Ο Νοέμβρης είναι εδώ και εμείς σκεφτήκαμε να γνωρίσουμε καλύτερα την δουλειά του γεωργού ,μία από τις πιο δύσκολες και σκληρές δουλειές…

Αφού έχουν αρχίσει να πέφτουν τα πρωτοβρόχια, οι γεωργοί πηγαίνουν στα χωράφια τους, τα καθαρίζουν από χόρτα, ξύλα και πέτρες και αρχίζουν το όργωμα .Το σκάψιμο δηλαδή ,για να αφρατέψει το χώμα και να μπορέσουν να σπείρουν τους σπόρους τους .Είδαμε και πολλές εικόνες με την δουλειά του γεωργού τα παλαιότερα χρόνια αλλά και τα νεότερα. Σίγουρα ,χωρίς αμφιβολία, στις μέρες μας είναι πιο εύκολα τα πράγματα, και αυτό επειδή τώρα οι γεωργοί έχουν πολλά μηχανήματα που τους βοηθούν, όπως το τρακτέρ, ενώ παλαιότερα είχαν μόνο το αλέτρι και τα ζώα που τους βοηθούσαν (αγελάδες ή άλογα).Είδαμε λοιπόν πολλές εικόνες  που αποδείκνυαν αυτά που είχαμε πει:

Κάναμε και μία σχετική ζωγραφιά ,για το πως φανταζόμαστε τον  γεωργό  του παρελθόντος:

             

 

Ωραία όλα αυτά, αλλά τί σποράκια υπάρχουν αλήθεια ?Αφού είδαμε εικόνες από σποράκια,

                                                      

 

τα είδαμε και από κοντά!

Προσπαθήσαμε να  αναγνωρίσουμε όσα περισσότερα μπορούσαμε και ύστερα να βρούμε το όνομά τους από τις καρτέλες που υπήρχαν πάνω στο τραπέζι. Μα πώς θα το κάνουμε αυτό  αφού δεν ξέρουμε ακόμα να διαβάζουμε?

Κανένα πρόβλημα…έχουμε την αλφαβήτα στον τοίχο κρεμασμένη! Φακή και φάβα γράφονται με Φ όπως φράουλα!  Ρεβύθια και ρύζι γράφονται με Ρ όπως ρόδα! Έτσι ,κάθε φορά τρέχαμε στον πίνακα, βρίσκαμε το γραμματάκι που αρχίζει το σποράκι μας και βρίσκαμε την σωστή καρτέλα!!!

 

                                  

                                    

                                                  

 

Και αφού τα βρήκαμε όλα σωστά και γρήγορα, ήταν ώρα να τα καταγράψουμε σε έναν πίνακα:

            

           

      Χρησιμοποιώντας όλα αυτά τα σποράκια, φτιάξαμε μία καταπληκτική  ομαδική εργασία:

Βάλαμε και στη σωστή χρονική σειρά κάρτες που δείχνουν με ποιο τρόπο φροντίζει ο γεωργός το χωράφι του έτσι ώστε να φυτρώσει το δέντρο που φύτεψε:

                                                                      

καθώς και τα στάδια ανάπτυξης του σπόρου:

                                                                                                 

Μάθαμε τί χρειάζεται ένα φυτό για να μεγαλώσει(νερό, αέρα ήλιο και χώμα) και κάναμε πολλές εργασίες για να το εμπεδώσουμε καλύτερα:

                               

Ήρθε η ώρα για παραμύθι!!! Αντί όμως να το διαβάσουμε, το παρακολουθήσαμε στο προτζέκτορα! Είδαμε λοιπόν την ιστορία του Τζάκ με την φασολιά ,και αυτό μας ενέπνευσε να φυτέψουμε και εμείς τα δικά μας μαγικά φασόλια!

        

       

 

Είπαμε ότι θα προσέχουμε το φυτό μας  στο σπίτι ,αλλά φυτέψαμε και ένα για το σχολείο ,έτσι ώστε να παρακολουθούμε την εξέλιξή του, η οποία ήταν πολύ μεγάλη μέσα σε λίγες μόνο μέρες!!!

