξω και να πείσω»; Είναι καλής ποιότητας ελληνικά αυτά;
Εν πάση περιπτώσει, η ΚΕΕ προσανατολίζεται στην πειθώ. Για να δούμε πού προσανατολίζονται οι υποψήφιοι
Οι υποψήφιοι απαντούν ότι η κ.Χατζηδημητρίου προτίθεται
1] να ενημερώσει, να πληροφορήσει για τα πλεονεκτήματα των ταξιδιών (no points)
2] να πείσει για την ανεκτίμητη αξία των ταξιδιών (ok)
3] να ευαισθητοποιήσει σχετικά με την αξία των ταξιδιών (δεν είδα να λένε: να προβληματίσει – κάποια διαφορά έχουν εντοπίσει οι υποψήφιοι εδώ, εξαιρετικά σεβαστή η κρίση τους) . Τεκμηριώνουν κάποιοι τον λόγο τους: βλέπουν τον μεταφορικό λόγο (κατακτήσεις) , τα αξιολογικά επιθετα (απεριόριστη) , τις υπερβολές.
Σχόλιο: είναι άραγε αυτόνομη αυτή η πρόθεση (να ευαισθητοποιήσει); είναι κάτι άσχετο με την πειθώ; αν οχι, γιατί τόσος κόπος να μάθουμε αυτό που ήδη ξέραμε από την παραδοσιακή θεωρία πειθούς ως επικληση στο συναίσθημα;
4] να παρακινήσει τους αναγνώστες να ταξιδεύουν
Σχόλιο: (οι υποψήφιοι διαβλέπουν τον απώτερο σκοπό της κ.Χατζηδημητρίου. Ως γνωστόν άλλωστε η πειθώ αφορά την υιοθέτηση μιας νέας στάσης είτε άμεσα είτε έμμεσα, με προτρεπτικό τόνο ή χωρίς. Δεν έχουν άδικο – πόσα points; ποιος ξέρει;
5] να αναδείξει – να τονίσει (τα πλεονεκτήματα των ταξιδιών) –
Σχόλιο: γιατί όμως να τα αναδείξει και να τα τονίσει αυτά; ποια είναι η πρόθεση της τελικά; (πόσα points;)
6] να εξηγήσει γιατί τα ταξίδια έχουν ανεκτίμητη αξία (ότι τα ταξίδαι έχουν ανεκτιμήτη αξία) –
Σχόλιο: είναι αυτό συνώνυμο με το να πείσει; δεν λέει το επισημο γλωσσάρι μας ότι άλλο είναι η εξήγηση και άλλο η πειθώ (επιχειρηματολογικό κείμενο); γιατι ο μαθητής χρησιμοποιεί άκριτα τους όρους, τους ελάχιστους που εμπεριέχει το επίσημο βιβλίο;
Πάμε παρακάτω.
Ως προς τον τρόπο ανάπτυξης της παραγράφου πολλοί βλέπουν την αιτιολόγηση, άλλοι τα παραδέιγματα , λίγοι τον συνδυασμό τους , κάποιοι αίτια και αποτελέσματα, ορισμό, διαίρεση…
Αλλά πολλοί δεν προσέχουν καν οτι η ερώτηση ζητά την λειτουργία του τρόπου ανάπτυξης παραγράφου.
Ψάχνουν τις γλωσσικές επιλογές ή τις προκείμενες και το συμπέρασμα του συλλογισμού (χάος) ή βρίσκουν – χαρούμενοι – την επικληση στην αυθεντία.
Εδώ η ευθύνη είναι δική τους. Δεν διαβάζουν την εκφώνηση. Ίσως να φταίει και η θολούρα που έχουμε προκαλέσει. Πολλά λόγια για λίγη ουσία.
