Τα όμορφα ήρθαν…

Το άρθρο THΣ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ

Μ’ αρέσει που όταν λέω για αύξηση στο αφεντικό μου δε με αγριοκοιτάζει αλλά κατουριέται στα γέλια.  Άσε που έδιωξε κανα δυο που δε μου άρεσε η μούρη τους.

Μ’ αρέσει που πολλοί φίλοι μου μετανάστευσαν για καλύτερο μέλλον, γιατί θα έχω extra προορισμούς διακοπών στο εξωτερικό. Άσε που όλο και κάτι θα στέλνουν τις γιορτές.

Μ’ αρέσει που ακρίβηνε η βενζίνη και είναι απλησίαστη και κουνάω λιγότερο το αμάξι γιατί αυτό σημαίνει ότι θα το έχω για περισσότερα χρόνια, κάνω καλό στην καρδιά μου και είμαι και πολύ μούρη όταν προτείνω σε φίλους να πάμε τσάρκα με το αμάξι στην εθνική. Άσε που όταν πάμε για μπάνιο το καλοκαίρι τσοντάρουν πια όλοι για βενζίνη ενώ παλιά κάναν τον κινέζο.

Μ’ αρέσει που τα καφενεία έχουν γεμίσει άνεργους επιστήμονες με 2 μεταπτυχιακά. Πλέον πας για ουζάκι και αντί για μπάλα συζητάς για μαύρες τρύπες τουλάχιστον.

Μ’ αρέσει που οι σερβιτόροι άρχισαν να λένε πάλι ευχαριστώ όσα λίγα και να είναι τα τιπς που τους δίνουν.

Επιπλέον για τις γκόμενες, είσαι σίγουρος πια 100% ότι δε σε θέλουν για τα λεφτά σου.

Μ’ αρέσει που ο κουλουρτζής έξω από τα μπουζούκια έχει πιο πολύ δουλειά από τη λουλουδού μέσα στα μπουζούκια.

Μ’ αρέσει ο καφές που κερδίζω στο τάβλι με φιλαράκια. Αποτελεί το 2% του μισθού μου που σημαίνει ότι σε 50 παρτίδες έχω βγάλει ένα μισθό.

Μ’ αρέσει που θα κόψουν τα επιδόματα. Δεν άντεχα να περιμένω σε ουρές όρθιος.

Μ’ αρέσει που το μέλλον της χώρας είναι αβέβαιο, γιατί σε όλους μας έλειπε λίγο πολύ η περιπέτεια στη ζωή μας.

Μ’ αρέσει που μπορώ να έχω κατάθλιψη ελεύθερα. Παλιά μου τα είχαν πρήξει όλοι “Τι σου λείπει ρε μακάκα; Τη δουλειά σου την έχεις, το αμαξάκι σου, τι άλλο θες;”

Μ’ αρέσει που στο σούπερ μάρκετ σπάνια περιμένεις πια τον μπροστά να χτυπήσει 2 καρότσια ψώνια και αν πέσεις σε τέτοιον, του λες να σε καλέσει και σένα στο πάρτυ.

Μ’ αρέσει που βλέπω αυτούς που αποταμιεύαν τόσα χρόνια, να χάνουν τα λεφτά τους, γιατί νιώθω καλύτερα που εγώ τα χάλαγα πάντα μέχρι τελευταίο ευρώ και τώρα από “σπάταλος” έγινα “προνοητικός” γιατί τουλάχιστον πρόλαβα και τα χάρηκα.

Μ’ αρέσει που γίνονται πιο πολλοί πολιτικοί γάμοι, γιατί σε αυτούς τουλάχιστον δε χρεώνουν για τους πολυέλαιους.

Μ’ αρέσει που την έχουν δει ξαφνικά όλοι οικολόγοι, και καλά ότι κάνουν οικονομία γιατί προστατεύουν το περιβάλλον.

Μ’ αρέσει που λένε ότι θα ξαναγυρίσουμε στη δραχμή, γιατί επιτέλους θα ξοδέψω τις δραχμές που είχα φυλάξει για ενθύμιο και μου έσπαγαν τα νεύρα όταν δεν είχα μία και υπολόγιζα ότι αντιστοιχούν σε 60-70 ευρώ αλλά δεν τις άλλαζε πια η τράπεζα.

Μ’ αρέσει που αν πω ότι δουλέυω 2 φορές τη βδομάδα με κοιτούν με συμπάθεια και μου λένε κουράγιο, ενώ πιο παλιά σκεφτόντουσαν “Ρε τον τεμπέλη..”.

Μ’ αρέσει που θα έχω και γω μία ιστορία πόνου και δυστυχίας να λέω στις επόμενες γενιές για το παρελθόν της χώρας, όπως εμείς ακούγαμε για χούντα και 2ο παγκόσμιο πόλεμο. Αλλιώς θα με πέρναγαν για πολύ φλώρο..

Αφήστε μια απάντηση