ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΟΡΗΣΟΥ
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Ένα διαφορετικό τέλος στην ιστορία “Το μαύρο κύμα” του Λουίς Σεπούλβεδα

Η Κενγκά μόλις είδε τον Άγιο Μιχαήλ πήρε δύναμη και είπε “θα τα καταφέρω”. Τότε, πήρε μια βαθιά ανάσα και άρχισε να πετάει ψηλά στον ουρανό σαν να μην υπήρχε αύριο. Μετά από λίγη ώρα κουράστηκε και πήγε και έκατσε σε ένα παγκάκι. Ήρθε η ώρα να γεννηθούν τα μωρά της! Δεν μπορούσε να το πιστέψει, είχε κι αυτή δικά της μωρά τώρα! Τα πήρε μαζί της λοιπόν και έφυγαν για τον προορισμό τους.

Μαριέττα Φίτζιου

Η Κενγκά κατάφερε να ανοίξει τα μάτια της και είδε όλους τους φίλους της να την περιμένουν επάνω σε μια κολόνα, για να φύγουν μαζί. Οι φίλοι της φύγανε και έμεινε μόνη της, γιατί δεν μπορούσε να πετάξει άλλο. Τότε μόλις έπεσε είδε μπροστά της μια μαύρη γάτα και η γάτα κατάλαβε ότι θέλει βοήθεια και την βοήθησε. Επειτα η γάτα πηδούσε από δέντρο σε δέντρο και η Κεγκά κατάφερε να πετάξει και αυτή όπως πηδούσε η γάτα.

Σοφία Στεφάνου

Η Κενγκά προσπαθούσε να πετάξει όσο πιο δυνατά μπορούσε, αλλά κουράστηκε και έπεσε κάτω σε ένα μικρό σπίτι. Την επόμενη μέρα, όταν ξύπνησε, είδε ένα μικρό παιδάκι να τής ρίχνει νερό, για να την καθαρίσει.Τον ρωτάει: Γιατί το κάνεις αυτό; Και το παιδάκι απαντάει: Ξέρω πόσο δύσκολο είναι. Όλοι οι άνθρωποι ρίχνουν πολλά πράγματα στην θάλασσα το οποίο κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή για τα ψάρια και τα άλλα ζώα που είναι στην θάλασσα.Η Κενγκά είπε ευχαριστώ στο παιδάκι και πέταξε να βρει τους φίλους της.

Λεάντρο Σεμπίλκο

Όταν η Κενγκά άνοιξε τα μάτια της και μπόρεσε να πετάξει, έφτασε σε μία μικρή λιμνούλα που είχε και άλλους γλάρους και βρήκε μια παρέα. Μπήκαν όλοι μαζί στην λίμνη και η Κενγκά επιτέλους καθαρίστηκε!! Είχαν περάσει πολλές μέρες που εμέναν εκεί και είχε έρθει η στιγμή να πετάξουν σε ένα άλλο μέρος. Αφού έφτασαν στον προορισμό τους, έζησαν εκεί για πάντα χαρούμενοι!

Ολέσια Μπαϊρακτάρι

Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο “Το σχολείο των ονείρων μου” από τη Β΄ Γυμνασίου με αφορμή την 4η ενότητα Το σχολείο στον χρόνο

ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΜΟΥ

image 123650291 4

Το σχολείο των ονείρων μου έχει σχήμα τρίγωνο και εξωτερικά είναι βαμμένο με όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου. Έχει διάφορους χώρους δραστηριοτήτων στο προαύλιο, δηλαδή τραμπολίνο, σκάμμα και γήπεδα για αθλήματα όπως και το σχολείο στο οποίο πηγαίνω.
Επιπλέον, έχει μία τεράστια βιβλιοθήκη με βιβλία κάθε είδους. Αντί για σκάλες, υπάρχουν τσουλήθρες για να γίνεται πιο διασκεδαστικό το κατέβασμα των μαθητών. Επίσης, υπάρχουν αίθουσες για κάθε μάθημα. Για παράδειγμα, αίθουσα μουσικής με όλα τα μουσικά όργανα, αίθουσα χημείας με διάφορα χημικά υλικά και αίθουσα εικαστικών με καμβάδες για κάθε παιδί. Ακόμη, οι αίθουσες είναι
διακοσμημένες ανάλογα με τα μαθήματα. Για να δώσω ένα παράδειγμα, η αίθουσα των αρχαίων είναι διακοσμημένη με κάδρα ελλήνων φιλοσόφων, η αίθουσα των μαθηματικών με μαθηματικά σύμβολα, η αίθουσα των κειμένων γίνεται στη βιβλιοθήκη.
Κάθε μαθητής έχει το δικό του ντουλαπάκι έτσι ώστε να μην κουβαλάνε πολλά βιβλία. Επίσης, υπάρχουν χώροι ξεκούρασης για τους μαθητές που μπορούν να τους διακοσμούν όπως θέλουν. Τα μαθήματα είναι προαιρετικά εκτός από γλώσσα και μαθηματικά. Οι εκδρομές γίνονται στο εξωτερικό,ώστε οι μαθητές να γνωρίζουν διάφορες κουλτούρες και να μαθαίνουν για τη ζωή άλλων ανθρώπων.
Επιπλέον, υπάρχουν δραστηριότητες που γίνονται την ώρα του σχολείου, με αποτέλεσμα μετά το σχολείο οι μαθητές να είναι ελεύθεροι από δραστηριότητες και μαθήματα. Οι δραστηριότητες είναι γλυπτική, καράτε, χοροί, ποδόσφαιρο, βόλεϊ, cheerleaders και άλλα πολλά. Οι μαθητές επιλέγουν κάθε εβδομάδα τα μαθήματα τα οποία θα διδαχθούν και πόσα θα έχουν για το σπίτι.
Συμπερασματικά, το σχολείο των ονείρων μου είναι ένας χώρος όπου οι μαθητές περνάνε καλά και μαθαίνουν.

Κωνσταντίνα Βολτσίδου

Στο σχολείο των ονείρων μου το κτίριο θα ήθελα να είναι μεγάλο για να έχει πολλά γήπεδα με όλα τα αθλήματα έτσι ώστε να έχουμε πολλές επιλογές . Οι καθηγητές να είναι αστείοι και να μας καταλαβαίνουν όταν προσπαθούμε να τους εξηγήσουμε ένα πρόβλημα . Επίσης οι δραστηριότητες που θα έχει να είναι κυρίως αθλητικές γιατί έτσι γυμναζόμαστε και περνάμε καλά ταυτόχρονα . Τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες μου δεν θα τους άλλαζα με αυτούς που έχω τώρα γιατί κάνουμε πλάκες και περνάμε ωραία Τέλος οι εκδρομές στο σχολείο των ονείρων μου θα ήθελα να είναι αρκετές και να μην είναι μόνο στην αυλή του σχολείου αλλά και κάπου αλλού κάπου μακριά έτσι ώστε να
μαζεύουμε εμπειρίες και να περνάμε ωραία .οι εκδρομές που θα ήθελα να πηγαίνουμε κάπου αλλού θα ήθελα να είναι τρείς οι τέσσερις και όλες να είναι σε διαφορετικά μέρη.

