Την Κυριακή 26/1/2020 ανηφορίσαμε στο παλιό μονοπάτι από το Λαγού προς τη Βιτσιλόβρυση. Η σκέψη μας ήταν να συνεχίσουμε προς το Καρφί και περνώντας μέσα από το Νήσιμο να καταλήξουμε στο Κράσι.
Η ομάδα μας. Στο βάθος το χιονισμένο Σπαθί ή Δίκτυς
Στο δρόμο σταματήσαμε κάτω από τους πρίνους στην Παπούρα, κάτσαμε στις παλιές ξερολιθιές και ξεκουραστήκαμε θαυμάζοντας απέναντι το χιονισμένο Σπαθί, Το Λάζαρο, τον Αφέντη Χριστό και τις υπόλοιπες κορυφές των Λασιθώτικων.
Στην πηγή της Βιτσιλόβρυσης ήπιαμε λίγο νερό και οι μαθητές κολάτσισαν. Μια μεγάλη πέτρα που ξεκόλλησε και κύλησε στην πλαγιά, μας υπενθύμισε τους κινδύνους που υπάρχουν στο βουνό για τον απρόσεκτο επισκέπτη.
Φύγαμε από το σημείο και ανεβήκαμε προς τα αρχαία. Ο οικισμός των Ετεοκρητών, στεφανωμένος από τα απόκρημνα βράχια αποκαλύφθηκε μπροστά μας. Χωρίς να χάσουμε ρυθμό συνεχίσαμε το μονοπάτι για το Νήσιμο και την Αγία Αριάδνη.
Ένα στραβοπάτημα, μια απροσεξία στην κατηφόρα και ίσως και η κούραση ταλαιπώρησαν τον αστράγαλο ενός μαθητή. Αναγκαστική αλλαγή σχεδίου, διάσχιση του οροπεδίου του Νήσιμου προς νότο, προς Τζερμιάδω και γρήγορη αναχώρηση για Ηράκλειο.
Δύο ατυχίες σε μια ημέρα δεν είχαν προηγούμενο. Προμηνύματα;
Τα νέα που έρχονταν από το Γουχάν της Κίνας δεν ήταν καλά. Οι καιροί άλλαζαν. Μπαίναμε σε ανταριασμένα νερά.
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.