pantsouka's blog

Είδα ακόμη ότι ΔΕΝ φερθήκαμε έντιμα στα παιδιά.
Ο λόγος για την ερώτηση που αφορά ΤΟΝ ΒΙΩΜΑΤΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ του κειμένου του Νίκου Καζαντζάκη.
«Βασικό γνώρισμα του Κειμένου 2 είναι ο βιωματικός του χαρακτήρας. Να αναφέρετε δύο (2) χαρακτηριστικά που επιβεβαιώνουν αυτό τον χαρακτηρισμό (μονάδες 4) και να αιτιολογήσετε τις επιλογές σας (μονάδες 4) παραθέτοντας και τα αντίστοιχα χωρία (μονάδες 2)»
Τι ακριβώς είναι ο βιωματικός χαρακτήρας ενός κειμένου;
ότι όσα εμπεριέχει η αφήγηση τα έζησε προσωπικά ο Καζαντζάκης;
ότι τα βίωσε έντονα , βαθιά, με τρόπο που επηρέασε τον τρόπο σκέψης του, τη συμπεριφορά ή τον ψυχικό του κόσμο , τη νοοτροπία του (στα τρία βασικά λεξικά μας βρήκα το υλικό αυτό);
Τι ζητάει η άσκηση;
να βρεί ο μαθητής με ποιον τρόπο (εκφραστικά μέσα, επιλογές) εκφράζει ο Καζαντζάκης αυτή την έντονη εμπειρία (Erlebnis);
να βρεί ο μαθητής με ποιον τρόπο (εκφραστικά μέσα, επιλογές) γράφει ο Καζαντζάκης για να προκαλέσει τη συναισθηματική εμπλοκή του αναγνώστη, ώστε να βιώσει κι ο ίδιος κάτι απο την εμπειρία;
Μιλάμε για λειτουργία με επίκεντρο τον πομπό ή τον δέκτη;
Μιλάμε για έκφραση ή για επικοινωνία;
Εξετάζουμε γλώσσα ή λογοτεχνία;
Πώς θα τα ξέρει αυτά ο μαθητής; Αρκεί η επικληση ενός όρου: «βιωματικός χαρακτήρας κειμένου»;
Σε ποιο εγχειρίδιο, γνωστό στον μαθητή, είνα καταγεγραμμένος ο ορισμός του ;
Ο θεματοθέτης χρησιμοποιεί μια εμπειρική αόριστη μεταγλώσσα για να θεμελιώσει το ερώτημά του. Γιατί; Του είναι αναγκαίο; Χρήσιμο;
Οι μαθητές απαντούν μια έτσι μια αλλιώς. Δείχνουν ότι βρισκονται σε σύγχυση. Ψάχνουν αγωνιωδώς το κεφάλαιο στο οποίο παραπέμπει η ερώτηση. Αραδιάζουν ό,τι ξέρουν : επιλογές, ύφολογικό αποτέλεσμα, επικοινωνιακή αποτελεσματικότητα, ό,τι λένε τα χοντρά τους βιβλία τελος πάντων. Δεν κοιτούν το κείμενο, το περιεχόμενο, το αίσθημα.
Δεν ξέρουν τι τους ρωτάμε. Δεν φταίνε αυτοί.
Δεν οφείλουν να ξέρουν κώδικες που βρίσκονται κάπου στο δικό μας μυαλό.
Αν τους ζητούσαμε ευθέως: Γράψε χ εκφραστικά μέσα, γλωσσικές επιλογές, στοιχεία περιεχομένου που δείχνουν ότι όσα αφηγείται ο Καζαντζάκης ως προσωπική εμπειρία τον επηρέασαν βαθιά , έντονα, στη σκέψη , στα συναισθήματα… ή
Αν τους ζητούσαμε με απλά ελληνικά οτιδήποτε είχαμε στο μυαλό μας (αν είχαμε κάτι συγκεκριμένο)
Αν ήμασταν σαφείς, θα απαντούσαν εύστοχα. Ζουμερά.
Πιαστήκαμε απροετοίμαστοι.
Καλυφτήκαμε πίσω από λέξεις σύννεφα.
Ήμασταν ανέντιμοι.
Εκ των υστέρων είδαμε τι κακό κάναμε μα δεν το ομολογήσαμε. Απλώς κρίναμε.
Μπλεχτήκαμε στη ανύπαρκτη και αόριστη «μεταγλώσσα» μας.
Παρά τα όσα προβλέπουν οι οδηγίες διδασκαλίας μας.