Κάτασπρο γιασεμί

Και μυ- και μυ-
Και μυστικέ μου Αποσπερίτη
Πάρτε με πάρτε με στην Κρήτη
και μη και μη
Και μη ρωτάτε το γιατί

Οδ.Ελύτη, Τα ρω του έρωτα, Ελένη

Και πολλά τα λιόδεντρα
που να κρησάρουν στα χέρια τους το φως
κι ελαφρό ν’ απλώνεται στον ύπνο σου
και πολλά τα τζιτζίκια
που να μην τα νιώθεις
όπως δε νιώθεις το σφυγμό στο χέρι σου
αλλά λίγο το νερό
για να το ’χεις Θεό και να κατέχεις τι σημαίνει ο λόγος του
και το δέντρο μονάχο του
χωρίς κοπάδι
για να το κάνεις φίλο σου
και να γνωρίζεις τ’ ακριβό του τ’ όνομα
φτενό στα πόδια σου το χώμα
για να μην έχεις πού ν’ απλώσεις ρίζα
και να τραβάς του βάθους ολοένα
και πλατύς επάνου ο ουρανός
για να διαβάζεις μόνος σου την απεραντοσύνη
ΑΥΤΟΣ
ο κόσμος ο μικρός, ο μέγας !

Οδ. Ελύτη, Άξιον Εστί, Γένεσις

Από το πολύ να μη σκέπτομαι τίποτα και να μη συγκινούμαι από τίποτα, ξεθάρρεψε ο χρόνος και μ’ απόλυσε καταμεσής του Κρητικού πελάγους.

Έγινα χιλιάδων ετών και ήδη χρησιμοποιώ τη μινωική γραφή με τόση άνεση που ο κόσμος απορεί και πιστεύει στο θαύμα.

Το ευτύχημα είναι ότι δεν καταφέρνει να με διαβάσει.

Οδ. Ελύτη, Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου, Πέμπτη, 7Μ
http://www.facebook.com/album.php?aid=11530&id=1808138411&op=6#/photo.php?pid=176708&id=1808138411

Η γραμμή του ορίζοντα έλαμψε
ορατή και πυκνή και αδιαπέραστη
Οδ. ΕΛΥΤΗ, “ΤΟ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ”, Η ΓΕΝΕΣΙΣ
http://www.facebook.com/photo.php?pid=191786&id=1808138411

Πάντα η στολή σου είναι στολή νησιού είναι μύλος που γυρίζει
ανάποδα τα χρόνια
Τα χρόνια που έζησες και που τα ξαναβρίσκω να πονούν
στο στήθος μου τη ζωγραφιά τους
……

Άφηνες μια μεγάλη νύφη αφρού ανεβαίνοντας
Τίναζες το κεφάλι σου σαπουνισμένο από την πρωινή ομορφιά
Η αιθρία πλάταινε τα μάτια σου

Οδ. Ελύτης, Προσανατολισμοί, Η γέννηση της μέρας

Ναοί στο σχήμα τ’ ουρανού
Φύγανε φύγανε
και βαθιά κάτω απ’το χώμα συννέφιασε ανεβάζοντας
χαλίκι μαύρο
και βροντές, η οργή των νεκρών
και αργά στον άνεμο τρίζοντας
εγυρίσανε πάλι με το στήθος μπροστά
φοβερά των βράχων τ’αγάλματα
Οδυσσέας Ελύτης

http://www.facebook.com/photo.php?pid=191786&id=1808138411#/photo.php?pid=192807&id=1808138411

ΑΙ ΑΥΤΟΣ αλήθεια που ήμουνα Ο πολλούς αιώνες πριν
Ο ακόμη χλωρός μες στη φωτιά Ο Αχειροποίητος

