Κατηγορία: Δ΄ ΤΑΞΗ
Η Δ΄ τάξη συναντά τον Δημήτρη Μπασλάμ , στη Βιβλιοθήκη !
Μια θαυμάσια εμπειρία είχαμε , εμείς οι μαθητές /μαθήτριες της Δ΄τάξης . Το Σάββατο 25 Μαΐου στο χώρο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Έδεσσας , συναντήσαμε τον συγγραφέα Δημήτρη Μπασλάμ .
Μας δραματοποίησε το παραμύθι του ” Ο Γαργαληστής ” , μας έπαιξε με την κιθάρα του, δικά του τραγούδια και μας αφηγήθηκε όμορφες ιστορίες με δράκους , φύλλα και όνειρα !
Στο τέλος τον ανακρίναμε ! Μας έδωσε μια πολύ όμορφη συνέντευξη , με πολύ χιούμορ και διάθεση απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις που του θέσαμε . Τέλος του δώσαμε ένα μικρό δωράκι , ένα βιβλίο που ετοιμάσαμε με βιβλιοπαρουσιάσεις για τα βιβλία του που διαβάσαμε και ζωγραφιές που εμπνευστήκαμε από τα βιβλία του !
Περάσαμε υπέροχα και ευχαριστούμε τον συγγραφέα Δημήτρη Μπασλάμ , να έχει πάντα όμορφες ιδέες και φαντασία , να γράφει τόσο όμορφα βιβλία !
Ευχαριστούμε και τη Βιβλιοθήκη Έδεσσας για την φιλοξενία στο χώρο της και για την εκδήλωση που διοργάνωσε !
Ακούστε τώρα, το αγαπημένο τραγούδι του συγγραφέα !
ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ
Μάνα. … Μια τόσο μικρή λέξη που κρύβει μέσα της τόση δύναμη!
Δύναμη ψυχική, πνευματική και σωματική. Δύναμη και ελπίδα για ένα καλύτερο κόσμο για μια κοινωνία πιο ανθρώπινη.
Σ΄ αυτό το μαγικό πλάσμα, που μπορεί με ένα της φιλί να γιατρέψει κάθε μας πόνο!!!
Σ’ αυτόν τον υπέροχο και ακούραστο άνθρωπο, που μπορεί να έχει 3 ζευγάρια μάτια, για να προσέχει τα παιδιά της…6 ζευγάρια χέρια για να τα προλαβαίνει όλα…
Χρόνια πολλά!! σε όλες τις μαμάδες του κόσμου.
Ένας μύθος λέει..
Όταν ο Θεός έφτιαξε τις μαμάδες
Όταν ο καλός Θεός δημιουργούσε τις μητέρες, βρισκόταν στην έκτη μέρα συνεχούς δουλειάς, όταν ο άγγελος εμφανίστηκε και είπε: “Παιδεύεστε πολύ με αυτό το δημιούργημα.”
Και είπε ο Θεός: ” Έχεις διαβάσει τις προδιαγραφές που πρέπει να έχει αυτό εδώ; Πρέπει να είναι εντελώς αδιάβροχο αλλά όχι πλαστικό, να έχει 180 μετακινούμενα μέρη που να μπορούν να αντικαθίστανται, να κινείται πάνω σε χυμένο καφέ και σε άλλα τροφικά κατάλοιπα, να έχει ποδιά που εξαφανίζεται όταν σηκώνεται, ένα φιλί που να θεραπεύει οτιδήποτε από ένα σπασμένο πόδι μέχρι μια ερωτική απογοήτευση, και να έχει έξι ζευγάρια χέρια.”
Ο άγγελος κούνησε το κεφάλι του αργά και είπε: “Έξι ζευγάρια χέρια… με κανέναν τρόπο.”
“Δεν είναι τα χέρια που μου δημιουργούν προβλήματα,” είπε ο Θεός. “Είναι τα τρία ζευγάρια μάτια που πρέπει να έχουν οι μητέρες.”
“Αυτά θα υπάρχουν στο στάνταρ μοντέλο;” ρώτησε ο άγγελος.
Ο Θεός έγνεψε καταφατικά. “Το ένα ζευγάρι για να βλέπει μέσα από κλειστές πόρτες όταν αυτή ρωτάει, “Τι κάνουν τα παιδιά εκεί;” όταν ήδη αυτή ξέρει. Το άλλο ζευγάρι στο πίσω μέρος του κεφαλιού της για να βλέπει όσα δεν μπορούσε αλλά πρέπει να ξέρει, και φυσικά ένα τρίτο ζευγάρι εδώ μπροστά για να μπορεί να βλέπει πότε ένα παιδί κάνει γκάφες και να λέει, “Καταλαβαίνω και σ’ αγαπώ,” χωρίς να χρειάζεται να βγάλει λέξη.
“Κύριε,” είπε ο άγγελος αγγίζοντας ευγενικά το μανίκι του, “Ξεκουραστείτε τώρα. Αύριο είναι άλλη μέρα.”.
“Δεν μπορώ,” είπε ο Θεός. “Είμαι πολύ κοντά στο να δημιουργήσω κάτι που μοιάζει τόσο πολύ με μένα. Ήδη έχω κάνει μία πού θεραπεύει μόνη της τον εαυτό της όταν είναι άρρωστη, που μπορεί να ταΐσει μια οικογένεια έξη ατόμων με μια μπουκιά ψωμί και που μπορεί να βάλει ένα εννιάχρονο παιδί να σταθεί κάτω από το ντους.”
Ο άγγελος περιτριγύρισε το μοντέλο της μητέρας πολύ αργά. “Είναι πολύ απαλή,” αναστέναξε.”
“Αλλά και πολύ σκληρή!” είπε ο Θεός με έμφαση. “Δεν μπορείς να φανταστείς τι μπορεί να κάνει ή τι μπορεί να αντέξει μια μητέρα.”
“Μπορεί να σκέφτεται;”
“Όχι μόνο σκέφτεται, αλλά μπορεί να λογικεύει και να συμβιβάζει,” είπε ο Δημιουργός.
Τελικά ο άγγελος έσκυψε πάνω της άγγιξε με το δάχτυλο του το μάγουλό της. “Εδώ υπάρχει μια διαρροή,” είπε. “Σας το είπα, προσπαθήσατε να τοποθετήσετε πάρα πολλά σ’ αυτό το μοντέλο.”
“Δεν είναι διαρροή,” είπε ο Θεός. “Είναι ένα δάκρυ.”
“Και σε τι χρησιμεύει;”
“Είναι για χαρά, λύπη, απογοήτευση, πόνο, μοναξιά και υπερηφάνεια.” “Είστε μεγαλοφυΐα,” είπε ο άγγελος.
Ο Θεός κοίταξε μελαγχολικά, “Δεν το έβαλα εγώ εκεί.”
Ποίημα :
«Μάνα» κράζει το παιδάκι,
α! τι όνομα γλυκό.
«Μάνα» ο νιος και «Μάνα» ο γέρος,
«Μάνα» ακούς σε κάθε μέρος,
Τη χαρά σου και τη λύπη,
με τη μάνα τη μοιράζεις,
ποθητά την αγκαλιάζεις,
δεν της κρύβεις μυστικό.
