Κανάλι νέων (RSS Feed) του άρθρουΤρέχον άρθρο

Ομιλία Σπ. Ζουμπουλίδη στην ημερίδα για την Ειδική Αγωγή στην Κέρκυρα

Στους διοργανωτές της σημερινής σημαντικής Εκπαιδευτικής Ημερίδας αξίζουν θερμά συγχαρητήρια γι΄αυτή την πρωτοβουλία, εν μέσω των πολύ σημαντικών προβλημάτων που ταλανίζουν τα χιλιάδες παιδιά με αναπηρία, λόγω της λαίλαπας των γενικών και ιδιαίτερα των εκπαιδευτικών μέτρων που παίρνει και η τελευταία άθλια Κυβέρνηση.

Σας ευχαριστώ για τη δυνατότητα που μου δίνετε αν και δεν συμπεριλαμβάνομαι στους ομιλητές, που αναφέρει η Πρόσκληση παρόλο που είναι γνωστές οι ιδιότητές μου και η μόνιμη κατοικία μου, να σας παρουσιάσω τις θέσεις για την Ειδική Αγωγή (Εκπαίδευση) της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (ΠΟΣΓΚΑμεΑ) της  οποίας είμαι Α/Αντιπρόεδρος   και της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία ΕΣΑμεΑ) της οποίας είμαι μέλος του Γ.Σ. της.

Η ΠΟΣΓΚΑμεΑ  είναι η μεγαλύτερη Ομοσπονδία του Αναπηρικού Κινήματος και εκπροσωπεί 246 Πρωτοβάθμιους Συλλόγους απ΄ όλη τη Χώρα, ενώ Η ΕΣΑμεΑ είναι το Τριτοβάθμιο Κοινονικοσυνδικαλιστικό Όργανο του Αναπηρικού Κινήματος και εκπροσωπεί τις Περιφερειακές και Αναπηρικές Ομοσπονδίες, της οποίας ο Πρόεδρός κ. Γιάννης Βαρδακαστάνης είναι Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Φόρουμ ΑμεΑ  και από τον περυσινό Ιούλιο Πρόεδρος του Παγκόσμιου Αναπηρικού Κινήματος, θέσεις που τιμούν ιδιαίτερα την Ελλάδα παγκόσμια και ιδαίτερα στους Οργανισμούς που λαμβάνουν σημαντικές αποφάσεις για τα ΑμεΑ.

Κοινή συνισταμένη  της ΕΣΑμεΑ και της ΠΟΣΓΚΑμεΑ είναι ότι η φετινή χρονιά είναι χειρότερη για τα παιδιά με αναπηρία και ότι το Ελληνικό Εκπαιδευτικό Σύστημα για την Ειδική Αγωγή (Εκπαίδευση) είναι υπό κατάρρευση, με πρωτοφανείς περικοπές, με κοινωνικές διακρίσεις και με εκπαιδευτικούς ρατσιστικούς αποκλεισμούς, γι αυτό το λόγο οι παρεμβάσεις τους στον Υπουργό Παιδείας σήμερα είναι πολύ δυνατές και μέσω προσωπικών συναντήσεων των Προέδρων και μέσω επιστολών αρχές Απριλίου τις οποίες θα σας καταθέσω.

Μην ξεχνάτε και στο παρελθόν οι παρεμβάσεις τους ήταν σημαντικές, με αποτέλεσμα να είχαμε θετικά  αποτελέσματα τόσο στην διαμόρφωση του Νόμου 3699, στις μεταφορές μαθητών,  στην στελέχωση των Ειδικών Σχολείων, στην Σύμβαση για τα ανθρώπινα δικαιώματα των ΑμεΑ και σε πολλά άλλα θέματα.

Και τοπικά θα πρέπει κάποια φορά οι νεότεροι εκπαιδευτικοί και ιδιαίτερα οι γονείς των Ειδικών Σχολείων να γνωρίσετε  την ιστορία της στέγασης του Ειδικού  Δημοτικού Σχολείου, της ίδρυσης και λειτουργίας του Ειδικού Νηπιαγωγείου και του ΕΕΕΕΚ που οφείλονται αποκλειστικά στους αγώνες που έδωσε από το 1993 ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων ΑμεΑ Κέρκυρας.

