Μήνας: Μάρτιος 2023

 

 

 

 

 

 

Στις 28/2/2023 υλοποιήσαμε, ύστερα από πρωτοβουλία των προϊστάμενων των όμορων νηπιαγωγείων (Άνθειας, Σπερχογείας, Αρφαρών και Θουρίας) ενδοσχολική επιμόρφωση με θέμα τις “πρώτες βοήθειες”. Η επιμόρφωση έγινε στα γραφεία του Ερυθρού Σταύρου Καλαμάτας στις 6-8 το απόγευμα.

Επί μέρους θεματικές:

Προβολή βίντεο και διαφανειών

Γενικές οδηγίες για κλήσεις έκτακτης ανάγκης

Ρυνορραγία

Σπάσιμο

Επίδεση τραύματος

Πνιγμονή από ξένο σώμα σε παιδί και ενήλικα

Αλλεργία

Επιληψία

Ηλεκτροπληξία

Βιωματικές Δράσεις:

 

Έγινε διαχωρισμός σε ομάδες

Μελετήθηκαν σενάρια που αφορούν τη σωστή συμπεριφορά των ανωτέρω θεματικών

Έγιναν ασκήσεις πρώτων βοηθειών στις παραπάνω θεματικές

Ακολούθησε συζήτηση στην ολομέλεια και έγινε η απαραίτητη ανατροφοδότηση

Ευχαριστούμε την επιμορφώτρια που  μας έδωσε πολύτιμες οδηγίες για την διαχείριση διαφόρων περιστατικών.

Πρώτη Μαρτίου σήμερα και οι περισσότεροι θα φορέσουν στον καρπό του χεριού τους ένα βραχιολάκι φτιαγμένο από άσπρη και κόκκινη κλωστή.

Πρόκειται για τον «Μάρτη» ή «Μαρτιά», ένα παμπάλαιο έθιμο, με βαλκανική διασπορά.

Προστασία από τον ήλιο της άνοιξης
Σύμφωνα με το έθιμο, την 1η του Μάρτη, οι μητέρες φορούν στον καρπό του χεριού των παιδιών τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον Μάρτη ή Μαρτιά, για να τα προστατεύει από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, που είναι ιδιαίτερα βλαβερός, σύμφωνα με τις λαϊκές δοξασίες. Ο Μάρτης προφυλάσσει επίσης, όπως πιστεύεται, από τα κουνούπια και τους ψύλλους και ακόμα απομακρύνει τις αρρώστιες και άλλα κακά. Τον φτιάχνουν την τελευταία μέρα του Φλεβάρη και τον φορούν την πρώτη μέρα του Μάρτη, πριν βγουν από το σπίτι. Σε μερικές περιοχές ο Μάρτης φοριέται στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού σαν δαχτυλίδι για να μην σκοντάφτει ο κάτοχός του.

Πότε πρέπει να το βγάλουμε
Το βραχιολάκι αυτό το βγάζουν στο τέλος του μήνα, ή το αφήνουν πάνω στις τριανταφυλλιές. Κάποιοι υποστηρίζουν πως πρέπει να αναζητήσουν μία τριανταφυλλιά και να τον κρεμάσουν σε κάποιο από τα κλαδιά της, έτσι ώστε τα μάγουλά τους να γίνουν κόκκινα, όπως τα τριαντάφυλλα!
Στην συνέχεια, τον Μάρτη θα τον παραλάβουν τα χελιδόνια, που σαν αποδημητικά πουλιά που είναι, κάνουν και πάλι κάθε άνοιξη την εμφάνισή τους και θα τον χρησιμοποιήσουν για να στερεώσουν την νέα φωλιά που θα φτιάξουν. 

Έτσι κι εμείς σήμερα φορέσαμε όλοι στο χεράκι μας μαρτάκι.

Το βάλαμε στο δεξί μας χεράκι και μάθαμε να ξεχωρίζουμε το δεξί από το αριστερό και παίζοντας κάναμε και τα μαθηματικά μας!

Ενώσαμε όλοι τα χεράκια μας και για μας δεν είναι ένα απλό έθιμο του Μάρτη αλλά το

<< μαρτάκι της φιλίας μας>>.

Χελιδονίσματα

 

Στα περισσότερα μέρη της Ελλάδας, από τα αρχαία κιόλας χρόνια, ενήλικες και παιδιά -συνήθως αμέσως μετά την περίοδο της Αποκριάς- την 1η ή την 21η Μαρτίου (εαρινή ισημερία), βγαίναν με μεγάλη χαρά να «φωνάξουν» ότι ήρθε η Άνοιξη, έφυγε ο κρύος και άκαρπος Χειμώνας! Η φύση, άρα η ζωή θα αναγεννηθεί. Και πώς το φωνάζανε; Τραγουδώντας κάλαντα!

 

Σύμφωνα με την παράδοση, οι μήνες αποφάσισαν να παντρευτούν. Ο καθένας βρήκε μια γυναίκα που του άρεσε και την παντρεύτηκε. Ο Μάρτης δε φρόντισε το ζήτημα μόνος του και έβαλε προξενητή να του βρει μια γυναίκα. Εκείνος του έφερε  μια κοπέλα η οποία ήταν τυλιγμένη με ένα μαντίλι και του είπαν ότι είναι πολύ όμορφη. Ευκολόπιστος όπως ήταν, την παντρεύτηκε.

Όταν όμως  έβγαλε το μαντίλι της, τι να δει; Δεν υπήρχε πιο άσχημη στον κόσμο!

Από τότε κάθε φορά που τη βλέπει καταπρόσωπο κλαίει και ο καιρός χαλάει,

όταν όμως την κοιτάζει από τις πλάτες ξεχνιέται και ο καιρός καλοσυνεύει.Γι’ αυτό λέγεται και η παροιμία: « Μάρτης είναι χάδια κάνει, πότε κλαίει και πότε γελάει».