του Ιάσονα Γιαννίτσα

Ο Ιάσονας Γιαννίτσας είναι μαθητής της Γ’ τάξης στο Λύκειο Βουλιαγμένης

Το ζήτημα της πολιτικοποίησης των νέων συζητείται εντονότερα από ποτέ. Οι μαθητές της φετινής τρίτης λυκείου, υπό αμφιλεγόμενες και σημαντικές πολιτικές εξελίξεις καλούνται στις κάλπες ώστε να ψηφίσουν στις προσεχείς δημοτικές και βουλευτικές εκλογές για το μέλλον της χώρας.

Το συγκεκριμένο γεγονός έχει κριθεί αρκετά, καθώς στην κοινωνία επικρατεί η αντίληψη πως οι νέοι είναι απολιτικοποίητοι και αμέτοχοι στα γεγονότα. Στην πραγματικότητα, η αντίδραση και η διαμαρτυρία των μαθητών για ζητήματα όπως το Μακεδονικό και οι διαρκείς πολιτικές συζητήσεις που λαμβάνουν χώρα στους σχολικούς χώρους αποδεικνύουν ότι μονό απαθείς δεν είναι οι σημερινοί έφηβοι στα θέματα της πολιτικής. Θεωρώ, λοιπόν, πως ο προβληματισμός δεν πρέπει να αφορά στο αν οι νέοι διαμορφώνουν τις πολιτικές συνειδήσεις τους, αλλά στο πώς τις διαμορφώνουν και ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζουν.

Το πρώτο εμπόδιο που συναντά ένας έφηβος απέναντι στην ορθή πολιτικοποίηση είναι η οικογένειά του. Για μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας, η ψήφος αποτελεί οικογενειακή υπόθεση και έχει την έννοια της παράδοσης. Ένας ολόκληρος συγγενικός κύκλος με την ίδια ιδεολογία που συζητά με βάση τις ίδιες απόψεις, χωρίς να αφουγκράζεται τις διαφορετικές αντιλήψεις, αποτελεί το ιδανικό μέσο για να γίνει προπαγάνδα σε ένα παιδί από τα πρώτα κιόλας χρόνια της ζωής του. Έτσι, ένας έφηβος ενστερνίζεται άκριτα τις θέσεις του πρώτου κοινωνικού κύκλου του χωρίς να τις επεξεργάζεται ή να τις αναπτύσσει προσωπικά.

Κι αν ένας έφηβος επιλέξει να ασχοληθεί μόνος του με την πολιτική και την επικαιρότητα, θα βρεθεί αντιμέτωπος με μερικές ακόμα δυσκολίες. Δυστυχώς, με την εξάρτηση και την κατεύθυνση των σύγχρονων Μέσων Ενημέρωσης από οικονομικές και πολιτικές δυνάμεις, δεν μπορεί κανένας -ανήλικος ή ενήλικος- να γνωρίζει ότι ενημερώνεται σωστά και δεν παραπληροφορείται. Ειδικά στον τεράστιο όγκο πληροφοριών που διατίθεται, κάθε χρήστης είναι πιο ευάλωτος από ποτέ, αν δεν διασταυρώσει και εξακριβώσει όλα τα δεδομένα.

Το τελευταίο εμπόδιο σχετίζεται με την αντίληψη των εφήβων για την πολιτική. Οι περισσότεροι νέοι, επηρεασμένοι ίσως από τον αθλητισμό, εκλαμβάνουν τα κόμματα σαν ομάδες με οπαδούς που τα ακολουθούν. Στην πραγματικότητα όμως, οι πολιτικές και δημοτικές παρατάξεις αποτελούν μέσο εκπροσώπησης των πολιτών, με τις ανάγκες και τις απόψεις τους.

Ως εκ τούτου, κάθε άνθρωπος πρέπει να φροντίζει αρχικά να καλλιεργεί τις πεποιθήσεις του και έπειτα να στρέφεται προς τα άτομα που θα τον εκπροσωπήσουν. Εν κατακλείδι, αν οι έφηβοι της σύγχρονης εποχής επιτύχουν να πολιτικοποιηθούν σωστά, θα είναι έτοιμοι περισσότερο από ποτέ άλλοτε να αναλάβουν τις αυξημένες ευθύνες τους.

Υπάρχουν τα εργαλεία και οι ευκαιρίες για να συμβεί αυτό, το μόνο που χρειάζεται επιπλέον είναι το σθένος και η κατάλληλη καθοδήγηση.