Ο τομέας της εκπαίδευσης έχει σημαδευτεί, όπως άλλωστε όλοι οι κοινωνικοί και οι οικονομικοί τομείς, από τη βαθιά οικονομική κρίση που περνά η χώρα μας, δημιουργώντας αναπόφευκτα ιδιαίτερη ανησυχία στα άτομα με αναπηρία.

Η ανησυχία αυτή δικαιολογημένα γιγαντώνεται, εάν λάβουμε υπόψη μας ότι χιλιάδες μαθητές με αναπηρία, ακόμα και σε παρελθούσες εύρωστες οικονομικά περιόδους, έμεναν αποκλεισμένοι από όλες τις βαθμίδες του εκπαιδευτικού συστήματος.

Ενδεικτικά σας αναφέρω μερικές από τις χρόνιες ελλείψεις και αδυναμίες του εκπαιδευτικού συστήματος που αντιμετωπίζουν οι μαθητές με αναπηρία κάθε σχολική χρονιά:

  • έλλειψη προσβάσιμων σχολικών κτιρίων,
  • προβλήματα και αδυναμίες του συστήματος μετακίνησης των μαθητών με αναπηρία,
  • ελλείψεις στα ωρολόγια προγράμματα και στο εκπαιδευτικό υλικό των Ειδικών Σχολείων και των Τμημάτων Ένταξης των Γενικών Σχολείων,
  • καθυστερήσεις στους διορισμούς των εκπαιδευτικών στα Ειδικά Σχολεία,
  • έλλειψη παροχής παράλληλης στήριξης και συνεκπαίδευσης στους μαθητές με αναπηρία,
  • έλλειψη ειδικού βοηθητικού προσωπικού το οποίο υποβαθμίζει την παροχή επαρκών εκπαιδευτικών υπηρεσιών,
  • έλλειψη εκπαιδευτικών βιβλίων προσβάσιμων στα άτομα με αναπηρία,