Εις τον κόσμον άλλο πλάσμα,
δεν θα βρεις να σε μαντεύει,
σαν τη μάνα που λατρεύει,
σαν τη μάνα που πονεί.
Την υγειά της, τη ζωή της,
όλα η μάνα τ’ αψηφάει,
για το τέκνο π’ αγαπάει,
για το τέκνο που φιλεί.
Όπου τρέχεις, πάντα η μάνα,
με το νου σε συντροφεύει,
σε προσμένει, σε γυρεύει,
μ’ ανυπόμονη καρδιά.
Κι αν σκληρός εσύ φαρμάκια,
την ποτίζεις την καημένη,
πάντα η μάνα σ’ απανταίνει,
με τα ολόθερμα φιλιά.
Δυστυχής όποιος τη χάνει,
ο καημός είναι μεγάλος.
Σαν τη μάνα δεν είν’ άλλος,
εις τον κόσμο θησαυρός.
Κι’ όποιος μάνα πια δεν έχει,
«Μάνα» κράζει στ’ όνειρό του.
Πάντα «Μάνα» στον καημό του,
είν’ ο μόνος στεναγμός!
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ
« Ασφαλώς … Κυκλοφορώ »
Το πρόγραμμα που υλοποιήσαμε στο 3ο Εργαστήριο Δεξιοτήτων είχε ως θέμα : “Ασφαλώς … Κυκλοφορώ” . Εντάσσεται στη θεματική ενότητα “ΕΥ ΖΗΝ” και στην υποενότητα “ΟΔΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ”.
Η συμμετοχή των μαθητών είχε βιωματικό χαρακτήρα και μέσα από την ενεργή εμπλοκή τους σε ανατροφοδοτικές διαδικασίες, απέχτησαν δεξιότητες που τους δίνουν τη δυνατότητα να παρατηρούν, να εντοπίζουν και να βλέπουν κριτικά στοιχεία της μαθησιακής διαδικασίας και των έργων τους, να αυτοαξιολογούνται.
Το σχέδιο εργασίας αποσκοπούσε στη διαμόρφωση ενσυνείδητης και υπεύθυνης χρήσης του οδικού δικτύου από τους μαθητές/τριες , να γνωρίσουν τις πινακίδες σήμανσης, να μάθουν να συμπεριφέρονται σωστά ως πεζοί, ποδηλάτες, επιβάτες και να μετακινούνται με ασφάλεια από και προς το σχολείο.
Χρησιμοποιήσαμε και την παρακάτω παρουσίαση :
Τρύπωνας ο φαφαγάλος
Ο Τρύφωνας, ο παπαγάλος, είναι ο ήρωας του βιβλίου “Τρύπωνας ο φαφαγάλος” της Άννας Κωσταλλά. Αυτός ο παπαγάλος μιλάει αλλά μπερδεύει το πι με το φι. Διαβάστε τις ευφάνταστες ιστορίες που έγραψαν τα παιδιά της Δ΄τάξης , εμπνευσμένα από το απόσπασμα του βιβλίου , με νέες περιπέπειες του παπαγάλου !
Μια μέρα ο Τρύφωνας επισκέφτηκε την τάξη της Αλεξάνδρας:
— Κυρία, κυρία! Ένας παπαγάλος έξω απ’ το παράθυρο! φώναξαν τα παιδιά.
Ήταν ο Τρύφωνας. Είχε κολλήσει το μουσκεμένο ράμφος του πάνω στο κλειστό τζάμι και τα πανέξυπνα ζωηρά μάτια του ήταν καρφωμένα πάνω στη δασκάλα. Τα παιδιά σηκώθηκαν όρθια και άρχισαν να τον φωνάζουν να καθίσει στο θρανίο τους. Σε λίγο άρχισαν να του μιλάνε και τον ρωτούσαν :
Παιδιά : Πού μένεις ;
Τρύφωνας : Στο Φαγκράτι !
Παιδιά : Πόσο χρονών είσαι ;
Τρύφωνας : Φαραλίγο τριών χρονών !
Παιδιά :Τι τρως το μεσημέρι;
Τρύφωνας : Αφό όλα ! το μόνο που δεν μου αρέσει είναι ο μαϊντανός !
Παιδιά :Έχεις φίλους ;
Τρύφωνας : Έχω φίλο ένα καναρίνι , μια φάφια και άλλους φέντε φαφαγάλους !
Παιδιά : Είσαι υπέροχος παπαγάλος ! Σε περιμένουμε να ξανάρθεις !
Τρύφωνας: Φαιδιά φεύγω , με φεριμένει η φίλη μου η Κατερίνα!
Παιδιά : Σε περιμένουμε , να μας ξανάρθεις ! Γεια σου παπαγάλε !
Κατερίνα Παρίση
Μια μέρα ο Τρύφωνας επισκέφτηκε την τάξη μας.
— Κύριε, κύριε! Ένας παπαγάλος έξω απ’ το παράθυρο! φώναξαν τα παιδιά.
Ήταν ο Τρύφωνας. Είχε κολλήσει το μουσκεμένο ράμφος του πάνω στο κλειστό τζάμι και τα πανέξυπνα ζωηρά μάτια του ήταν καρφωμένα πάνω στον δάσκαλο. Τα παιδιά σηκώθηκαν όρθια και άνοιξαν το παράθυρο . Ο Τρύπωνας μπήκε μέσα .
Καλημέρα ! του είπαν τα παιδιά .
-Καλημέρα , απανάλαβε ο Τρύπωνας .
-Τι γυρεύεις εδώ Τρύπωνα ; τον ρώτησε ο κύριος Αντώνης , ο οποίος τον γνώριζε επαιδή μένουν στην ίδια γειτονιά .
-Ήθελα να μάθω μαθηματικά και σας φαρακολούθησα μέχρι το σχολείο , απάντησε ο παπαγάλος .
-Είσαι τυχερός ! Αυτήν την ώρα θα κάνουμε μαθηματικά . Έχουμε προβλήματα με διαίρεση , είπε ο κύριος Αντώνης.
Ο κύριος έγραψε το πρόβλημα στον πίνακα . Τα παιδιά αντέγραψαν στο τετράδιό τους και ο Τρύπωνας διάβασε δυνατά το πρόβλημα.
-Ο Τρύπωνας και τα τα 2 αδέρφια του έχουν να μοιραστούν 9 κιλά σφοράκια . Φόσα κιλά θα φάρει ο καθένας ;
-Τρία κιλά ! είπαν τα παιδιά .
-Όχι ! Θα τα φάρω όλα , δεν έχω αδέλπια , είπε ο Τρύπωνας .
Τα παιδιά έβαλαν τα γέλια !
-Ας υποθέσουμε ότι έχεις αδέλφια , είπε ο κύριος Αντώνης .
-Τότε θα φάρουν τα αδέλπια μου δύο κιλά και εγώ φέντε , απάντησε ο Τρύπωνας .
-Λάθος ! Τρία κιλά ! Ξαναείπαν τα παιδιά
-Μα φεινάω πολύ !
Τα παιδιά ξαναέβαλαν τα γέλια .
-Στη διαίρεση μοιράζουμε ίσα , είπε ο κύριος Αντώνης .
Ξαφνικά χτύπησε η πόρτα . Ήταν η κυρία Καλλιόπη , η οποία έξαχνε τον Τρύπωνα .
-Πού είσαι Τρύπωνα ; Έφαγα τον κόσμο να σε βρω !
– Ήρθα εδώ να μάθω μαθηματικά , αλλά μάλλον δεν τα έμαθα ! Γιαυτό λέω να ξανάρθω !
Τα παιδιά έβαλαν ξανά τα γέλια . Ο Τρύπωνας χαιρέτησε τον κύριο Αντώνη και τα παιδιά κι έφυγε με την κυρία Καλλιόπη για το σπίτι τους .
Θάνος Μωραΐτης
Μια μέρα ο Τρύφωνας επισκέφτηκε την τάξη της Αλεξάνδρας:
— Κυρία, κυρία! Ένας παπαγάλος έξω απ’ το παράθυρο! φώναξαν τα παιδιά.
Ήταν ο Τρύφωνας. Είχε κολλήσει το μουσκεμένο ράμφος του πάνω στο κλειστό τζάμι και τα πανέξυπνα ζωηρά μάτια του ήταν καρφωμένα πάνω στη δασκάλα. Τα παιδιά σηκώθηκαν όρθια και φώναξαν :
-Ήρθε πάλι ο Τρύφωνας κυρία !
-Αχ βρε Τρύφωνα ! πάλι με ακολούθησες είπε η κυρία και άνοιξε το παράθυρο να μπει μέσα .
-Καλλιόφη ! Καλλιόφη ! , είπε ο Τρύφωνας
-Ησυχία τώρα , έχουμε τώρα μαθηματικά , είπε η κυρία Κλλιόπη .
-Φρέφει να σου πω κάτι φολύ σημαντικό , ξαναλέει ο Τρύφωνας .
-Περίμενε να τελειώσουμε το μάθημα , του είπε η κυρία Καλλιόπη .
-Όφως νομίζεις , αλλά είναι φολύ σημαντικό, μουρμούρισε ο παπαγάλος.
Σε λίγη ώρα τελείωσε το μάθημα και ο παπαγάλος κάθισε πάνω στην έδρα της κυρίας .
-Τώρα Τρύφωνα , μπορείς να μου ότι θέλεις !
-Τώραααααα είναι αργά !
-Γιατί ; τον ρώτησε η κυρία .
-Γιατί ξέχασες το χειρόφτερο στο αυτοκίνητο και το αυτοκίνητο φάει ….
-Πώς; Τι είπες ;
-Κρίμα , τώρα εμπρός καλά μου φόδια , γιατί εγώ έχω φτεράααααααα!!
Άνθια Μάντη
Σήμερα στο σχολείο μας επισκέφτηκε ο Τρύφωνας ο παπαγάλος . Συγγνώμη λάθος έκανα στο όνομα , μας επισκέφτηκε ο Τρύπωνας ο φαφαγάλος ! Στην αρχή φοβηθήκαμε γιατί είχαμε καιρό να τον δούμε , μα όταν καταλάβαμε πως ήταν ο Τρύπωνας χαρήκαμε πάρα πολύ ! Ο κύριος μας, άρχισε να μας λέει περισσότερες πληροφορίες για την ζωή , την τροφή και τους εχθρούς των παπαγάλων ! Αλλά εμείς που μυαλό ! Ασχολιόμασταν με τον παπαγάλο! Μια καθόταν στο κεφάλι της Δήμητρας , μία στον ώμο της Ιωάννας , στη στιγμή κάθισε στα γυαλιά του Σάββα και στα ξαφνικά βρέθηκε στην έδρα του κυρίου . Μας είπε πως κάνει κι αυτός μαθήματα γραμματικής με την κυρία Καλλιόπη . Ο Ραφαήλ του ετοίμασε το δικό του θρανίο για να ζωγραφίσει και να κάνουν μαθηματικά . Μόλις χτύπησε το κουδούνι για να φύγουμε , μας χαιρέτησε κουνώντας τα φτερά του κι πέταξε από το ανοιχτό παράθυρο .
Δούγιου Δήμητρα .
Μια μέρα ο Τρύφωνας επισκέφτηκε την τάξη της Αλεξάνδρας:
— Κυρία, κυρία! Ένας παπαγάλος έξω απ’ το παράθυρο! φώναξαν τα παιδιά.
Ήταν ο Τρύφωνας. Είχε κολλήσει το μουσκεμένο ράμφος του πάνω στο κλειστό τζάμι και τα πανέξυπνα ζωηρά μάτια του ήταν καρφωμένα πάνω στη δασκάλα. Τα παιδιά σηκώθηκαν όρθια και είπαν στην κυρία να ανοίξει το παράθυρο .
-Κυρία , είναι ο Τρύφωνας ο παπαγάλος , είπε η Αλεξάνδρα στην κυρία .
-Ποιος είναι ο Τρύφωνας ; ρώτησε η κυρία .
-Είναι ένας παπαγάλος που μένει στο διπλανό μας σπίτι . Είναι υπέροχος κυρία, αφήστε τον να μπει στην τάξη μας και θα δείτε πόσο καλός είναι !
Η κυρία άνοιξε το παράθυρο και ο παπαγάλος αφού τίναξε τα μουσκεμένα του φτερά , είπε :
– Καλημέραααααααα
– Ποιος είσαι ; μιλάς ;
– Είμαι ο Τρύπωνας ο φαφαγάλος!
– Τι θέλεις εδώ ;
-Θέλω να μάθω γράμματα . Η κυρία Καλλιόφη μου είφε να έρθω εδώ για να μάθω να μιλάω σωστά !
– Κυρία είναι ο καινούριος μας συμμαθητής ! είπε η Αλεξάνδρα .
– Πες τη λέξη πατάτα , του είπε ο Θάνος
– Φατάτα !
-Πες φαγητό , του είπε ο Νίκος
– Παγητό !
Όλοι γελούσανε και συνέχισαν να τον ρωτούν για να πει κι άλλες λέξεις . Μετά από λίγο ο παπαγάλος ρώτησε :
-Φρώτα τι μάθημα θα κάνουμε ;
-Θα ξεκινήσουμε με τη Γλώσσα , είπε η κυρία .
-Απού η γλώσσα είναι φσάρι !
– Η Γλώσσα είναι μάθημα , του είπε η Αλεξάνδρα
– Ποιος θα μου διαβάσει την πρόταση που έγραψα στο πίνακα , ρώτησε η κυρία τα παιδιά .
-Εγώ , εγώ ! είπε ο Τρύφωνας και διάβασε δυνατά :
«Ο φαφαγάλος φετάει και πωνάζει δυνατάαααααα»
Όλη η τάξη γέλασε δυνατά και τα παιδιά δεν μπορούσαν να σταματήσουν . Ο παπαγάλος τρόμαξε και κρύφτηκε πίσω από την κουρτίνα ! Όταν τα παιδιά ησύχασαν αναζήτησαν τον παπαγάλο . Ο Τρύφωνας ήταν στο ανοιχτό παράθυρο και με τους είπε :
– Ώρα να φηγαίνω , φέρασα φολύ ωραία μαζί σας !
