Κατηγορία: Ολύμπια εν Δίω

Θεατρική παράσταση στον χώρο του σχολείου

Ιωάννα Γκόλια (Α2), Λαμπρινή Χανδόλια (Α2)

Tην Πέμπτη 28 Σεμπτεμβρίου 2017 το σχολείο μας είχε την τιμή να παρακολουθήσει από κοντά τη παράσταση «Αντιγόνες»,  διασκευή τηs γνωστής τραγωδίας του Σοφοκλή, «Αντιγόνη». Αφού ο καιρός δεν επέτρεψε να παρακολουθήσουμε την παράσταση στο Αρχαίο Θέατρο του Δίου -όπως ήταν προγραμματισμένο- αποζημιωθήκαμε με την επίσκεψη της σχολικής θεατρικής στο σχολείο μας. Στην παράσταση πήραν μέρος οι μαθητές του Γυμνασίου και Λυκείου Αγίου Νικολάου Χαλκιδικής, οι οποίοι με την σκληρή και αξιέπαινη δουλειά τους κατάφεραν να φέρουν ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα.

Η υπόθεση έχει να κάνει με τον θάνατο των αδερφών της Αντιγόνης, του Ετεοκλή και του Πολυνείκη, σε μονομαχία μεταξύ τους. Στη συνέχεια, βασιλιάς της Θήβας, ο Κρέοντας, διατάζει να μείνει άταφο το σώμα του Πολυνείκη εξαιτίας της προδοσίας του προς την πατρίδα. Τότε, η Αντιγόνη προσπαθεί να πείσει την αδερφή της Ισμήνη, να συμμετέχει στην παράνομη ταφή του αδερφού τους, η οποία αρνείται. Έτσι, η Αντιγόνη αναγκάζεται να θάψει τον αδερφό της μόνη της πρόχειρα, χωρίς να την αντιληφθεί κανείς. Την επόμενη μέρα όμως, όταν επιχειρεί να θάψει εκ νέου τον αδερφό της συλλαμβάνεται από τον φύλακα και οδηγείται στον Κρέοντα. Ο Αίμονας, ο αρραβωνιαστικός της Αντιγόνης, μαθαίνοντας για τη σύλληψη της πηγαίνει στον πατέρα του και προσπαθεί με σύνεση να του αλλάξει γνώμη. Όταν, όμως, βλέπει ότι η προσπάθεια του δεν έχει αποτέλεσμα τον απειλεί ότι δεν θα τον ξαναδεί. Τότε ο Κρέοντας αναθεωρεί την αρχική τιμωρία για λιθοβολισμό και αποφασίζει να την φυλακίσει σε ένα σπήλαιο χωρίς τροφή και νερό, ώστε να πεθάνει. Ο προμελετημένος θάνατος της Αντιγόνης γίνεται αφορμή για την αυτοκτονία του Αίμονα, η οποία οδηγεί και τη μητέρα του, Ευρυδίκη επίσης σε αυτοκτονία. Όλα αυτά συνθλίβουν τον Κρέοντα, ο οποίος παραδέχεται ότι οι αποφάσεις του έφεραν όλο αυτό το κακό και αυτοεξορίζεται.

Οι συντελεστές της παράστασης έδωσαν όλη τους την αγάπη για το θέατρο και μας εντυπωσίασαν με τα σκηνικά τα χορικά άσματα τη μουσική  και την ερμηνεία τους.

Τους ευχαριστούμε, λοιπόν, έναν-έναν προσωπικά γι’ αυτή την όμορφη εμπειρία και ελπίζουμε να τους ξαναδούμε στο μέλλον σε άλλες μεγάλες παραστάσεις.

“Όρνιθες“ του Αριστοφάνη

από το  3ο ΓΕΛ Γιαννιτσών

27-9-2016  στο Αρχαίο Θέατρο του Δίου

Την Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου, επισκεφτήκαμε το Αρχαίο Θέατρο του Δίου, στο οποίο παρακολουθήσαμε δύο παραστάσεις, τις “Τρωάδες” του Ευριπίδη και τους “Όρνιθες” του Αριστοφάνη.

