Την Παρασκευή 19 Απριλίου, το σχολείο μας  επισκέφθηκε το Λαογραφικό Μουσείο Αγίας Μαύρας. Η Αγία Μαύρα είναι ένα μικρό χωριό κοντά στο Χάβαρι και ανήκει στο Δήμο Πηνειού (Γαστούνη). Στο παλιό Δημοτικό σχολείο του χωριού, το οποίο δε λειτουργεί πια, έχει στηθεί ένα υπέροχο Λαογραφικό Μουσείο. Εμπνευστής και εκ των δημιουργών του Μουσείου ήταν ο συνταξιούχος δάσκαλος και πρώην Δήμαρχος Τραγανού κ. Γρηγόρης Γιαννακόπουλος, ο οποίος μαζί με πολλούς εθελοντές συγκέντρωσε πολλά παλιά αντικείμενα τα οποία εκτίθενται στο Μουσείο.

Ο ίδιος ο κ. Γιαννακόπουλος μας ξενάγησε και μας εξήγησε τα πάντα γύρω από τα εκθέματα και την ιστορία τους. Στο προαύλιο του σχολείου υπήρχαν εξαρτήματα λιτρουβιού, παλιές μηχανές άντλησης νερού και παλιά τρακτέρ. Υπήρχαν επίσης κάρα και εργαλεία αγροτικών εργασιών όπως άροτρα, σβάρνες κλπ. Πιο πέρα υπήρχε ο παλιός φούρνος και όλα τα εργαλεία που χρησιμοποιούσε η νοικοκυρά για το ζύμωμα και το φούρνισμα του ψωμιού.

Μετά πήγαμε στο κτίριο όπου παλιά στεγαζόταν το νηπιαγωγείο του χωριού και τώρα έχει γίνει αντίγραφο ενός σχολείου της παλιάς εποχής. Είδαμε τα παλιά θρανία, τα παλιά βιβλία και τις ποδιές που φορούσαν οι μαθήτριες.

Στη συνέχεια πήγαμε στο κυρίως κτίριο όπου είδαμε όπλα που χρησιμοποιούσαν οι πρόγονοί μας και παραδοσιακές στολές από διάφορα μέρη της Ελλάδας. Είδαμε παλιά νομίσματα, υφαντά, παλιά έπιπλα, εργαλεία, κουζινικά, ψυγείο πάγου και άλλα. Είδαμε επίσης παλιά ποδήλατα, αγροτικά εργαλεία, τον αργαλειό, τον πάγκο του τσαγκάρη, τον τρόπο παρασκευής κρασιού καθώς και διάφορα πήλινα και ψάθινα αντικείμενα.

Μετά γράψαμε τις εντυπώσεις μας στο βιβλίο επισκεπτών και  παίξαμε στην παιδική χαρά που υπάρχει πίσω από το Μουσείο. Στο τέλος φύγαμε ευχαριστημένοι από τα ωραία πράγματα του παρελθόντος που γνωρίσαμε.

Τα παιδιά του Δημοτικού σχολείου Χαβαρίου ζωγραφίσαμε φιγούρες παιδιών να σχηματίζουν με τα σώματά τους τη φράση ΝΑΙ ΣΤΗ ΦΙΛΙΑ. Η ΣΤ τάξη ζωγράφισε και σχεδίασε τα γράμματα Φ και Ι. Η Νικολέτα και ο Τράιτσο ήταν τα μοντέλα για τις ζωγραφιές μας. Τα έργα αυτά για να τα φτιάξουμε χρειαστήκαμε ένα μήνα περίπου. Η διαδικασία εγκατάστασής τους μας πήρε δύο Παρασκευές. Τη πρώτη Παρασκευή πήγαμε στο Μπεκιάρειο με τον κύριο Κωνσταντίνο και με άλλα παιδιά από τις τάξεις Γ, Δ, Ε και ΣΤ.