Στο βάθος όμως το φταίξιμο είναι δικό μας. Διότι δεν βασιζόμαστε στην οικονομκά διατυπωμένη θεωρία του Γλωσσαριού , με τις ατέλειές της έστω.
«κειμενικά είδη – κοινωνικές διαδικασίες που επιτελούν αντίστοιχες λειτουργίες – περιγραφή, αφήγηση, οδηγίες, εξήγηση, πειθώ (τρόποι και μέσα πειθούς), σχετικές γλωσσικές επιλογές»
Φαίνεται ότι το μόνο που είναι περιττό να ξέρει κανείς για τις πανελλαδικές εξετάσεις είναι το σχολικό βιβλίο…
Σκέφτομαι ακόμη ότι εξίσου οικονομική ήταν και η παλιά προ 2019 θεωρία πειθούς (μια και για πειθώ μιλάμε). Πιο ξεκάθαρα ήταν τα πράγματα.
Τότε που με την ερώτηση για την αυθεντία το 2019 είπαμε κάποιοι: δεν χρειαζόμαστε νέα θεωρία, χρειαζόμαστε να την συνδέουμε με το κείμενο.
Τώρα έχουμε πλημμυρίσει τις τράπεζες, τις οδηγίες, τα βοηθήματα , με αόριστους όρους σαν αυτούς που χρησιμοποιούν οι υποψήφιοι και με οδηγίες για τους γλωσσικούς και οργανωτικούς δείκτες που συνδέονται με αυτούς.
Σκέφτομαι ότι οι βασικοί υπεύθυνοι είναι εκείνοι που άρχισαν να συγκεκριμενοποιούν τα ερωτήματα του Β θέματος στις αλλεπάλληλες οδηγίες διδασκαλίας απότο 2020. Δεν κρίνω τις προθέσεις, αλλά τη θηλιά την έσφιγγαν κάθε φορά που έλεγαν: ενδεικτικές διατυπώσεις του τάδε θέματος. Και τάιζαν τις απαντητικές ρετσέτες.
Το τελικό ερώτημα είναι το εξής:
Με τα χοντρά μας τα βιβλία έχουμε βοηθήσει τους μαθητές μας να διαβαζουν καλύτερα τα κείμενα ή τους έχουμε μπλέξει και δεν βλέπουν όσα κάθε άνθρωπος με κοινή λογική βλέπει;
Αφησα για το τέλος το μόνο στοιχείο που με χαροποίησε.
Είδα υποψήφιους που κατανόησαν βαθιά την συλλογιστική (χμ) της κ.Χατζηδημητρίου.
Είδαν ποια είναι η συνολική έκταση της θεματικής περιόδου,
κατανόησαν ότι προσπαθεί να συνδέσει το ταξίδι με την ευτυχία διαμέσου της έννοιας α] των στιγμών και β] της ψυχικής πνευματικής ολοκλήρωσης,
εντόπισαν την αιτιολόγηση σε αυτό το σκεπτικό και
διαπίστωσαν ότι τα παραδείγματα που ακολουθούν , επεξηγούν – αποσαφηνίζουν και τεκμηριώνουν την γενική απόφανση περί συμβολής του ταξιδιού στην αποκτηση των συστατικών στοιχείων που τελικά οδηγούν στην ευτυχία.
Το είχα δει και πέρσι στην ερώτηση για τις διαρθρωτικές λέξεις και την αντίθεση.
Υπάρχουν παιδιά που ωφελούνται από τον θεωρητικό τους εξοπλισμό. Βλέπουν πιο καλά.
Η μεγαλη πλειονότητα όμως βλάπτεται. Βυθίζεται σε έναν χυλό ανοησίας.
Κάποιοι πρέπει να το αξιολογήσουν αυτό.

