81 χρόνια μετά εκείνο το πρωινό της Δευτέρας που η Ελλάδα εισήλθε στα «μαρμαρένια αλώνια» του Β Παγκοσμίου Πολέμου βροντοφωνάζοντας ένα μεγαλόπρεπο ΟΧΙ στον αλαζόνα, υπερόπτη και φαντασμένο ηγέτη της φασιστικής Ιταλίας οι μαθητές και οι καθηγητές του Γυμνασίου Αλωνίων συγκεντρώθηκαν στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του Σχολείου τους, τηρουμένων όλων των υγειονομικών πρωτοκόλλων, για να μάθουν, για να τιμήσουν, για να προβληματιστούν και εν τέλει να επιβεβαιώσουν πως, όπως και οι πρόγονοί τους, αν χρειαστεί, θα βρεθούν και πάλι στη σωστή πλευρά της Ιστορίας….
Μέσα από την αφήγηση της ιστορίας μια οικογένειας της εποχής εκείνης τα παιδιά και οι εκπαιδευτικοί έκαναν ένα νοερό ταξίδι στην Ελλάδα της εποχής του Μεταξά, στο πρωινό της 28ης Οκτωβρίου του ’40, στα βουνά της Πίνδου, στα οχυρά των ελληνοβουλγαρικών συνόρων, στην κατεχόμενη από τους Ναζί Αθήνα, στην ελληνικό σώμα της Μέσης Ανατολής, στα ελληνικά βουνά μαζί με το ΕΑΜ, στην απελευθερωμένη Αθήνα και μετά… στα σκοτεινά μονοπάτια του Εμφυλίου… αλλά και της σημερινής ενότητας.
Με τις εικόνες, τη μουσική, το λόγο και την «κίνηση» των μαθητών που δάνεισαν τις φωνές τους στους πρωταγωνιστές της ιστορίας αυτής το κοινό παρακολούθησε την Ιστορία να ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια του και έφυγε στο τέλος με γνώσεις, σκέψεις, προβληματισμούς. Όπως συμβαίνει σε κάθε σχολική γιορτή!
Ας ευχηθούμε τα λόγια με τα οποία η «μάνα» της ιστορίας αποχαιρέτησε τον τρίτο της γιο [αυτόν που τελικά σκοτώθηκε στα βουνά της Αλβανίας…]
«…θυμάσαι αγόρι μου που όταν ήσουν μαθητής δεν ήθελες να σηκωθείς να πας στη γιορτή του σχολείου σου; Άμπωτες να βγεις ζωντανός από αυτό τον πόλεμο, να κάνεις παιδιά κι εγγόνια και αυτά να μη βαριούνται να πάνε να γιορτάζουν στα σχολειά τους αυτά που τώρα περνάμε….»
να μην χρειαστεί να ξαναειπωθούν ποτέ….
Ένα μεγάλο μπράβο στα παιδιά (τη Δήμητρα, τη Δανάη, τον Χριστόδουλο, τον Ιορδάνη και τον Χαράλαμπο), αλλά και στους καθηγητές του σχολείου Θάνο Γκάτζιο & Ακριβό Δημήτρη που ξόδεψαν χρόνο, κόπο, αλλά και την ψυχή τους για γίνει αυτή η γιορτή!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΛΛΑΔΑ!