Μίσκος Ηλίας
Μια μέρα ο Τρύφωνας επισκέφτηκε την τάξη μας.
– Κύριε, κύριε! Ένας παπαγάλος έξω απ’ το παράθυρο! φώναξαν τα παιδιά.
Ήταν ο Τρύφωνας. Είχε κολλήσει το μουσκεμένο ράμφος του πάνω στο κλειστό τζάμι και τα πανέξυπνα ζωηρά μάτια του ήταν καρφωμένα πάνω στον δάσκαλο. Όλα τα παιδιά σηκωθήκαμε όρθια και ανοίξαμε το παράθυρο . Ο Τρύπωνας μπήκε μέσα κι έπιασε με το ράμφος του μια κιμωλία . Άρχισε να πετάει δεξιά και αριστερά στον πίνακα και όπως ήταν φυσικό ο πίνακας μουτζουρώθηκε ! Εμείς με το ζόρι κρατούσαμε τα γέλια μας . Αλλά ο Ηλίας δεν άντεξε και γέλασε τόσο δυνατά , έπειτα και η Δήμητρα και σε λίγο όλοι μας είχαμε ξεκινήσει να γελάμε μέχρι που δακρύσαμε ! Ο παπαγάλος μας άρχισε να κι αυτός να γελάει με μας και να κάνει σβούρες πάνω από τα κεφάλια μας! Σε λίγο σταμάτησε και με δυνατή φωνή είπε :
– Φεινάω το γέλιο, μου άνοιξε την όρεξη ! Μήπως έχει κάφοιος κάτι να πάω !
Δεν απάντησε κανείς , γιατί δεν ξέραμε τι τρώει ο παπαγάλος ! Τότε αυτός άρπαξε τα σπόρια του Κωνσταντίνου ! Η Μυροφόρα ρώτησε τον κύριο αν τα σποράκια αρέσουν και στα άλλα τα πουλιά και εκείνος απάντησε πως τα λατρεύουν . Μετά ο παπαγάλος άρπαξε το τάπερ μου και μόλις το σήκωσε με το ράμφος του , έπεσε κάτω ! Άνοιξε το τάπερ και έπεσε στο πάτωμα το κεκάκι μου και το τοστάκι μου ! Εγώ δεν ήξερα να θυμώσω που έπεσε το φαγητό μου ή να γελάσω όπως έκαναν οι συμμαθητές μου !
-Φάει το παγητό ! είπε ο παπαγάλος .
Ο κύριος θυμωμένος με όλα όσα έχουν γίνει είπε :
-Φτάνει με αυτόν τον παπαγάλο . Εδώ είμαστε σχολείο και όχι πάρκο για πουλιά , έχουμε και μαθήματα !
-Σας παρακαλούμε κύριε να τον κρατήσουμε στην τάξη , θα του μάθουμε και μαθηματικά είπε η Χριστίνα .
-Εσείς μας έχετε πει ότι η πλειοψηφία κερδίζει ! Τώρα η πλειοψηφία των μαθητών λέει να τον κρατήσουμε στην τάξη , είπε η Ιωάννα.
-Λυπάμαι παιδιά , αλλά δεν μπορούμε να τον κρατήσουμε .
-Γιατί ; είπε ο Βαγγέλης .
-Γιατί αυτός ο παπαγάλος ανήκει σε κάποιον και κάποιος τώρα θα ανησυχεί που τον έχει χάσει .
-Ξέρω σε ποιον ανήκει ο παπαγάλος , είπε ο Νίκος .
-Νίκο , γιατί δεν μας το λες τόση ώρα .
-Λέγε σε ποιον ανήκει θα σκάσουμε ! είπε η Μαρία .
-Ανήκει στη γειτόνισσα μου , την κυρία Καλλιόπη.
-Πολύ ωραία Νίκο , στο τέλος του μαθήματος , μην ξεχάσεις να πάρεις μαζί σου και τον παπαγάλο για να τον επιστρέψεις εκεί που ανήκει !
Ήταν η πιο ξεκαρδιστική μέρα στο σχολείο , φαρέα με τον Τρύπωνα !
Μαγδαληνή Μπιρόζη .
– Κύριε, κύριε! Ένας παπαγάλος έξω απ’ το παράθυρο! φώναξαν τα παιδιά.
Ήταν ο Τρύφωνας. Είχε κολλήσει το μουσκεμένο ράμφος του πάνω στο κλειστό τζάμι και τα πανέξυπνα ζωηρά μάτια του ήταν καρφωμένα πάνω στον δάσκαλο. Όλα τα παιδιά σηκωθήκαμε όρθια και η Κατερίνα άνοιξε το παράθυρο . Ο Τρύπωνας μπήκε μέσα και δεν μπορείτε να φανταστείτε τι όμορφα περάσαμε ! Ο παπαγάλος άρχισε να μας μιλάει και επειδή μπέρδευε τα γράμματα όλοι γελούσαμε και του βάζαμε να λέει όλο και πιο δύσκολες λέξεις . Έπειτα παίξαμε διάφορα παιχνίδια , τυφλόμυγα , κρεμάλα , τρίλιζα ! Πάντα νικητής ήταν ο παπαγάλος μας ! Ήταν πολύ έξυπνος (μπα !!!) και πολύ διασκεδαστικός ! Η ώρα πέρασε πολύ γρήγορα και έπρεπε να φύγει ! Όλοι τον χαιρετίσαμε και στο τέλος λυπηθήκαμε που έφυγε .
I love you ! παπαγάλε και να μας ξανάρθεις !
Μαρία Μπάντση
Μια μέρα ο Τρύφωνας επισκέφτηκε την τάξη μας.
— Κύριε, κύριε! Ένας παπαγάλος έξω απ’ το παράθυρο! φώναξαν τα παιδιά.
Είναι ο Τρύφωνας , ο παπαγάλος που μπερδεύει τα γράμματα , το π με το φ !, είπε ο φίλος μου ο Μάριος . Τα παιδιά παρακάλεσαν την κυρία να τον κρατήσουν στην τάξη . Μόλις ο παπαγάλος μπήκε στην τάξη όρμησε πάνω στην κυρία , η οποία τρόμαξε και έφυγε από τη τάξη . Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν και άρχισαν να παίζουν με τον παπαγάλο ! Του έμαθαν νέες λέξεις , να τονίζει σωστά και να συλλαβίζει τις λέξεις ! Σε λίγο ο παπαγάλος έμαθε να μην μπερδεύει τα γράμματα και να μιλάει σωστά !
Με λένε Τρύφωνα και σας ευχαριστώ παιδιά !
Αλέξανδρος Κωνσταντόπουλος
Μια μέρα ένας παπαγάλος επισκέφτηκε την τάξη μας.