με το δάχτυλο έσυρε τις μακρινές
γραμμές

ανεβαίνοντας κάποτε ψηλά με οξύτητα

και φορές πιο χαμηλά οι καμπύλες απαλές

μία μέσα στην άλλη
στεριές μεγάλες που ένιωσα
να μυρίζουνε χώμα όπως η νόηση

Τόσο ήταν αλήθεια
που πιστά μ’ ακολούθησε το χώμα
έγινε σε μεριές κρυφές πιο κόκκινο
και αλλού με πολλές μικρές πευκοβελόνες

Ύστερα πιο νωχελικά
οι λόφοι οι κατωφέρειες
άλλοτε και το χέρι αργό σε ανάπαυση
τα λαγκάδια οι κάμποι

κι άξαφνα πάλι βράχοι άγριοι και γυμνοί
δυνατές πολύ παρορμήσεις

Οδυσσέας Ελύτης, Άγιον Εστι, Γένεσις
http://www.facebook.com/photo.php?pid=204750&id=1808138411

Σε χώρα μακρινή και αρυτίδωτη τώρα πορεύομαι.

Τώρα μ΄ ακλουθούν κορίτσια κυανά

Κι αλογάκια πέτρινα… Περισσότερα

Με τον τροχίσκο του ήλιου στο πλατύ μέτωπο.

Γενεές μυρτιάς μ’ αναγνωρίζουν

Από τότε που έτρεμα στο τέμπλο του νερού

Άγιος, άγιος φωνάζοντας.

Ο νικήσαντας τον Άδη και τον Έρωτα σώσαντας

Αυτός ο Πρίγκιπας των Κρίνων είναι.

Κι από κείνες πάλι τις πνοές της Κρήτης

Μια στιγμή ζωγραφιζόμουν.

Για να λάβει ο κρόκος από τους αιθέρες δίκαιο.

Στον ασβέστη τώρα τους αληθινούς μου Νόμους

κλείνω κι εμπιστεύομαι.

Οδυσσέας Ελύτης, ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ, ΤΑ ΠΑΘΗ, ΙΗ΄
http://www.facebook.com/album.php?aid=12937&id=1808138411#/photo.php?pid=175602&id=1808138411

Νοητή λάμψη

Κυανό διάστημα

Κάθαρση της ψυχής!… Περισσότερα

Σαν να ‘λειψε ο επίγειος θόρυβος

Σαν να σταμάτησε η κακία της μνήμης

Καθαρό πάλλεται

Το καινούριο μας όνειρο

Μας τραβάει απ’ το χέρι αόρατο χέρι

Όπου Γαλήνη γίνεται ο αθώος ουρανός

Όπου η Ψυχή ελέγχεται αναλλοίωτη.

Οδυσσέας Ελύτης, ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΙ, ΩΡΙΩΝ, ζ’
http://www.facebook.com/album.php?aid=12937&id=1808138411#/photo.php?pid=176806&id=1808138411&fbid=1082587644084

Κι αφήνουν τα μαλλιά τους διθυραμβικά να πλέκονται μες στις λατάνιες φεγγερών στοών

σαν φρούτα σπάνια που γιορτάζουνε το χνούδι του πιο χλοερού των θριάμβου

Σπινθηροβολώντας στις παλάμες γυναικών που ωράισαν τη διαύγεια… Περισσότερα

Σαν μύθοι που έσπασαν τις πύλες των βουβών ανακτόρων τους βοώντας μια καινούρια αλήθεια

Οι ώρες έρχονται που αγάπησαν τις ώρες μας

Μ’ ανοιξιάτικα χείλια και χορδές πτηνών που βγαίνουν απ’ το σφρίγος τους

Οδ. Ελύτης, Προσανατολισμοί
http://www.facebook.com/album.php?aid=12937&id=1808138411#/photo.php?pid=175610&id=1808138411&fbid=1081981748937

Σαν γυναίκα που νιώθει πια τα νιάτα της

Και χαρίζει ανοίγοντας τους κόσμους των ματιών της ηδονή ανεξάντλητη

Οδ. Ελύτης, Προσανατολισμοί, Στ
http://www.facebook.com/photo.php?pid=204750&id=1808138411#/photo.php?pid=175611&id=1808138411

Κοίταξα μες στο μέλλον τους μήνες και τα χρόνια

που ξανά θα γυρίσουνε χωρίς εμένα
και δαγκώθηκα τόσο βαθιά

που αργά το αίμα μου ένιωσα ν’ αναβλύζει ψηλά
και να στάζει απ’ το μέλλον μου.