Ελιάννα

Την πρώτη Παρασκευή στο Μπεκιάρειο πήγαμε με τον κ.Κωνσταντίνο, τη Βλασία, τον Νίκο, τον Θοδωρή, την Ελλιάννα, τη Τζάπμαν κι εμένα. Σκουπίσαμε το πάτωμα και απλώσαμε παντού τα χαρτιά που είχαμε ζωγραφίσει με τα παιδιά. Τα κόψαμε και μετά τα ζωγραφίσαμε λίγο ακόμα. Κάναμε και διαλείμματα. Είχαμε και μια φωτογραφική μηχανή και βγάλαμε και φωτογραφίες και βίντεο. Κολλήσαμε τα γράμματα Ν, Α, Ι, Σ και Τ. Δεν προλάβαμε τα άλλα όμως.

Ηλίας

Τη δεύτερη Παρασκευή, η Αγγελική, η Ευγενία, η Αναστασία, ο Δημήτρης, η και ο κύριος των εικαστικών πήγαμε στο Μπεκιάρειο. Όταν φτάσαμε αφήσαμε τα πράγματα μας και αρχίσαμε τη δουλειά. Η διαδικασία του κολλήματος ήταν εύκολη. Απλώσαμε κάτω στο πάτωμα μια ζελατίνα και βάλαμε το ζωγραφισμένο χαρτί πάνω στην ζελατίνα. Στο κέντρο του χαρτιού ψεκάσαμε νερό. Όχι πολύ νερό. Ύστερα πήραμε τα πινέλα και αρχίσαμε να απλώνουμε το νερό με ακτινωτές κινήσεις μέχρι να βγει έξω ο αέρας που έχει από κάτω το χαρτί. Όταν τελειώσαμε με το νερό ξεκινήσαμε με την κόλλα αμύλου. Η διαδικασία της κόλλας είναι ίδια με το νερό μόνο που έπρεπε να βάλεις πιο πολλή κόλλα στις γωνίες.

Αγγελική

Πέμπτη 4 Απριλίου 2024. Μια μέρα ο δάσκαλος των εικαστικών με πήρε στο Μπεκιάρειο για να κολλήσουμε κάτι γράμματα. Εγώ ο Θοδωρής ήμουν ο φωτογράφος και έκανα κάτι βίντεα με τη διαδικασία του κολλήματος και είχα βγάλει πολλές φωτογραφίες. Αν μπείτε στο blog του Δημοτικού Σχολείου Χαβαρίου θα τις δείτε. Όταν με πήρε ο δάσκαλος ο κ. Κωνσταντίνος ένιωσα χαρά γιατί ξέραμε ότι θα χάσουμε όλα τα μαθήματα. Ο κ.Κωνσταντίνος δεν πήρε μόνο εμένα, πήρε μια συμμαθήτριά μου που την λένε Ελιάννα και άλλα παιδιά από άλλες τάξεις. Η συμμαθήτριά μου, μου είπε ότι πέρασε φανταστικά γιατί είδαμε πολλά πράγματα που μας έκαναν να νιώσουμε ωραία.

Θοδωρής

Τα παιδιά της Α’τάξης φτιάξαμε το Ι από τη λέξη ΦΙΛΙΑ και το Σ και το Τ από τη λέξη ΣΤΗ.

Σπύρος, Α’ τάξη

Σχεδίασα την αδελφή μου.

Αθανασία, Α’ τάξη

Τα παιδιά της Β’τάξης φτιάξαμε το Α γράμμα από τη λέξη ΝΑΙ. Τα μοντέλα κάναμε ο Δημήτρης και ο Ηλίας. Είχαμε βάλει ένα άσπρο χαρτί στον τοίχο και είχαμε ανοίξει τον προτζέκτορα να μας φωτίζει μ’ένα μπλε φως. Ο Χαράλαμπος και ο Θοδωρής σχεδίασαν το περίγραμμα της σκιάς μας πάνω στο χαρτί. Μετά το ζωγραφίσαμε με κηρομπογιές.

