6η Ενότητα

Ο ιστορικός Πολύβιος γεννήθηκε στη Μεγαλόπολη το 202 π.Χ. και είχε αριστοκρατική καταγωγή. Ο πατέρας του ήταν ο Λυκόρτας επιφανής στρατηγός της αττικής συμμαχίας, πολιτικός και ηγέτης του ιππικού της Αχαϊκής Συμπολιτείας. Ο ίδιος αναδείχτηκε έτσι σε ανώτατα αξιώματα της συμπολιτείας.

Αν και αρχικά ο Πολύβιος στάθηκε ουδέτερος απέναντι στους πολέμους των Ρωμαίων κατά των Μακεδόνων, στη συνέχεια έδειξε φιλορωμαϊκή στάση. Αλλά μετά τη νίκη των Ρωμαίων στην Πύδνα (168 π.Χ.), συκοφαντήθηκε από αντιπάλους ως εχθρός των Ρωμαίων και εξορίστηκε το 167 π.Χ. στη Ρώμη για 16 χρόνια, μαζί με 1000 ακόμα Έλληνες της αχαϊκής κοινωνίας. Εκεί γνωρίστηκε με το νεώτερό του Σκιπίωνα (Scipio Africanus), ο οποίος αγαπούσε πολύ την κλασσική Ελλάδα και τον πολιτισμό της. Σταδιακά ο Πολύβιος εξελίχθηκε σε θαυμαστή της δύναμης και του μεγαλείου της Ρώμης.

Η φιλία του με τον Σκιπίωνα του επέτρεψε μάλιστα να βοηθήσει τους υπόλοιπους εξόριστους συμπατριώτες του, όπως και να ακολουθήσει το φίλο του σε διάφορες πολεμικές εκστρατείες. Έτσι μεταξύ άλλων παρακολούθησε το 146 την καταστροφή της Καρχηδόνας και της Κορίνθου. Μετά την καταστροφή της Κορίνθου ο Πολύβιος εισηγήθηκε στο Σκιπίωνα ευμενή μεταχείριση των Κορινθίων. O Σκιπίων το έπραξε και οι Κορίνθιοι του το ανταπέδωσαν με ένα μαρμάρινο άγαλμα.

Λόγω της εμπλοκής του με τα ανώτερα επίπεδα της ρωμαϊκής εξουσίας, ο Πολύβιος άρχισε να συλλέγει πληροφορίες για τα γεγονότα του καιρού του από επίσημα έγγραφα, όπως και από διηγήσεις μαρτύρων. Μετά την επιστροφή του από την εξορία, άρχισε να γράφει ένα μνημειώδες έργο, μια σειρά από 40 βιβλία με τίτλο «Καθολική Ιστορία». Στο έργο αυτό εξιστορεί τα γεγονότα από το έτος 264 π.Χ. σε σχέση με τις εξελίξεις στον γνωστό κόσμο της εποχής του. Με το έργο του αυτό ο Πολύβιος παρουσιάζει και εξιστορεί την ανάδειξη της Ρώμης σε παγκόσμια δύναμη, όπως και την ιστορική της αποστολή να ανασυγκροτήσει το μεσογειακό χώρο, μετά την παρακμή των ελληνικών πόλεων.

Τα 5 πρώτα από τα βιβλία του έχουν διασωθεί στο σύνολό τους, ενώ από τα υπόλοιπα σώζονται αποσπάσματα. Το έργο του Πολύβιου αποτελεί πολύτιμη πηγή για την ιστορική έρευνα της εποχής του.

Ο Πολύβιος πέθανε το 120 π.Χ. σε ηλικία 82 ετών μετά από τραυματισμό του κατά την πτώση από άλογο.

http://arcadia.ceid.upatras.gr/arkadia/arcadia-hist/topics/polivios.html

 

Ο Χορός στην Αρχαία Ελλάδα από την Εκπαιδευτική Τηλεόραση

 

Τα μουσικά όργανα στην αρχαία Ελλάδα 

Πατήστε στις παρακάτω εικόνες για να παρακολουθήσετε τα βίντεο.