Οδυσσέας Ελύτης, Άξιον Εστί, Τα Πάθη, Ιστ΄
http://www.facebook.com/album.php?aid=12937&id=1808138411#/photo.php?pid=175605&id=1808138411&fbid=1081973548732

Άκουσε, ο λόγος είναι των στερνών η φρόνηση

Κι ο χρόνος γλύπτης των ανθρώπων παράφορος

Κι ο ήλιος στέκεται από πάνω του θηρίο ελπίδας… Περισσότερα

Κι εσύ πιο κοντά του σφίγγεις έναν έρωτα

Έχοντας μια πικρή γεύση τρικυμίας στα χείλη.

Οδυσσέα Ελύτη, H Μαρίνα των βράχων
http://www.facebook.com/album.php?aid=12937&id=1808138411#/photo.php?pid=175608&id=1808138411&fbid=1081981668935

και στροφή γύρω του κάνοντας μ’ ανοιχτές παλάμες έσπειρε
φλόμους κρόκους καμπανούλες
όλων των ειδών της γης τ’ αστέρια
τρυπημένα στο ένα φύλλο τους για σημείο καταγωγής
και υπεροχή και δύναμη

ΑΥΤΟΣ
ο κόσμος ο μικρός, ο μέγας!

Οδυσσέας Ελύτης, Άγιον Εστί, Γένεσις
http://www.facebook.com/album.php?aid=12937&id=1808138411#/photo.php?pid=204760&id=1808138411&fbid=1097959268365

Των βοδιών η προσπάθεια που σέρνουν
τους βαριούς ελαιώνες προς τη δύση

Οδ. Ελύτη, Άξιον Εστί
http://www.facebook.com/#/photo.php?pid=205678&id=1808138411

ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ
ΤΑ ΠΑΘΗ
ΙΗ΄
Σε χώρα μακρινή και αρυτίδωτη τώρα πορεύομαι.
Τώρα μ΄ ακλουθούν κορίτσια κυανά
Κι αλογάκια πέτρινα
Με τον τροχίσκο του ήλιου στο πλατύ μέτωπο.
Γενεές μυρτιάς μ’ αναγνωρίζουν
Από τότε που έτρεμα στο τέμπλο του νερού
Άγιος, άγιος φωνάζοντας.
Ο νικήσαντας τον Άδη και τον Έρωτα σώσαντας
Αυτός ο Πρίγκιπας των Κρίνων είναι.
Κι από κείνες πάλι τις πνοές της Κρήτης
Μια στιγμή ζωγραφιζόμουν.
Για να λάβει ο κρόκος από τους αιθέρες δίκαιο.
Στον ασβέστη τώρα τους αληθινούς μου Νόμους
κλείνω κι εμπιστεύομαι.
Οδυσσέας Ελύτης

http://www.facebook.com/#/photo.php?pid=175602&id=1808138411

Στων ωραίων γυναικών τα χέρια
Τα δυνατά λουλούδια με τον ήλιο μέσα τους

Οδ. Ελύτη, Τα ετεροθαλή
http://www.facebook.com/#/photo.php?pid=205180&id=1808138411&fbid=1098222234939

Σαν γυναίκα που νιώθει πια τα νιάτα της
Και χαρίζει ανοίγοντας τους κόσμους των ματιών της ηδονή ανεξάντλητη

Οδ. Ελύτης, Προσανατολισμοί, Στ
http://www.facebook.com/#/photo.php?pid=175610&id=1808138411&fbid=1081981748937