Δεν είναι τυχαίο ότι η Unicef κήρυξε και για την Ελλάδα, το έτος 2013-2014 ως έτος για την εκπαίδευση των ατόμων με αναπηρία, αφού και η χώρα μας, συγκαταλέγεται σε αυτές που ο φόβος και η ανησυχία χιλιάδων μαθητών με αναπηρία και των οικογενειών τους ότι δεν θα ακούσουν τον πρώτο κτύπο του κουδουνιού την ίδια ημέρα με όλους τους υπόλοιπους μαθητές της χώρας, δυστυχώς, κάθε χρόνο (όπως έγινε και εφέτος) επιβεβαιώνεται με τον πιο τραγικό τρόπο κι έτσι πολλοί μαθητές μένουν εκτός εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Με στοιχεία του ίδιου του Υπουργείου Παιδείας αναφέρεται ότι το 89% των παιδιών με Αναπηρία είναι εκτός εκπαιδευτικού συστήματος και αφορά κυρίως παιδιά με βαριά νοητική αναπηρία, αυτισμό  και  πολλαπλές αναπηρίες, παρόλο που και τελευταίος Νόμος 3699/85 και ο προηγούμενος Νόμος 1566/85, αναφέρουν για υποχρεωτική εκπαίδευση για τα παιδιά με αναπηρία.
Είναι λυπηρό βέβαια για τα παιδιά μας ο ρατσισμός του ΥΠΕΠΘ και η απάτη του στην υποχρεωτικότητα  της Εκπαίδευση, αφού αυτή θα ισχύει με την έκδοση Π.Δ. , και βέβαια ποτέ εδώ πέντε χρόνια για τον Ν. 3699 και εικοσιένα για τον Ν 1655 δεν έχουν σκόπιμα εκδοθεί τέτοια Π.Δ, και αυτό για να βαφτίσουν το κρέας ψάρι για να σπάσουν την υποκριτική νηστεία τους, δηλαδή να αποφύγουν έντεχνα και ρατσιστικά την συνταγματικότητα του Νόμου όπως αναφέρεται στο άρθρο 21 του Ελληνικού Συντάγματος αλλά και στην επικεφαλίδα της πρόσκλησή σας «Η Ειδική Αγωγή είναι κατοχυρωμένο συνταγματικό δικαίωμα.»
Βασικά το πρόβλημα είναι οικονομικό διότι θα απαιτούσε περισσότερα σχολεία, περισσότερους εκπαιδευτικούς ειδικής αγωγής, περισσότερο επιστημονικό και βοηθητικό προσωπικό και βέβαια δεν έχει καμία σχέση με την παρούσα οικονομική κρίση, όπως διαβεβαιώνει ο Ευρωπαίος Επίτροπος Οικονομικών κ. Όλι Ρεν σε πρόσφατη σχετική ερώτηση του Έλληνα Ευρωβουλευτή κ. Χρυσόγελου.
Και βέβαια, εντονότερη είναι η ανησυχία εκείνων των παιδιών που ανήκουν σε βαριές κατηγορίες αναπηρίας και δεν έχουν ακόμη ενταχθεί σε οποιαδήποτε δομή του εκπαιδευτικού συστήματος, δηλαδή, τα παιδιά που μένουν σε ιδρύματα και κλειστές μορφές περίθαλψης αρμοδιότητας του Υπουργείου Υγείας, χωρίς παράλληλα να φοιτούν  σε σχολεία α΄βάθμιας και β΄βαθμιας εκπαίδευσης.
Στην ίδια κατηγορία βρίσκονται και άλλα παιδιά, με βαριές αναπηρίες που όμως βρίσκονται σε ηπιότερες φυλακές των προαναφερόμενων ιδρυμάτων στα σπίτια τους, και για να τα βγάλουν απ΄αυτές οι γονείς τους λειτουργούν Σχολεία- Κέντρα Ημερήσιας Φροντίδας όπως στην Κέρκυρα η «ΜΕΛΙΣΣΑ», στην  Αθήνα το «ΘΕΟΤΟΚΟΣ, η «ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ», στη  Θεσσαλονίκη ο «ΑΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ» κ.α.
Σημαντικά, όμως, είναι και τα ερωτήματα που τίθενται για τον τρόπο με τον οποίο έχει λειτουργήσει μέχρι σήμερα ο θεσμός των Ε.Ε.Ε.Ε.Κ., ο οποίος υπήρξε και παραμένει σημαντική πτυχή της δημόσιας εκπαίδευσης για τα ΑμεΑ. Ο τρόπος, όμως, που αναπτύχθηκε αυτός ο θεσμός υπήρξε στρεβλός και εν’ πολλοίς αναποτελεσματικός, διότι τα σημερινά Ε.Ε.Ε.Ε.Κ. δεν εξυπηρετούν το σκοπό της ίδρυσής τους, ενώ η σύνδεσή τους με την τοπική αγορά εργασίας, την τοπική οικονομία και την τοπική κοινωνία είναι από περιορισμένη έως ανύπαρκτη.
Η αναμόρφωση, λοιπόν, της οργάνωσης και της λειτουργίας των Ε.Ε.Ε.Ε.Κ. απαιτεί ένα συγκεκριμένο, άμεσο Σχέδιο Δράσης από το Υπουργείο Παιδείας, το οποίο θα περιλαμβάνει:
  • Την άμεση εκπόνηση ενός Προγράμματος Δράσης για την ενίσχυση των Ε.Ε.Ε.Ε.Κ.
  • Την ανάδειξη των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της ίδρυσής τους.
  • Τη σύνδεση των Ε.Ε.Ε.Ε.Κ. με την τοπική αγορά εργασίας, την τοπική οικονομία και την τοπική κοινωνία.