– Κύριε, κύριε! Ένας παπαγάλος έξω απ’ το παράθυρο! φώναξαν τα παιδιά. Είχε κολλήσει το μουσκεμένο ράμφος του πάνω στο κλειστό τζάμι και τα πανέξυπνα ζωηρά μάτια του ήταν καρφωμένα πάνω στον δάσκαλο. Όλα τα παιδιά σηκωθήκαμε όρθια και τρέξαμε στο παράθυρο για να τον δούμε .
– Πο Πο! Πόσο όμορφη ουρά έχει !, είπε η Σοφία
– Ναι , ναι τι όμορφα μπλε φτερά έχει φώναξε ο Νίκος
– Κύριε πως θα τον προστατεύουμε στο σχολείο μας , γιατί στην αυλή μας έχει πολλές γάτες , ρώτησε ο Ραφαήλ .
– Θα φωνάξουμε την κ. Έμη , η οποία είναι αντιπρόεδρος της φιλοζωικής για να μας πει τι πρέπει να κάνουμε , είπε ο κύριος .
Η Κατερίνα έτρεξε και φώναξε την κ . Έμη . Όση ώρα χρειάστηκε για να ανεβούνε , όλα τα παιδιά της τάξης βλέπαμε ενθουσιασμένοι τον μικρό μας επισκέπτη .
Η κ. Έμη , μόλις μπήκε στην τάξη θαύμασε τον όμορφο παπαγάλο .
-Πως μπορούμε να τον βοηθήσουμε να πάει στο σπίτι του και να είναι ασφαλής, τη ρώτησε η Χριστίνα .
-Ο παπαγάλος είναι μοναδικό πουλί ! Θα μου δώσετε μια ζακέτα σας . Τα πουλιά για να μην τρομάζουν τους ρίχνουμε πάνω τους ένα πανί για να μπορούμε να τα πιάσουμε , αλλά και να τρομάξουν .
Έτσι κι έγινε ! Η κ. Έμη έριξε μια λεπτή ζακέτα της Ιωάννας , πάνω στον παπαγάλο μας . Αυτός μάζεψε τα μουσκεμένα του φτερά και κούρνιασε στα χέρια της κ. Έμης , η οποία τον μετέφερε με ασφάλεια στον κτηνίατρο .
Στη συνέχεια όλη η τάξη αποφάσισε πως αν ο παπαγάλος δεν είναι κανενός , να τον υιοθετήσουμε !
Μιχαέλα Γρόπαλη
ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΘΑΥΜΑΣΙΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥΣ !
ΤΩΡΑ ΑΚΟΥΣΤΕ ΚΑΙ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΠΑΓΑΛΟ !
Κυκλοφοριακή αγωγή
Η ΔΙΑΒΑΣΗ ΠΕΖΩΝ
Τα παιδιά αλλά και οι μεγάλοι , ενδέχεται να δυσκολεύονται να διασχίσουν το δρόμο με ασφάλεια, όταν δεν υπάρχουν φανάρια για τους πεζούς. Γιαυτό ακολουθούμε τους 6 βασικούς κανόνες:
1. Σκέφτομαι. Βρίσκω ένα ασφαλές σημείο στο πεζοδρόμιο. Επιλέγω τους δρόμους που έχουν διάβαση πεζών.
2. Στέκομαι πριν την κίτρινη γραμμή του πεζοδρομίου και, αν δεν υπάρχει, ένα βήμα πριν την άκρη του πεζοδρομίου.
3. Βλέπω και ακούω με προσοχή.
4. Κοιτάζω αριστερά-δεξιά και ξανά αριστερά το δρόμο να βεβαιωθώ ότι δεν περνάει κάποιο αυτοκίνητο ή άλλο όχημα.
5. Διασχίζω προσεκτικά το δρόμο, δεν τρέχω ούτε αργοπορώ!
Μετακινούμαι ως ποδηλάτης
ΚΑΝΟΝΕΣ ΟΔΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ !
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΩ ΓΙΑ ΝΑ ΟΔΗΓΩ ΣΩΣΤΑ ΠΟΔΗΛΑΤΟ !
Τι φοράμε
- Όσο περισσότερο καλυμμένος είναι ο ποδηλάτης, τόσο λιγότερο θα τραυματιστεί σε περίπτωση ατυχήματος.
- Κατάλληλα παπούτσια που κρατούν σωστά τα πόδια και πάντα δεμένα κορδόνια.
- Το βράδυ, ο ποδηλάτης φροντίζει να φορά ανοιχτόχρωμα ρούχα ή ρούχα με πρόσθετα αντανακλαστικά για να φαίνεται καλύτερα.
- Ο ποδηλάτης φορά πάντα ποδηλατικό κράνος ασφαλείας. Τα ατυχήματα τα οποία προκαλούν κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις είναι η πρώτη αιτία θανάτου οδηγών δικύκλων. Η σωστή χρήση κράνους ασφαλείας για τους ποδηλάτες και τους μοτοποδηλάτες, μπορεί να μειώσει τις κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις έως και 88%.
Για να είναι αποτελεσματικό το κράνος που φοράμε πρέπει:
- Να είναι κατάλληλο. Υπάρχουν εξειδικευμένα ελαφριά κράνη για ποδηλάτες και πιο βαριά για μοτοποδηλάτες και μοτοσικλετιστές.
- Να έχει το σωστό μέγεθος. Ένα κράνος δεν είναι σαν πουκάμισο. Δεν το αγοράζουμε μεγαλύτερο μέγεθος για να μας κρατήσει περισσότερο.
- Να το φοράμε πάντα σωστά δεμένο. Σε περίπτωση ατυχήματος εφόσον το φοράμε λυμένο μπορεί εύκολα να πεταχτεί από το κεφάλι μας.
- Να είναι ανοιχτόχρωμο ώστε να μας ζεσταίνει λιγότερο το καλοκαίρι και να διακρίνεται καλύτερα το βράδυ.
- Να το φοράμε πάντα, ακόμα και όταν διανύουμε πολύ μικρές αποστάσεις. Η άσφαλτος κοντά στο σπίτι μας δεν είναι πιο μαλακή από την άσφαλτο μερικά χιλιόμετρα πιο πέρα.
- Να είναι διεθνών προδιαγραφών.
Τί ελέγχουμε στο ποδήλατό μας
Σκελετός ποδηλάτου
- Ο σκελετός του ποδηλάτου δεν πρέπει να έχει ρωγμές η σκουριές. Στην αντίθετη περίπτωση συμβουλευόμαστε τον ειδικό.
- Σηκώνουμε ελάχιστα την μπροστινή ρόδα από το έδαφος και αφήνουμε το ποδήλατο να αναπηδήσει, η κίνηση αυτή θα μας δείξει εάν υπάρχει κάτι που χρειάζεται σφίξιμο η διόρθωση.
- Η σέλλα και ο λαιμός του τιμονιού πρέπει να είναι ευθυγραμμισμένα με τον πάνω σωλήνα του σκελετού.
