Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ

Λίγα λόγια για την Άννα Φρανκ

Νεαρή Γερμανοεβραία, ένα από τα πιο γνωστά και πολυσυζητημένα θύματα του Ολοκαυτώματος. Το ημερολόγιο, που κρατούσε κατά τη δίχρονη παραμονή της οικογένειας της σ’ ένα κρησφύγετο στο γερμανοκρατούμενο Άμστερνταμ, είναι ένα από τα πιο πολυμεταφρασμένα και πολυδιαβασμένα βιβλία παγκοσμίως.

Η Ανελίς «Άνε» Μαρί Φρανκ (Annelies «Anne» Marie Frank) γεννήθηκε στη Φραγκφούρτη στις 12 Ιουνίου του 1929. Ήταν η δεύτερη κόρη του επιχειρηματία Ότο Φρανκ (1889-1980) και της Εντίτ Χολέντερ (1900-1945). Η πρωτότοκη κόρη της οικογένειας ονομαζόταν Μαργκότ (1926-1945) και ήταν τρία χρόνια μεγαλύτερη από την Άννα. Οι Φρανκ δεν ήταν φανατικά προσκολλημένοι στον Ιουδαϊσμό και ζούσαν σε μία μη εβραϊκή γειτονιά της Φραγκφούρτης.

 Μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία το 1933, η οικογένεια Φρανκ μετακόμισε στο Άμστερνταμ. Αρχικά, ο Ότο Φρανκ δούλεψε σε μία εταιρεία παραγωγής πηκτίνης και το 1938 ξεκίνησε τη δική του επιχείρηση, ασχολούμενος με το χονδρεμπόριο φρούτων. Όταν οι Γερμανοί κατέλαβαν την Ολλανδία το 1941, η Άννα αναγκάστηκε να μεταγραφεί από το Μοντεσοριανό σχολείο, στο οποίο φοιτούσε, σ’ ένα ειδικό σχολείο για Εβραίους.

 Αντιμετωπίζοντας την απειλή της εκτόπισης σε στρατόπεδο καταναγκαστικών έργων, ο Ότο Φρανκ και η οικογένειά του αποφάσισαν να κρυφτούν στην αποθήκη της επιχείρησής τους στο Άμστερνταμ (9 Ιουλίου 1942). Έχοντας εξασφαλισμένη τη διατροφή και τη βοήθεια ορισμένων φίλων τους μη Εβραίων, παρέμειναν στο κρησφύγετό τους έως τις 4 Αυγούστου του 1944, οπότε τους ανακάλυψε η Γκεστάπο και τους συνέλαβε.

 Η οικογένεια Φρανκ οδηγήθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς, όπου η μητέρα της Άννας, Εντίτ, πέθανε από τις κακουχίες στις 6 Ιανουαρίου του 1945. Η Άννα και η αδελφή της μεταφέρθηκαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μπέργκεν-Μπέλσεν και πέθαναν εκεί από τύφο, η μεν Μαργκότ στις 9 Μαρτίου 1945, η δε Άννα τρεις ημέρες αργότερα. Ο Ότο Φρανκ ήταν το μόνο μέλος της οικογένειας που επέζησε. Βρέθηκε ζωντανός στο Άουσβιτς και απελευθερώθηκε από τον Κόκκινο Στρατό.

Μετά τη σύλληψη των Φρανκ στο Άμστερνταμ, φίλοι της οικογένειας ερεύνησαν το κρησφύγετο και παρέδωσαν στον Ότο Φρανκ διάφορα έγγραφα, μεταξύ των οποίων και το ημερολόγιο της Άννας, που ήταν γραμμένο στα ολλανδικά. Ο πατέρας της το εξέδωσε το 1947 με τον τίτλο Het Achterhuis (Το πίσω σπίτι) ή όπως είναι γνωστό στη χώρα μας Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ.

Το βιβλίο διακρίνεται για το ώριμο ύφος και τις οξυδερκείς παρατηρήσεις του και αποκαλύπτει τη συναισθηματική ωρίμαση της νεαρής συγγραφέως μέσα από τις αντιξοότητες, που δεν την εμπόδισαν να γράψει: «Παρ’ όλα αυτά, εξακολουθώ να πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι είναι κατά βάθος καλοί». Τα τελευταία χρόνια η αυθεντικότητα του ημερολογίου έχει αμφισβητηθεί από αναθεωρητές ιστορικούς του Ολοκαυτώματος, όπως ο Ρομπέρ Φορισόν, ο Ροζέ Γκαροντί και ο Ντέιβιντ Ίρβινγκ.