Κατηγορία ΓΛΩΣΣΑ | Δε βρέθηκαν σχόλια »

Ανταπόκριση 8Α από το βκ

Συγγραφέας: pantsouka στις 22 Ιουνίου, 2024

Αφού ο εκλεκτός συνάδελφος Vassilis Magoulas άνοιξε τον δρόμο , είπα να ζητήσω από τον CHAT GPT 4.0 να λύσει την άσκηση Β3 , τη σχετική με τον βιωματικό χαρακτήρα του κειμένου. Αφού μιλήσαμε για τα θεωρητικά και μου εξήγησε τους όρους experiental, emotive και emotional language και narration, μου απάντησε με πολύ μεγάλη ευστοχία, χωρίς να μπερδευτεί καθόλου.

PROMPT Θελω να βρεις δύο σημαντικά χαρακτηριστικά της παρακάτω βιωματικής αφήγησης και να τα σχολιάσεις αναλυτικά (ακολουθεί το κείμενο 2 της πανελλαδικής εξέτασης, από το Ταξιδεύοντας του Ν.Καζαντζάκη)

ChatGPT 4.0
Απόσπασμα της βιωματικής αφήγησης που μας δόθηκε περιγράφει ένα ταξίδι στην Άνω Αίγυπτο και περιλαμβάνει τις εντυπώσεις του αφηγητή από την επίσκεψή του στους αρχαίους ναούς και τις τοποθεσίες. Δύο σημαντικά χαρακτηριστικά της αφήγησης αυτής είναι η λεπτομερής περιγραφή του τοπίου και των αρχαιολογικών χώρων, καθώς και η αναστοχαστική προσέγγιση του αφηγητή στα ιστορικά γεγονότα και τις πολιτισμικές διαφορές. Ας τα σχολιάσουμε αναλυτικά:
1. Λεπτομερής Περιγραφή του Τοπίου και των Αρχαιολογικών Χώρων
Το απόσπασμα ξεκινά με μια ζωντανή περιγραφή του τοπίου: «Τρένο. Μπαίνουμε στην Άνω Αίγυπτο. Απέναντι τα βουνά λάμπουν γυμνά, τριανταφυλλένια, έρημα. Κοντά μας, δίπλα στο νερό, η πράσινη γραμμή της κατοικούμενης γης». Ο αφηγητής χρησιμοποιεί περιγραφικές λέξεις και εικόνες για να αποδώσει τη φυσική ομορφιά και την αντίθεση ανάμεσα στην έρημο και τη ζώνη της καλλιεργημένης γης. Αυτή η περιγραφή δεν είναι μόνο οπτική, αλλά εμπλέκει και άλλες αισθήσεις, δημιουργώντας μια ζωντανή εικόνα που μεταφέρει τον αναγνώστη στο ίδιο τοπίο.
Επιπλέον, η περιγραφή των ναών του Λούξορ και του Καρνάκ είναι λεπτομερής και εικονογραφική: «Τα ανάγλυφα, γιγάντια, παριστάνουν το Φαραώ να τανύζει το τόξο, τους αιχμαλώτους δεμένους από το λαιμό να σηκώνουν τα χέρια, τους θεούς να επιφοιτούν απάνου στις βασίλισσες και να δημιουργούν μαζί τους το διάδοχο». Η λεπτομερής περιγραφή των ανάγλυφων και των ιερογλυφικών δίνει μια ζωντανή εικόνα των θρησκευτικών και πολιτικών τελετουργιών της αρχαίας Αιγύπτου. Αυτή η λεπτομέρεια ενισχύει τη συναισθηματική και αισθητηριακή σύνδεση του αναγνώστη με τον χώρο και τον χρόνο που περιγράφεται.
2. Αναστοχαστική Προσέγγιση στα Ιστορικά Γεγονότα και τις Πολιτισμικές Διαφορές
Ο αφηγητής δεν περιορίζεται μόνο στην περιγραφή των τοποθεσιών, αλλά προσθέτει και μια αναστοχαστική διάσταση στις παρατηρήσεις του. Για παράδειγμα, αναλογίζεται τις αντιδράσεις των αρχαίων Ελλήνων που επισκέπτονταν την Αίγυπτο: «Συλλογίζουμαι στις τελευταίες πια μεγάλες δυναστείες, όταν επετράπη στους ξένους να επισκέπτουνται ανενόχλητοι την Αίγυπτο. Τι καταπληχτικό θέαμα θ’ απλώθηκε μπροστά στα αφελή, νηφάλια μάτια των Ελλήνων!» Αυτό το σχόλιο δείχνει μια προσπάθεια να κατανοήσει και να φανταστεί τις αντιδράσεις και τα συναισθήματα των ανθρώπων από διαφορετικούς πολιτισμούς και εποχές.
Επιπλέον, η παρατήρηση για την αφιέρωση της δυτικής όχθης του Νείλου στον θάνατο και η σύγκριση με τη σπορά του σιταριού («Έσκαβαν τους βράχους βαθιά και παράχωναν τη μούμια‒όπως παραχώνουμε το σπόρο το σιτάρι. Για να φυτρώσει και ν’ αναστηθεί») δείχνει την αναστοχαστική φύση της αφήγησης. Ο αφηγητής προσπαθεί να βρει νόημα και να συσχετίσει τις αρχαίες πρακτικές με σύγχρονες αντιλήψεις και εικόνες, κάνοντας την ιστορία ζωντανή και σχετική με το παρόν.
Συνοψίζοντας, τα δύο σημαντικά χαρακτηριστικά της βιωματικής αφήγησης σε αυτό το απόσπασμα είναι η λεπτομερής περιγραφή του τοπίου και των αρχαιολογικών χώρων, που δημιουργεί μια ζωντανή και αισθητηριακή εικόνα για τον αναγνώστη, και η αναστοχαστική προσέγγιση στα ιστορικά γεγονότα και τις πολιτισμικές διαφορές, που προσθέτει βάθος και νόημα στην αφήγηση. Αυτά τα χαρακτηριστικά συμβάλλουν στη δημιουργία μιας πλούσιας και συναρπαστικής αφήγησης που συνδέει το παρελθόν με το παρόν και ενισχύει την κατανόηση και την εκτίμηση του αναγνώστη για τις περιγραφόμενες εμπειρίες.