  • Τη στελέχωση των Ε.Ε.Ε.Ε.Κ. με εξειδικευμένους εκπαιδευτές, ειδικούς επιστήμονες κ.λπ.
  • Την αξιοποίηση των δυνατοτήτων του Επιχειρησιακού Προγράμματος “Δια Βίου Μάθηση” για την αναβάθμιση και τη βελτίωση των Ε.Ε.Ε.Ε.Κ.
  • Την χορήγηση τίτλου Σπουδών στους αποφοίτους των Ε.Ε.Ε.Ε
Αλλά και η αναμόρφωση εν γένει της Ειδικής Αγωγής – Εκπαίδευσης χρειάζονται νέες αλλαγές και με στοχευμένα  μέτρα που θα βελτιώνουν την εκπαίδευση των παιδιών με αναπηρία και θα περιλαμβάνουν τις προτάσεις που έχουν διαμορφωθεί από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Γονέων  & Κηδεμόνων ΑμεΑ και από την Εθνική Συνομοσπονδία ΑμεΑ είναι τα παρακάτω:
  • Η οργάνωση ενός αξιόπιστου και ασφαλούς συστήματος μετακινήσεων των μαθητών με αναπηρία την κατάρτιση αναλυτικών προγραμμάτων σπουδών, που στην Ειδική Εκπαίδευση η εφαρμογή τους πρέπει να είναι υποχρεωτική,
  • Η επαρκής παροχή Προγραμμάτων Παράλληλης Στήριξης,
  • Η παροχή τεχνολογικών βοηθημάτων και η χρήση νέων τεχνολογιών με βάση την αρχή της καθολικής πρόσβασης,
  • Η έγκαιρη έναρξη της σχολικής χρονιάς (με επαρκές προσωπικό και υλικοτεχνική υποδομή) και την έγκαιρη παράδοση των σχολικών βιβλίων με τις κατάλληλες προδιαγραφές για τα άτομα με αναπηρία – όπως βιβλία σε γραφή Braille, βιβλία προσαρμοσμένα στις ιδιαιτερότητες και τις ανάγκες των κωφών μαθητών, βιβλία προσαρμοσμένα στις ανάγκες των μαθητών με νοητική αναπηρία, σύνδρομο down, αυτισμό, βαριές και πολλαπλές αναπηρίες κ.λπ.,
  • Η στελέχωση με μόνιμο ειδικό εκπαιδευτικό προσωπικό και όχι ωρομίσθιο ή αναπληρωτές όπως ισχύει σήμερα τη στελέχωση με ειδικό βοηθητικό προσωπικό και σχολικούς νοσηλευτές σε κάθε ΣΜΕΑ,
  • Ειδικά, για την εκπαίδευση των ατόμων με νοητική αναπηρία, με αυτισμό, με σύνδρομο Down και πολλαπλές αισθητηριακές, σωματικές και νευροψυχιατρικές αναπηρίες, πρέπει να εξεταστεί η αναγκαιότητα ίδρυσης νέων Σχολικών Μονάδων, προκειμένου να ενταχθούν ισότιμα στην εκπαιδευτική διαδικασία.
  • Την ιδιαίτερη έμφαση που θα πρέπει να δοθεί στη στελέχωση των σχολείων Γενικής Εκπαίδευσης που λειτουργούν Τ.Ε. και Π.Σ., με εκπαιδευτικούς που θα παρέχουν την κατάλληλη παράλληλη στήριξη και συνεκπαίδευση στους μαθητές με αναπηρία (σύμφωνα και με την παρ. 1 του άρθρου 6 του ν. 3699/08),
  • Η απόσυρση της διάταξη του Ν.3699/2008 όπου οι διδακτορικοί/μεταπτυχιακοί τίτλοι σπουδών προηγούνται του βασικού τίτλου σπουδών στην Ειδική Αγωγής και της προϋπηρεσίας εκπαιδευτικών στην εκπαίδευση των ατόμων με αναπηρία.
  • Τέλος, το μείζον θέμα της κάλυψης των αναγκών των μαθητών που δεν αυτοεξυπηρετούνται και φοιτούν σε ΣΜΕΑΕ ή Τ.Ε. ή σχολεία γενικής εκπαίδευσης με την ανάλογη στήριξη και παρουσία Ειδικού Βοηθητικού Προσωπικού (Ε.Β.Π.), ανάλογα με το είδος της αναπηρίας τους και τις ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες που απορρέουν από αυτή (σύμφωνα και με την παρ. 2 του άρθρου 6 του ν. 3699/08).
Αυτά αποτελούν τις πάγιες θέσεις της ΠΟΣΓΚΑμεΑ και του εθνικού αναπηρικού κινήματος, στο διαρκή αγώνα μας, ως άτομα με αναπηρία, ως γονείς και ως οικογένειες των ατόμων με αναπηρία, να μην υπάρξει στην Ελλάδα ούτε ένας μαθητής με αναπηρία που θα είναι αποκλεισμένος από το υπέρτατο δημόσιο κοινωνικό αγαθό της εκπαίδευσης, που δεν θα ενταχθεί στην εκπαιδευτική διαδικασία και δεν θα του παρέχεται ποιοτική εκπαίδευση βάσει των ειδικών εκπαιδευτικών του αναγκών.
Και βέβαια το μήνυμα που θα πρέπει να βγει από την σημερινή συνάντηση προς το ΥΠΕΠΘ και ΜΜΕ είναι:
Όχι στον εκπαιδευτικό ρατσισμό των παιδιών με Αναπηρία.
Όχι στον εκπαιδευτικό αποκλεισμό και στις εκπαιδευτικές διακρίσεις των παιδιών με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες.

Trackback URL



Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *