“Γνωρίζουμε τη μικρή Ειρήνη”

Γνωρίσαμε την Ειρήνη, ένα μικρό προσφυγόπουλο και μάθαμε την ιστορία της..

1η Δραστηριότητα: “Διδακτική αξιοποίηση της ιστορίας της μικρής Ειρήνης”

“Η  Ειρήνη είναι ένα μικρό κορίτσι
που αναγκάζεται να εγκαταλείψει το σπίτι της.
Στην αρχή  βιώνει την  ανασφάλεια και την απόρριψη
μέχρι να βρει  προστασία, αγάπη και ζεστασιά στο πιο απίθανο μέρος!”

Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να δείτε εδώ

Προσπαθήσαμε να μπούμε στη θέση της μικρής Ειρήνης, και να κατανοήσουμε την έννοια “πρόσφυγας”.
Τι συμβαίνει στην Ειρήνη; Τι ψάχνει; Πως νιώθει;
Προβληματιστήκαμε σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα που παραβιάζονται όταν κάποιος αναγκάζεται λόγω πολέμου, να εγκαταλείψει την πατρίδα του (ως πρόσφυγας)..
Μέσα από την ιστορία της Ειρήνης, οι μαθητές αντιλήφθηκαν ότι πολλά από τα δικαιώματα που θεωρούμε δεδομένα, δεν είναι το ίδιο αυτονόητα για όλα τα παιδιά στον κόσμο και ευαισθητοποιήθηκαν ως προς την ανάγκη προάσπισης των δικαιωμάτων όλων των συνανθρώπων μας σε κάθε γωνιά του πλανήτη.

Βάλαμε σε σειρά τα μέρη και τις χώρες από τις οποίες πέρασε η Ειρήνη…
(εικόνες & υλικό από εδώ)

…και τις ζωγραφίσαμε!

Φανταστήκαμε και τη δική μας φιλόξενη πολιτεία στην οποία η Ειρήνη θα έβρισκε επιτέλους την αποδοχή και την αγάπη και τη ζωγραφίσαμε!

2η Δραστηριότητα: “Τα συναισθήματα της Ειρήνης”

Μιλήσαμε για τα διαφορετικά συναισθήματα που νιώθει η μικρή Ειρήνη και τα κατονομάσαμε.
Φτιάξαμε το ιστόγραμμα των συναισθημάτων της Ειρήνης…

Η μικρή Ειρήνη λοιπόν κατά τη διάρκεια της περιπλάνησης της αισθάνεται….
-φόβο
-κούραση
-πείνα
-λύπη
-ανησυχία
-απογοήτευση
-χαρά
-ανακούφιση

Διαχωρίσαμε τα συναισθήματα της Ειρήνης σε θετικά και αρνητικά και διαπιστώσαμε οτί τα αρνητικά συναισθήματα είναι πολύ περισσότερα από τα θετικά.
Γιατί άραγε συμβαίνει αυτό;
Η Ειρήνη, σαν παιδί πρόσφυγας που ήταν, βιώνει την απόρριψη σχεδόν σε όλα τα μέρη που επισκέφτηκε λόγω της διαφορετικότητας της.
Οι περισσότεροι άνθρωποι φοβούνται το διαφορετικό και δεν το αποδέχονται εύκολα.
Πολλοί πρόσφυγες εξαντλούνται από τις κακουχίες, όπως έλλειψη φαγητού και νερού, άσχημες καιρικές συνθήκες, έλλειψη φαρμάκων και δεν καταφέρνουν να βρουν μία χώρα φιλοξενίας.
Κάποιοι δεν έχουν καθόλου χρήματα.
Υπάρχει δυσκολία στην επικοινωνία γιατί μιλούν διαφορετική γλώσσα.
Πολλοί τους εκμεταλλεύονται ή τους βλέπουν με καχυποψία.

Είδαμε εικόνες προσφύγων και συζητήσαμε για τα συναισθήματα που νιώθουν…

“Όλοι ίσοι, διαφορετικοί και αγαπημένοι!”