PROMPT Θα ήθελα να εντοπίσεις και τις σχετικές με τα παραπάνω γλωσσικές επιλογές

ChatGPT
Για να εντοπίσουμε τις γλωσσικές επιλογές που υποστηρίζουν τα χαρακτηριστικά της βιωματικής αφήγησης, ας εξετάσουμε προσεκτικά το κείμενο και να επισημάνουμε τις συγκεκριμένες λέξεις, φράσεις και δομές που συμβάλλουν στη λεπτομερή περιγραφή του τοπίου και στην αναστοχαστική προσέγγιση των ιστορικών γεγονότων και των πολιτισμικών διαφορών.
Λεπτομερής Περιγραφή του Τοπίου και των Αρχαιολογικών Χώρων
Χρήση οπτικών περιγραφών:
«Απέναντι τα βουνά λάμπουν γυμνά, τριανταφυλλένια, έρημα»
«η πράσινη γραμμή της κατοικούμενης γης»
«Τα ανάγλυφα, γιγάντια, παριστάνουν το Φαραώ να τανύζει το τόξο, τους αιχμαλώτους δεμένους από το λαιμό να σηκώνουν τα χέρια»
Συγκεκριμένες λεπτομέρειες και εικόνες:
«Πηγαίνω πρωί πρωί στους ναούς του Λούξορ και του Καρνάκ»
«οι θεοί να επιφοιτούν απάνου στις βασίλισσες και να δημιουργούν μαζί τους το διάδοχο»
«Αποπάνου τα ιερογλυφικά υμνούν τη μυστική αυτή ένωση»
Περιγραφικές λέξεις και φράσεις:
«γυμνά, τριανταφυλλένια, έρημα» (περιγράφουν τα βουνά)
«γίγαντια ανάγλυφα» (περιγράφει τα έργα τέχνης στους ναούς)
«ναούς του Λούξορ και του Καρνάκ» (αναφορά σε συγκεκριμένες τοποθεσίες)
Αναστοχαστική Προσέγγιση στα Ιστορικά Γεγονότα και τις Πολιτισμικές Διαφορές
Αναστοχαστικές φράσεις:
«Συλλογίζουμαι στις τελευταίες πια μεγάλες δυναστείες, όταν επετράπη στους ξένους να επισκέπτουνται ανενόχλητοι την Αίγυπτο»
«Τι καταπληχτικό θέαμα θ’ απλώθηκε μπροστά στα αφελή, νηφάλια μάτια των Ελλήνων!»
Σύγκριση και μεταφορές:
«Αυτοί που ανατράφηκαν σε μικρές πολιτείες… αντίκρισαν ξαφνικά τους τερατόμορφους θεούς και τις γιγάντιες κολόνες»
«Έσκαβαν τους βράχους βαθιά και παράχωναν τη μούμια‒όπως παραχώνουμε το σπόρο το σιτάρι. Για να φυτρώσει και ν’ αναστηθεί»
Σύνδεση με το παρόν και ιστορική σκέψη:
«Και τώρα, σκάβοντας, τις ανακαλύπτουμε τυλιγμένες στις φασκιές τους, με σταυρό τα χέρια επί χιλιάδες χρόνια, να περιμένουν»
«Βασιλιάδες και δούλοι, άγιοι και φονιάδες, ιερείς και χορεύτριες, περιμένουν την ψυχή τους»
Οι παραπάνω γλωσσικές επιλογές ενισχύουν τα δύο σημαντικά χαρακτηριστικά της αφήγησης:
Λεπτομερής Περιγραφή του Τοπίου και των Αρχαιολογικών Χώρων:
Οι οπτικές περιγραφές και οι συγκεκριμένες λεπτομέρειες δημιουργούν μια ζωντανή εικόνα για τον αναγνώστη, κάνοντάς τον να αισθάνεται ότι βρίσκεται εκεί.
Οι περιγραφικές λέξεις προσθέτουν βάθος και αίσθηση ρεαλισμού στην αφήγηση.
Αναστοχαστική Προσέγγιση στα Ιστορικά Γεγονότα και τις Πολιτισμικές Διαφορές:
Οι αναστοχαστικές φράσεις και οι μεταφορές βοηθούν τον αναγνώστη να κατανοήσει τις πολιτισμικές διαφορές και την ιστορική σημασία των γεγονότων.
Η σύνδεση με το παρόν και η ιστορική σκέψη προσδίδουν βάθος και νόημα στην αφήγηση, ενθαρρύνοντας τον αναγνώστη να σκεφτεί πιο βαθιά για την ιστορία και την κληρονομιά των αρχαίων πολιτισμών.