Μιχαέλα Λιόλιου

Το σχολείο είναι ένα μέρος για να μάθεις καινούρια πράγματα. Ωστόσο, στις μέρες μας τα περισσότερα σχολεία δεν είναι κατάλληλα, ώστε ο μαθητής να νιώθει άνετα και να πηγαίνει με ενθουσιασμό. Κατά τη γνώμη μου, για να πω ότι το σχολείο που πάω είναι «το σχολείο των ονείρων μου», θα το προτιμούσα πολύ λίγο διαφορετικό.
Πρώτον, στο σχολείο των ονείρων μου, θα ήθελα το κτίριο και οι αίθουσες να μην είναι σαν αυτές των άλλων σχολείων. Για παράδειγμα, θα ήθελα οι καρέκλες που καθόμαστε στο μάθημα να είναι περισσότερο αναπαυτικές, ώστε η διδασκαλία να γίνεται πιο άνετα και να υπάρχει ένας ήσυχος χώρος που να μπορείς να ξεκουραστείς και να ξαπλώσετε αν δεν νιώθεις πολύ καλά ή εχεις εξαντληθεί από τα μαθήματα. Επιπλέον, θα ήταν φανταστικά αν οι τοίχοι και οι τάξεις ήταν ομορφότερα στολισμένες, βαμμένες και με διάφορες ωραίες ζωγραφιές.
Από την άλλη, γιατί να μην άλλαζαν οι καθηγητές και οι συμμαθητές; Με άλλα λογια, θα ήταν προτιμότερο αν οι εκπαιδευτικοί δεν ήταν αυστηροί και δεν μας έβαζαν πολλά μαθήματα για το σπίτι. Ως αποτέλεσμα, θα τους νιώθαμε σαν φίλους μας. Επίσης, καλό θα ήταν να άλλαζαν και μερικοί συμμαθητές μας. Μπορούν να γίνουν πιο ευγενικοί και φιλικοί και να σταματήσουν όσο γίνεται τον εκφοβισμό.
Τέλος, στο σχολείο των ονείρων μου θα ήθελα να αυξηθούν οι εκδρομές και οι δραστηριότητες. Δηλαδή, γιατί να μην ξεφύγουμε λιγο από τα βαρετά και εξουθενωτικά μαθήματα; Επομένως, θα έχουμε την ευκαιρία να περάσουμε τον χρόνο μας δημιουργικά παρέα με τον συμμαθητές και τους καθηγητές μας. Θα ήταν πολύ ωραία αν πηγαίναμε και καμιά εκδρομή στο εξωτερικό.
Συνοψίζοντας, το σχολείο μου περιλαμβάνει πολλά από τα στοιχεία που θα ήθελα στο σχολείο των ονείρων μου. Αν και θα προτιμούσα μερικά πράγματα να αλλάξουν, μου αρέσει κι έτσι όπως είναι και ίσως θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω ως «Το σχολείο των ονείρων μου».

Θόδωρος Καραγιάννης

Στο σχολείο περνάμε αρκετές ώρες της ημέρας. Είναι ανθρώπινο, ζεστό και με καλή διάθεση. Είναι χρισμενο με νεανικά χαμόγελα, σεβασμό και υπομονή.
Το σχολείο που ονειρεύομαι ειναι ένα μεγάλο τροχόσπιτο με οδηγό τους καθηγητές που είναι γεμάτοι με πάθος και να εμψυχώνουν και να οδηγούν τους μαθητές τους χωρίς ανταμοιβή και εμείς να ακολουθούμε.  Να ταξιδεύουμε σε πόλεις, χώρια, νησιά και να γνωρίζουμε διάφορα μέρη και αναλόγως το μάθημα που θα έχουμε να πηγαίνουνε στον ανάλογο τόπο, όπως για παράδειγμα στο μάθημα της ιστορίας να πηγαίνουμε σε κάποιο μουσείο ή σε κάποιο μέρος όπου έγινε η μάχη, στα θρησκευτικά να πηγαίνουμε στην εκκλησία, στην γυμναστική να τρέχουμε σε στάδια και  στα εικαστικά έξω στην φύση να ζωγραφίζουμε τοπία
Όμως κάτι τέτοιο είναι αδύνατον να γίνει, αλλά είναι καλό να το ονειρεύεσαι, σου δίνει δύναμη να συνεχίσεις.

                                   Δόλη Φρειδερίκη

Από το σχολείο που πηγαίνω τώρα είμαι αρκετά ευχαριστημένη μιας και έχει όλα τα απαραίτητα, αλλά σήμερα χρησιμοποιώντας την φαντασία μου θα περιγράψω το πώς θα φανταζόμουν το σχολείο των δικών μου ονείρων.
Αρχικά θα ήταν ένα μεγάλο κτήριο στην φύση που στους τοίχους θα υπάρχουν απεικονισμένες χαρούμενες ζωγραφιές παιδιών και μια μεγάλη αυλή. Σε αυτήν την αυλή θα υπάρχει ένα γήπεδο του βόλεϊ, ένα γήπεδο ποδοσφαίρου, ένα γήπεδο μπάσκετ  και ένα γήπεδο γκολφ. Στο εσωτερικό χώρο του σχολείο στο ισόγειο θα είναι σε μια αίθουσα το γραφείο των καθηγητών, στην διπλανή αίθουσα θα είναι το γυμναστήριο και σε μια ακόμη αίθουσα θα είναι και η πισίνα όπου εκεί θα γίνονται τα μαθήματα κολύμβησης . Επιπρόσθετα , θα υπάρχει και ένας χώρος στον οποιο οι μαθητές θα τρώνε το φαγητό τους και οι τουαλέτες κοριτσιών και των αγοριών. Στον δεύτερο όροφο θα υπάρχουν οι τάξεις με τα φιλολογικά μαθήματα και η βιβλιοθήκη όπου εκεί θα γίνεται η Δημιουργική Γραφή. Έπειτα στον δεύτερον όροφο θα είναι οι τάξεις με τα θετικά μαθήματα (μαθηματικά, χημεία, φυσική κτλ). Στον τρίτο όροφο θα υπάρχουν οι τάξεις για μαθήματα της τεχνολογίας, οικιακής οικονομίας και κοινωνικής πολιτικής αγωγής. Τέλος, στον τέταρτο όροφο, θα υπάρχει ένας μεγάλος χώρος στον οποίο θα πραγματοποιούνται  τα καλλιτεχνικά μαθήματα. Επίσης, στην κάθε αίθουσα θα υπάρχει εξοπλισμός  για το ανάλογο μάθημα και όλοι οι τοίχοι θα είναι χρωματιστοί.
Τώρα όσον αφορά τους καθηγητές θα υπάρχει ένας για κάθε μάθημα, ο διευθυντής, ο ψυχολόγος και ο κοινωνικός λειτουργός. Όλοι θα είναι έμπιστοι, ευχάριστο, ευγενικοί, υπομονετικοί και ήρεμοι, αλλά, όταν ένας μαθητής θα συμπεριφερθεί  με ασέβεια θα λάβει την ανάλογη συμπεριφορά / στάση.

Ιφιγένεια Μανάφα

 

Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Γράμμα στην Άννα Φρανκ από τη Β΄ Γυμνασίου

Αγαπητή Άννα Φρανκ,

Καταλαβαίνω πώς νιώθεις που δεν σε ακούνε οι γονείς σου και δίνουν όλη την προσοχή στην αδερφή σου, αφού το έχω νιώσει κι εγώ. Θα ήθελα πάρα πολύ να σε βοηθήσω σχετικά με αυτό το θέμα, γι΄αυτό θα σου δώσω μερικές συμβουλές.

Πρώτο και κυριότερο, μίλα στους γονείς σου. Το να μιλάς είναι πάντα ένας τρόπος για να λύνεις τα προβλήματά σου. Όσο τους μιλάς, θα πρέπει να λες την αλήθεια σύμφωνα με τα συναισθήματα που εκφράζεις. Επιπλέον, θα μπορούσες να τους προτείνεις να κάνετε κάτι όλοι μαζί. Για παράδειγμα, να μαγειρέψετε, να διαβάσετε ένα βιβλίο. Εάν φοβάσαι να τους μιλήσεις, έκφρασε τα συναισθήματά σου με έναν τρόπο, όπως με τη ζωγραφική, τη μουσική ή τη ποίηση.

Ελπίζω να σε βοήθησαν οι συμβουλές μου. Για ό,τι άλλο χρειαστείς, εγώ είμαι εδώ.

Με αγάπη,

Κωνσταντίνα Βολτσίδου

Αγαπητή Άννα,

Καταλαβαίνω ότι περνας πολυ δυσκολα. Εκτός από το άγχος και τον τρόμο που έχεις αν σας βρουν και σας συλλάβουν οι Γερμανοί, έχεις και την γκρινιάρα αδερφή σου και τους γονείς σου που συνεχεια σε αδικούν και πάντα παίρνουν το μέρος της Μαργκότ. Καταλαβαίνω ότι είναι πολύ σκληρά να ζεις έτσι. Αυτό που μπορείς να κάνεις και ίσως σε βοηθήσει είναι να μιλήσεις με την οικογένεια σου. Να συζητήσετε το θέμα που σε απασχολεί, ώστε κι εσύ να απαλλαχθείς από ένα από τα προβλήματα σου. Ελπίζω ο πόλεμος να τελειώσει γρήγορα. Γραψε μου όποτε μπορείς για το τι έγινε.

 Να είσαι καλά!

Θοδωρής Καραγιάννης 

Άννα Φρανκ ελπίζω να σταματήσει κάποια στιγμή αυτό που ζεις και να μην χρειάζεται να κρύβεσαι και να πρέπει να κάνεις ησυχία όλη την ώρα .Θέλω να σου πω πως δεν είσαι μόνη σου γιατί υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι που κρύβονται σαν και εσένα και φοβούνται μην τους βρουν κάθε λεπτό που περνάει . Επίσης ήθελα να σου πω ότι δεν πρέπει να σκέφτεσαι αυτό που ζεις και ότι πρέπει να αξιοποιείς με χαρά την κάθε ώρα και την κάθε στιγμή σε όλη σου τι ζωή γιατί ποτέ δεν ξέρεις πότε θα έρθει το τέλος της .

Μιχαέλα Λιόλιου

Αγαπητή μου Άννα,
λυπάμαι για όλα αυτά που περνάς. Στενοχωριέμαι για την αδικία που βιώνεις από τους γονείς σου. Είσαι μόνη σου σε όλο αυτό, αλλά να θυμάσαι ότι όλο αυτό θα σε κάνει δυνατή.

Φρειδερίκη Δόλη

Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Σκέψεις των μαθητών της Α΄ Γυμνασίου πάνω στην ταινία “What is that?” με αφορμή τον διήγημα του Τολστόι “Ο παππούς και το εγγονάκι”

Το βίντεο ήταν πολύ ωραίο, αλλά δεν ήταν πολύ ευγενικό αυτό που έκανε ο άντρας και φώναζε στον πατέρα του. Ήταν πολύ ωραίο και συγκινητικό όμως της στιγμή που ο πατέρας έδωσε το τετράδιο στον άντρα και ο άντρας κατάλαβε πως έκανε λάθος.

Ολέσια Μπαϊρακτάρι

Το βίντεο αυτό μου δημιούργησε ανάμεικτα συναισθήματα. Αρχικά στενοχωρήθηκα πολύ με τον τρόπο που μιλούσε ο γιος στον πατέρα. Ηταν πούυ απότομος και δεν είχε καθόλου υπομονή, όταν ο πατερας του επαναλαμβανε την ιδια ερωτηση. Θυμωσα με το παιδι για τον τροπο που φωναζε στον μπαμπα του. Στη συνέχεια συγκινήθηκα όταν ο γιος διάβαζε το ημερολόγιο του μπαμπά του και συνειδητοποίησε το λάθος του. Τέλος χάρηκα όταν τον αγκάλιασε τρυφερά.

Σοφία Στεφάνου

Το βίντεο “What is that?”(“Τι είναι αυτο;”) με συγκίνησε, καθώς και με έβαλε σε σκέψεις για το πώς μπορεί ένας άνθρωπος να φερθεί με τόση αγένεια προς τον πατέρα του, επειδή επαναλάμβανε κάτι συνεχώς.

Μαριέττα Φιτζιου

Το βίντεο αυτό μου άρεσε πολύ γιατί με κάνει να νιώθω λύπη και με κάνει να θέλω να δω τον παππού μου. Επίσης σκέφτομαι τα παλιά χρόνια που καθόμουν με τον παππού μου.

Λεάντρο Σεμπίλκο

Ήταν συγκινητικά στο σημείο που ο γιος μίλησε με άσχημο τρόπο στον πατέρα του. Το πιο συγκινητικό σημείο ήταν, όταν ο πατέρας έβαλε το γιο του να διαβάσει το ημερολόγιο και μόλις το διάβασε, ένιωσε συγκίνηση και τον αγκάλιασε.

Γιώργος Λαζαρίδης

Η ταινία μου προκάλεσε μεγάλη συγκίνηση, λύπη για την συμπεριφορά του άντρα προς τον ηλικιωμένο πατέρα του, αλλά και θλίψη, επειδή σκέφτηκα ότι δεν καταφέρνω να περνάω τόσο χρόνο όσο θα ήθελα με τον πατέρα μου λόγω της δουλειάς του.

Αχιλλέας Τζόγκανος

Οι σκέψεις μου πάνω στο βίντεο what is that ήταν μελαγχολικές, ειδικά στο σημείο που ο γιος  νευρίασε  και ο πατέρας σηκώθηκε να φέρει το ημερολόγιο και του ζήτησε να το διαβάσει φωναχτά. Πιστεύω ότι άγγιξε τις καρδιές όλων μας ήταν ένα πολύ συγκινητικό βίντεο.

Μαγδαλινή Παπαϊωαννίδου

Ήτανε  ένα πολύ ωραίο βίντεο, που μας δείχνει ότι ο πατέρας πάντα θα λέει απαντήσεις στο γιο του όσες φορές και να του της ζητήσει ο γιος Ητανε ένα στενάχωρο βίντεο, αλλά και πολύ ωραίο.

Ελένη Τσισώνη

 

Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Λογοτεχνική συνάντηση στη Βιβλιοθήκη με την Α΄ Γυμνασίου

416429862 749686673417686 1311486687657648526 n

Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Λογοτεχνική συνάντηση στη Βιβλιοθήκη με τη Β΄ Γυμνασίου

416163473 353727524268914 2457146694688249993 n 416210302 3540435459544438 8298584997932148005 n 416295773 2524782327702406 3768044747629536984 n 418381252 3234155483559535 3746456682314267101 n

Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο “Αιωνία η μνήμη” της Αουρόρα Μερρούκα με αφορμή τις “Φωνές” του Κ.Π. Καβάφη

“Αιωνία η μνήμη”

IMG 20240124 220018

 

Οι συμβουλές σου έρχονται πολλές φορές στο μυαλό μου… Πάντα, όταν έχω κάτι που με κάνει να νιώθω ανασφαλής, σε ψάχνω, Θέλω το άρωμα σου, τα χέρια σου στη πλάτη μου και τη φωνή σου κοντά μου. Ιδανικό μου ήσουν, γιαγιά μου. Μου έρχονται όλες οι συνομιλίες μας για το παρελθόν σου. Πώς τα κατάφερες να αντιμετωπίσεις τη δύσκολη ζωή. Θα είσαι πάντα αναντικατάστατη, πάντα στην καρδιά μου..

Αουρόρα Μερρούκα

Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο “Αριθμητική πράξη” της Μιχαέλας Λιόλιου (Άσκηση Δημιουργικής Γραφής πάνω στις εξαιρέσεις των ρημάτων σε -ίζω)

“Αριθμητική πράξη”

αριθμητικη πραξη

Πριν μία εβδομάδα η κυρία των μαθηματικών συγχύστηκε μαζί μου, επειδή άθροισα μία πρόσθεση λάθος , αλλά εγώ προσπάθησα να τις εξηγήσω ότι την προηγούμενη μέρα ο αδερφός μου μου δάνεισε τον υπολογιστή του και έπαιζα παιχνίδια όλη μέρα και, όταν του τον επέστρεψα, με έπρηζε συνέχεια.  Η κυρία όμως δεν με πίστεψε και εγώ δάκρυσα. Εκείνη τη μέρα κατάλαβα πως η καθηγήτρια των μαθηματικών θα μου τρέφει μια μικρή αντιπάθεια…

Μιχαέλα Λιόλιου

Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Σκέψεις του Θόδωρου Καραγιάννη πάνω στο κείμενο “Τα λουλούδια της Χιροσίμα” της Εντίτα Μόρρις

“Τα λουλούδια της Χιροσίμα” της Εντίτα Μόρρις

image 123650291 3

Το κείμενο «Τα λουλούδια της Χιροσίμα» διαδραματίζεται λίγα χρόνια μετά την έκρηξη της ατομικής βόμβας της Χιροσίμα. Μου φάνηκε πολύ συγκινητικό και αρκετά στενάχωρο για τους ανθρώπους της εποχής εκείνης, παραμορφωμένοι σ’ ένα νοσοκομείο εξαιτίας των τρομερών συνεπειών της ραδιενέργειας. Επίσης, το πείραμα που έκανε ο καθηγητής στο ψάρι είναι πολύ παράξενο και σου δείχνει μια αίσθηση φόβου έτσι όπως φαίνεται με δυο κεφάλια και τέσσερα μάτια. Κάτι άλλο που αισθάνθηκα είναι λύπη και συμπόνοια για την κοπέλα που έχασε την αγαπημένη της μητέρα με τόσο τραγικό τρόπο, τυλιγμένη στις φλόγες. Επιπλέον, ένιωσα τρομερή στεναχώρια διαβάζοντας για τα ζώα που έχασαν τη ζωή τους με τόσο φρικιαστικό τρόπο. Γενικά, οι εικόνες που μου δημιουργήθηκαν κατά την ανάγνωση του κειμένου μου προκάλεσαν δυσάρεστα συναισθήματα, γιατί σκεφτόμουν τους ανθρώπους να φωνάζουν βοήθεια και να τρέχουν από ‘δω κι από ‘κει μεσ’ στις φλόγες, στις πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Τέλος, αισθάνομαι απορία και θυμό. Γιατί πάντα σ’ έναν πόλεμο την πληρώνουν οι αθώοι άνθρωποι;

Θόδωρος Καραγιάννης

Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Σκέψεις της Φρειδερίκης Δόλη πάνω στο κείμενο “Τα λουλούδια της Χιροσίμα” της Εντίτα Μόρρις
“Τα λουλούδια της Χιροσίμα” της Εντίτα Μόρρις
Το απόσπασμα αναφέρεται στα γεγονότα και τις οδυνηρές συνέπειες που εξελίχθηκαν στη Χιροσίμα της Ιαπωνίας μετά την έκρηξη της ατομικής βόμβας στις 6 Αυγούστου 1945 στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Μας περιγράφει τη φρίκη του πολέμου και τις συνέπειες για τους ανθρώπους που αρρωσταίνουν και πεθαίνουν με φριχτούς πόνους. Αυτό είναι άδικο και πολύ λυπηρό. Επίσης είναι τρομοκρατημένοι από τη ραδιενέργεια που υπάρχει. Παρά τον φόβο που τους διακατέχει το ευχάριστο είναι ότι υπάρχει αισιοδοξία, γιατί πέρασαν πολλά και θέλουν να αγωνιστούν για την ειρήνη ώστε να μην υπάρξουν αντίστοιχα γεγονότα. Είναι ένα απόσπασμα συγκινητικό, σπαρακτικό και τόσο ζωντανό στην περιγραφή του που μας παρακινεί όλοι να αγωνιζόμαστε για την ειρήνη και για το μέλλον τόσο των μεγάλων ανθρώπων, αλλά και πιο πολύ για το μέλλον των παιδιών.

                                         Φρειδερίκη Δόλη