“Το σπίτι των δοντιών”
3η Δραστηριότητα

Στην δραστηριότητα αυτή αναρωτηθήκαμε για τη χρησιμότητα της στοματικής μας κοιλότητας.
Για ποιό λόγο παιδιά έχουμε ανάγκη το στόμα και τα δόντια μας;
“Για να τρώμε, να μασάμε, να δαγκώνουμε, να χαμογελάμε, να μιλάμε”

Μα φυσικά! Μήπως όμως υπάρχουν και άλλα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε; Για να δούμε!

Μπήκαμε στην ιστοσελίδα της ΖΩΣΠ (εδώ) και γνωρίσαμε την ιδιαίτερη αξία της στοματικής κοιλότητας  για τα άτομα με αναπηρία σχετικά με την Τέχνη.
Γνωρίσαμε τους καλλιτέχνες και μερικά από τα έργα τους και είδαμε βίντεο για το πως άνθρωποι με αναπηρία μπορούν να ζωγραφίσουν με το στόμα.
Τελικά με το στόμα μας εκτός απ’ το να τρώμε και να μιλάμε, μπορούμε ακόμη και να ζωγραφίσουμε!

Εμπνευστήκαμε από τους καλλιτέχνες αυτούς και προσπαθήσαμε και’ μεις να γίνουμε ζωγράφοι με το στόμα!
Σ’αυτό το σημείο πρέπει να τονίσουμε ότι όλα τα πινέλα καθαρίστηκαν προσεκτικά και απολυμάνθηκαν πριν από κάθε χρήση.

Το αποτέλεσμα ήταν πραγματικά εκπληκτικό!
Δεν ήταν και πολύ εύκολο… Ήταν όμως κάτι διαφορετικό και σίγουρα διασκεδαστικό!
Τα παιδιά το κατευχαριστήθηκαν!!!

 “Το σπίτι των δοντιών”
2η Δραστηριότητα

Αφού γνωρίσαμε και μάθαμε να αναγνωρίζουμε τα βασικά μέρη των δοντιών
(αδαμαντίνη- οδοντίνη- πολφός)
εξηγήσαμε ότι η αδαμαντίνη είναι μια ουσία που τη βρίσκουμε και στο τσόφλι του αβγού.
Χάρη στην αδαμαντίνη τα δόντια μας είναι σκληρά, όπως σκληρό είναι και το τσόφλι του αβγού.
Τι θα συμβεί άραγε αν καταστραφεί η αδαμαντίνη;
Κάναμε λοιπόν ένα πείραμα.

Στόχοι του πειράματος ήταν τα παιδιά:
– Να κατανοήσουν τη σημασία της αδαμαντίνης για την προστασία των δοντιών μας
– Να παρατηρήσουν τι προκαλούν τα οξέα των τροφών στην υγεία των δοντιών
– Να διαπιστώσουν τη σημασία της οδοντόκρεμας για την προστασία των δοντιών, καθώς και στην καθημερινή χρήση της.
– Να μάθουν να παρατηρούν, να προβληματίζονται, να διατυπώνουν ερωτήματα, να πειραματίζονται με διάφορα υλικά και να εξάγουν συμπεράσματα.

Υλικά:
ένα αβγό, ξύδι, οδοντόκρεμα, οδοντόβουρτσα, ένα γυάλινο ποτήρι, μαρκαδόρος

Στο σχολείο έχουμε και εκμαγείο στοματικής κοιλότητας για να παρατηρούμε τα δόντια μέσα στο στόμα.

Εκτέλεση πειράματος
Με το μαρκαδόρο χωρίσαμε το αβγό σε 2 ίσα μέρη. Το μισό το αλείψαμε με οδοντόκρεμα.
Στη συνέχεια το τοποθετήσαμε με προσοχή μέσα στο ποτήρι με το ξύδι.

Παρατηρήσαμε ότι το μέρος του αβγού που δεν είχε καλυφτεί με οδοντόκρεμα είχε γεμίσει φυσαλίδες.
Τα οξέα αρχίζουν και καταστρέφουν το τσόφλι του αβγού.
Αντίθετα το υπόλοιπο αβγό δεν είχε φυσαλίδες.
Αφήσαμε το αβγό μέσα στο ξίδι για 48 ώρες. Άραγε τι θα συνέβαινε στο αβγό;;

Όταν βγάλαμε το αβγό παρατηρήσαμε με μεγάλη έκπληξη ότι το τσόφλι…εξαφανίστηκε!!!
“Κυρία κοίτα! τι έπαθε το αβγό; που είναι το τσόφλι;”
“Το ξύδι έφαγε το τσόφλι αλλά όχι όλο!!”
φώναζαν τα παιδιά!

Αγγίξαμε το αβγό και διαπιστώσαμε ότι ήταν μαλακό σαν πλαστικό μπαλάκι. Το υπόλοιπο είχε διατηρηθεί σκληρό.

Έτσι λοιπόν, διαπιστώσαμε ότι τα οξέα των τροφών και τα “γλυκοτερατάκια” που κρύβονται στη ζάχαρη και στα γλυκά καταστρέφουν τα δοντάκια μας όπως έγινε και με το τσόφλι του αβγού.
Για να τα προστατέψουμε χρειάζεται να τα πλένουμε καθημερινά με οδοντόβουρτσα και οδοντόκρεμα.
Ο σωστός καθαρισμός προφυλάσσει τα δόντια μας.

“Το σπίτι των δοντιών”
1η Δραστηριότητα

Γνωρίζω τα βασικά μέρη των δοντιών με αξιοποίηση πίνακα αναφοράς, παρουσίασης διαφανειών και διαδραστικής αφίσας.
Από ποια μέρη αποτελούνται τα δοντάκια μας;
Το μόνο που μπορούμε να δούμε στα δόντια μας είναι η αδαμαντίνη, το άσπρο σκληρό περίβλημα, το οποίο πρέπει να καθαρίζουμε και να περιποιούμαστε καθημερινά.
Υπάρχουν όμως και άλλα μέρη του δοντιού τα οποία δεν μπορούμε να δούμε.
Αυτά είναι η οδοντίνη και ο πολφός, μια φωλίτσα γεμάτη νευράκια και αγγειάκια πολύ ευαίσθητα.
Μιλήσαμε για τη ρίζα που συγκρατεί τα δόντια μας στο στόμα αλλά και τα ούλα που κρύβουν τις ρίζες των δοντιών και κρατάνε τα δόντια στη θέση τους.

Πίνακας Αναφοράς http://taniamanesi-kourou.blogspot.com/2012/08/blog-post_9909.html

Στη συνέχεια παρακολουθήσαμε βίντεο από τον Picou Picou για την στοματική υγιεινή (εδώ)
Τέλος τα παιδιά με φύλλο εργασίας ζωγράφησαν τα μέρη του δοντιού και κόλλησαν (όσα μπορούσαν έγραψαν)  τις ονομασίες τους στο σωστό σημείο.