Φεβ 21 2010

Άρθρα του/της ΑΡΓΥΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΟΥ

Αστειατόριον Του Γιώργου Σκαμπαρδώνη

Κάτω από: Απόψεις

Ερχονταν εδώ οι ευρωπαίοι πολίτες, που ζούνε με την τζίντζα και αγόραζαν μια φέτα καρπούζι σιθρού στη χώρα τους και ενάμισι μήλο, και μας έβλεπαν τόσα χρόνια να καλοπερνάμε, να πουλιούνται τα καρπούζια βουνά στις καρότσες είκοσι λεπτά το κιλό, να πλακωνόμαστε στις γαρίδες, στα ούζα και στα καλαμαράκια, και μας φθονούσαν.  

 

Έρχονταν και κάποιοι επίτροποι και τα έβλεπαν και σκέφτονταν ότι το παρακάνουμε. Και το είχαν απωθημένο. Οπότε τώρα που πέσαμε στα γόνατα, σου λέει ήρθε καιρός να τιμωρηθούν αναδρομικά αυτοί οι αυθάδεις  Έλληνες.
Λαμόγια οι ίδιοι, Γερμανοί, Ιταλοί και Εγγλέζοι, χειρότεροι από μας, δεν μπορούσαν να καταλάβουν πώς τα καταφέρνουμε, και αυτοί να ζούνε στη γυφτιά, να παίρνουνε μαζί τους ψωμοτύρια στα αεροδρόμια, μπανάνες και καφέδες στο παγούρι, για να μην πληρώσουν ένα σνακ στις αίθουσες αναμονής. Θυμάμαι έναν τσιπλάκι Εγγλέζο στη Ρόδο, που ήρθε να πληρώσει δίπλα μου στη ρεσεψιόν. Είχε μαζέψει όλες τις ζάχαρες σε σακουλάκια από τα πρωινά, και απαιτούσε να του επιστραφούν τα λεφτά που αντιστοιχούσαν σε αυτές, επειδή δεν τις έριξε στον καφέ, δεν τις κατανάλωσε. Μιζέρια.
Οπότε ήρθε ο καιρός να βγάλουν τα απωθημένα τους. Είναι αυτονόητο ότι φταίμε και εμείς που τους δώσαμε το δικαίωμα με τις αλητείες μας και την ειδεχθή ανικανότητα των πολιτικών μας. Τώρα θέλουν να μας βασανίσουνε σαδιστικά και ζητούν μέτρα έξω από κάθε ελληνική λογική, με βάση τα δικά τους ήθη, που είναι άσχετα με τη δική μας πραγματικότητα. Στο πλαίσιο αυτό ζητούν να καταργηθεί και ο λεγόμενος 14ος μισθός, γιατί δεν ξέρουν πως ο μισθός αυτός είναι που ζωογονεί μέσα στον χειμώνα όλη την ελληνική αγορά και πως απ’ αυτόν δεν μένει φράγκο στην τσέπη του  Έλληνα. Τον τσακίζει ολόκληρο σε δώρα και για να παρηγορηθεί μία φορά τον χρόνο αγοράζοντας και ένα τσίτι παραπάνω ή κλείνει τρύπες. Πάντως σε καμία περίπτωση δεν τον αποταμιεύει, όπως θα έκαναν κάτι ευρωπαίοι εξηνταβελόνηδες που ετοιμάζουν τις διακοπές τους από τον Δεκέμβριο, κατεβαίνουν να κάνουν διακοπές στη Μύκονο με πορτοκαλί βραχιολάκια ομαδικού φαγητού και δωρεάν ποτού και έχουνε προκαθορίσει πώς και πόσο θα διασκεδάσουν έξι μήνες πριν, μήπως και βγουν από τον προϋπολογισμό αυτής της φτωχομπινεδιάρικης αντίληψης. Μην τυχόν και ξοδέψουν κάνα ευρώ παραπάνω και χάσει η Βενετιά βελόνι.
Όλοι αυτοί οι τύποι μάς απεχθάνονται. Αλλά, αν η ελληνική κυβέρνηση κάνει το λάθος να τους ακούσει στο θέμα του 14ου μισθού, θα βρεθεί μπροστά σε εξέγερση. Και αυτό όχι επειδή ο δέκατος τέταρτος μισθός περιέχει μια μυθολογία πέρα από το ποσό, εκείνη που συνδέεται με τις γιορτές, με την ανάταση, με την ευκαιρία για λίγες ημέρες να έχουμε την ψευδαίσθηση της πολυτέλειας κάποιας μικρής σπατάλης. Ο 14ος μισθός ανήκει στον χώρο των συμβόλων και της μεταφυσικής. Και ας μην παραθεωρούμε πως πρώτοι από όλους θα ξεσηκωθούν οι έμποροι. Μην αγγιχτεί ο 14ος μισθός, γιατί αυτό θα είναι η σταγόνα που θα φέρει υπερχείλιση στο καζανάκι.

 

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια




Σχόλια (RSS)

Αφήστε μια απάντηση