Τη μέρα που πήγαμε στο Μπεκιάρειο μέγαρο βοηθήσαμε τον κ. Κωνσταντίνο να κολλήσουμε τις ζωγραφιές των γραμμάτων στον τοίχο. Με την κα Γεωργία τη λατρεμένη μας δασκάλα κάναμε τη ραδιοφωνική εκπομπή «Άιντε βρε μαϊμού» για το ΡΑΔΙΟ ΧΑΒΑΡΙ για να παρουσιάσουμε την διαδικασία εγκατάστασης του έργου. Ο Θοδωρής από την ΣΤ΄ τάξη είχε τη φωτογραφική μηχανή και φωτογράφιζε τις ζωγραφιές.

Παρασκευή, Χαράλαμπος, Ηλίας, Δημήτρης, Γρηγόρης, Θοδωρής, Β’ τάξη, Δημοτικό Σχολείο Χαβαρίου.

Η Τσικνοπέμπτη είναι η Πέμπτη της δεύτερης (Κρεατινής) εβδομάδας του Τριωδίου. Κατά την Κρεατινή εβδομάδα, η ορθόδοξη παράδοση, σεβόμενη τις νηστείες της Τετάρτης και της Παρασκευής, τοποθέτησε ανάμεσά τους, την Πέμπτη δηλαδή, μια ημέρα εκτόνωσης με «τσίκνισμα» και κραιπάλη.

Λέγεται Τσικνοπέμπτη ή…Τσικνοπέφτη γιατί αυτήν την Πέμπτη, σύμφωνα με την παράδοση, σε πολλά μέρη της Ελλάδας, έλιωναν το λίπος από τα χοιρινά, ενώ παρέες συγκεντρώνονταν στα σπίτια για να ψήσουν κρέας, να το τσικνίσουν δηλαδή. Η προέλευση του εθίμου μάλλον ανάγεται στις βακχικές γιορτές των αρχαίων Ελλήνων αλλά και των Ρωμαίων, που επιβίωσαν με παραλλαγές μέχρι και τα χριστιανικά χρόνια. Η πολυφαγία και πολυπιοτία, χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης ημέρας, θυμίζουν πρακτικές που σχετίζονται με την ευφορία της γης και που, όταν συνδυάζονται με την χριστιανική παράδοση, σημαίνουν την προετοιμασία για τη σαρανταήμερη νηστεία (Σαρακοστή) πριν το Πάσχα.

Το έθιμο αυτό γιορτάστηκε και φέτος στο σχολείο μας. Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων από το πρωί άρχισε τις ετοιμασίες για το ψήσιμο. Οι μαθητές το πρωί έκαναν διάφορες κατασκευές και ζωγραφιές σχετικές με το έθιμο της Τσικνοπέμπτης και τις Απόκριες. Στη συνέχεια μοιράστηκαν σε όλους σουβλάκια, πίτες, τυροπιτάκια και αναψυκτικά. Η μουσική από το πρωί δονούσε τον αέρα. Το κέφι ανέβαινε και ξεκίνησε ο χορός. Οι μαθητές, γονείς και δάσκαλοι χόρεψαν με αποκριάτικα τραγούδια. Ακολούθησαν οι παραδοσιακοί χοροί, καλαματιανά, τσάμικα, νησιώτικα, ηπειρώτικα κ.λ.π. Ακολούθησαν και ζεϊμπέκικα όπου οι μαθητές και μαθήτριες έδειξαν το ταλέντο τους.

Στο σημείο αυτό να αναφέρουμε και τους χορηγούς της γιορτής. Τα σουβλάκια προσέφεραν: Ο Σύλλογος Γυναικών Χαβαρίου, ο Πολιτιστικός και Λαογραφικός Σύλλογος Χαβαρίου “ο Διόνυσος”, ο Γιάννης Κουτρουμπής, ο Δημήτρης Μπερούκας, ο Βασίλης Σταυρούλιας, η Άννα Ανδριοπούλου Φωτεινού. Τα αναψυκτικά προσέφερε ο Θεόδωρος Παναγιωτόπουλος. Τους ευχαριστούμε θερμά όλους.