Χ 166-187: η απόφαση των θεών

Ο Δίας λυπάται τον Έκτορα που πρόκειται να σκοτωθεί από τον Αχιλλέα και προτείνει να σκεφτούν αν θα τον σώσουν, η Αθηνά όμως έχει άλλη γνώμη, γιατί η Μοίρα έχει προαποφασίσει το θάνατό του και γιατί οι υπόλοιποι θεοί έχουν άλλη γνώμη, πράγμα που κάνει το Δία να υποχωρήσει και να δώσει το ελεύθερο στην Αθηνά να κατέβει να προσφέρει τη βοήθειά της στον Αχιλλέα.

Το θέμα της μοίρας, που εδώ παρουσιάζεται ανώτερη και από τους θεούς, οι οποίοι δεν μπορούν αν παραβούν τα προκαθορισμένα της.

Χ 188-207:  Το κυνηγητό συνεχίζεται

παρομοιώσεις: 1) σκυλί που κυνηγά ελαφόπουλο 2) όπως στο όνειρο δεν μπορείς να πιάσεις κάποιον ούτε κα εκείνος να ξεφύγει έτσι κυνηγούσε ο ένας τον άλλο

οι θέσεις των ηρώων

Κάθε φορά που ο Έκτορας πλησίαζε τις πύλες του κάστρου για να μπορούν να τον προστατέψουν με τις σαίτες τους οι Τρώες, ο Αχιλλέας έμπαινε από μπρος του και τον γύριζε στον κάμπο.

Με το κεφάλι του ο Αχιλλέας απαγορεύει στους Αχαιούς να χτυπήσουν τον Έκτορα για να πάρει μόνος του τη δόξα.

Χ 208-13 Ψυχοστασία

Όταν φτάνουν για τέταρτη φορά πια στις βρυσομάνες, ο Δίας τέντωσε τη ζυγαριά του και έβαλε δεξιά και αριστερά δυο κλήρους του ανήλεου θανάτου, στη μια του Έκτορα και στην άλλη του Αχιλλέα. Καθώς τη σήκωσε από τη μέση το ριζικό του Έκτορα γέρνει στον Άδη και αμέσως τον άφησε ο Απόλλωνας.

Χ 214-25 Η Αθηνά δηλώνει  τη συμπαράστασή της  στον Αχιλλέα

Ο Αχιλλέας ακουμπισμένος στάθηκε να περιμένει να φέρει η Αθηνά τον Έκτορα να μονομαχήσουν

Χ 226-247 Η απατηλή βοήθεια της Αθηνάς στον Έκτορα

Χ 248-72 Ανταλλαγή λόγων ανάμεσα στους μονομάχους

  Ο Έκτορας μόνη του έγνοια είχε όχι το θάνατο καθαυτό, αλλά  την  προσπάθεια  να εξασφαλίσει την αξιοπρεπή  κατάσταση του πτώματός του. Όταν λοιπόν μονομαχεί με τον Αχιλλέα, προσπαθεί, μάταια, να τον πείσει -στην περίπτωση που θα σκοτωθεί- να παραδώσει το πτώμα του στους δικούς του. Είναι διατεθειμένος να παραχωρήσει στον  Αχιλλέα την πανοπλία του με τον όρο να δοθεί το πτώμα του στους δικούς του για ταφή και το ανάλογο θα κάνει και ο ίδιος αν σκοτώσει τον Αχιλλέα. Εδώ η ανησυχία για το σώμα του, τον ωθεί σε υποχωρήσεις. Εκείνος όμως δε    δέχεται.

Χ 250-9 ο Έκτορας δηλώνει ότι δε φοβάται πια τον Αχιλλέα, όπως  πριν που πήρε δρόμο, αλλά τώρα είναι έτοιμος να αναμετρηθούν και όποιον πάρει ο Χάρος. Του ζητά όμως να καλέσουν τους θεούς μάρτυρες για να κάνουν συμφωνία ότι  αυτός δε θα ντροπιάσει το κορμί του σκληρόψυχα, αν καταφέρει να τον σκοτώσει, αλλά αφού πάρει τα άρματά του θα δώσει το κορμί του να το θάψουν οι Αχαιοί, και ζητά από εκείνον να κάνει το ίδιο.

Η έγνοια του Έκτορα για το πτώμα του τον οδηγεί στη σύναψη συμφωνίας με τον Αχιλλέα.