Pleni omnes sunt libri, plenae sapientium voces, plena exemplorum vetustas; quae iacerent in tenebris omnia, nisi litterarum lumen accederet. Quam multas imagines fortissimorum virorum -non solum ad induendum, verum etiam at imitandum- scriptores et Graeci et Latini nobis reliquerunt! Quas ego, cupidus bene gerendi et administrandi rem publicam, semper mihi proponebam. Colendo et cogitando homines excellentes animum et mentem meam confirmabam. Sic enim- laudem et honestatem solum expetendo, omnes cruciatus corporis et omnia pericula mortis parvi esse ducendo- me pro salute vestra in tot ac tantas dimicationes obicere potui.
Pleni omnes sunt libri,
plenae (sunt)sapientium voces,
plena (sunt)exemplorum vetustas;
quae iacerent in tenebris omnia,
nisi litterarum lumen accederet.
Quam multas imagines fortissimorum virorum
-non solum ad induendum,
verum etiam at imitandum–
scriptores et Graeci et Latini nobis reliquerunt!
Quas ego, cupidus bene gerendi et administrandi rem publicam, semper mihi (ego) proponebam.
Colendo et cogitando homines excellentes
animum et mentem meam (ego)confirmabam.
Sic enim
– laudem et honestatem solum expetendo,
omnes cruciatus corporis
et omnia pericula mortis
parvi esse ducendo–
me pro salute vestra in tot ac tantas dimicationes (ego) obicere (ego)potui.
ρήμα υποκείμενο εννοούμενο υποκείμενο υποκείμενο απαρεμφάτου άμεσο αντικείμενο έμμεσο Αντικείμενο κατηγορούμενο γερούνδιο
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.