πηγή:https://www.sansimera.gr/biographies/666

Μαθητική εργασία

Δείτε το στο slideshare.net

Δείτε το στο slideshare.net

 

Δείτε εδώ το διαδραστικό σχολικό βιβλίο

 

Εικονική περιήγηση στο κρησφύγετο της Άννας

Εικονική περιήγηση

 

 

Η Άννα Φρανκ και το Ολοκαύτωμα

Το μοναδικό αυθεντικό βίντεο

Οι τελευταίες ημέρες της Άννας Φρανκ

Ο Όττο Φρανκ μιλάει για το ημερολόγιο της Άννας

Η Ταινία

 

Μάθετε περισσότερα για την Άννα Φρανκ από τη σελίδα

http://www.annefrank.org/

 

Τα εγκλήματα πολέμου κατά της ανθρωπότητας – Το Ολοκαύτωμα (διαδραστικό σχολικό βιβλίο)

Οι μεγαλύτερες απελάσεις κρατουμένων προς στρατόπεδα εξόντωσης στην Ευρώπη

Οι μεγαλύτερες απελάσεις κρατουμένων προς στρατόπεδα εξόντωσης στην Ευρώπη

Οι μεγαλύτερες απελάσεις κρατουμένων προς στρατόπεδα εξόντωσης στην Ευρώπη

Πηγή : wikipedia

ΑΝΑΛΥΣΗ

Ανήκει στην κατηγορία των βιογραφικών κειμένων (= ημερολόγια, απομνημονεύματα, αυτοβιογραφίες) που εκθέτουν τα σημαντικότερα γεγονότα της ζωής του συγγραφέα . Συγκεκριμένα ανήκει στην κατηγορία των ημερολογίων στα οποία καταγράφονται σε τακτά διαστήματα τα συναισθήματα ,οι καθημερινές ανησυχίες και τα ιδιωτικά ή δημόσια συμβάντα που προβληματίζουν το συγγραφέα.

Τα ημερολόγια διάσημων ανθρώπων της τέχνης και των γραμμάτων, ενδιαφέρουν για δυο κυρίως λόγους:

α) Είναι σημαντικές πηγές πληροφοριών και

β) Είναι κείμενα με μεγάλη λογοτεχνική αξία όταν προορίζονται να δημοσιευτούν.

Χαρακτηριστικά στοιχεία ημερολογίων 

  • Εξομολογητικός τόνος

  • Υποκειμενικότητα

  • Αποσπασματικότητα

  • Αφήγηση σε  α’ πρόσωπο

  • Ακριβής προσδιορισμός χρόνου συγγραφής κάθε κειμένου

  • Ελάχιστος χρόνος  ανάμεσα στα γεγονότα (χρόνος των γεγονότων) και την καταγραφή τους (χρόνος της αφήγησης)

 Αφήγηση

Άμεση , πρωτοπρόσωπη (ομοδιηγητικός συγγραφέας)

Ύφος : άμεσο , εξομολογητικό. Στο απόσπασμα κυριαρχούν η ένταση και ο θυμός.

Γλώσσα : Απλή , καθημερινή γλώσσα ενός 13χρονου κοριτσιού, , άμεση, παραστατική.

ΕΚΦΡΑΣΤΙΚΑ ΜΕΣΑ: Μεταφορές, Παρομοιώσεις, Επίθετα.

Ενότητες

1η ενότητα: «Αγαπητή Κίτυ, […] στην γκρινιάρικη διάθεση της Μαργκότ».

Πλαγιότιτλος : Το επεισόδιο με τη Μαργκότ και τα παράπονα της Άννας.

2η ενότητα: «Δεν τις αγαπώ, […] που έχει σχέση με τα ελαττώματα της».

Πλαγιότιτλος :  Η σχέση της Άννας με τον πατέρα της

ενότητα: «Περισσότερο απ’ όλους τους άλλους, […] πλήρη ικανοποίηση στα παιδιά τους;».

Πλαγιότιτλος : Η σχέση της Άννας με τη μητέρα της.

ενότητα: «Μερικές φορές […] Δική σου, Άννα».

Πλαγιότιτλος :  Συναισθήματα και αυτοκριτική

ΙΔΕΕΣ – ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

–          Ανάγκη για επικοινωνία.

–          Τραγική ειρωνεία:   η βεβαίωσή της ότι κανείς άλλος δε θα το διαβάσει.

–          Συναισθήματα:   λύπη , αγανάκτηση , κακία, ζήλεια , μοναξιά και απομόνωση.

ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΝΝΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΗΣ – ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Στο απόσπασμα, η Άννα Φρανκ αισθάνεται γενικά αποξενωμένη και αδικημένη. Νιώθει ότι οι γονείς της μεροληπτούν υπέρ της αδερφής της. Η ίδια απαιτεί απλά μια δίκαιη μεταχείριση.

   Το βασικό της πρόβλημα είναι η μητέρα της : «της πλακώνει την καρδιά» , την θεωρεί παράλογη, σκληρή και ανίκανη για το ρόλο της.

   Για την αδερφή της : Νιώθει ότι οι γονείς της δείχνουν την προτίμησή τους σε αυτήν παραμελούν την ίδια.

   Η Άννα είναι ένα ώριμο παιδί που χρειάζεται την υποστήριξη των γονιών της, που έχει ανάγκη να την αποδεχτούν έτσι όπως είναι και να μην προσπαθούν να την αλλάξουν.  Η ίδια διαπιστώνει ότι οι γονείς της δεν ανταποκρίνονται σε αυτό το ρόλο.

   Νιώθει προδομένη, κυρίως από τον πατέρα που δείχνει ν’ αγαπά περισσότερο. Είναι απελπισμένη από την κατάσταση που η ίδια θεωρεί ότι επικρατεί στο σπίτι της και δεν διστάζει να κάνει και την αυτοκριτική της και να τονίσει την προσπάθειά της να διορθωθεί.  Δεν ξέρει ποια στάση να κρατήσει για να τους ευχαριστήσει. Η πίκρα της αγγίζει τα όρια της απελπισίας .