PROMPT Γιατί δεν αναφέρθηκες στα ρηματικά πρόσωπα, στον ιστορικό δραματικό ενεστώτα, στα αξιολογικά επίθετα, στις μεταφορές, στα σημεία στίξης, στο ασύνδετο σχήμα; Δεν είναι σημαντικές γλωσσικές επιλογές ή υπέβαλα λανθασμένα την ερώτηση μου;

ChatGPT 4.0
Ζητώ συγγνώμη για την παράλειψη. Οι γλωσσικές επιλογές που αναφέρατε είναι πράγματι σημαντικές για την ανάλυση της βιωματικής αφήγησης. Ας εξετάσουμε αναλυτικά τις συγκεκριμένες γλωσσικές επιλογές:
1. Ρηματικά πρόσωπα
Χρήση πρώτου προσώπου (“εγώ”):
«Πηγαίνω πρωί πρωί στους ναούς του Λούξορ και του Καρνάκ»
Η χρήση του πρώτου προσώπου ενισχύει την προσωπική και άμεση φύση της αφήγησης, προσδίδοντας αυθεντικότητα και συναισθηματική σύνδεση.
2. Ιστορικός δραματικός ενεστώτας
Χρήση του ενεστώτα για να δώσει ζωντάνια στην αφήγηση:
«Μπαίνουμε στην Άνω Αίγυπτο»
«Φτάσαμε στις Θήβες»
«Τα ανάγλυφα, γιγάντια, παριστάνουν το Φαραώ…»
Ο ιστορικός δραματικός ενεστώτας κάνει την αφήγηση πιο ζωντανή και άμεση, δημιουργώντας την αίσθηση ότι τα γεγονότα συμβαίνουν τώρα μπροστά στον αναγνώστη.
3. Αξιολογικά επίθετα
Χρήση επιθέτων που φέρουν αξιολογικές κρίσεις:
«γυμνά, τριανταφυλλένια, έρημα»
«τερατόμορφους θεούς»
«γιγάντιες κολόνες»
«αφελή, νηφάλια μάτια»
Τα επίθετα αυτά προσθέτουν υποκειμενική αξιολόγηση και συναισθηματική φόρτιση στην περιγραφή, ενισχύοντας την προσωπική οπτική γωνία του αφηγητή.
4. Μεταφορές
Χρήση μεταφορών για να δημιουργηθούν έντονες εικόνες και συνδέσεις:
«παράχωναν τη μούμια‒όπως παραχώνουμε το σπόρο το σιτάρι»
Η μεταφορά αυτή συνδέει την ταφική πρακτική με τη γεωργική δραστηριότητα, προσδίδοντας βάθος και συμβολισμό στην αφήγηση.
5. Σημεία στίξης
Χρήση σημείων στίξης για να ελέγξει τον ρυθμό και τον τόνο της αφήγησης:
Η χρήση αποσιωπητικών («[…]») δημιουργεί παύσεις και υποδηλώνει ότι υπάρχουν περισσότερες πληροφορίες ή σκέψεις που δεν εκφράζονται πλήρως.
Οι παύλες («‒») χρησιμοποιούνται για να δώσουν έμφαση ή να προσθέσουν επεξηγηματικές πληροφορίες.
6. Ασύνδετο σχήμα
Χρήση του ασύνδετου σχήματος για να δώσει έμφαση και να επιταχύνει τον ρυθμό:
«Βασιλιάδες και δούλοι, άγιοι και φονιάδες, ιερείς και χορεύτριες, περιμένουν την ψυχή τους»
Το ασύνδετο σχήμα (παράθεση χωρίς σύνδεσμο) ενισχύει την ένταση και την επανάληψη, δίνοντας έμφαση στη διαφορετικότητα και την ομοιότητα των ανθρώπων στην αναμονή τους για την ανάσταση.
Σχόλια
Ρηματικά πρόσωπα και ιστορικός δραματικός ενεστώτας:
Αυτές οι επιλογές δημιουργούν μια αίσθηση αμεσότητας και παροντικότητας, κάνοντας τον αναγνώστη να αισθάνεται ότι βιώνει τα γεγονότα μαζί με τον αφηγητή. Ειδικά η χρήση του πρώτου προσώπου και του ενεστώτα ενισχύει την αυθεντικότητα και την προσωπική σύνδεση.
Αξιολογικά επίθετα και μεταφορές:
Τα αξιολογικά επίθετα προσδίδουν συναισθηματική φόρτιση και υποκειμενική αξιολόγηση, ενώ οι μεταφορές δημιουργούν ισχυρές εικόνες και συνδέσεις, δίνοντας βάθος και νόημα στην αφήγηση. Αυτά τα στοιχεία βοηθούν τον αναγνώστη να κατανοήσει και να αισθανθεί τις εμπειρίες του αφηγητή σε ένα βαθύτερο επίπεδο.
Σημεία στίξης και ασύνδετο σχήμα:
Τα σημεία στίξης ελέγχουν τον ρυθμό της αφήγησης, προσθέτοντας παύσεις, έμφαση και ροή, ενώ το ασύνδετο σχήμα προσθέτει ένταση και δραματικότητα. Αυτές οι γλωσσικές επιλογές κάνουν την αφήγηση πιο δυναμική και εκφραστική, ενισχύοντας την συναισθηματική επίδραση στον αναγνώστη.
Η προσεκτική χρήση αυτών των γλωσσικών στοιχείων συμβάλλει στη δημιουργία μιας ζωντανής, συναισθηματικής και αναστοχαστικής αφήγησης που καταφέρνει να μεταφέρει τις εμπειρίες του αφηγητή στον αναγνώστη με αποτελεσματικό και πειστικό τρόπο.

