Στιγμιότυπα από το αφιέρωμα στην Εθνική Παλιγγενεσία του 1821.
Υπεύθυνη καθηγήτρια: Μαρία Πλήκα
Η ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΑΤΩ ΜΗΛΙΑΣ ΠΙΕΡΙΑΣ
Η γιορτή που ετοίμασαν οι καθηγήτριες του σχολείου Γαβρή Αναστασία (ΠΕ03) και Κωτσού Ελένη (ΠΕ09) για την επέτειο της Επανάστασης του 1821 ήταν ένα αφιέρωμα στον αγώνα των Μεσσολογγιτών όπως τον είδε ο Διονύσιος Σολωμός στο ποίημά του “Ελεύθεροι Πολιορκημένοι”.
Μουσική, ποίηση και ζωγραφική επιστρατεύτηκαν για να συνειδητοποιήσουμε πως σε όλους τους αγώνες, ατομικούς και συλλογικούς, πρέπει να έχουμε πάντας στον νου μας τον στίχο του εθνικού μας ποιητή:
“Η δύναμή σου πέλαγο κι η θέλησή μου βράχος”
Μια ιστορική αναδρομή στον ξεσηκωμό του 1821 και στα γεγονότα που οδήγησαν στην απελευθέρωση και την ανεξαρτησία ήταν η σημερινή γιορτή που πραγματοποιήθηκε στο σχολείο μας.
Οι υπεύθυνες καθηγήτριες, Πλήκα Μαρία και Τσαούση Δήμητρα, με τη συνδρομή αρκετών μαθητών και μαθητριών, τίμησαν τη φετινή επέτειο της εθνικής παλιγγενεσίας, συνδυάζοντας την ιστορική υπόμνηση με την ποίηση και το τραγούδι.
Η Τέχνη και ιδιαίτερα η ποίηση αποκαλύπτει τη βαθύτερο νόημα των πραγμάτων. Γι΄ αυτό και το πιο σημαντικό γεγονός του νεότερου Ελληνισμού, την Επανάσταση του 1821, θελήσαμε να το τιμήσουμε με ένα ποιητικό μάθημα: παρουσιάσαμε τον αγώνα του ελληνικού έθνους μέσα από τους στίχους του Διονύσιου Σολωμού.
Το κορυφαίο ποιητικό έργο του Σολωμού, Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι έχει και αυτό στηριχθεί σε ιστορικό γεγονός της Επανάστασης του 1821. Αναφέρεται στη β΄ πολιορκία του Μεσολογγίου (Απρίλιος 1825-Απρίλιος 1826) από τους Τούρκους στη συνέχεια από τους Αιγυπτίους και στην ηρωική έξοδο των πολιορκημένων, το 1826.
Οι Μεσολογγίτες αμύνονται σθεναρά κατά τη διάρκεια της πολιορκίας. Υπομένουν καρτερικά τόσο τις φυσικές κακουχίες (την πείνα, τις αρρώστιες, τον θάνατο), τον εξωτερικό εχθρό (τους Τούρκους), αλλά και τον εσωτερικό, τον ίδιο τους τον εαυτό που τους καλεί να γευτούν τους πειρασμούς της ανοιξιάτικης φύσης και του έρωτα. Αυτοί όμως κατόρθωσαν να νικήσουν το Κακό, διατηρώντας ακέραιο το ήθος τους παραμένοντας ουσιαστικά, εσωτερικά ελεύθεροι, αν και ήταν πολιορκημένοι. Το Καλό νίκησε και η εσωτερική τους πάλη, τους έκανε να ξεπεράσουν την ανθρώπινη τους φύση και οδηγήθηκαν στην ηθική ολοκλήρωση μέσω της ηρωικής τους αυτοθυσίας (Έξοδος).
Ακολουθούν φωτογραφίες και βίντεο από τη σημερινή γιορτή:
Οι υπεύθυνες της γιορτής: Ευαγγελία Σιαμάγκα, Σοφία Χαριτοπούλου
της Άννας Μπατσίλα (Β2)
Την Παρασκευή 20 Νοεμβρίου πραγματοποιήθηκε στο πνευματικό κέντρο της Κατερίνης, «Εκάβη», το 4ο συνέδριο Τοπικής Ιστορίας. Ένα από τα σχολεία που έλαβαν μέρος ήταν και το δικό μας με πρωτεργάτες τους μαθητές, Δήμητρα Αγγελάκη, Γεωργία Κατερινοπούλου, Άννα Μπατσίλα, Ευγενία Μπαλαούρα, Ελένη Νικολαϊδου, Αποστόλη Πίτσια, Νίκο Τριανταφύλλου και με την καθοδήγηση των καθηγητριών μας Ειρήνη Παξιμαδάκη και Σοφία Χαριτοπούλου.