Χωρίς τίτλο 13

Χωρίς τίτλο 14

Ας δούμε τώρα το κείμενό μας:

Χωρίς τίτλο 15

Μετάφραση

Είναι ωφέλεια για όλους τους ανθρώπους να ασκούν τη μουσική για τους Αρκάδες όμως είναι αναγκαίο. […] Γιατί μόνο στους Αρκάδες πρώτα πρώτα τα παιδιά από τη νηπιακή τους ηλικία συνηθίζουν να τραγουδούν σύμφωνα με τους μουσικούς ρυθμούς τους ύμνους και τους παιάνες, με τους οποίους ο καθένας σύμφωνα με τα πατροπαράδοτα υμνεί τους τοπικούς ήρωες και τους θεούς·  μετά από αυτά με μεγάλο συναγωνισμό χορεύουν κάθε χρόνο με τη συνοδεία των αυλητών του Διονύσου στα θέατρα […] Και από τα άλλα μαθήματα δε θεωρούν καθόλου ντροπή να παραδεχτούν ότι δε γνωρίζουν κάτι, το τραγούδι όμως ούτε μπορούν να αρνηθούν επειδή υποχρεωτικά όλοι το μαθαίνουν, ούτε, αν το παραδεχτούν, μπορούν να απαλλαγούν από αυτό επειδή αυτό θεωρείται ντροπή στην κοινωνία τους. […] Αυτά μου φαίνεται ότι τα θέσπισαν οι παλαιοί όχι για να καλλιεργήσουν τη φιληδονία και την επίδειξη πλούτου, αλλά επειδή παρατηρούσαν το μόχθο του καθενός και με λίγα λόγια την επίπονη και σκληρή ζωή, και επειδή έβλεπαν την αυστηρότητα των ηθών, η οποία ακολουθεί αυτούς εξαιτίας του ψύχους και της τραχύτητας του τόπου στον οποίο ζουν και η οποία υπάρχει στο μεγαλύτερο μέρος αυτών των τόπων.

Πατήστε εδώ για εκτύπωση της μετάφρασης

Σύνταξη Κειμένου

Χωρίς τίτλο 16

Απαντήσεις ερωτήσεων σχολικού βιβλίου

1η ερώτηση: Η στενή σχέση των Αρκάδων με τη μουσική φαίνεται από τις εξής συνήθειές τους:

– Μάθαιναν τα παιδιά τους από τη νηπιακή ηλικία να τραγουδούν ύμνους και παιάνες σύμφωνα με τους μουσικούς ρυθμούς.

– Συμμετείχαν σε χορούς κάθε χρόνο στα θέατρα ψάλλοντας άσματα προς τιμήν του θεού Διονύσου με τη συνοδεία των αυλητών.

– Το τραγούδι ήταν υποχρεωτικό μάθημα και θεωρούνταν ντροπή να μην το γνωρίζει κάποιος.

2η ερώτηση: Καθιερώνοντας την καλλιέργεια της μουσικής και του χορού οι Αρκάδες ήθελαν να βοηθήσουν το λαό τους να υπομένει την καθημερινή σκληρή εργασία του, το δύσκολο φυσικό περιβάλλον και την αυστηρότητα των ηθών τους. Επιπλέον από νωρίς κατάλαβαν ότι το τραγούδι τους κάνει πιο κοινωνικούς και ευχάριστους ανθρώπους.

3η ερώτηση: Απ΄ τη γεωγραφία γνωρίζουμε ότι το κλίμα ενός τόπου επηρεάζει τη ζωή των κατοίκων του αφού «διαμορφώνει» και τον τρόπο ζωής τους. Έτσι από αυτό εξαρτάται άμεσα η διατροφή τους αλλά και ο τρόπος ενδυμασίας τους , ακόμη και η ενεργή ή μη κοινωνικότητά τους . Έχει παρατηρηθεί ότι οι λαοί που ζουν στις ψυχρότερες περιοχές του πλανήτη είναι περισσότερο εσωστρεφείς από εκείνους που ζουν στις θερμότερες περιοχές .

Λεξιλόγιο – Ετυμολογία

Χωρίς τίτλο 17