Άνεμοι γέροντες γενειοφόροι
των παλαιών μου θαλασσών φρουροί και κλειδοκράτορες
εσείς που κατέχετε το μυστικό
σύρετέ μου στα μάτια ένα δελφίνι
Στα μάτια ένα δελφίνι συρετέ μου
να ‘ναι ταχύ, κι ελληνικό, και να ‘ναι η ώρα έντεκα!
…………

Άνεμοι γέροντες γενειοφόροι
των παλαιών μου θαλασσών φρουροί και κλειδοκράτορες
εσείς που κατέχετε το μυστικό
στην καρδιά την Τρίαινα χτυπήσετέ μου
και σταυρώσετέ μου την με το δελφίνι
Το σημείο που είμαι: αλήθεια ο ίδιος
με την πρώτη νεότητα ν’ ανεβώ
στο γλαυκό τ’ ουρανού – κι εκεί να εξουσιάσω!

Οδ. Ελύτης,Άξιον εστί, Τα πάθη, ΙΒ΄
http://www.facebook.com/#/photo.php?pid=205544&id=1808138411

και στα μάτια μέσα των βυθών ανερμήνευτος έμεινε ο αστερίας
Οδ. Ελύτης,Άξιον εστί, Τα πάθη, ΙΔ΄
http://www.facebook.com/photo.php?pid=205182&id=1808138411

Πουλιά το βάρος της καρδιάς μας ψηλά μηδενίζοντας
Και πολύ γαλάζιο που αγαπήσαμε!

Οδυσσέας Ελύτης, ΤΟ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ ΤΑ ΠΑΘΗ ΙΔ΄
http://www.facebook.com/photo.php?pid=205182&id=1808138411#/photo.php?pid=204750&id=1808138411

Και να παίζει με τ’ άσπρο και το κυανό η ψυχή μου

Οδυσσέας Ελύτης, ΤΟ ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ
http://www.facebook.com/topic.php?topic=12861&post=65865&uid=257689799408#post65865

Τα θεμέλιά μου στα βουνά
και τα βουνά σηκώνουν οι λαοί στον ώμο τους
 και πάνω τους η μνήμη καίει
άκαυτη βάτος.

Οδ. Ελύτης, Το Άξιον εστί, «Τα πάθη», Ε΄, 1-4. 1959. Ποιήματα. Ίκαρος, 2002. 145.
http://www.facebook.com/photo.php?pid=205182&id=1808138411#/photo.php?pid=176933&id=1808138411

ΤΟ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ
ΓΕΝΕΣΙΣ
ΙΔ΄
…………….
Τείχισε τις πλευρές του κόσμου
Και από το μέρος τ’ ουρανού σήκωσε τις εννέα επάλξεις
Και στην πλάκα επάνω του βωμού θυσίασε το σώμα
Τους φρουρούς πολλούς έστησε στις εξόδους
………………….

Οδυσσέας Ελύτης
http://www.facebook.com/profile.php?ref=profile&id=1808138411#/photo.php?pid=189710&id=1808138411

Να γιατί γράφω. Γιατί η Ποίηση αρχίζει από κει που την τελευταία λέξη δεν την έχει ο θάνατος.
Οδυσσέας Ελύτης
«Πρώτα-πρώτα», Ζ. Ανοιχτά Χαρτιά. Αστερίας, 1974. 142
http://www.facebook.com/profile.php?ref=profile&id=1808138411#/album.php?aid=11754&id=1808138411&page=2

Το ενδόμυχο φως που ασπρογαλιάζει

κατ’ εικόνα και ομοίωση του απείρου

τα χωρίς εκμαγείο βουνά που βγάζουν

απαράλλαχτες όψεις του αιωνίου

ΤΑ ΒΟΥΝΑ με την οίηση των ερειπίων

το βουνά τα βαρύθυμα, τα μαστοφόρα

τα βουνά τα σαν ύφαλα μιας οπτασίας

τα κλεισμένα ολούθε και τα σαραντάπορα

Οδ. Ελύτης,Άξιον εστί, Δοξαστικόν
http://www.facebook.com/profile.php?ref=profile&id=1808138411#/photo.php?pid=177529&id=1808138411&fbid=1083152098195

Θέ μου Πρωτομάστορα στα βουνά με θεμέλιωσες!

