Η μετοχή «μολών» του αορίστου β΄ «έμολον είναι του ρήματος «βλώσκω», που σημαίνει έρχομαι. Το ” μολών” και το συγγενικό «μόλις» ή «μόγις» (επίρρ.=μετά κόπου και πόνου)  είναι ομόρριζα του  προέρχονται από το ρήμα  «μογέω»= κοπιάζω, υποφέρω. Η ιδιαίτερη σημασία που αποκτά ή φράση «μολών λαβέ» έγκειται ακριβώς στη σημασία της μετοχής «μολών» σε συνδυασμό με τη  χρονική σχέση του προτερόχρονου με την προστακτική «λαβέ». Δηλαδή πρέπει πρώτα να κοπιάσεις για να τα πάρεις, τα όπλα στην περίπτωση των Περσών, τα νησιά στην περίπτωση των Γερμανών. Στην πρόκληση της διεκδίκησης  έχουμε μια προκλητική απάντηση: Αν σου βαστά, έλα να τα πάρεις. Κι οι Σπαρτιάτες … έστειλαν τους πρέσβεις που τους ζήτησαν «γην και ύδωρ» στο πηγάδι .. να τα βρουν.

    Η Γερμανία αποτελεί μια χώρα όπου οι κλασικές σπουδές έχουν ευδοκιμήσει, ενώ είναι πασίγνωστες στους ειδικούς οι εκδόσεις της Λειψίας Τeubner. Πώς ξαφνικά απώλεσαν τη μνήμη και την παιδεία τους δεν ξέρω. ..

   Μια πρόκληση δοκιμάζει πάντα  πρώτα πρώτα τα όρια αντοχής του αντιπάλου. Νομίζω ότι όλοι με εύγλωττους τρόπους, όχι ίσως πάντα αποδεκτούς, δώσαμε την απάντησή μας. Μια οικονομική κρίση δε σημαίνει και κρίση ηθικών και πνευματικών αξιών. Μια οικονομική χρεοκοπία δε σημαίνει ότι τα βγάζουμε όλα στο σφυρί…

    Έχουμε και κάποια πράγματα που κάποιος θα πρέπει να «μογήσει» για να τα πάρει…

   «Μολών λαβέ», λοιπόν …