1η Δραστηριότητα: Προσέγγιση της έννοιας της “διαφορετικότητας” μέσα από το παραμύθι:

“Έλμερ, ο παρδαλός ελέφαντας”

Γνωρίσαμε τον Έλμερ!
Έναν όμορφο και διαφορετικό από όλους τους άλλους ελέφαντες! Ένας… παρδαλός ελέφαντας!!
Πως ένιωθε ο Έλμερ για τη διαφορετικότητα του;;
Πως νιώθουμε εμείς για κάποιον που είναι διαφορετικός από τους άλλους; Τον αποδεχόμαστε ή τον απορρίπτουμε;;

“Σε μια αγέλη ελεφάντων όλοι είναι διαφορετικοί.
Άλλος είναι νέος και άλλος γέρος.
Άλλος είναι γεροδεμένος και άλλος αδύνατος.
Άλλος πιο ψηλός και άλλος πιο χοντρός.
Όλοι είναι διαφορετικοί μα έχουν το ίδιο γκρι χρώμα.

Εκτός από έναν…τον Έλμερ!
Ο Έλμερ δεν είναι γκρί, είναι πολύχρωμος!
Είναι ένας πολύχρωμος ελέφαντας που κάνει με τα αστεία του και τα παιχνίδια του τους άλλους χαρούμενους.

Ένα βράδυ όμως σκεφτόταν ότι βαρέθηκε να είναι διαφορετικός στο χρώμα από τους υπόλοιπους ελέφαντες.
Έτσι βρήκε ένα θάμνο με γκρι βατόμουρα, βάφτηκε και απέκτησε ελεφαντένιο χρώμα!
Κανείς δεν τον αναγνώρισε όταν επέστρεψε πίσω στο κοπάδι.
Ήταν ίδιος με τους άλλους! 

Όμως… κάτι ήταν διαφορετικό…
Ήταν όλοι ήσυχοι και ο Έλμερ ήθελε να γελάσει!
Βλέπετε η διαφορετικότητα του Έλμερ δεν ήταν το χρώμα του αλλά η προσωπικότητά του.
Ήταν αυτός που χάριζε απλόχερα στους άλλους το γέλιο!

Χρώμα, ύψος, βάρος… η εξωτερική εμφάνιση δεν είναι τόσο σημαντική, όσο οι προθέσεις και η προσφορά του κάθε ελέφαντα, του κάθε ανθρώπου.
Ο Έλμερ άρχισε να κάνει αστεία, να ξεσηκώνει τους άλλους και όλοι τον αναγνώρισαν και ξεκαρδίστηκαν στα γέλια.
Καθώς γελούσαν ξέσπασε βροχή και ο Έλμερ ξεπλύθηκε.

Από τότε μια φορά το χρόνο όλοι οι ελέφαντες βαφόντουσαν πολύχρωμοι και ο Έλμερ γκρι!”

Αγαπήσαμε τον Έλμερ και στολίσαμε την τάξη μας με τα όμορφα χρώματα του!

Ο ‘Ελμερ μας διδάσκει την αποδοχή της διαφορετικότητας αλλά και το φόβο της απόρριψης.
Μέσα από τον Έλμερ στοχεύουμε να κατανοήσουν οι μικροί μας μαθητές ότι δεν πρέπει να φοβόμαστε τη διαφορετικότητά μας, τη μοναδικότητά μας…
Όταν οι μοναδικότητες ενώνονται, κερδίζει το σύνολο, κερδίζει η ομάδα! Ο καθένας ας πρέπει να αγαπάει και να αποδέχεται τον εαυτό του έτσι όπως είναι!

Και είναι πολύ σημαντικό ότι ο Έλμερ είναι αποδεκτός στο σύνολο, για αυτό που πραγματικά είναι…
Δε χρειάστηκε να αλλάξει τίποτε στον εαυτό του για να γίνει αρεστός, δε χρειάστηκε να κάνει κανένα κατόρθωμα για να τον προσέξουν & να τον αγαπήσουν τα άλλα ελεφαντάκια!

Το “διαφορετικό” εντάσσεται στην ομάδα με φυσικό, απλό & όμορφο τρόπο, χωρίς προβλήματα και εντάσεις!

Ο Έλμερ και οι σκιές του (αντιστοίχιση)