•Το παρόν των προσώπων

•Ἐν δὲ ταῑς Ἀθήναις τῆς Παράλου ἀφικομένης νυκτὸς ἐλέγετο ἡ συμφορά

•καὶ  οἰμωγή ἐκ τοῡ Πειραιῶς διὰ τῶν Μακρῶν τειχῶν    εἰς ἄστυ διῆκεν, ὁ ἕτερος τῷ ἑτέρῳ παραγγέλλων▪

• ὤστε ἐκείνης τῆς νυκτὸς οὐδείς ἐκοιμήθη, (πάσχον πρόσωπο =θύμα)

   οὐ μόνον τοὺς ἀπολωλότας πενθοῡντες, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον ἔτι αὐτοί ἑαυτούς,  νομίζοντες πείσεσθαι

• το παρελθόν των προσώπων

•οἷα ἐποίησαν (Ενεργούν πρόσωπο = θύτης)

Ø  Μηλίους τε Λακεδαιμονίων ἀποίκους ὄντας, κρατήσαντες πολιορκίᾳ, 

Øκαὶ Ἱστιαιέας

Øκαὶ  Σκιωναίους

Øκαὶ Τορωναίους

Ø καὶ Αἰγινήτας

Ø καὶ ἄλλους πολλοὺς τῶν Ἑλλήνων. 

• Τῇ δ’ ὑστεραία ἐκκλησίαν  ἐποίησαν,

• ἐν ᾗ ἔδοξε

Ø         τούς λιμένας ἀποχῶσαι πλὴν ἑνὸς

Ø καὶ τὰ τείχη εὐτρεπίζειν

Øκαὶ φυλακάς ἐφιστάναι 

Øκαὶ τἆλλα πάντα ὡς εἰς πολιορκίαν παρασκευάζειν τὴν πόλιν.