ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΟΡΗΣΟΥ
23 Οκτ 2021

Οι μαθητές της Α΄ Γυμνασίου εμπνέονται από το “Παράπονο σκύλου” του Κ. Αθανασούλη

Συντάκτης: Αρετή Κάρκου | Κάτω από: Εργασίες μαθητών, Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Α' Γυμνασίου

Το παράπονο του σκύλου

Είμαι ένα σκυλί. Ζούσα σε ένα πολύ ωραίο σπίτι με ένα πολύ καλό αφεντικό. Με φρόντιζε συνέχεια. Όμως κάποια μέρα με παράτησε στο δρόμο και έφυγε. Εγώ άρχισα να τον κυνηγάω, αλλά ήταν με μηχανή και δεν μπόρεσα να τον φτάσω και έφυγε. Έκλαιγα συνέχεια. Βρήκα ένα σπίτι και είχε στο παράθυρο ένα κέικ. Πήγα να το φάω, αλλά με είδε ο ιδιοκτήτης και με κλώτσησε. Έλεγα μέσα μου: Πού είναι το αφεντικό μου; Και περίμενα συνέχεια μέχρι να εμφανιστεί, αλλά όχι δεν ερχόταν. Πήγαινα κοντά στον κόσμο, με έδιωχναν και με κλωτσούσαν. Μετά από πολύ καιρό κάποιος άλλος με βρήκε και μου έδωσε να φάω, με έπλυνε. Ήταν καλός κύριος και με έκανε κατοικίδιό του.

Αρμπιόλ Μερρούκο

Το  παράπονο του σκύλου

Είμαι ένας σκύλος και μόλις με πέταξαν στους δρόμους. Εγώ δεν το βάζω κάτω και θα τους κυνηγάω μέχρι να μου ζητήσουν συγγνώμη, γιατί είναι άδικο να πετάνε και τα υπόλοιπα σκυλιά στον δρόμο. Κι εμείς τα σκυλιά καημένα είμαστε. Είμαι μόνος χωρίς φαΐ και νερό και κάθομαι όλη μέρα στο πεζοδρόμιο.

Δαμιανός Μάλλας

Το παράπονο του αμαξιού

Κάποτε ήσουν οδηγός μου. Με οδηγούσες, μου κράταγες  συντροφιά, ήσουν ο κύριος μου, αλλά και εγώ ήμουν ο φίλος σου. Τώρα είμαι μόνος  μου, έχω  χάσει τον προορισμό μου, γιατί  με άφησες, εσύ, το μόνο  αφεντικό  μου. Μακάρι να γίνεις πάλι οδηγός μου και να βρω το φως μου.

Θωμάς Κωνσταντινίδης

Το παράπονο του σκύλου

Έχω μορφή ανθρώπου, όμως καρδιά και ψυχή σκύλου.
Με το ζόρι βγάζω την κάθε μέρα που ξημερώνει, καθώς τίποτα δεν κυλάει ομαλά γύρω μου.
Κοιμάμαι και ξυπνάω με ένα μεγάλο παράπονο.
Γιατί να μην είμαι σαν τους άλλους ανθρώπους, να έχω το σπίτι μου , το φαγητό μου το ζεστό, την οικογένειά μου και την αγάπη?
Οι άνθρωποι μου συμπεριφέρονται απαίσια.
Όσο περνάει ο καιρός και οι μέρες, ξυπνάω όλο και πιο αδύναμος και πεινασμένος.
Τα λέφτα δεν μου φτάνουν ούτε για ένα γάλα.
Χειμωνιάζει και έρχεται η παγωνιά και το κρύο.
Κοιμάμαι μη ξέροντας τι θα με περιμένει την επόμενη μέρα.
Βαθιά μέσα μου υπάρχει ένα μεγάλο κενό.
Στο μυαλό μου εμφανίζονται εικόνες για μια καλύτερη ζωή.
“Φοβάμαι” ψιθυρίζω στον εαυτό μου και πέφτω για ύπνο έχοντας μια ακόμη ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.

Χριστίνα Γάκια

Το παράπονο του σκύλου

Πρωί πρωί σηκώθηκα όλος μουσκεμένος, γιατί έβρεχε.
Πεινασμένος άρχισα να ψάχνω για φαγητό.
Οι μεγάλοι με έδιωξαν και τα παιδιά μου έριξαν βώλους.
Αλλά ξαφνικά βρήκα ένα κορίτσι που με τάισε και με πήγε σπίτι με τον πατέρα της.
Τώρα με λένε Βόβα και είμαι πολύ χαρούμενος.

Αρκάδιος Τσιτσώνης

Το παράπονο ενός άστεγου παιδιού

Είμαι άστεγη, μένω στον  δρόμο. Το παράπονό μου είναι και απορώ, γιατί τα αλλά παιδιά να μπορούν να πηγαίνουν στο σχολείο. Μακάρι να είχα κι εγώ μια οικογένεια που να με φρόντιζε, ένα ζεστό πιάτο με φαγητό, ένα σπίτι, καθαρά ρούχα και όλες τις ανάγκες που έχουν όλα τα παιδιά.  Εγώ σε τι διαφέρω; Κι εγώ παιδάκι είμαι. Γιατί δεν με θέλουν, γιατί δεν έχω φίλους; Κάθε μέρα που ξημερώνει εύχομαι για ένα καλύτερο μέλλον, ώσπου να βρω και εγώ μια οικογένεια, όπως όλα τα υπόλοιπα παιδιά.

