ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ

Αν και η Άνοιξη άργησε φέτος να φανεί, με την πρώτη ηλιοφάνεια τα παιδιά του Νηπιαγωγείου βγήκαν έξω να κάνουν τον πρώτο τους περίπατο στο χωριό ώστε να την υποδεχτούν. Κρατώντας τα χελιδονάκια που είχαν φτιάξει και τραγουδώντας τα κάλαντα του Μάρτη περπάτησαν στο χωριό και έψαξαν να βρούν χελιδονοφωλιές αφού τα χελιδόνια είχαν κάνει δειλά δειλά την εμφάνιση τους.

Στη συνέχεια έβγαλαν τα Μαρτάκια τους, που είχαμε φτιάξει την πρώτη του Μάρτη και τα κρέμασαν πάνω στα δέντρα ώστε να τα βρουν και τα υπόλοιπα πουλάκια και  να φτιάξουν τις φωλιές τους.

Συνεχίσαμε την εκδρομή μας στην φύση κάνοντας πικ νικ και παίζοντας  ώστε να έρθουν τα παιδιά σε επαφή με τη φύση.

Άνοιξη όμως σημαίνει λουλούδια…. Ακούγοντας μελωδίες του Vivaldi ζωγραφίσαμε όλων των λογιών λουλούδια… Παρατηρήσαμε σχετικούς πίνακες ζωγραφικής και φτιάξαμε τους δικούς μας… Πίνακες ζωγραφικής  με  χρώματα, πινέλα αλλά και με πολύ φαντασία!

Βγήκαμε στην αυλή μας μαζέψαμε λουλούδια και φτιάξαμε και τα πρωτομαγιάτικα στεφάνια για την τάξη μας. Δεν ξεχάσαμε να φτιάξουμε όμως και για το σπίτι μας!

Την Άνοιξη επίσης όλη η φύση ζωντανεύει… Έτσι και εμείς ψάξαμε και βρήκαμε εντομάκια, πασχαλίτσες, μυρμηγκάκια κ.α. , φτιάξαμε και τις δικές μας και τις πήραμε στο σπίτι μας για παρέα!

Μέσα από την Άνοιξη κάναμε ακόμα δραστηριότητες στη Γλώσσα, στα Μαθηματικά αλλά και στα Αγγλικά!!!

Τέλος, πήρε το κάθε παιδάκι και το δικό του λουλούδι να το φυτέψει στο σπίτι του, με σκοπό να μάθει να το φροντίζει, αφού η αγάπη ξεκινάει από τα μικρά, απλά, καθημερινά πράγματα και μεγαλώνει, δυναμώνει φτάνοντας στα μεγάλα.

Στο νηπιαγωγείο μας γνωρίσαμε τον κύριο Κ.Ο.Κ. ο οποίος μας μίλησε για τα σήματα που υπάρχουν στο δρόμο, τα οποία πρέπει προσεκτικά να ακολουθούμε ώστε να μπορούμε να κυκλοφορούμε με ασφάλεια.

Στόχος μας ήταν να αποκτήσουν οι μικροί μας μαθητές τις απαραίτητες γνώσεις και να αναπτύξουν δεξιότητες ,ώστε να αποκτήσουν σωστή οδική συμπεριφορά ως πεζοί, ως ποδηλάτες και ως επιβάτες σε αυτοκίνητο.

Έτσι λοιπόν αποφασίσαμε να κατεβούμε μια βόλτα στο δρόμο και να περπατήσουμε έξω από το σχολείο μας. Παρατηρήσαμε τα σήματα, περάσαμε τη διάβαση πεζών και είδαμε πως είναι να κυκλοφορείς με ασφάλεια.

Μάθαμε για τον Σταμάτη και τον Γρηγόρη και φτιάξαμε τα δικά μας φανάρια!

Φτιάξαμε ακόμα τα δικά μας σήματα και οχήματα.

Στη συνέχεια τα παιδιά έφτιαξαν τις δικές τους πόλεις, έβαλαν τα δικά τους σήματα στους δρόμους και ξεκίνησαν να κυκλοφορούν τα οχήματα τους.

Επίσης, γνωρίσαμε τους κανόνες οδικής συμπεριφοράς ποδηλάτου, είδαμε πόσο σημαντικό είναι να φοράμε κράνος όταν κάνουμε ποδήλατο. Διαβάσαμε το ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη «Η ποδηλάτισσα», την ζωγραφίσαμε και την τραγουδήσαμε!

 Παίξαμε επιτραπέζια και διαδραστικά παιχνίδια για την καλύτερη εμπέδωση τους θέματος.

