Χαρά Γιαννακοπούλου, Το νησί που ταξιδεύει, Ελληνικά γράμματα, 2000
Βιβλιοπαρουσίαση από την Ελένη Παπαδημητρίου (Α1)
Πρόσωπα του έργου: Ναυσικά (πρωταγωνίστρια), Θανάσης (πατέρας της Ναυσικάς), θεία Καλή («Κατσίκα»), Δήμος (φίλος της Ναυσικάς), γονείς Δήμου (Χρήστος & Αλίκη), Φάνης (παιδικός φίλος του πατέρα της Ναυσικάς)
Σύντομη περιγραφή της υπόθεσης: Η ιστορία βασίζεται στην πίστη της προέφηβης ηρωίδας ότι η μητέρα της είναι γοργόνα, και ερμηνεύει/δικαιολογεί έτσι το γεγονός ότι κατοικεί σε καράβι, μαζί με τον πατέρα της, ο οποίος είναι ναυτικός και είναι αναγκασμένος να λείπει συνεχώς από το σπίτι.
Η Ναυσικά μεγαλώνει στο νησί χωρίς τον πατέρα της, εξαιτίας όμως του επαγγέλματός του. Οι υπόλοιποι κάτοικοι του νησιού, ακόμα και η θεία «Κατσίκα» που τη φιλοξενεί, τη βρίσκουν παράξενη και δεν την καταλαβαίνουν, αν και δεν καταβάλλουν καμία προσπάθεια γι’ αυτό. Μοναδικό της καταφύγιο από τη μοναξιά, η οποία είναι φίλη της όπως αναφέρει αρκετές φορές και η ίδια, είναι η θάλασσα και η ελπίδα πως ίσως κάποτε συναντήσει τη μαμά της που, όπως υποστηρίζει η ίδια, ήταν γοργόνα. Το γεγονός αυτό έγινε η αφορμή να “κατεβαίνει” σχεδόν κάθε μέρα στη θάλασσα, έτσι ώστε να βρίσκεται -κατά κάποιον τρόπο- στον τόπο της μητέρας της, ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή θα καταφέρει να εντοπίσει τον τάφο της. Κάθε φορά που βουτάει στη θάλασσα έκανε την ίδια ευχή: να μπορούσε να μοιραστεί με κάποιον άλλο όλη αυτή τη μαγεία της… Ώσπου στο νησί που ταξιδεύει φτάνει μια μέρα ο Δήμος και η ζωή της Ναυσικάς γεμίζει εκπλήξεις και πρωτόγνωρα συναισθήματα. Μαζί περνούν πολλές και ευχάριστες στιγμές, αφού τελικά μένει στο σπίτι του και είναι συνέχεια μαζί. Μια μέρα, μάλιστα, που οι γονείς του Δήμου φεύγουν από το σπίτι,οι δύο έφηβοι αποφασίζουν να ανακαλύψουν τον κόσμο της θάλασσας μαζί… Ξαφνικά, όμως, όλα αλλάζουν, όταν η οικογένεια του Δήμου μετακομίζει στην Αθήνα και η Ναυσικά μένει ξανά μόνη της και αναγκασμένη να μένει σε ένα σπίτι που δεν τη θέλουν. Τα δύο παιδιά λόγω της αγάπης τους καταφέρνουν και επικοινωνούν ανταλλάσσοντας γράμματα. Στην πορεία όμως ο Δήμος και η Ναυσικά συναντιούνται (στην Αθήνα) για λίγες μόνο μέρες, ύστερα από πρόταση του Φάνη στη Ναυσικά. Γυρίζοντας πίσω στο νησί, η νεαρή έφηβη αποφασίζει να συγκεντρωθεί στα μαθήματά της, προκειμένου να μετακομίσει κι εκείνη στην Αθήνα για να είναι μαζί με τον Δήμο. Παράλληλα με το σχολείο η Ναυσικά εργάζεται σε μια ταβέρνα. Εκεί, όταν η Ανθή, η γυναίκα του ιδιοκτήτη της ταβέρνας, της ζητάει να τη βοηθήσει στο συγύρισμα του γραφείου της, ανακαλύπτει μία φωτογραφία στην οποία διακρίνει ένα κοριτσάκι που της μοιάζει απίστευτα. Ο Μάνος,ο ιδιοκτήτης της ταβέρνας και φίλος του πατέρα της, της επιβεβαιώνει πως αυτό το κορίτσι στη φωτογραφία είναι όντως η μητέρα της και η Ναυσικά συνειδητοποιεί ότι τελικά η μητέρα της δεν ήταν γοργόνα και ότι όλο αυτό ήταν απλώς ένας τρόπος που διάλεγε ο πατέρας της για να της διηγείται τις διάφορες ιστορίες με τη μητέρα της…
Παπαδημητρίου Ελένη Α1