Οδ. Ελύτης, Άξιον εστ, ίΤα πάθη, δ’
http://www.facebook.com/profile.php?ref=profile&id=1808138411#/photo.php?pid=179180&id=1808138411&fbid=1084127322575

Και για σένα κανείς δεν είχε ακούσει
Για σένα ούτε το δίκταμο ούτε το μανιτάρι
Στα μέρη τ’ αψηλά της Κρήτης τίποτα
Για σένα μόνο δέχτηκε ο Θεός να μου οδηγεί το χέρι

Οδ. Ελύτης, Μονόγραμμα
http://www.facebook.com/profile.php?ref=profile&id=1808138411#/photo.php?pid=176934&id=1808138411

Την ώρα που βραδιάζει στων βράχων το απλησίαστο
Οδ. Ελύτης, Μονόγραμμα

http://www.facebook.com/profile.php?ref=profile&id=1808138411#/photo.php?pid=179180&id=1808138411

Μες στο βαθύ ουρανό
Κάθε βουνό και η υπογραφή του.

Οδ. Ελύτη, Εκ του πλησίον
http://www.facebook.com/photo.php?pid=176933&id=1808138411

Μόνος εκόλπωσα τις ευωδιές
Επάνω στον αγρό με τις αλκυονίδες
Τάισα τα λουλούδια κίτρινο βουκόλισα τους λόφους
Επυροβόλησα την ερημιά με κόκκινο

Οδ. Ελύτης, Το Άξιον εστί, Τα πάθη, Δ

http://www.facebook.com/album.php?page=2&aid=11754&id=1808138411#/photo.php?pid=204757&id=1808138411

Ένα σημείο Ένα σημείο
και σ’ αυτό πάνω ισορροπείς και υπάρχεις
κι απ’ αυτό πιο πέρα ταραχή και σκότος
κι απ’ αυτό πιο πίσω βρυγμός των αγγέλων
-Ένα σημείο Ένα σημείο
και σ’ αυτό μπορείς απέραντα να προχωρήσεις
ή αλλιώς τίποτε άλλο δεν υπάρχει πια
Κι ο Ζυγός που, ανοίγοντας τα χέρια μου, έμοιαζε
Να ζυγιάζει το φως και το ένστικτο ήτανε

ΑΥΤΟΣ
Ο κόσμος ο μικρός , ο μέγας!

Οδ. Ελύτη, Άξιον Εστί
http://www.facebook.com/photo.php?pid=176898&id=1808138411

Και στις πέτρες μέσα τράβηξε κλωστές
κι απ’ τα σπλάχνα της γης ανέβασε σχιστόλιθο
ένα γύρο σ’ όλη την πλαγιά τα πλατιά στερέωσε σκαλοπάτια

Οδ. Ελύτη, Άξιον Εστί, Γένεσις
http://www.facebook.com/album.php?page=3&aid=12437&op=12&id=1808138411#/photo.php?pid=192155&id=1808138411

Για σένα σαν καρφίτσα η μυρωδιά η πικρή
Που βρίσκει μες στο σώμα και πού τρυπάει τη θύμηση
Και να το χώμα, να τα περιστέρια, να η αρχαία μας γη.
Οδυσσέας Ελύτης. Το μονόγραμμα (1971)
http://www.facebook.com/topic.php?topic=12861&post=65880&uid=257689799408#post65880

“Mια μέρα που ένιωθα να μ’ έχουν εγκαταλείψει όλα και μια μεγάλη θλίψη να πέφτει αργά στην ψυχή μου, τράβηξα εκεί που περπατούσα μες στα χωράφια χωρίς σωτηρία, ένα κλωνάρι άγνωστου θάμνου. Το ‘κοψα Κι το ‘φερα στο πάνω χείλι μoυ. Ευθύς αμέσως κατάλαβα ότι ο άνθρωπος είναι αθώος. Το διάβασα σ’ αυτή η στυφή από αλήθεια ευωδιά τόσο έντονα που πήρα να προχωρώ τα δρόμο της με ελαφρό βήμα και καρδιά ιεραποστόλου. Ώσπου, σε μεγάλο βάθος, μου έγινε συνείδηση πια, ότι όλες οι θρησκείες λέγανε ψέματα.