Τέλος, επισκεφθήκαμε το πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής όπου τα παιδιά είδαν τα περισσότερα σήματα που συναντάμε στον δρόμο, βίωσαν τι γίνεται σε περίπτωση σύγκρουσης οχημάτων και είδαμε πόσο σημαντικό είναι να φοράμε τη ζώνη ασφαλείας στο αμάξι. Οδήγησαν με ασφάλεια ποδήλατο αλλά και αυτοκίνητο και έπαιξαν διάφορα βιωματικά παιγνίδια. 

Στο γυρισμό όλα τα παιδιά αποτύπωσαν τις εμπειρίες τους και αφού πέρασαν τις εξετάσεις ο δάσκαλος τους απέμεινε το αντίστοιχο δίπλωμα!

Στο Νηπιαγωγείο μας λόγω της προνομιακής του θέσης μέσα στη φύση, είχαμε την τύχη να νιώσουμε το Φθινόπωρο με όλες μας τις αισθήσεις .

Αρχικά με την όραση μας παρατηρήσαμε τις αλλαγές που συμβαίνουν στη φύση , τα χρώματα από τα φύλλα των δέντρων, τα πεσμένα φύλλα στο έδαφος, τα σύννεφα στον ουρανό κ.α.

Με την γεύση μας είδαμε ότι μπορούμε να καταλάβουμε την εποχή του Φθινοπώρου από τα φρούτα και τους καρπούς που μας δίνει. Χρησιμοποιώντας  την όσφρηση  μας  μυρίσαμε το βρεγμένο έδαφος της  βροχής αλλά και  τα φρούτα του Φθινοπώρου.

Με την αφή μας αγγίξαμε τα διάφορα στοιχεία του αλλά και με διάφορα παιχνίδια που παίξαμε καταλαβάμε οτι μπορούμε να μαντέψουμε πράγματα με τα χέρια μας ακόμα  και αν δεν τα βλέπουμε.

Με την ακοή μας ακούσαμε τον ήχο του αέρα αλλά και  τον ήχο της βροχής…

Το Φθινόπωρο το αγαπήσαμε πολύ και το βάλαμε στην τάξη μας.

Φτιάξαμε πολύχρωμες ομπρέλες, σαλιγκάρια αλλά και διάφορες άλλες κατασκευές με διάφορες τεχνοτροπίες που δοκιμάσαμε.

Φτιάξαμε σουπλά από τυπώματα φθινοπωρινών φρούτων για να θυμόμαστε να τρώμε τα φρούτα μας.

Παίξαμε παιχνίδια ψυχοκινητικά με αφορμή τα χρώματα του Φθινοπώρου και περπατήσαμε πάνω σε δέντρα.

Φτιάξαμε το Φ απο ζυμάρι και παίξαμε παιγνίδια γλώσσας  και μαθηματικών.

Τραγουδήσαμε και παίξαμε μουσική.

Τέλος, με διάφορα παιγνίδια και τραγουδάκια μάθαμε την ονομασία των φρούτων και στα αγγλικά…

Τον πρώτο καιρό, θέλοντας να γνωριστούμε καλύτερα  με τα παιδιά στο Νηπιαγωγείο, ασχοληθήκαμε με τον εαυτό μας. Αρχικά παρατηρήσαμε την εξωτερική μας εμφάνιση, μετρήσαμε το ύψος μας,  είδαμε τα μάτια μας , τα χέρια μας και φτιάξαμε τη κάρτα του εαυτού μας.

Φτιάξαμε τον εαυτό μας από γεωμετρικά σχήματα και από διάφορα άλλα υλικά. Τον ζωγραφίσαμε σε μπαλόνια και μέσα από το παιγνίδι  είδαμε πόσο σημαντικό είναι να τον φροντίζουμε και να τον προσέχουμε.

Ενώ ακούσαμε και το τραγούδι Εγώ είμαι εγώ 

Αφού είδαμε πόσο μοιάζουμε και πόσο διαφέρουμε, ξεκινήσαμε να γνωρίζουμε στοιχεία της προσωπικότητας μας. Μιλήσαμε για τα ενδιαφέροντα μας, το αγαπημένο μας παιχνίδι, φαγητό κ.α.

Στη συνέχεια (στο μάθημα των αγγλικών) γνωρίσαμε τη Νικόλ, τη νέα μας συμμαθήτρια που ήρθε από την Αγγλία για να μας γνωρίσει την χώρα και την γλώσσα της. Αφού εντοπίσαμε στο χάρτη την Ελλάδα και την Αγγλία παρατηρήσαμε τις σημαίες των δύο χωρών, είδαμε ομοιότητες και διαφορές, φτιάξαμε τα δικά μας σημαιάκια και ξεκινήσαμε να μαθαίνουμε λεξούλες αγγλικές. Φτιάξαμε επίσης χάρτινες κούκλες  με τον εαυτό μας και προσπαθήσαμε να προσεγγίσουν τη Νικόλ μιλώντας της Αγγλικά!

