Ο καθηγητής στην τάξη:
– Χιπόπουλε, στον πίνακα.
Ο μαθητής στον διπλανό του σιγανά:
– Δεύτε τελευταίον ασπασμόν! Μάλιστα, κύριε.
-Εγέρθητι, λοιπόν, τέκνον μου. Ήγγικεν η ώρα για σένα. Σε ποιο κεφάλαιο βρισκόμαστε; Συνεχίστε την ανάγνωση του “Τα παλιά μέσα … στα νέα! Θέμα 2”
γυμνάσιο: από το αρχαίο ρήμα: γυμνάζω. Αρχαίος τύπος “γυμνάσιον” με σημασία “γυμναστήριον”, δηλαδή τον τόπο όπου γυμνάζονταν οι νέοι. Επειδή δε αυτοί συμμετείχαν στις ασκήσεις αλλά και στους αθλητικούς αγώνες γυμνοί, η λέξη και τα ομόρριζά της συνδέονται με τη λέξη “γυμνός” (νυμνός, στα αρχαία). Στο χώρο αυτό εκτός από τα γυμνάσια, τις γυμναστικές ασκήσεις, λάμβαναν χώρα και πνευματικές και εκπαιδευτικές δραστηριότητες, αφού εκεί σύχναζαν φιλόσοφοι, ρήτορες, καλλιτέχνες και διανοούμενοι. Στους μεταγενέστερους χρόνους εξελίχτηκε κυρίως σε παιδευτικό και πολιτιστικό κέντρο (υποχώρησε ο αρχικός στόχος ύπαρξής του που ήταν η δημιουργία πολιτών -πολεμιστών, υπερασπιστών της πόλης – κράτους). Ονομαστά γυμνάσια στην αρχαία Αθήνα: το γυμνάσιο στον Κολωνό, μετέπειτα γνωστό ως Ακαδημία (ή Ακαδήμεια) του Πλάτωνος, το γυμνάσιο κοντά στο ναό του Λυκείου Απόλλωνος (ονομάστηκε και Λύκειον), μετέπειτα γνωστό ως Αριστοτελικό Λύκειο. Συνεχίστε την ανάγνωση του “Πού κρατά η σκούφια τους; Θέμα 2”
Συνεχίζοντας σχετικά με τη λανθασμένη χρήση επιρρημάτων θα παρουσιάσουμε τα εξής ζεύγη: αδιάκριτα- αδιακρίτως και τέλεια- τελείως.
Αδιάκριτα- αδιακρίτως: Το επίρρημα “αδιάκριτα”- αντίθετο του διακριτικά- σημαίνει χωρίς διακριτικότητα, αγενώς(με αγένεια). “Αδιακρίτως”σημαίνει χωρίς διάκριση, χωρίς εξαίρεση. π.χ. -Φέρεται τόσο αδιάκριτα, που ενοχλεί τους πάντες. -Παρακολουθούσε αδιάκριτα τη συζήτησή μας. -Σε αυτό το διαγωνισμό μπορούν να πάρουν μέρος όλοι αδιακρίτως ηλικίας. -Όλοι οι άνθρωποι έχουν ίσα δικαιώματα αδιακρίτως φυλής και χρώματος. Συνεχίστε την ανάγνωση του “Ουπς ! Γλώσσεψα την μπέρδα μου – Θέμα 2”