Παρασκευή Παπακώστα

Το παράπονο του άστεγου

Ξημερώνει και βραδιάζει και εγώ είμαι στον δρόμο. Είμαι ένας άστεγος, νηστικός, βρόμικος και κουρασμένος. Νιώθω ότι κανένας δεν μπορεί να καταλάβει πώς νιώθω και περνώ την κάθε μου μέρα. Ευτυχώς υπάρχουν και κάποιοι  άνθρωποι που με βοηθούν όσο μπορούν, για να ζήσω έστω και κάτω  από αυτές τις συνθήκες.

Αποστόλης Κυριακίδης

Το παράπονο του σκύλου

Είμαι καιρό τώρα στον δρόμο χωρίς τίποτα και κανέναν να με φροντίζει. Θυμάμαι πολύ καιρό πριν έναν άνθρωπο καθημερινά δίπλα μου να με ταΐζει και να παίζει μαζί μου, ώσπου μια μέρα με παράτησε στον δρόμο χωρίς να έχω καταλάβει το γιατί. Μακάρι να με έδινε κάπου ή να με άφηνε σε κάποιον που θα μπορούσε να με φροντίσει χωρίς να με παρατήσει. Θα ήθελα πολύ αυτή την στιγμή να βρίσκομαι στο σπίτι με το αφεντικό μου και αν όχι, τουλάχιστον να υπήρχε κάποιος εδώ έξω που να με προσέχει!

Νικολέτα Στεφάνου

Το παράπονο του σκύλου

Είμαι ένα σκυλί, ζω στο δρόμο κ έχω να εξής παράπονα: Κρυώνω το βράδυ. Γίνομαι μούσκεμα στη βροχή και κρυώνω, πεινάω. Εμένα ένα σκυλί του δρόμου δε θα έρθει κάποιος γιατρός να με γιατρέψει. Θα πρέπει μόνος μου να βρω τον τρόπο να γίνω καλά.

Ηρακλής Τσιτσώνης

 Το παράπονο του σκύλου

9. Ελένη

Έμενα με το αφεντικό μου σε ένα μεγάλο σπίτι. Η ζωή μου ήταν τέλεια. Δεν μου έλειψε ποτέ τίποτα. Ώσπου μία μέρα το αφεντικό μου με άφησε έξω από μία παλιά οικοδομή και έφυγε. Από τότε δεν τον ξαναείδα ποτέ…..

Ελένη Λιγκανάρη

Το παράπονο του σκύλου

Είμαι ένα μικρό σκυλάκι και με λένε Ρεξ.  Ζούσα σε ένα μεγάλο και όμορφο σπίτι με έναν καλό ιδιοκτήτη. Αλλά μια μέρα ο ιδιοκτήτης ήρθε νευρικός από τη δουλειά, με πήρε, με έβαλε στο αυτοκίνητο και με πήγε σε ένα μακρινό μέρος και μετά βγήκε από το αυτοκίνητο με άφησε εκεί και έφυγε τρέχοντας. Δεν φαινόταν πουθενά, ο άντρας έφυγε. Υπήρχε μια σπίθα σε μια καλύβα και κάθισα εκεί, αλλά έκανε κρύο και τρόμαξα. Αλλά έτσι κι αλλιώς με πήρε ο ύπνος. Το πρωί σηκώθηκα και άνοιξα τα μάτια μου και αυτό που είδα ήταν ότι ήμουν σε ένα όμορφο σπίτι σκεπασμένος από μια μικρή, αλλά μικρή αλλά ζεστή κουβέρτα και μετά από λίγα λεπτά ήρθε μια κοπέλα και μου έδωσε φαγητό. Έφαγα το φαγητό και καθόμουν, η κοπέλα με χάιδευε. Και εξηγώ ότι χθες το βράδυ με είδε στην καλύβα και με πήρε. Πόσους καλούς ανθρώπους έχει αυτός ο κόσμος. Από εκείνη τη μέρα ζούσα πάντα εκεί ευτυχισμένος.

Αουρόρα Μερρούκα

Το παράπονο του σκύλου

Είμαι ένα φτωχό και αδέσποτο σκυλί που το παράτησαν στον δρόμο. Όλοι οι άνθρωποι με διώχνουν, επειδή χρειάζομαι τροφή και λίγο χάδι. Τα παιδιά κάθε απόγευμα με διώχνουν, με κλωτσάνε και μου φωνάζουν, αλλά δεν ξέρω γιατί…δεν έχω πειράξει κανέναν! Μου λείπει το αφεντικό μου και κάθε μέρα κλαίω για αυτόν. Το μόνο που θέλω είναι έναν άνθρωπο που να με αγαπάει και να νοιάζεται για εμένα, όπως θα νοιάζομαι και εγώ.

Θεοδώρα Πουρσανίδου

Το παράπονο του άστεγου

10. Δημήτρης

Δημήτρης Τσόπρας

Τα σχόλια είναι κλειστά.