ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

Η παρέλαση των φρούτων

ΣΤΙΧΟΙ, ΜΟΥΣΙΚΗ: Σπύρος Πετρουλάκης

……………………………………………………………..

Έγινε μια μέρα των φρούτων η συγκέντρωση

και εκεί αποφασίσανε να κάνουνε παρέλαση

και να κρατάει τη σημαία η μπανάνα η ωραία,

και το κόκκινο το μήλο που ‘χει το νεράντζι φίλο.

Το αχλάδι, το πεπόνι, το καρπούζι, το λεμόνι

κάλεσαν και την ντομάτα και τη στρογγυλή πατάτα.

Όλοι ξεκινάνε έξω απ’ την λαϊκή

ήταν ο μπακάλης και ο φούρναρης εκεί,

ήταν ο χασάπης και δέκα μουσικοί

και έπαιζε η μπάντα έξω απ΄ τη λαϊκή.

Να το πορτοκάλι που έχει όλο κάλλη,

και το ροδακινάκι σαν το μικρό πανάκι

πιο πίσω το σταφύλι, να και πέντε – έξι φίλοι

μα που ΄ναι το κεράσι αυτό δεν θα περάσει;

Η φράουλα περνά δίπλα στον ανανά

να και ένα καρότο θέλει να πάει πρώτο.

Όλοι ξεκινάνε έξω απ’ την λαϊκή

ήταν ο μπακάλης και ο φούρναρης εκεί,

ήταν ο χασάπης και δέκα μουσικοί

και έπαιζε η μπάντα έξω απ΄ τη λαϊκή.

Τα φρούτα στη σειρά εν δυο εν δυο μαζί

περνάνε με καμάρι έξω απ΄την λαική

αχ νάτος και ο γερμάς χοντρός σαν κουταλάς,

να και το νεκταρίνι, σύκο και μανταρίνι

μαζί και το αγγούρι που το ΄χουνε για γούρι

περνάει και το αβοκάντο και γίνονται άνω κάτω.

Όλοι ξεκινάνε έξω απ’ την λαϊκή

ήταν ο μπακάλης και ο φούρναρης εκεί

ήταν ο χασάπης και δέκα μουσικοί

και έπαιζε η μπάντα έξω απ΄τη λαϊκή. (x3)

ΤΟ ΚΑΡΟΤΟ ΚΑΙ Η ΑΓΚΙΝΑΡΑ

Ποίηση: Μιχάλης Άνθης – Μουσική: Γιάννης Ζουγανέλης
Ερμηνεία: Γιάννης Ζουγανέλης, Ελεονώρα Ζουγανέλη & χορωδία

Μια φορά και έναν καιρό ήτανε μια αγκινάρα
που ‘ταν όμορφη πολύ κι είχε μια κρυφή λαχτάρα.
Γνώρισε στη λαϊκή ένα όμορφο καρότο
κόκκινο και στρουμπουλό και απο βίταμίνες πρώτο.

Η αγκινάρα η τρυφερή τα φυλλαράκια της μαδούσε
μ΄αγαπά δε? μ’ αγαπά τη καρδούλα της ρωτούσε.
Το καρότο την κοιτά και τα μάτια του βουρκώνουν
και απ’ τα δάκρυα στη γη αγκινάρες δυο φυτρώνουν.

Μια καλή νοικοκυρά τα αγοράζει και τα δυο
να τα βράσει μ’ αρακά και τα χώνει στο ψυγείο.
Μα εκεί μέσα απ το κρύο η αγινάρα έχει πεθάνει
το καρότο αγκαλιά την κρατάει? να τη ζεστάνει.

Μα ήρθε η μέρα η κακιά για να μπουν στην κατσαρόλα
για να βράσουνε μαζί με τα ζαρζαβατικούλια όλα.
το νερό ήταν καυτό και η αγκινάρα είχε σκάσει
την εφύσαε το καρότο μα κι εκείνο είχε πλαντάξει.

Πάει τέρμα ως εδώ θα μας βράσουν να μας φάνε
είπαν και τα δυο μαζί, οι αφέντες μας πεινάνε.
και στο τσακ λιγάκι πριν το νερό τα τσουρουφλήσει
να σου κόβεται το φως…η ΔΕΗ είχε απεργήσει.

Το νερό δε βράζει πια η χαρά τους φέρνει ρίγη
και καρότο κι αγκινάρα να τα όπου φύγει φύγει.
Παρατούν την κατσαρόλα ρίχνουν κάτω το καπάκι
χέρι χέρι σεργιανάει το πιο ωραίο ζευγαράκι.

Σ αγαπάω αγκιναρούλα, αχ κι εγώ γλυκό καρότο
και ποτέ δε θα σ αφήσω να σε βάλουν στο ριζότο.
Σ αγαπάω καροτάκι, αχ κι εγώ γλυκιά? αγκινάρα,
τη ζωούλα μου θα δώσω για να μη σε δω στη σχάρα.

Στα λιβάδεια τώρα τρέχουν κι αγαπιούνται ευτυχισμένα
κι ούτε που φοβούνται πια μήπως γίνουνε βρασμένα
Κι έζησαν αυτά καλά με τα άλλα χορταράκια
κι έκαναν εφτά παιδιά, καροτοαγκιναράκια.

Τόσο Λάθος Διατροφή

Στίχοι: Τατιάνα Ζωγράφου

Μουσική: Τατιάνα Ζωγράφου

Πρώτη εκτέλεση: Τάσης Χριστογιαννόπουλος & Άρτεμις Βαβάτσικα ( Ντουέτο )

Η ντομάτα και τ`αγγούρι στο στομάχι μου τ`αχούρι

τι να πρωτο-καθαρίσουν , από πού λοιπόν ν`αρχίσουν

τόση ζάχαρη γιομάτο και αλάτι ως τον πάτο.

Φέρτε σκούπες φτερωτές μαρουλόβεργες και βλήτα

και φωνάξτε στην προβλήτα όλες τις καλές τροφές.

Σύκα,μήλα,πορτοκάλια και σταφύλια και τ`αχλάδια

κι όλα τα λαχανικά, πριν να είναι πια αργά,

πάρτε,πάρτε μακριά τ`αλμυρά και τα γλυκά.

Σοκολάτα μου γλυκιά ! Αχ πώς λιώνεις,

πώς ζυγώνεις μου λιγώνεις την καρδιά.

Γαριδάκια,πακοτίνια, μπισκοτάκια και κριτσίνια

κολυμπάτε μες στ`αλάτι και μου κλείνετε το μάτι.

Πώς να πάω στο κρεβάτι;

Και το γάλα φοβερό, ψάχνει χώρο και αυτό,

μα δε βρίσκει απ`τ`αλάτι και ας έχει φέρει χάρτη

ούτε μια σπιθαμή στην κοιλιά μας καθαρή.

Αγαπημένο τραγούδι του Νότη Μαυρουδή  ο παλιάτσος.Ας το απολαύσουμε.