8η Ενότητα
Μετάφραση
Λέγεται λοιπόν ότι στη Σικελία (γιατί αν και μοιάζει με μύθο, ταιριάζει όμως να την ακούσετε και εσείς όλοι οι νεότεροι) ξεχύθηκε πύρινο ποτάμι από την Αίτνα· λένε λοιπόν ότι έρεε προς την υπόλοιπη χώρα, και μάλιστα προς κάποια από τις πόλεις που βρίσκονταν εκεί. [Λένε ακόμη], ότι άλλοι άνθρωποι όρμησαν να φύγουν ζητώντας τη σωτηρία τους, κάποιος όμως από τους νεότερους, επειδή έβλεπε ότι ο πατέρας του ήταν γέρος και δεν μπορούσε να φύγει, και ότι μένει αποκλεισμένος, αφού τον σήκωσε στους ώμους του, τον μετέφερε. Επειδή όμως προστέθηκε φορτίο, όπως νομίζω, αποκλείσθηκε και ο ίδιος. Από αυτό το γεγονός αξίζει να προσέξουμε ότι το θείο δείχνει συμπάθεια στους αγαθούς (ενάρετους) ανθρώπους. Γιατί, λέγεται ότι κυκλικά στον τόπο εκείνο έτρεξε η λάβα και σώθηκαν μόνο αυτοί, από τους οποίους και η τοποθεσία ακόμη και σήμερα ονομάζεται «χώρος των ευσεβών»· αντίθετα εκείνοι που έφυγαν γρήγορα εγκαταλείποντας τους γονείς τους, χάθηκαν όλοι. |
Πατήστε εδώ για εκτύπωση της μετάφρασης
Σύνταξη Κειμένου
Απαντήσεις Ερωτήσεων Σχολικού Βιβλίου
1. Ο ρήτορας μας αναφέρει ένα περιστατικό που συνέβη στην Ιταλία , σε μια περιοχή κοντά στο ηφαίστειο της Αίτνας. Όταν κάποτε το ηφαίστειο εξερράγη οι κάτοικοι των γύρω περιοχών πανικοβλήθηκαν και άρχισαν να εγκαταλείπουν την περιοχή για να σωθούν, εγκαταλείποντας όμως και όσους δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν, δηλαδή τους γέροντες γονείς τους. Μόνο ένας νέος , όταν είδε ότι ο πατέρας του δεν μπορούσε να φύγει γιατί ήταν γέρος, τον σήκωσε στους ώμους του και τον μετέφερε. Όμως το βάρος που κουβαλούσε δεν του επέτρεπε να τρέχει τόσο γρήγορα όσο οι άλλοι και επιπλέον τον κούρασε γρηγορότερα με αποτέλεσμα να τον πλησιάσει σύντομα το ρυάκι της λάβας. Τότε όμως το ρυάκι έκανε κύκλο στο σημείο που βρίσκονταν οι δύο άντρες και τους άφησε σώους και ασφαλείς ενώ πρόλαβε όσους έφυγαν γρήγορα και τους έκαψε. Το σημείο στο οποίο το ρυάκι έκανε κύκλο ονομάστηκε τόπος των ευσεβών γιατί εκεί σώθηκε ένας ευσεβής νέος, αυτός που δεν εγκατέλειψε τον πατέρα του αλλά τον πήρε μαζί του διακινδυνεύοντας έτσι και τη δική του σωτηρία. Και αυτός ο τόπος μας θυμίζει πάντα το χρέος που έχουμε απέναντι στους γονείς μας.
2. Άλλο παράδειγμα που φανερώνει το σεβασμό προς τους γονείς συναντάμε στην ιστορία του Τρωϊκού Πολέμου. Λέγεται λοιπόν πως μετά την άλωση και τη λεηλασία της Τροίας, ο Αινείας με μερικούς Τρώες εξακολούθησαν να αμύνονται σε κάποια συνοικία της πόλης, ώσπου οι Αχαιοί τους διεμήνυσαν ότι τους δέχονται «υποσπόνδους», δηλαδή ύστερα από συμφωνία να αποχωρήσουν ανενόχλητοι, με την άδεια να πάρουν ο καθένας τους ότι μπορούσε να σηκώσει στα χέρια του από την περιουσία του. Και ενώ όλοι οι άλλοι πήραν σακιά με χρυσάφι, ασήμι και ό,τι ακριβό υπήρχε γύρω τους ο Αινείας πήρε μόνο τον γέροντα πατέρα του και τον μετέφερε έξω από την πόλη. Τότε οι Αχαιοί, επειδή θαύμασαν την πράξη του αυτή, του επέτρεψαν να πάρει ό,τι άλλο ήθελε από την οικογενειακή του περιουσία.
3. Οι σύγχρονες κοινωνίες δυστυχώς δεν ενισχύουν το συναίσθημα σεβασμού που θα έπρεπε να έχουν οι νέοι προς τους γονείς τους ενώ αντίθετα φαίνεται πως διογκώνει τα προβλήματα στις σχέσεις μεταξύ γονιών και παιδιών. Οι νέοι ενδιαφέρονται περισσότερο για τη δημιουργία καριέρας και την κατοχή περιουσιακών στοιχείων, την οικονομική πρόοδο και την προσωπική αναγνώριση παρά για αξίες όπως ο σεβασμός , η αγάπη και η αλληλεγγύη. Αυτό αποδεικνύεται από το φαινόμενο της αύξησης των ιδρυμάτων που φιλοξενούν ηλικιωμένους αλλά και από τις ελάχιστες επισκέψεις που αυτοί δέχονται από τους συγγενείς τους.
Θα ήταν λάθος, ωστόσο, να συμπεράνουμε ότι οι νέοι σήμερα ακολουθούν αυτή την πορεία γιατί είναι σκληροί και αγνώμονες. Είναι και αυτοί θύματα του φαινομένου της αποξένωσης που συναντάται σε όλες τις πυκνοκατοικημένες πολιτείες.
Λεξιλόγιο – Ετυμολογία
