Χρεοκοπία μιας χώρας σημαίνει ότι ένα κράτος σταματά να πληρώνει τις υποχρεώσεις του λόγω αδυναμίας. Δεν σταματά να υπάρχει το κράτος ούτε η κοινωνία, ούτε να ανατέλλει ο ήλιος. Με βάση την εμπειρία υπάρχει μια αναστάτωση μερικών ημερών στην καθημερινή ζωή αλλά μετά, αυτή επανέρχεται. Φυσικά στο πρότερο επίπεδο διαβίωσης στην καλύτερη περίπτωση, θα κάνει χρόνια να επανέλθει, αν επανέλθει ποτέ.
Φυσικά το… κράτος μειώνει τις δαπάνες δραστικά και πολλοί άνθρωποι που δουλεύουν σε αυτό χάνουν τη δουλειά τους και το εισόδημά τους. Αυτό έχει σαν συνέπεια να μειωθεί η ζήτηση και να χάσουν τη δουλειά τους και πολλοί από αυτούς που εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα.
Αν το κράτος για το οποίο μιλάμε έχει δικό του νόμισμα, με υποτίμηση και εκτύπωση του νομίσματος που θα χάνει την αξία του θα προσπαθεί να κάνει τη μηχανή της ανταγωνιστικότητας και άρα της οικονομίας να πάρει μπροστά.
Αν δεν ελέγχει το νόμισμα τότε η μόνη λύση είναι να προχωρήσει σε μειώσεις μισθών και ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων.
Η εμπειρία των χρεοκοπιών είναι οδυνηρή και κοινωνίες που δεν διακρίνονται για τη συνέπεια και την οργάνωση δύσκολα επανακάμπτουν.