PROMPT Θέλω να προσθέσεις ένα σχόλιο για το θαυμαστικό

ChatGPT
Θαυμαστικό
Χρήση του θαυμαστικού για να προσδώσει έμφαση και να εκφράσει συναισθήματα:
«Τι καταπληχτικό θέαμα θ’ απλώθηκε μπροστά στα αφελή, νηφάλια μάτια των Ελλήνων!»
Το θαυμαστικό χρησιμοποιείται εδώ για να εκφράσει τον θαυμασμό και την έκπληξη του αφηγητή, ενισχύοντας την συναισθηματική φόρτιση της πρότασης. Αυτό το σημείο στίξης βοηθά να μεταδοθεί η ένταση του συναισθήματος, κάνοντας τον αναγνώστη να συμμεριστεί τον ενθουσιασμό και την έκπληξη του αφηγητή.
Συνοψίζοντας
Η βιωματική αφήγηση του αποσπάσματος χρησιμοποιεί μια ποικιλία γλωσσικών επιλογών για να δημιουργήσει μια ζωντανή και συναισθηματική εμπειρία για τον αναγνώστη. Η χρήση του πρώτου προσώπου και του ιστορικού δραματικού ενεστώτα προσδίδει αμεσότητα και αυθεντικότητα. Τα αξιολογικά επίθετα και οι μεταφορές ενισχύουν τη συναισθηματική φόρτιση και την εικόνα, ενώ τα σημεία στίξης, συμπεριλαμβανομένου του θαυμαστικού, ελέγχουν τον ρυθμό και την ένταση της αφήγησης. Τέλος, το ασύνδετο σχήμα προσθέτει δραματικότητα και έμφαση, δημιουργώντας μια δυναμική και εκφραστική αφήγηση που καταφέρνει να μεταφέρει τις εμπειρίες του αφηγητή στον αναγνώστη με αποτελεσματικό και πειστικό τρόπο.

Κατηγορία ΓΛΩΣΣΑ | Δε βρέθηκαν σχόλια »