Σήμερα 26 Ιανουαρίου επισκεφθήκαμε ένα από τα τρία ελαιοτριβεία του χωριού για να δούμε πώς παράγεται το ελαιόλαδο.
Φέτος, λόγω της μεγάλης παραγωγής, και τα τρία ελαιοτριβεία του χωριού λειτουργούν σχεδόν χωρίς διακοπή. Το ελαιοτριβείο τα τελευταία χρόνια έχει εκσυγχρονιστεί με μηχανήματα που παράγουν μεγάλες ποσότητες λαδιού, με λιγότερο προσωπικό. Το παλιό λιτρουβιό δεν θα μπορούσε να ανταποκριθεί σε τόσες μεγάλες ποσότητες ελιών που μαζεύτηκαν φέτος.
Οι εργάτες μεταφέρουν τις ελιές με τρακτέρ από το λιοστάσι στο ελαιοτριβείο. Οι ελιές καθαρίζονται από τα φύλλα, πλένονται και μετά αλέθονται σε ειδικά μηχανήματα.
Κατόπιν διαχωρίζεται το «λιοκόκι» ή ελαιοπυρήνας και στη συνέχεια τα υγρά απόβλητα από το καθαρό λάδι. Τα υγρά απόβλητα επεξεργάζονται με ασβέστη και στη συνέχεια συγκεντρώνονται για να χρησιμοποιηθούν, όταν στερεοποιηθούν, για την παραγωγή λιπασμάτων.
Στο τέλος το καθαρό λάδι μπαίνει σε δοχεία και μεταφέρεται στους παραγωγούς. Αυτό που μάθαμε είναι ότι τίποτα δεν πάει χαμένο. Τα φύλλα, το λιοκόκι, τα υγρά απόβλητα, όλα επεξεργάζονται για να ξαναχρησιμοποιηθούν. Πριν φύγουμε ο ιδιοκτήτης του ελαιοτριβείου κ. Παπαζαφειρόπουλος, μας προσέφερε ψωμάκια με φρέσκο ελαιόλαδο, που τα καταβροχθίσαμε αμέσως.