Στις 29 Φεβρουαρίου 2024 όλες οι τάξεις του Σχολείου μας πραγματοποίησαν εκπαιδευτική επίσκεψη στον Αρχαιολογικό Χώρο καθώς και στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ελευσίνας. Οι μαθητές/τριες ξεναγήθηκαν στον Αρχαιολογικό Χώρο καθώς και στο χώρο του Μουσείου όπου η έκθεσή του περιλαμβάνει ευρήματα από το Ιερό της Δήμητρας και της Κόρης, τόπο τέλεσης των Ελευσίνιων Μυστηρίων, καθώς και από σημαντικά νεκροταφεία της αρχαίας πόλης, καλύπτοντας την περίοδο από το 1900 π.Χ. έως και τον 4ο αι. μ.Χ.
Στον Αρχαιλογικό Χώρο, μπροστά από την κύρια είσοδο του Ιερού, διακρίνεται η Ρωμαϊκή Αυλή (Πλατεία) όπου έχει μήκος 65μ., πλάτος 40μ. και είναι στρωμένη με μεγάλες μαρμάρινες ορθογώνιες πλάκες. Η αυλή πλαισιώνεται από μεγαλόπρεπα κτήρια που ορίζουν περιμετρικά την έκτασή της. Στο βόρειο άκρο της κατέληγε η Ιερά Οδός, η σημαντικότερη οδική αρτηρία που συνέδεε την Ελευσίνα με την Αθήνα, και την οποία ακολουθούσε η πομπή των μυστών κατά τα Ελευσίνια Μυστήρια.
Στο μέσο περίπου της Ρωμαϊκής Αυλής υψώνεται η κρηπίδα του ναού της Προπυλαίας Αρτέμιδος και του Πατρός Ποσειδώνος. Ο ναός ήταν κατασκευασμένος από πεντελικό μάρμαρο και έφερε ξύλινη στέγη και πήλινη κεράμωση καιχρονολογείται στον 2ο αι. μ.Χ.
Συνεχίζοντας διακρίνουμε τα Μεγάλα Προπύλαια όπου ήταν η επιβλητική είσοδος στο Ιερό κατά τους ρωμαϊκούς αυτοκρατορικούς χρόνους. Οικοδομήθηκαν πάνω στον παλαιό Βόρειο Πυλώνα, τη λιτή φρουριακή είσοδο της εποχής του Κίμωνα (α΄ μισό του 5ου αι. π.Χ.). Το κτήριο είχε προσανατολισμό προς την Αθήνα και ήταν πιστό σχεδόν αντίγραφο του κεντρικού τμήματος των Προπυλαίων της Ακρόπολης.
Στον Νότιο Πυλώνα του Ιερού κατέληγε η οδός από το λιμάνι και την πλευρά της θάλασσας. Η πύλη αυτή αποτελεί τμήμα του νότιου σκέλους του οχυρωματικού περιβόλου, που σώζεται σχεδόν στο αρχικό του ύψος. Πρόκειται για το λεγόμενο Λυκούργειο τείχος, το οποίο οικοδομήθηκε τον 4ο αιώνα π.Χ. για να επεκτείνει το Ιερό προς τα νότια.
Πάνω στο λόφο, ανατολικά του ναού της Φαυστίνας υψώνεται ο μεταβυζαντινός ναός της Παναγίας, χτισμένος πάνω στα ερείπια παλιότερου, πιθανότατα μίας εκ των τριών παλαιοχριστιανικών βασιλικών της Ελευσίνας. Σήμερα από το παλαιότερο κτίσμα είναι πλέον ορατά μόνον τα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα της ανατολικής πλευράς.
Τέλος, στην περιοχή εξωτερικά της ανατολικής επέκτασης του τείχους που ενισχύθηκε σημαντικά κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους, διατηρούνται κατάλοιπα οικοδομημάτων της ίδιας εποχής. Η χρήση τους σχετίζεται με την εξυπηρέτηση των αναγκών του μεγάλου αριθμού των προσκυνητών που προσέρχονταν στο Ιερό.