Με αφορμή όμως τη Νικόλ γνωρίσαμε και άλλα παιδιά από διαφορετικές χώρες, μάθαμε το καλημέρα σε άλλες γλώσσες και προσπαθήσαμε να μιμηθούμε χαιρετισμούς  άλλων λαών.

Είδαμε πως ο καθένας από εμάς είναι μοναδικός και αποτελεί ένα κομμάτι από το πάζλ το οποίο ολοκληρώνεται όταν η ομάδα ενωθεί.

Υποσχεθήκαμε να είμαστε καλοί φίλοι και βάλαμε τους δικούς μας κανόνες φιλίας.  Φτιάξαμε ένα αερόστατο όπου ο καθένας έβαλε τη δική του πινελιά με χρώμα και επιβιβαστήκαμε για το ταξίδι μας.

Παίξαμε το παιχνίδι με τα γλυκά και τα ξινά φαγητά και συνειδητοποιήσαμε πόσο μας αρέσουν τα γλυκά λογάκια!

Τέλος παίξαμε παγνίδια συνεργασίας ώστε η ομάδας μας να γίνει ακόμα πιο δυνατή και υποσχεθήκαμε να προσπαθήσουμε να είμαστε ευγενικοί και πάντα ενωμένοι μεταξύ μας….

Σήμερα, παραμονή της 28^ης Οκτωβρίου ένα παλιό μπαουλάκι μας μετέφερε μερικά χρόνια πίσω…  Μέσα είχε φωτογραφίες, μια εφημερίδα, ένα γράμμα και ένα μαντήλι… Ήταν ένα ξεχασμένο μπαουλάκι της γιαγιάς… Της γιαγιάς που έζησε την εποχή του πολέμου του 1940 με όλες τις αναμνήσεις μέσα….

Φορώντας το μαντήλι της ,κρατώντας το γράμμα και τις φωτογραφίες απο την εποχή του πολέμου προσπαθήσαμε νοερά και με τη φαντασίας μας να μεταφερθούμε στην περίοδο εκείνη.

Διαβάσαμε τα νέα στην εφημερίδα, ενώ στη συνέχεια τα παιδιά έκανα αναπαράσταση των φωτογραφιών. Τα αγόρια μπήκαν γενναία στη μάχη φωνάζοντας ΑΕΡΑΑΑΑΑ!!!! Ενώ τα κορίτσια έπλεκαν φανέλες. και κουβαλούσαν τρόφιμα στα βουνά…

Όπως είδαμε και στις φωτογραφίες αλλά και διαβάσαμε στο γράμμα, οι μέρες κυλούσαν δύσκολα, όσο γενναίοι και να ήταν οι στρατιώτες μας,  αργότερα θα έρθουν οι ξένοι κατακτητές και μαζί θα φέρουν όλες τις κακουχίες ενός πολέμου… Ευτυχώς λίγα χρόνια αργότερα, θα έρθουν τα ευχάριστα νέα και οι Έλληνες θα είναι και πάλι ελεύθεροι! Οι ελληνικές σημαίες  θα κυματίζουν στα χέρια μικρών και μεγάλων και οι παρελάσεις θα ξεκινήσουν σε όλη την χώρα!

Μετά την γιαγιά της φαντασίας μας, θα γνωρίσουμε με την βοήθεια της τεχνολογίας τον προπάππου του Γιάννη Κ., 97 ετών  σήμερα! Ο Παππούς Νίκος από τη Βιάννο μας μίλησε μέσα από το διαδίκτυο για τις εμπειρίες του στην εποχή του πολέμου… Μας περιέγραψε την κατάσταση που επικρατούσε εκείνες τις μέρες στο χωριό, τις δυσκολίες, τις κακουχίες, την πείνα που αντιμετώπιζαν οι κάτοικοι την περίοδο της κατοχής και πραγματικά μας έβαλε στο κλίμα της εποχής.  Ο Παππούς, τα παιδιά και οι εκπαιδευτικοί, όλοι μαζί συγκινημένοι τραγουδήσαμε τον εθνικό ύμνο και πραγματικά νιώσαμε πόσο τυχεροί είμαστε που ζούμε σε μια ειρηνική χώρα!