Τιμόνι
- Κρατώντας το τιμόνι σηκώνουμε ελάχιστα το μπροστινό μέρος του ποδηλάτου και βεβαιωνόμαστε ότι το τιμόνι στρίβει με άνεση και από τις δυο πλευρές
- Οι χειρολαβές του τιμονιού να είναι σταθερές και σε καλή κατάσταση
Ρόδες
- Ελέγξτε την πίεση των λάστιχων καθισμένοι πάνω στο ποδήλατο
- Ελέγξτε την επιφάνεια του λάστιχου να μην είναι φαγωμένη και να μην έχει ρωγμές
- Βεβαιωθείτε ότι οι δυο τροχοί είναι ευθυγραμμισμένοι (δηλαδή ακολουθούν την ίδια ευθεία) και τα παξιμάδια που τους κρατάνε βιδωμένους στο σκελετό είναι καλά σφιγμένα
- Ελέγξτε τις ακτίνες των τροχών να είναι σταθερές και σε καλή κατάσταση.
Φρένα
- Να δουλεύουν σωστά οι χειρολαβές
- Να είναι τα καλώδια σε καλή κατάσταση
- Να μην είναι φαγωμένα τα τακάκι
Πετάλια, αλυσίδα, ταχύτητες
- Βεβαιωθείτε ότι τα πετάλια είναι σταθερά και κινούνται με ευκολία
- Βεβαιωθείτε ότι η αλυσίδα είναι στη θέση της και γυρίζει εύκολα. Η αλυσίδα χρειάζεται καθαρισμό και λάδωμα σε τακτά χρονικά διαστήματα.
- Εάν έχετε ταχύτητες στο ποδήλατό σας ελέγξτε την καλή κατάσταση του συστήματος. Στην αντίθετη περίπτωση συμβουλευτείτε τον ειδικό.
Φώτα, αντανακλαστικά, κουδούνι
- Ο Κ.Ο.Κ. προβλέπει λευκό ή κίτρινο φως στο μπροστινό μέρος, κόκκινο στο πίσω μέρος και αντανακλαστικά πίσω, στις ρόδες και στα πετάλια.
- Το κουδούνι χρησιμεύει για να προειδοποιεί ο ποδηλάτης τους οδηγούς των άλλων οχημάτων και τους πεζούς.
Δείτε τώρα, πώς οδηγώ σωστά ποδήλατο, ακολουθώντας τις συμβουλές του φίλου μου του Ποδηλατάκια!
Ακούστε και 3 όμορφα τραγούδια για το αγαπημένο μας ποδήλατο !
ΓΙΟΡΤΗ ΒΙΒΛΙΟΥ
«Διασχίστε τις θάλασσες με τα φτερά της φαντασίας!»
ΟΙ ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΗΣ Δ΄ΤΑΞΗΣ ΣΑΣ ΠΡΟΣΚΑΛΟΥΝ ΣΕ ΕΝΑ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ !
Αφορμή για τα βιβλιο…ταξίδια μας είναι η ημέρα των γενεθλίων του γνωστού Δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν (2 Απριλίου 1805) και σκοπός μας να εμπνεύσουμε σε όλα τα παιδιά του σχολείου μας την αγάπη για το διάβασμα, την αγάπη στο παιδικό βιβλίο!
Από όλα τα εργαλεία του ανθρώπου, το πιο εκπληκτικό είναι, χωρίς καμιά αμφιβολία, το βιβλίο. Τα άλλα είναι προεκτάσεις του κορμιού του. Το μικροσκόπιο και το τηλεσκόπιο είναι προεκτάσεις της όρασής του· το τηλέφωνο είναι προέκταση της φωνής του· έχουμε επίσης το αλέτρι και το σπαθί, προεκτάσεις του χεριού του. Το βιβλίο όμως είναι άλλο πράγμα: το βιβλίο είναι μια προέκταση της μνήμης του και της φαντασίας του.
Borges 1987, 782
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΒΙΒΛΙΟ;
Το βυβλίον ή βιβλίον είναι υποκοριστικό του ουσιαστικού βύβλος ή βίβλος, το οποίο στην αρχαιότητα αναφερόταν στο φυτό πάπυρος, ή στον ρόλο (κύλινδρο) του παπύρου, ή σε μια λωρίδα ή ταινία παπύρου, δηλαδή στο υλικό πάνω στο οποίο έγραφαν οι αρχαίοι. Η λέξη προέρχεται (όπως ισχυρίζονται οι περισσότεροι μελετητές) από το όνομα της φοινικικής πόλεως Βύβλος (τοποθεσία στο σημερινό Λίβανο), από την οποία εισαγόταν στις ελληνικές πόλεις ο κατεργασμένος πάπυρος.
Η λέξη χρησιμοποιείται ευρύτερα από το δεύτερο μισό του 5ου αιώνα π.Χ. και καθιερώνεται κατά τον 4ο αιώνα, όπως μαρτυρείται από τα κείμενα του Αριστοφάνη, του Πλάτωνα, του Ξενοφώντα, του Αριστοτέλη και άλλων αρχαίων συγγραφέων.
Δείτε έναν σπαρταριστό διάλογο ανάμεσα σε μια βιβλιόφιλη μαϊμού κι έναν γάιδαρο που είναι άσσος των νέων τεχνολογιών για το τι τελικά ΕΙΝΑΙ ΒΙΒΛΙΟ.
Δείτε και 2 πολύ ενδιαφέροντα βιβλία ,δυο ιστορίες γεμάτες αγάπη για το βιβλίο και το διάβασμα!
Και μην ξεχνάτε: Όπου κι αν πάτε πάρτε μαζί σας ένα βιβλίο! Το διάβασμα είναι τρόπος ζωής!
ΓΡΑΦΗ , Η ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ
Μια περιπέτεια χωρίς τέλος….
Η ιστορία της Γραφής και του Βιβλίου άρχισε πριν από χιλιάδες χρόνια .
- Ας ταξιδέψουμε πίσω στο χρόνο τότε που οι άνθρωποι ζούσαν στις σπηλιές. Οι βραχογραφίες δεν ήταν διακόσμηση .Ήταν μήνυμα .Κάτι ήθελαν να πουν ίσως να χτυπηθεί καλύτερα το ζώο στο κυνήγι…
- Με εικόνες έγραφαν στη μακρινή Κίνα & στη Μεσοποταμία .Αυτή ήταν η εικονογραφική γραφή . Με εικόνες και διάφορα άλλα σημάδια γράφανε οι Αιγύπτιοι . Αυτή ήταν η ιερογλυφική γραφή. Τα ιερογλυφικά της Κρήτης τα βλέπουμε πάνω στον Δίσκο της Φαιστού .
Ο δίσκος της Φαιστού
Ο δίσκος της Φαιστού , είναι ένα αρχαιολογικό εύρημα από τη Μινωική πόλη της Φαιστού στη νότια Κρήτη και χρονολογείται πιθανώς στον 17ο αιώνα π.Χ. Αποτελεί ένα από τα γνωστότερα μυστήρια της αρχαιολογίας, αφού ο σκοπός της κατασκευής του και το νόημα των όσων αναγράφονται σε αυτόν παραμένουν άγνωστα. Ο δίσκος ανακαλύφθηκε στις 3 Ιουνίου 1908 από τον Ιταλό αρχαιολόγο Λουΐτζι Περνιέ και φυλάσσεται σήμερα στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου.