         

   Για να μην φάνε τα πουλιά τα σποράκια και τα φυτά στα χωράφια, οι γεωργοί φτιάχνουν σκιάχτρα .Σκεφτήκαμε λοιπόν να φτιάξουμε ο καθένας το δικό του χωράφι, να βάλει το δικό του σκιάχτρο και να φυτέψει τα σποράκια του. Όμως το δικό μας φύτεμα θα έχει ένα συγκεκριμένο μαθηματικό μοτίβο: φασόλι-φασόλι-καλαμπόκι -φασόλι-φασόλι -καλαμπόκι και πάει λέγοντας…Πως μας βλέπεται? Δεν τα καταφέραμε πολύ καλά?

                                              

Ήρθε η ώρα της Μυθολογίας…Μάθαμε μία πολλή ενδιαφέρουσα ιστορία, για τον μύθο της Αρπαγής της Περσεφόνης. Η Περσεφόνη  ήταν κόρη της Θεάς της γεωργίας, της Δήμητρας. Ήταν τόσο όμορφη που την ερωτεύτηκε ο Θεός Πλούτωνας ,ο Θεός του κάτω κόσμου. Την άρπαξε μία μέρα που είχε βγει βόλτα σε ένα λιβάδι για να κόψει λουλούδια. Την πήρε μαζί του στον κάτω κόσμο, αφήνοντας την μητέρα της να μαραζώνει από τον καημό της .Καθώς ήταν Θεά της γεωργίας, ο καημός της αυτός είχε σαν αποτέλεσμα να σταματήσουν να φυτρώνουν φυτά και λουλούδια πάνω στη γη .Όμως και η Περσεφόνη αγάπησε τον Πλούτωνα γιατί ήταν πολύ τρυφερός και ευγενικός μαζί της .Της έλειπε όμως και η μητέρα της και έτσι βρίσκονταν μπροστά σε ένα μεγάλο δίλλημα. Ο βασιλιάς των Θεών,  ο Δίας, σαν σοφός που ήταν, βρήκε την λύση.

Για έξι μήνες η Περσεφόνη θα ανεβαίνει στη γη να επισκέπτεται την μητέρα της και τότε αυτή είναι τόσο χαρούμενη που ανθίζει όλη η πλάση. Τότε έχουμε άνοιξη και καλοκαίρι.

Τους υπόλοιπους έξι μήνες η Περσεφόνη πηγαίνει στον άντρα της, στον κάτω κόσμο .Τότε η θεά της γεωργίας μαραζώνει και τίποτα δεν φυτρώνει πάνω στη γη .Τότε έχουμε φθινόπωρο και χειμώνα.

Κάναμε λοιπόν μία ομαδική εργασία με την Θεά Δήμητρα:

                                                

Και είδαμε αρχαία αγγεία που πάνω τους είχαν παραστάσεις από τον μύθο αυτό:

Αποφασίσαμε να φτιάξουμε και εμείς το δικό μας αμφορέα  και να ζωγραφίσουμε πάνω του!

Και όπως πάντα, περάσαμε και μία βόλτα από την Τέχνη….Πολλοί σπουδαίοι ζωγράφοι έχουν ασχοληθεί με το θέμα της σποράς. Εμείς μάθαμε για τον Βίνσεντ Βαν Κόνγκ, ο οποίος έφτιαξε με το ιδιαίτερο στυλ του έναν πολύ ωραίο πίνακα ζωγραφικής και τον ονόμασε “Ο σπορέας”

Αφού τον παρατηρήσαμε και τον επεξεργαστήκαμε με πολλές ερωτήσεις σκεφτήκαμε να προσπαθήσουμε να τον φτιάξουμε και εμείς…

Πρώτα σε ατομική …

       

Και ύστερα σε ομαδική εργασία…

                                                     

Αυτά από εμάς στο Νηπιαγωγείο Μάλεμε …Ευχόμαστε να τελειώσει γρήγορα η περιπέτεια που όλοι περνάμε ,για να γυρίσουμε υγιείς και ασφαλείς πίσω στον φυσικό μας χώρο. Εκεί που ανήκουμε δηλαδή, και όχι πίσω από την οθόνη του  υπολογιστή. Καλή μας αντάμωση!!!