Ευχαριστούμε από καρδιάς τον παππού Νίκο Μαγκουφάκη που μας  έκανε την τιμή και μίλησε στα παιδιά, αποδεικνύοντας ότι ακόμα και αν το σώμα γερνάει οι αναμνήσεις μπορούν να παραμείνουν δυνατές και έτσι η ιστορία να περνάει από γενιά σε γενιά!

Επίσης, με αφορμή τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου στο Νηπιαγωγείο μας φτιάξαμε σημαιάκια και κατασκευές,

μιλήσαμε για την ειρήνη μέσα από την τέχνη, παρατηρώντας και παίζοντας με τον πίνακα  Guernika του Picasso

και γνωρίσαμε σημαίες άλλων χωρών.

Πρώτες μέρες στο Νηπιαγωγείο και ο Πάνος ο παπαγάλος με τα μεγάλα πολύχρωμα φτέρα του,  πετούσε πάνω από το Νηπιαγωγείο μας…. Πολύς κόσμος έχει μαζευτεί εδώ, σκέφτηκε και πλησίασε στο παράθυρο να δεί τι συμβαίνει… Είδε πολλά παιδιά, άκουσε γέλια και φωνές… Αναρωτήθηκε τι να είναι εδώ, ενώ τα παιδιά τραγουδούσαν, εδώ Νηπιαγωγείο, εδώ Νηπιαγωγείο! Φτερούγισε και φωνάζοντας και ο ίδιος ΕΔΩ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ, ΕΔΩ ΝΗΠΙΑΓΩΕΙΟ  με τη δυνατή βραχνή φωνή του τρύπωσε μέσα από το παράθυρο και πλησίασε ενθουσιασμένος  στη παρεούλα για να μας γνωρίσει.

Πήρε μέρος στα παιχνίδια γνωριμίας και έμαθε όλα τα ονόματα των παιδιών… παίξαμε πολλά παιχνίδια  για να θυμάται όλα τα όνοματα… Άλλωτε με την μπάλα, άλλωτε φορώντας καπέλο, άλλωτε κάνοντας τις αραχνούλες κ.α.

Το αγαπημένο παιχνίδι όμως του Πάνου είναι όταν έλεγε τραγουδιστά…

– Πως σε λένε Πως; Πως σε λένε, Πως;

και στη συνέχεια αγγλικά…

-What’s your name, what’s your name?

Όμως μια μέρα τα γράμματα μπερδεύτηκαν  και τα ονόματα όλων των παιδιών  παγιδεύτηκαν στο κάστρο των γραμμάτων… Ευτυχώς που η καλή μας κουκουβάγια ήταν εκεί για να μας βοηθήσει. Τα παιδιά μπήκαν μες στο κάστρο και βρήκαν ξανά το όνομα τους…

Στη συνέχεια αφού παρατήρησαν το όνομά τους έφτιαξαν τα αρχικά τους αλλά και το δικό τους κάστρο με τα γράμματα!

Και αφού γνωριστήκαμε ήρθε η ώρα να πετάξουμε παρέα με τον Πάνο στην αυλή μας. Έτσι για λίγο μεταμορφωθήκαμε και εμείς πουλιά, πετάξαμε, παίξαμε με τα πολύχρωμα φτερά μας, φτιάξαμε φωλιές κ.α.

Μετά από αυτό το το διασκεδαστικό ταξίδι με τον Πάνο, ήρθε η ώρα να γυρίσουμε στο Νηπιαγωγείο μας και να δούμε τι παιχνίδια έχει μέσα…

Έτσι λοιπόν παίξαμε με τις πλαστελίνες μας!

Παίξαμε lego και εκπαιδευτικά παιχνίδια

Ζωγραφίσαμε

Γυμναστήκαμε

Μαγειρέψαμε

Κουνηθήκαμε

και τόσα άλλα…

Και ευτυχώς που κάθε πρωί στο Νηπιαγωγείο είναι ο αγαπημένος μας Πάνος για να μας λέει σωστά την ΚΑΛΗΜΈΡΑ 

αλλά και τα αγαπημένα μας φιλαράκια που μας περιμένουν με τα πιο γλυκά τους χαμόγελα!

Οι Πειρατές απο το …σπίτι, πήραν τα  σπαθιά και τα καπέλα τους  και ετοιμάστηκαν για μεγάλα ταξίδια…  Χόρεψαν,επαιξαν, ζωγράφισαν και άκουσαν παραμύθια! Το πιο διασκεδαστικό όμως ήταν οτι με τη βοήθεια των γονιών τους κατάφεραν να στήσουν στο σπίτι παιγνίδι κρυμμένου θυσαυρού και με τους κατάλληλους γρίφους να το ανακαλύψουν.Πάτησε πάνω στην εικόνα και στη συνέχεια πάτα τα εικονίδια που είναι στο φεγγάρι, να δείς τις δραστηριότητες που κάναμε.