Ο δίσκος είναι φτιαγμένος από πηλό. Η μέση διάμετρός του είναι 16 εκατοστά και το μέσο πάχος του 2.1 εκατοστά. Στις δύο όψεις του βρίσκονται 45 διαφορετικά σύμβολα, πολλά από τα οποία αναπαριστούν εύκολα αναγνωρίσιμα αντικείμενα, όπως ανθρώπινες μορφές, ψάρια, πουλιά, έντομα, φυτά κ.α. Συνολικά υπάρχουν 241 σύμβολα, 122 στην 1η πλευρά και 119 στη 2η, τοποθετημένα σπειροειδώς. Τα σύμβολα είναι χωρισμένα σε ομάδες με τη χρήση μικρών γραμμών που κατευθύνονται προς το κέντρο του δίσκου.
- Η Γραμμική Γραφή Α΄ είναι και αυτή άγνωστη . Αντίθετα η Γραμμική Γραφή Β΄ δεν έχει πια μυστικά . Τα χρόνια πέρασαν και οι εικόνες έγιναν σύμβολα που ήταν τρίγωνα σαν σφήνες . Γι’ αυτό η γραφή αυτή ονομάστηκε Σφηνοειδής .
- Οι αρχαίοι Φοίνικες , έξυπνος λαός, έμποροι και ταξιδευτές έπρεπε να συνεννοούνται γρήγορα και σωστά . Σκέφτηκαν, να γράφουν όχι με λέξεις αλλά και με γράμματα! Αυτή ήταν και η καταπληκτική εφεύρεση του ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ ! Το αλφάβητο των Φοινίκων όμως είχε μόνο σύμφωνα έτσι προέκυψαν σίγουρα προβλήματα . Οι Έλληνες που ήταν κι αυτοί πολύ έξυπνοι, ταξιδευτές και ποιητές έκαναν το αλφάβητο των Φοινίκων πιο ωραίο .Του πρόσθεσαν και φωνήεντα .
- Το ελληνικό αλφάβητο πιθανολογείται ότι εμφανίζεται τον 8ο αιώνα π.Χ. Σε αυτό το αλφάβητο η πρώτη λογοτεχνική καταγραφή είναι τα ομηρικά έπη. H συγκεκριμένη γραφή καινοτομεί σε σχέση με το παρελθόν, γιατί στηρίζεται στον συνδυασμό συμφώνων και φωνηέντων. Στην αρχαία Ελλάδα, έθνος χωρισμένο σε πόλεις-κράτη, η γραφή ενοποιήθηκε τον 4ο αιώνα π.Χ., όταν η Αθήνα υιοθέτησε το 403 π.Χ., το «ιωνικό» λεγόμενο αλφάβητο.
ΥΛΙΚΑ ΓΡΑΦΗΣ
Οι αρχαίοι λαοί έγραφαν σε διάφορα υλικά . Αρχικά χάραζαν την πέτρα και τον πηλό . Τα πρώτα βιβλία ήταν πήλινα . Κάθε σελίδα ήταν σωστή κεραμίδα!
Οι πρώτες γραφές άρχιζαν από δεξιά προς τα αριστερά ! Αργότερα άρχισαν να γράφουν μια γραμμή από τα δεξιά προς τα ααριστερά και μια γραμμή προς τα δεξιά .
Ο ΠΑΠΥΡΟΣ
Οι Αιγύπτιοι έκοβαν καλάμια από τον Νείλο – που ονομάζονταν πάπυροι και φτιάχνανε κάτι σαν χαρτί, που το λέγανε κι αυτό πάπυρο !
O πάπυρος ήταν το πρώτο υλικό που διευκόλυνε τη γραφή, βελτίωσε την ποιότητά της και εξασφάλισε καλές συνθήκες συντήρησής της. Τα φύλλα παπύρου προέρχονταν από το επεξεργασμένο στέλεχος του φυτού .Ήταν ανθεκτικά, ευλύγιστα, είχαν λαμπερό λευκό χρώμα και στην αφή έμοιαζαν με μετάξι. Από τα αρχαιολογικά ευρήματα εικάζεται ότι ήδη το 3.000 π.Χ. οι Αιγύπτιοι γνώριζαν τη χρήση του πάπυρου, της γραφίδας και του μελανιού. Οι Έλληνες πρέπει να γνώριζαν τον πάπυρο ήδη από τον 7ο αιώνα π.Χ., αφού είχαν πολλές εμπορικές σχέσεις με την Αίγυπτο.
ΟΣΤΡΑΚΑ
Οι Έλληνες έγραφαν και σε μικρά ομμάτια πηλού που τα ονόμαζαν όστρακα .Σ’ αυτά έγραφαν τα ονόματα ανθρώπων που τους θεωρούσαν επικίνδυνους για τη δημοκρατία κι έπρεπε να τους διώξουν . Τα παιδιά στο σχολείο είχαν ξύλινες πινακίδες αλειμμένες με κερί . Πάνω σ’ αυτές χάραζαν το μάθημά τους με τη μυτερή άκρη ενός ξύλου, που λεγόταν στύλος .
ΠΕΡΓΑΜΗΝΗ
Αργότερα στην Πέργαμο έφτιαξαν από λεπτό δέρμα κατσικιού ή αρνιού την Περγαμηνή. Έγραφαν κι από τις δύο πλευρές, όποτε ήθελαν έξυναν τα γραμμένα και ξανάγραφαν .H περγαμηνή (επεξεργασμένο δέρμα ζώου) άρχισε να συναγωνίζεται τον πάπυρο στη Δύση από τον 1ο έως τον 4ο αιώνα μ.Χ. H μαζική παραγωγή περγαμηνής άρχισε, όταν έγινε φανερό ότι η παραγωγή παπύρου δεν επαρκούσε για τις υπάρχουσες ανάγκες. Τα κύρια πλεονεκτήματα της περγαμηνής ήταν η ανθεκτικότητα και η δυνατότητα παραγωγής στη Δύση, πράγμα που απελευθέρωνε την αγορά γραφικής ύλης από την παραγωγή παπύρου στην Αίγυπτο.
ΧΑΡΤΙ
Οι πρώτοι που κατασκεύασαν και χρησιμοποίησαν χαρτί ήταν οι Κινέζοι περί τον 2ο αιώνα μ.Χ. Ο Τσάι Λουν βελτιστοποίησε την παραγωγή του χατριού, κάνοντάς το κατάλληλο για χρήση στον αυτοκρατορικό κρατικό μηχανισμό. Δίκαια αποκαλείται ο εφευρέτης του χαρτιού. Από τους Κινέζους έμαθαν την τεχνική οι Άραβες πρώτα και μετά οι Πέρσες, οι Σύροι και οι Αρμένιοι. Οι Βυζαντινοί από τον 8ο αιώνα μ.Χ. και μετά εισάγουν χαρτί από τη Συρία και το Iράν. Στην Ευρώπη το νέο υλικό επικρατεί από τον 12ο αιώνα και έπειτα, οπότε αυξάνεται δραστικά η παραγωγή βιβλίων γιατί μειώνεται το κόστος.
ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΑ
- Εφτά οχτώ αιώνες πριν εφεύρουν οι Ευρωπαίοι την Τυπογραφία , οι Κινέζοι την είχαν ήδη επινοήσει ! Οι Ευρωπαίοι δεν είχαν ιδέα για τις εφευρέσεις των Κινέζων και αντιγράφανε με το χέρι . Ώρες, μήνες, χρόνια για ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ . Η δουλειά αυτή γινόταν στα μοναστήρια ή στα αυτοκρατορικά εργαστήρια κι επειδή ήταν πολύ βαρετή ζωγράφιζαν στην αρχή ή στο τέλος της σελίδας και του κεφαλαίου . Απ’ έξω ντύνανε τα βιβλία με υπέροχα εξώφυλλα από δέρμα, βελούδο, χρυσό, ασήμι με λεπτά σκαλίσματα στα οποία έβαζαν διαμάντια, μαργαριτάρια ή φίλντιστ !Έτσι τα βιβλία ήταν λίγα και πανάκριβα . Λίγοι τα είχαν κι ακόμα λιγότεροι ήξεραν να διαβάζουν .
- Το 13ο αιώνα ο Γερμανός Γκούντενμπεργκ έφτιαξε μικρά γράμματα από μολύβι, έφτιαξε λέξεις, φράσεις, σελίδες .Από πάνω έβαλε χαρτί, το πίεσε με μια πρέσα και τα γράμματα τυπώθηκαν στο χαρτί .Ήταν η εφεύρεση της τυπογραφίας .Το πρώτο βιβλίο που τυπώθηκε ήταν η Βίβλος .
Σήμερα συναντά κανείς βιβλία για όλα τα γούστα . Παντού όμως ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ, όχι μόνο στην προσωπική μας ζωή, είναι το Α και το Ω για κάθε γνώση και κάθε επιστήμη !
Δείτε μια σύντομη ιστορία της γραφής μέσα από το παρακάτω βίντεο: “Από τα ορνιθοσκαλίσματα στο αλφάβητο”
Παγκόσμια Ημέρα Νερού
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Νερού , η Δ΄τάξη συμμετείχε στο πρόγραμμα “ΥΔΑΤΙΝΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ…ΥΔΑΤΙΝΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ… ΥΔΑΤΙΝΕΣ ΜΕΡΕΣ” , που διοργάνωσε η υπεύθυνη Σχολικών Δραστηριοτήτων Πέλλας , η κ. Φράγκου Μπέττυ .
Στις 19 Μαρτίου 2024 , επισκεφτήκαμε το Παρθεναγωγείο , όπου σε συνεργασία με άλλες τάξεις από το 1ο και το 8ο Δημοτικό Σχολείο , συζητήσαμε , ανταλλάξαμε ιδέες για το νερό και τη χρησιμότητά του . Στη συνέχεια γράψαμε τα δικά μας συνθήματα – μηνύματα για το νερό και ετοιμάσαμε μια ομαδική αφίσα με τίτλο ” υδάτινες σκέψεις” . Αφού ολοκληρώθηκε η δράση , όλοι μαζί και με τον Αντιδήμαρχο Παιδείας κ. Τρυψιάνη Ευάγγελο , επισκεφτήκαμε το Δημαρχείο .
Εκεί μας υποδέχτηκε θερμά ο Δήμαρχος της πόλης μας και καθίσαμε στις θέσεις του δημοτικού συμβουλίου . Ο Δήμαρχος μας μίλησε για τη σημασία του νερού στην περιοχή μας και στη συνέχεια έδωσε το λόγο σε μας . Κάθε τάξη έκανε τις προτάσεις του για το νερό . Εμείς πρώτα δείξαμε τις αφίσες που είχαμε ετοιμάσει . Την πρώτη αφίσα “Η νεράιδα του ποταμού Εδεσσαίου” , την παρουσίασαν οι μαθήτριες Δήμητρα , Μαγδαληνή και Σοφία . Τη δεύτερη αφίσα “Οι συμβουλές του Σταγονούλη” την παρουσίασαν οι μαθητές Ραφαήλ, Μαρία και Μαρίνα .
Στη συνέχεια η Άνθια και η Κατερίνα διάβασαν μια επιστολή που είχαμε ετοιμάσει για το Δήμαρχο με σκέψεις μας για το νερό , το ποτάμι μας και τους Καταρράκτες μας . Τέλος η Μυροφόρα διάβασε το δεκάλογο για τον περιορισμό σπατάλης νερού. Η επίσκεψη μας ολοκληρώθηκε με την υπόσχεση του Δημάρχου ότι θα υλοποιήσει τις προτάσεις μας !
Η εκπαιδευτική μας δράση , ήταν ωραία και περάσαμε υπέροχα ! Ευχαριστούμε το Δήμαρχο Έδεσσας κ. Τσεπκεντζή Ιωάννη , τον Αντιδήμαρχο Παιδείας κ. Τρυψιάνη Ευάγγελο και την Υπεύθυνη Σχολικών Δραστηριοτήτων κ. Φράγκου Μέττυ , που μας ακούσανε και μας κάνανε να νιώσουμε ενεργοί πολίτες , χρήσιμοι για την πόλη μας !
Διαβάστε το μήνυμά μας για την ημέρα νερού , το γράμμα με τις προτάσεις μας και τις συμβουλές μας για τον περιορισμό σπατάλης νερού :
Το νερό είναι πηγή ζωής και πολύτιμο αγαθό για τον άνθρωπο .
Φροντίζουμε για την ορθή και συνετή χρήση του.
ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΣΠΑΤΑΛΗΣ ΝΕΡΟΥ
Οι μαθήτριες και οι μαθητές της Δ΄ τάξης του 2ου Δημοτικού Σχολείου Έδεσσας σας συμβουλεύουν:
- Επισκευάζουμε μια βρύση που στάζει ή όταν είναι χαλασμένη. Μια βρύση που στάζει μπορεί να σπαταλήσει 10.000 λίτρα νερού τον χρόνο.
- Ποτίζουμε τα λουλούδια αργά το απόγευμα ή νωρίς το πρωί με ποτιστήρι.
- Φροντίζουμε να μην τρέχει το καζανάκι στην τουαλέτα.
- Πλένουμε το αυτοκίνητο με κουβά και όχι να αφήνουμε από το λάστιχο να τρέχει νερό συνέχεια .
- Πλένουμε τα μπαλκόνια με κουβά και όχι με λάστιχο.
- Δεν αφήνουμε τη βρύση να τρέχει συνεχώς, όταν πλένουμε τα πιάτα.
- Φροντίζουμε να βάζουμε σε λειτουργία γεμάτα τα πλυντήρια των ρούχων και πιάτων.
- Προτιμούμε το ντους, αντί να γεμίσουμε την μπανιέρα. Εξοικονομούμε με αυτό τον τρόπο μέχρι και 100 λίτρα νερού.
- Δεν αφήνουμε τη βρύση να τρέχει συνεχώς, όταν βουρτσίζουμε τα δόντια ή όταν ξυρίζομαι.
- Δεν αφήνουμε να τρέχουν οι βρύσες άσκοπα στα σχολεία , για να μη πούμε το ΝΕΡΟ – ΝΕΡΑΚΙ.