Ναι, ο Παράδεισος δεν ήτανε μια νοσταλγία. Ούτε, πολύ περισσότερο μια ανταμοιβή. Ήταν ένα δικαίωμα.”
http://www.facebook.com/album.php?page=3&aid=12437&op=12&id=1808138411#/photo.php?pid=191788&id=1808138411

Είδα μέσα στα σπίτια καθαρά σαν να μην ήταν τοίχοι
με το λύχνο στο χέρι να περνούν γερόντισσες
τα χαράκια στο μέτωπο και στο ταβάνι

και άλλοι νέοι με το μουστάκι που έζωναν άρματα στη μέση τους
αμίλητοι

δύο δάχτυλα πάνω στη λαβή
εδώ κι αιώνες.

Οδυσσέας Ελύτης, ‘Αξιον Εστί
http://www.facebook.com/#/photo.php?pid=214093&id=1808138411

1.  Να γράψετε το γ΄ ενικό πρόσωπο σ’ όλες τις εγκλίσεις και σ’ όλους τους χρόνους της Μέσης  φωνής του ρήματος ἡγοῦμαι για να συμπληρώσετε τον παρακάτω πίνακα:

2.  Να γράψετε το β΄ ενικό πρόσωπο σ’ όλες τις εγκλίσεις στους παρακάτω χρόνους της Μέσης φωνής του ρήματος μιμοῦμαι για να συμπληρώσετε τον  πίνακα:

3.   Να γράψετε το γ΄  πληθυντικό πρόσωπο όλων των εγκλίσεων  του Ενεστώτα στη Μέση φωνή των ρημάτων ἀφαιροῦμαι και φθονοῦμαι για να συμπληρώσετε τον παρακάτω πίνακα:

4.

5.  Να γράψετε τα Απαρέμφατα Μέσου Μέλλοντα και Αορίστου των ρημάτων που αναγράφονται στον παρακάτω πίνακα:

1.    Να γράψετε το γ΄ ενικό πρόσωπο της Οριστικής στην Ενεργητική Φωνή των ρημάτων νικῶ, ἀγαπῶ, τιμῶ για να συμπληρώσετε τον παρακάτω πίνακα:

2.  Να γράψετε το γ΄ ενικό πρόσωπο της Οριστικής στη Μέση Φωνή των ρημάτων νικῶμαι, ἀγαπῶμαι, τιμῶμαι για να συμπληρώσετε τον παρακάτω πίνακα:

3.  Να γράψετε το α΄ πληθυντικό πρόσωπο στην Οριστική Ενεστώτα και Παρατατικού Ενεργητικής Φωνής των ρημάτων ὁρῶ, προσδοκῶ, δρῶ  για να συμπληρώσετε τον παρακάτω πίνακα:

4.  Να γράψετε το γ΄ πληθυντικό πρόσωπο όλων των εγκλίσεων  του Ενεστώτα στην Ενεργητική φωνή των ρημάτων τιμῶ και νικῶ για να συμπληρώσετε τον παρακάτω πίνακα:

5.  Να γράψετε το Απαρέμφατο Ενεστώτα Ενεργητικής και Μέσης Φωνής των ρημάτων τιμῶ, νικῶ, ὁρῶ, δρῶ για να συμπληρώσετε τον παρακάτω πίνακα:

1. Να γράψετε το γ΄ ενικό πρόσωπο της Οριστικής στην Ενεργητική Φωνή των ρημάτων που αναγράφονται στον παρακάτω πίνακα:

