“Όλοι ίσοι, διαφορετικοί και αγαπημένοι!”

1η Δραστηριότητα: Προσέγγιση της έννοιας της “διαφορετικότητας” μέσα από το παραμύθι:

“Έλμερ, ο παρδαλός ελέφαντας”

Γνωρίσαμε τον Έλμερ!
Έναν όμορφο και διαφορετικό από όλους τους άλλους ελέφαντες! Ένας… παρδαλός ελέφαντας!!
Πως ένιωθε ο Έλμερ για τη διαφορετικότητα του;;
Πως νιώθουμε εμείς για κάποιον που είναι διαφορετικός από τους άλλους; Τον αποδεχόμαστε ή τον απορρίπτουμε;;

“Σε μια αγέλη ελεφάντων όλοι είναι διαφορετικοί.
Άλλος είναι νέος και άλλος γέρος.
Άλλος είναι γεροδεμένος και άλλος αδύνατος.
Άλλος πιο ψηλός και άλλος πιο χοντρός.
Όλοι είναι διαφορετικοί μα έχουν το ίδιο γκρι χρώμα.

Εκτός από έναν…τον Έλμερ!
Ο Έλμερ δεν είναι γκρί, είναι πολύχρωμος!
Είναι ένας πολύχρωμος ελέφαντας που κάνει με τα αστεία του και τα παιχνίδια του τους άλλους χαρούμενους.

Ένα βράδυ όμως σκεφτόταν ότι βαρέθηκε να είναι διαφορετικός στο χρώμα από τους υπόλοιπους ελέφαντες.
Έτσι βρήκε ένα θάμνο με γκρι βατόμουρα, βάφτηκε και απέκτησε ελεφαντένιο χρώμα!
Κανείς δεν τον αναγνώρισε όταν επέστρεψε πίσω στο κοπάδι.
Ήταν ίδιος με τους άλλους! 

Όμως… κάτι ήταν διαφορετικό…
Ήταν όλοι ήσυχοι και ο Έλμερ ήθελε να γελάσει!
Βλέπετε η διαφορετικότητα του Έλμερ δεν ήταν το χρώμα του αλλά η προσωπικότητά του.
Ήταν αυτός που χάριζε απλόχερα στους άλλους το γέλιο!

Χρώμα, ύψος, βάρος… η εξωτερική εμφάνιση δεν είναι τόσο σημαντική, όσο οι προθέσεις και η προσφορά του κάθε ελέφαντα, του κάθε ανθρώπου.
Ο Έλμερ άρχισε να κάνει αστεία, να ξεσηκώνει τους άλλους και όλοι τον αναγνώρισαν και ξεκαρδίστηκαν στα γέλια.
Καθώς γελούσαν ξέσπασε βροχή και ο Έλμερ ξεπλύθηκε.

Από τότε μια φορά το χρόνο όλοι οι ελέφαντες βαφόντουσαν πολύχρωμοι και ο Έλμερ γκρι!”

Αγαπήσαμε τον Έλμερ και στολίσαμε την τάξη μας με τα όμορφα χρώματα του!

Ο ‘Ελμερ μας διδάσκει την αποδοχή της διαφορετικότητας αλλά και το φόβο της απόρριψης.
Μέσα από τον Έλμερ στοχεύουμε να κατανοήσουν οι μικροί μας μαθητές ότι δεν πρέπει να φοβόμαστε τη διαφορετικότητά μας, τη μοναδικότητά μας…
Όταν οι μοναδικότητες ενώνονται, κερδίζει το σύνολο, κερδίζει η ομάδα! Ο καθένας ας πρέπει να αγαπάει και να αποδέχεται τον εαυτό του έτσι όπως είναι!

Και είναι πολύ σημαντικό ότι ο Έλμερ είναι αποδεκτός στο σύνολο, για αυτό που πραγματικά είναι…
Δε χρειάστηκε να αλλάξει τίποτε στον εαυτό του για να γίνει αρεστός, δε χρειάστηκε να κάνει κανένα κατόρθωμα για να τον προσέξουν & να τον αγαπήσουν τα άλλα ελεφαντάκια!

Το “διαφορετικό” εντάσσεται στην ομάδα με φυσικό, απλό & όμορφο τρόπο, χωρίς προβλήματα και εντάσεις!

Ο Έλμερ και οι σκιές του (αντιστοίχιση)