Το θέμα της έρευνας μας ήταν: “Κλέφτες κι αρματολοί στον Όλυμπο και τα Πιέρια- Λαζαίοι- Παραδοσιακά Μηλιώτικα δημοτικά τραγούδια“. Πρόκειται για ένα αφιέρωμα στους ήρωες των χωριών του Ολύμπου και των Πιερίων, την οικογένεια των Λαζαίων και τον Γιωργάκη Ολύμπιο. Η συμβολή τους ήταν καθοριστική στον αγώνα εναντίον των Οθωμανών, αλλά επισκιάζεται συνήθως από τη δράση των ηρώων της Στερεάς Ελλάδας και της Πελοποννήσου.
Όλα ξεκίνησαν όταν η ομάδα μας κλήθηκε να οργανώσει και να παρουσιάσει την γιορτή της 25ης Μαρτίου. Επιθυμία όλων μας ήταν να παρουσιάσουμε κάτι διαφορετικό που να αγγίζει πραγματικά το ενδιαφέρον των συμμαθητών μας. Κάποιο μέλος της ομάδας σκέφτηκε να ζητήσουμε την συνδρομή του τοπικού πολιτιστικού συλλόγου της Κάτω Μηλιάς «Λαζαίοι». Αυτή ήταν η λέξη κλειδί. Οι ερωτήσεις έπεφταν βροχή. Ποιοι ήταν οι Λαζαίοι ,γιατί θεωρείται το όνομα αυτό σημαντικό για το χωριό μας; Κάποια παιδιά ανέφεραν αυτά που είχαν ακούσει από τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους: «Ήταν κάποια γενναία παλικάρια της Μηλιάς που δε δέχτηκαν τον τούρκικο ζυγό…..». Κάπως έτσι πήραμε την απόφαση να ψάξουμε τη βιβλιογραφία της εποχής με σκοπό να εντοπίσουμε την οικογένεια των Λαζαίων και τη δράση της. Πλούσιο υλικό βρήκαμε στο πολιτιστικό σύλλογο οι «Λαζαίοι».
Η συμμετοχή μας στο συνέδριο αυτό ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία. Δώσαμε πληροφορίες για τον τόπο μας, αλλά και πήραμε μέσα από τις παρουσιάσεις των συμμαθητών μας από τ΄ άλλα σχολεία. Επιπλέον συνειδητοποιήσαμε ότι η Τοπική Ιστορία είναι συνυφασμένη με την ιστορία γενικά και η μια τροφοδοτεί και ερμηνεύει την άλλη, ώστε στην ουσία να αποτελούν το ίδιο πράγμα.
Ευχαριστούμε θερμά τις καθηγήτριες μας γι΄ αυτή την εμπειρία, καθώς και τον κ. Γ.Μ. Χανδόλια, πρόεδρο του πολιτιστικού συλλόγου «Οι Λαζαίοι» για το πλούσιο ιστορικό υλικό που μας πρόσφερε.
Αφιέρωμα στην τοπική ιστορία: «Ο Όλυμπος και τα Πιέρια στην επανάσταση του 1821»
Την Τρίτη, 24/3/15 και ώρα 10.30 π.μ πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του σχολικού συγκροτήματος της Κάτω Μηλιάς ο εορτασμός της 25ης Μαρτίου του Λυκείου. Η γιορτή ήταν ένα αφιέρωμα στην τοπική ιστορία και στους ήρωες των χωριών του Ολύμπου και των Πιερίων, την οικογένεια των Λαζαίων και τον Γιωργάκη Ολύμπιο. Η συμβολή τους ήταν καθοριστική στον αγώνα εναντίον των Οθωμανών, αλλά συνήθως επισκιάζεται από τη δράση των ηρώων της Στερεάς Ελλάδας και της Πελοποννήσου. Η γιορτή ήταν το αποτέλεσμα της συνεργασίας του σχολείου με τον πολιτιστικό σύλλογο της Κ. Μηλιάς, «Οι Λαζαίοι».
