Ο σημερινός χαιρετισμός της Δ/ντριας
Θέλω να ευχηθώ σε όλους καλή σχολική χρονιά, να ευχαριστήσω τους εκπροσώπους της εκκλησίας, του δήμου και των γονιών, που μας τιμούν με την παρουσία τους και να τους τονίσω ότι τους χρειαζόμαστε δίπλα μας καθόλη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς.
Η προηγούμενη χρονιά κύλησε ομαλά και δημιουργικά: πολλές εκπαιδευτικές δράσεις, ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις, αφιερώματα, επισκέψεις αλλά και αρκετές επιτυχίες στις πανελλαδικές εξετάσεις είναι ο απολογισμός της.
Σήμερα, επίσημη έναρξη των μαθημάτων, είναι χαρά μου να σας καλωσορίζω, καινούργιους και παλιούς μαθητές, σε ένα μικρό περιφερειακό σχολείο, αλλά πανέμορφο, καθαρό και φωτεινό, μέσα στη φύση, που δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα κανένα από τα σχολεία της πόλης. Αισθάνομαι την ανάγκη να επαναλάβω περίπου τα ίδια λόγια που σας είχα απευθύνει και πέρσι, στον πρώτο μου χαιρετισμό ως διευθύντριά σας.
Θέλω να ξέρετε ότι για μας είστε ένα όμορφο ψηφιδωτό προσωπικοτήτων, ένα πολύχρωμο παζλ που το συνθέτουν κομμάτια διαφορετικά, όλα όμως ίσα μεταξύ τους και όλα εξίσου σημαντικά και ενδιαφέροντα. Να είστε σίγουροι ότι πιστεύουμε στις δυνατότητές σας και εκτιμούμε ιδιαίτερα το ήθος σας.
Όλοι οι καθηγητές σας αγαπούν αυτό που κάνουν, αγαπούν τη δουλειά τους και συμμερίζονται την ρήση του αμερικανού λόγιου Horace Μann ότι “Ένας δάσκαλος, που προσπαθεί να διδάξει χωρίς να εμπνεύσει στον μαθητή την επιθυμία να μάθει, σφυρηλατεί ψυχρό σίδερο”.
Κι όπως έχει γράψει η Άλκη Ζέη: “Ας αλλάζουν οι υπουργοί Παιδείας, ας αλλάζουν κάθε τόσο τους νόμους. Όταν υπάρχει ένας δάσκαλος με όρεξη και κέφι, τα παιδιά αποκτούν κι αυτά όρεξη και κέφι για δουλειά. Είτε σε καινούριο σχολείο βρίσκονται είτε σε λυόμενο ή σε τάξεις με ξεχαρβαλωμένα θρανία, βλέπεις τα μάτια τους να λάμπουν”.
Θέλω λοιπόν να σας διαβεβαιώσω ότι στόχος όλων των διδασκόντων είναι να έρχεστε στο σχολείο με χαρά και ενθουσιασμό, με το αίσθημα της ασφάλειας και με τη βεβαιότητα ότι εμείς, οι καθηγητές και οι καθηγήτριές σας, είμαστε πάντα εδώ, δίπλα σας, πρόθυμοι να σας βοηθήσουμε ανά πάσα στιγμή.
Κλείνοντας θα σας θυμίσω ένα από τα λιγότερο γνωστά τραγούδια του Παντελή Θαλασσινού:
“Ένας μικρός Σεπτέμβρης βάζει τα κλάματα
που στο σχολειό τον πάνε να μάθει γράμματα”
Εγώ στα πρόσωπά σας, βλέπω μόνο χαμόγελα
Καλή χρονιά σε όλους!
Ειρήνη Παξιμαδάκη, φιλόλογος