2.   Να γράψετε το β΄ ενικό πρόσωπο στην Οριστική Ενεστώτα και Παρατατικού Ενεργητικής Φωνής των ρημάτων που αναγράφονται στον παρακάτω πίνακα:

3.   Να γράψετε το α΄ πληθυντικό πρόσωπο όλων των εγκλίσεων  του Ενεστώτα στην Ενεργητική φωνή των ρημάτων ὠφελῶ, πλουτῶ, εὐτυχῶ για να συμπληρώσετε τον παρακάτω πίνακα:

4.Να γράψετε το β΄ πληθ. πρόσωπο όλων των εγκλίσεων  του Ενεστώτα στην Ενεργητική φωνή των ρημάτων ὠφελῶ, πλουτῶ, εὐτυχῶ  για να συμπληρώσετε τον παρακάτω πίνακα:

5.  Να γράψετε τα απαρέμφατα των ρημάτων που αναγράφονται στον παρακάτω πίνακα:

Να συμπληρώσετε τις στήλες του πίνακα

Να γράψετε το ίδιο πρόσωπο για να συμπληρώσετε τις στήλες του πίνακα

Να κλίνετε το ρήμα εἰμὶ στον παρακάτω πίνακα:

Απαρέμφατο:

Μετοχή:

Απαρέμφατο:

Μετοχή:

Να αναγνωρίσετε τις παρακάτω προτάσεις:

1.                  Ο Κῡρος  ἐπυνθάνετο αὐτῶν καὶ ὁπόσην ὁδὸν  διήλασαν καὶ   εἰ οἰκοῑτο ἡ χώρα.

2.                  Εἰσιόντας δ’ αὐτοὺς ὄχλος περιεχεῑτο πολὺς φοβούμενοι μὴ ἄπρακτοι ἥκοιεν.

3.                  Ἔλεγον ὅτι Κῡρος  μὲν τέθνηκε, Ἀριαῑος δὲ πεφευγὼς  ἐν τῷ σταθμῷ εἴη.

4.                  Καὶ ὡς οὐδεὶς αὐτοῑς ἀντανήγετο, ἀπέπλευσαν.

5.                  Οὕτω σκαιὸς εἶ καὶ ἀναίσθητος, ὥστε οὐ δύνασαι λογίσασθαι.

6.                  Εἰ μὴ ὑμεῑς ἤλθετε, ἐπορευόμεθα ἂν ἐπὶ βασιλέα.

7.                  Ἐπειδὰν ἅπαντα ἀκούσητε, κρίνατε.

8.                  Οὐ πρόσθεν ἐπολέμησαν, πρὶν τοὺς ἐχθροὺς ἡμῶν συνέλαβον.

9.                  Ταῡτα πράττετε ἵνα δὴ ὅλη ἡ πόλις εὐδαιμονῇ.

10.               Εἰ καὶ μὴ βλέπεις, φρονεῑς δ’ ὅμως.

1.  Να κλίνετε την Ευκτική Ενεστώτα του ρήματος τρέπομαι

2.  Να γράψετε το β΄ και το γ΄ ενικό πρόσωπο Ευκτικής Μέσης φωνής σε όλους τους Χρόνους των ρημάτων πιστεύομαι, γράφομαι, διώκομαι, κομίζομαι για να συμπληρώσετε τον παρακάτω πίνακα:

3.  Να γράψετε το α΄ και το γ΄ πληθυντικό πρόσωπο Οριστικής και Ευκτικής Αορίστου  Μέσης Φωνής των ρημάτων παιδεύομαι, πράττομαι, τρίβομαι, νομίζομαι.

4.  Να γράψετε το β΄ πληθυντικό πρόσωπο Ευκτικής Παρακειμένου Μέσης Φωνής  των παρακάτω ρημάτων:

θύομαι

φονεύομαι

ταράσσομαι

τάσσομαι