Έγινε αναφορά στην κλεφταρματολική οικογένεια των Λαζαίων, η οποία έζησε και έδρασε στο χωριό Μηλιά για περισσότερα από 150 χρόνια και λάμπρυνε με τους αγώνες, τον ηρωισμό και τις θυσίες της την περιοχή Ολύμπου-Πιερίων αλλά και τον ευρύτερο μακεδονικό και ελλαδικό χώρο. Τα μέλη της οικογένειας νεότερος ιστορικός, πολύ εύστοχα, ονόμασε Κολοκοτρωναίους της Μακεδονίας. Στο επάνω μέρος της Μηλιάς είναι τα ερείπια του ξακουστού «Πύργου», κατοικίας και φρούριου μαζί, μάρτυρας της ζωής και της δράσεως της οικογένειας αυτής. Γενάρχης της θρυλικής οικογένειας αναφέρεται ο έξαρχος Τόλιος Λάζος (1710-1770).
Επίσης, ιδιαίτερη μνεία έγινε έναν άλλο γνωστό μέγα κλεφταρματολό που προσέφερε τη ζωή του στον ιερό αγώνα της Εθνικής Παλιγγενεσίας, στον Γεωργάκη Ολύμπιο, γόνο της οικογένειας των Λαζαίων. Γιος του Νίκου Λάζου, γεννήθηκε στα 1772 στο Λιβάδι Ολύμπου, ιδιαίτερη πατρίδα της μητέρας του Νικολέτας. Τον Σεπτέμβρη του 1821 βρέθηκε μαζί με τον Γιάννη Φαρμάκη και τους συντρόφους τους στη Ρουμανία, στη Μονή Σέκου, στα Καρπάθια όρη, περικυκλωμένος από ισχυρές τουρκικές δυνάμεις. Πολέμησε γενναία εναντίον τους από το καμπαναριό κι όταν οι ορδές των Τούρκων μπήκαν στον αυλόγυρο του μοναστηριού, ο ίδιος, όπως το είχαν συναποφασίσει όλοι, έβαλε φωτιά με τον δαυλό του στην πυριτιδαποθήκη και ανατινάχθηκαν όλοι μαζί στον αέρα, συμπαρασύροντας στο θάνατο και πολλούς από τους πολιορκητές.
Τμήμα του εορτασμού της εθνικής επετείου ήταν και αναφορά στην Επανάσταση του 1822 στον Όλυμπο και στα Πιέρια Όρη, όπου πρωταγωνιστούν οι πρωτοξάδερφοι Τόλιος Λάζος και Δήμος Λάζος, καθώς και στην Επανάσταση του 1878 στην Πιερία και στη Δυτική Μακεδονία, η οποία κατέδειξε ότι οι αγώνες των Ελλήνων για την απελευθέρωση δεν σταμάτησαν με την αναγνώριση ανεξάρτητου ελληνικού κράτους το 1830.
Τη γιορτή «ζωντάνεψαν» τα μέλη του πολιτιστικού συλλόγου Κ. Μηλιάς «Οι Λαζαίοι». Πλαισίωσαν το αφιέρωμα στην επανάσταση στην Πιερία με ζωντανή μουσική από ντόπιους οργανοπαίκτες (κλαρίνο-Θεόδωρος Τζήκας, λαγούτο-Γιάννης Διον. Χανδόλιας, τουμπερλέκι-Γιάννης Γεωργ. Χανδόλιας), με τη χορωδία τους, που τραγούδησε παραδοσιακά τραγούδια της περιοχής, και με το χορευτικό τμήμα τους, που χόρεψε χορούς της Μηλιάς και των Πιερίων.
Ευχαριστούμε θερμά τον κ. Γεώργιο Μιλτ. Χανδόλια, πρόεδρο του πολιτιστικού συλλόγου Κ. Μηλιάς, «Οι Λαζαίοι» για την παραχώρηση του ιστορικού υλικού, καθώς και τα μέλη του συλλόγου για την πρόθυμη συμμετοχή τους στην πραγματοποίηση και επιτυχία της γιορτής μας. Ευχαριστούμε, επίσης, τις καθηγήτριες που ήταν υπεύθυνες για την γιορτή, Ειρήνη Παξιμαδάκη και Σοφία Χαριτοπούλου, για την υλοποίηση της ιδέας του ανοίγματος του σχολείου μας στην κοινωνία και την συνεργασία του με τους τοπικούς φορείς.
Ακολουθεί η διάρθρωση της γιορτής: