ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΟΡΗΣΟΥ
29 Οκτ 2023

Ο πανηγυρικός της ημέρας στην εκκλησία της Κορησού (28η Οκτωβρίου 2023)

Συντάκτης: Αρετή Κάρκου | Κάτω από: 28η Οκτώβρη

393939213 7080847968632345 7813654046494864657 n

Ο πανηγυρικός της ημέρας στην εκκλησία της Κορησού (28η Οκτωβρίου 2023) από τη φιλόλογο του Γυμνασίου Κορησού, Αρετή Κάρκου

Σεβαστέ πατέρα Διονύσιε, αξιότιμοι εκπρόσωποι της πολιτικής ηγεσίας, συναδέλφισσες και συνάδελφοι, κυρίες και κύριοι, αγαπητά μας παιδιά,

σήμερα τιμάμε τη μεγάλη Εθνική Επέτειο της πατρίδας μας, η οποία συμβολίζει την έναρξη της Αντίστασης του λαού μας κατά του φασισμού και του ναζισμού.
Ο τορπιλισμός του πολεμικού πλοίου «Έλλη» τον Αύγουστο του 1940 αποτέλεσε ουσιαστικά την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου για τη χώρα μας, καθώς η Ελλάδα πολύ σύντομα, τον Οκτώβρη του ’40, βρέθηκε απέναντι στο Ιταλικό τελεσίγραφο της παράδοσης. Όμως το ΟΧΙ των Ελλήνων σήμανε και την έναρξη του πολέμου.

Ο Μεταξάς ουσιαστικά εκείνη τη στιγμή, είχε εκφράσει το ελληνικό παλλαϊκό συναίσθημα, την άρνηση της υποταγής στις παράλογες απαιτήσεις του Ιταλικού Φασισμού.
Αυτός ο συμβολισμός που έκρυβε μέσα της η λέξη «ΟΧΙ», συνεπήρε τον Λαό με την ηρωική αντίσταση του Ελληνικού Στρατού στα πεδία των μαχών και αμέσως μετά με τη δημιουργία της εποποιίας της Εθνικής Αντίστασης.

Ακόμη και στις μέρες μας, συνεχίζει να συμβολίζει δυναμικά την έκφραση της λαϊκής αντίστασης, ενάντια στα σχέδια των ισχυρών κατά της πατρίδας μας.

«Τώρα κάθε μητέρα έχει ένα παιδί:
τον άνθρωπο.
Κάθε κορίτσι έχει μιαν αγάπη:
τον άνθρωπο.
Κάθε παιδί έχει ένα όνειρο:
τον άνθρωπο.
Κάθε άνθρωπος έχει μιαν αγάπη, ένα όνειρο, μια μάνα, ένα παιδί:
τη Λευτεριά
Αποχαιρετιούνται στις πόρτες και γελάνε
κι ύστερα ακούγονται τ’ άρβυλα στην άσφαλτο
το μεγάλο τραγούδι των αντρίκιων βημάτων
που μακραίνει και σβήνει στο μάκρος του δρόμου…»

Έτσι περιέγραφε ο μεγάλος μας ποιητής Γιάννης Ρίτσος την κατάσταση, που επικρατούσε εκείνες τις μέρες στην Ελλάδα, μετά την εισβολή των φασιστικών ιταλικών στρατευμάτων.

Ο απλός Έλληνας, που νοιαζόταν για την πατρίδα, αυτό το «ΟΧΙ», αυτή την ίδια απάντηση έδωσε, ο καθένας με τον τρόπο του!

Οι άντρες όλων των ηλικιών κατατάσσονταν μαζικά στον Ελληνικό Στρατό, ζητώντας ένα όπλο, για να προσφέρουν στον αγώνα κατά των εισβολέων, για την υπεράσπιση της Ελευθερίας και της Εθνικής Κυριαρχίας.

Θυμόμαστε σήμερα όσους έδωσαν τη ζωή τους για τη λευτεριά της πατρίδας, θυμόμαστε όλους τους Έλληνες που χάρισαν στον κόσμο την πρώτη αντιφασιστική νίκη.

Η θυσία τους ας αποτελέσει την αφορμή, για να αντλήσουμε απ’ αυτή τον προβληματισμό και τα ερεθίσματα που θα αποβούν χρήσιμα για τη δική μας ζωή, για το δικό μας αγώνα που καθημερινά κι αδιάκοπα συνεχίζεται.

Δεν πρέπει να επαναπαυτούμε στις δάφνες του παρελθόντος όσο λαμπρές κι είναι, αλλά να μετουσιώσουμε αυτές τις αξίες και να γίνουν σπέρματα νέας ζωής. Το έπος του ’40 έχει να πει πολλά όχι μόνο σε μας τους Έλληνες αλλά και σε κάθε άνθρωπο ανεξάρτητα από χρώμα, έθνος, θρησκεία ή φυλή. Η ελληνική αντίσταση στο Μουσολίνι και λίγο αργότερα στον Χίτλερ, παίρνει οικουμενικές διαστάσεις και αποκτά ένα ευρύτερο πνευματικό νόημα, αφού αποσκοπεί στο να απελευθερώσει και να λυτρώσει το υποδουλωμένο στη βία και στην ανάγκη πνεύμα του ανθρώπου. Με την αντίσταση αυτή «οι ηθικοί ορίζοντες της ιστορίας πλάτυναν απρόσμετρα», θα πει ο μεγάλος ποιητής μας Άγγελος Σικελιανός.

Η 28η Οκτωβρίου του 1940, αλλά και το Έπος της Αντίστασης, μας δείχνουν ότι την Ιστορία τη γράφουν οι λαοί, παρά τις αντιξοότητες, τους αρνητικούς συσχετισμούς και τους φαινομενικά ισχυρότερους αντιπάλους.

Είναι υποχρέωση μας ως δημοκράτες πολίτες, να προασπίσουμε τα ίδια πανανθρώπινα ιδανικά, που ενέπνευσαν την Αντίσταση:
Την Αλληλεγγύη, την Κοινωνική Δικαιοσύνη, την Ελευθερία και την Ανθρωπιά..

Η 28η Οκτωβρίου του 1940, αλλά και το Έπος της Αντίστασης, μας δείχνουν ότι την Ιστορία τη γράφουν οι λαοί, παρά τις αντιξοότητες, τους αρνητικούς συσχετισμούς και τους φαινομενικά ισχυρότερους αντιπάλους.

Χρέος μας είναι να συνεχίσουμε τον αγώνα για μια καλύτερη ζωή, για μια κοινωνία, που να θεμελιώνεται και να τιμά τις πανανθρώπινες αξίες για τις οποίες πάλεψαν οι ήρωες φαντάροι της Πίνδου, οι αντάρτες στα βουνά της Ελεύθερης Ελλάδας, οι άντρες κι οι γυναίκες που έδωσαν τον τίμιο αγώνα.

«Τη ρωμιοσύνη μην την κλαις εκεί που πάει να σκύψει
με το σουγιά στο κόκκαλο με το λουρί στο σβέρκο
Να τη πετιέται αποξαρχής κι αντρειεύει και θεριεύει
και καμακώνει το θεριό με το καμάκι του ήλιου».

Τα σχόλια είναι κλειστά.