Περί χρημάτων
Ποιος θα ήταν άραγε ο Δαρβίνος χωρίς τα χρήματά του; Θα είχε εμπνευστεί τη θεωρία της εξέλιξης αν ήταν αναγκασμένος να εργαστεί και δεν είχε την πολυτέλεια να αφιερωθεί στις μελέτες του; Προφανώς τα παραπάνω ερωτήματα είναι καταδικασμένα να μείνουν χωρίς απάντηση, αλλά η διερεύνηση της σχέσης του Δαρβίνου με τα χρήματα αποκαλύπτει κάποιες πλευρές του χαρακτήρα του. «Πείστηκα από διάφορα μικρά συμβάντα ότι ο πατέρας μου θα μου άφηνε περιουσία αρκετή για να επιβιώσω με κάποια άνεση,αν και ποτέ δεν φαντάστηκα ότι θα ήμουν τόσο πλούσιος όσο είμαι.Πάντως η πίστη μου αυτή ήταν αρκετή για να αναχαιτίσει οποιαδήποτε επίμοχθη προσπάθεια να μάθω ιατρική» παραδέχεται στην αυτοβιογραφία του, αναφερόμενος στην εποχή που σπούδαζε Ιατρική στο Εδιμβούργο.
Με άλλα λόγια, ο Δαρβίνος ανακάλυψε πολύ νέος ότι η πατρική ευμάρεια του παρείχε την πολυτέλεια να αφιερωθεί σε ό,τι τον ευχαριστούσε, αν και εκείνη την περίοδο δεν γνώριζε ούτε ο ίδιος τι ήταν αυτό. Πόσο πλούσιος ήταν όμως ο Δαρβίνος; Πολύ! Αμέσως μετά τον γάμο του με την εξαδέλφη του Εμα Γουέτζγουντ (στην οικογένεια της οποίας ανήκαν τα ομώνυμα εργοστάσια πορσελάνης), οι δύο νέοι έλαβαν από τους γονείς τους σημαντικά ποσά: 10.000 στερλίνες από τον πατέρα του Καρόλου και 5.000 στερλίνες από τον πατέρα της συζύγου του, τοποθετημένα σε επενδύσεις που απέφεραν 4% τον χρόνο. Πρακτικά αυτό σήμαινε ότι ο Κάρολος δεν θα χρειαζόταν να δουλεύει και πως θα μπορούσαν να διαθέτουν υπηρετικό προσωπικό. Είναι χαρακτηριστικό ότι το προσωπικό ανερχόταν σε οκτώ άτομα κάποιες εποχές!
Αλλά μη νομίζετε ότι η οικονομική ευμάρεια έκανε τον Δαρβίνο να ξοδεύει ασύστολα ή να μην ξέρει πού ξοδεύει. Το αντίθετο! Οσο συστηματικός ήταν με την εργασία του, άλλο τόσο ήταν και με τα οικονομικά του. Στα λογιστικά βιβλία της οικογένειας, τα οποία καλύπτουν τα 43 χρόνια από τον γάμο ως τον θάνατό του, ο Κάρολος καταχώριζε ο ίδιος όλα τα έξοδα. Παραδείγματος χάριν, για το έτος 1842 ο ετήσιος μισθός του μπάτλερ ανήλθε στις 25 στερλίνες, ενώ το 1863 η οικογένεια ξόδεψε 32 στερλίνες για μπίρα και ο ίδιος αγόρασε παπούτσια με 18 σελίνια. Το ίδιο ποσό ξόδεψε και για τομπάκο, καπνό μάσησης, τη μοναδική του αδυναμία.
Η χρηστή διαχείριση είχε αποτέλεσμα τα οικονομικά της οικογένειας Δαρβίνου να πηγαίνουν όλο και καλύτερα. Η κληρονομιά του Καρόλου από τον πατέρα του (45.000 στερλίνες το 1948) ήρθε να προστεθεί στις δικές τους καλές επενδύσεις, ενώ χρήματα του απέφεραν τόσο τα κτήματά του όσο και η συγγραφική δραστηριότητα. Οι δύο πρώτες εκδόσεις του βιβλίου του Τhe Οrigin of Species (του 1859 και του 1860) του απέδωσαν 616 στερλίνες, 13 σελίνια και 4 πένες- και αυτό ήταν μόνο η αρχή. Μπορεί λοιπόν επισήμως να μην είχε επάγγελμα, αλλά μπόρεσε να κερδίσει χρήματα κάνοντας το κέφι του, για το οποίο εργάστηκε πολύ σκληρά και επί χρόνια.
www.tovima.gr
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.