Επιστροφή στο …Christchurch
Στην επιστροφή, ταξιδέψαμε με το Kaitaki..Ο καιρός ήταν συννεφιασμένος, αλλά η θάλασσα ήταν αρκετά ήρεμη, συναντήσαμε λίγο κύμα στα στενά Κουκ, και πυκνή ομίχλη…
Το πλοίο πήγαινε μόνον με το ραντάρ κι από το κατάστρωμα δεν μπορούσαμε να δούμε τίποτα απολύτως…Κάπου -κάπου ακούγαμε τη σειρήνα του καραβιού, επειδή θα μπορούσαν να βρίσκονται κοντά μας άλλα καράβια ή ιστιοπλοϊκά και βάρκες, τα οποία δεν ήταν ορατά λόγω της πυκνής ομίχλης…
Στο κεντρικό μπαρ του καραβιού, παίζανε μουσική για τους επιβάτες, αλλά δυστυχώς ήταν ΝΖηλανδική κάντρυ, το καλύτερό μου! Πήγα μόνον να πάρω έναν καπουτσίνο, έβγαλα μια φωτό και έφυγα τρέχοντας 🙂
Φτάνοντας στα Marlborough Sounds, η ομίχλη άρχισε να σπάει, και το κατάστρωμα γέμισε πάλι με επιβάτες, που τουρτουρίζανε και φωτογραφίζανε τα πάντα, όπως εγώ, για πολλοστή φορά…
Στο Πίκτον, είδαμε οτι ο καιρός δεν ήταν καλύτερος, αλλά τουλάχιστον δεν έβρεχε, οπότε συνεχίσαμε το ταξίδι οδικώς, χωρίς πολλές στάσεις…
Κοντά στο Φαρανούι (Wharanui) , η εκκλησία του αγίου Οσβάλδου (st Oswald)…
Ένα ποταμάκι κοντά στην Καϊκούρα, η φωτό είναι τραβηγμένη μέσα από το αμάξι…
Η Καϊκούρα είναι γνωστή για τους αστακούς της, και ιδού ένας φρεσκοψαρεμένος από έναν άγνωστο κύριο, που βιαζότανε να τον βράσει (τον καημένο τον αστακούλη:(
Τοπίο κοντά στην Greta valley, επίσης φωτογραφημένο μέσα από το αμάξι…
Λίγο πριν από την άφιξη στο Christchurch, ποταμάκι κοντά στο Cheviot…
Στο επόμενο, φωτό από το Τιμαρού και το Οαμάρου…Καλημέρα από ΝΖ!