Οφείλουμε να παραδεχτούμε πως εντυπωσιαστήκαμε από τις ερμηνείες των μαθητών, καθώς γνωρίζουμε πως είναι ιδιαίτερα δύσκολο να πετύχει κανείς να ενσαρκώσει τέτοιου είδους ρόλους, όπως είναι αυτός της ‘’ωραίας Ελένης’’,  λόγου χάρη.

Το δικό μου ενδιαφέρον, όπως κι αυτό των περισσότερων συμμαθητών μου, κεντρίστηκε από τη δεύτερη παράσταση που παρακολουθήσαμε. Τους “Όρνιθες”. Πρόκειται για μια κωμωδία του Αριστοφάνη, η οποία παρουσιάσθηκε για πρώτη φορά το 414 π.χ. στα Διονύσια. Ο Αριστοφάνης έγραψε τους το συγκεκριμένο έργο, προκειμένου να εκφράσει τη δυσαρέσκειά του για την τροπή του Πελοποννησιακού Πολέμου. Εμείς βέβαια, παρακολουθήσαμε μια ελαφρώς τροποποιημένη εκδοχή του έργου, προσαρμοσμένο στις συνθήκες και τα δεδομένα της εποχής μας.

Όσον αφορά την υπόθεση, το έργο αναφέρεται σε δύο Αθηναίους φίλους, τον Πεισθέταιρο και τον Ευελπίδη, οι οποίοι επιθυμούν να βρουν το πουλί τσαλαπετεινός, σκοπεύοντας να το ρωτήσουν σε ποια πόλη μπορούσε κανείς να ζήσει ήσυχα, πλούσια και ειρηνικά. Ο τσαλαπετεινός όμως τους απογοήτευσε με την απάντησή του, καθώς τους δήλωσε πως δεν υπάρχει τέτοιου είδους πόλη. Ο Πεισθέταιρος τότε, θεώρησε πως θα ήταν καλή ιδέα να ιδρύσει μια πόλη, σε συνεργασία με τον τσαλαπετεινό, η οποία θα ήταν η πόλη των πουλιών, χτισμένη στους αιθέρες. Ανάμεσα δηλαδή στον κόσμο των ανθρώπων και στον κόσμο των θεών. Ο τσαλαπετεινός πείστηκε, και σαν επόμενο βήμα κάλεσε τα πουλιά σε συγκέντρωση, προκειμένου να τους ανακοινώσουν μαζί το σχέδιο του Πεισθέταιρου.

Στην αρχή υπήρξαν αντιδράσεις. Στη συνέχεια, όμως, ο Πεισθέταιρος κατάφερε να πείσει το πλήθος των πουλιών, λέγοντάς τους πως με την ίδρυση της πόλης θα κατάφερναν να αναδειχτούν ρυθμιστές της θεϊκής εξουσίας.

Αφού λήφθηκε η απόφαση, ξεκίνησαν οι εργασίες για την οικοδόμηση της πόλης. Έχτισαν τείχη, για να προστατεύουν την πόλη τους και να εμποδίζουν την τσίκνα από τις θυσίες των ανθρώπων να πηγαίνει στους θεούς. Οι θεοί βέβαια, ενοχλήθηκαν από αυτή την εξέλιξη και έστειλαν αγγελιαφόρους στον Πεισθέταιρο, προκειμένου να διαπραγματευτούν. Ο αντιεξουσιαστής όμως Προμηθέας, τον είχε ήδη προειδοποιήσει για τις προθέσεις των θεών, κι έτσι τον προστάτεψε από την εξαπάτηση.

Το έργο τελικά κατέληξε στο γάμο της όμορφης νεαρής θεάς Βασιλείας με τον Πεισθέταιρο, ακολουθώντας τη συμβουλή του Προμηθέα.

Ήταν μια υπέροχη παράσταση η οποία άξιζε πραγματικά. Μας προσέφερε άφθονο γέλιο και χαρά, καθώς επίσης μας μετέδωσε σημαντικά μηνύματα, με τη χρήση της σάτιρας.

Ιωάννα Τσινίκου (Α2)