και -καθόσουν εμείς καπνίζαμε ήταναργά αργά ανέβαινε ο καπνός γελούσαμε εσύ σιγά σι-Γά -από του πανωφοριού σου την τσεπούλαγλίστρησε ένα μηλαράκιδεν το πρόσεξες -σταμάτησε: εσύήρεμος, δεν κούνησες καθόλου -τα πόδια σουτο μηλαράκι – το φθινόπωρο: ο παράδεισος (εγώ γελούσαγελούσα γελούσα, και εσύσαν να γέλασες (;) ακόμα δεν ξέρεις γιατί (από το δικό μουγέλιο;) -τότεκοίταξα το μήλοεκείνο -και-γέλασες, και μου το χάρισες: γελούσαμεανταλλάσσοντας τρανταχτά γέλια -γελάσαμε λιγάκι(τώρα πια όχι η Εύα στον Αδάμ (και μήπως εγώξεπλάνεψα το μήλο;)φθινόπωρο του παραδείσου

Neringa Abrutyte