Από  την εποχή των Δεινοσαύρων ήρθε η στιγμή να περάσουμε στην εποχή των Σπηλαίων! Φτιάξαμε σε κάθε τάξη  μια μεγάλη σπηλιά για να χωρέσουμε όλοι άλλα και άλλες μικρότερες. Μαζέψαμε ξύλα και πέτρες, ανάψαμε τη φωτιά μας και προσπαθήσαμε να μπούμε στο κλίμα της εποχής.

Εκτός όμως από τα δικά μας σπήλαια θελήσαμε να επισκεφθούμε και ένα άλλο λίγο πιο μακρια…Μπήκαμε στο αεροπλάνο περάσαμε από διάφορες χώρες και τελικά φτάσαμε στη Γαλλία. Διστακτικά, μπήκαμε στο εσωτερικό της σπηλιάς και προς μεγάλη μας έκπληξη ανακαλύψαμε βραχογραφίες! Αφού τις αναπαραστήσαμε, αποφασίσαμε να φτιάξουμε και τις δικές μας!

Ο ενθουσιασμός μας ήταν τόσο μεγάλος που πήραμε τα καρβουνάκια μας και συνεχίσαμε τις καλλιτεχνικές μας δημιουργίες και έξω απο την σπηλιά μας.

Μεσα στη σπηλιά παίξαμε ακόμα με το φως της φωτιάς και ανακαλύψαμε και κάποιους ανθρώπους, που έκαναν ακριβώς τις ίδιες κινήσεις με εμας…Συνεχίσαμε το παιχνίδι μας στην αυλή και παρατηρήσαμε οτι η σκιά μας, μας ακολουθεί παντού…

Διαβάσαμε επιστημονικά βιβλία και είδαμε αποσπάσματα απο τη σειρά στο διαδύκτιο μια φορά και έναν καιρό ήταν ο άνθρωπος με σκοπό να γνωρίσουμε τους πρωτόγονους ανθρώπους. Παρατηρήσαμε τον τρόπο ζωής τους, τα εργαλεία τους, την ενδυμασία τους κ.α. Κατόπιν αποφασίσαμε να φτιάξουμε τα δικά μας εργαλεία και να βγούμε για κυνήγι…

Στην εξόρμηση μας συναντήσαμε μαλλιαρά Μαμούθ, αλλά και μικρότερο μαμούθ που έχει ανακαλυφθεί ποτέ στον κόσμο, το  μαμουθ-άκι,  το οποίο σύμφωνα με τους επιστήμονες ζούσε νότια της Κρήτης.  Αφού λοιπόν οι μικροί κυνηγοί έπιασαν διάφορα θηράματα, πήραν το δέρμα τους για να φτιάξουν ενδυμασίες αλλά και το κρέας τους για να γευματίσουν.

Στη συνέχεια με τα κόκαλα και τα δόντια τους , αλλά ακόμα και με πέτρες έφτιαξαν κοσμήματα, τα οποία συνήθιζαν να φοράνε οι άνθρωποι εκείνης της εποχής.

Τέλος, πήραν το αρχικό τους γράμμα (Μ από το μαλλιαρό Μαμούθ) και έφτιαξαν τη δική τους ιστορία!

Φτάσαμε στο τέλος της εποχής, πρίν όμως πατήσουμε τον μυστικό συνδιασμό και πάμε κάπου αλλού, αποφασίσουμε να μπούμε ξανά για τελευταία φορά στη χρονομηχανή μας, μήπως βρούμε κάτι ακόμα ενδιαφέρον. Τότε μια έκπληξη μας περίμενε!

Διαδυκτιακή επισκέψη στο Σπήλαιο της Γαλλίας:

https://archeologie.culture.fr/lascaux/en/node/9028/salle-taureaux

Εκπαιδευτική σειρά κινουμένων σχεδίων Μια φορά κι εναν καιρό ήταν ο άνθρωπος.

https://www.youtube.com/watch?v=98j7K_wgWgg&list=PLKVEvWID_1-1Rwx6T8h4UMbFKS-TB7WHo&index=1

Παραμύθι Ο μικρός ζωγράφος των βράχων στον μικρό αναγνώστη:

http://www.mikrosanagnostis.gr/istoria_list.asp

Ξενόγλωσσο παραμύθι Storytime with Ms. Nicolle: Woolly and Me

https://www.youtube.com/watch?v=G0GYSgvu_78&t=2s